-مهدی‌اخوان‌ثالث : دردم‌این‌است‌که‌من‌بی‌‌تو . . دگراز‌جهان‌دورم‌و‌بی‌خویشتنم تا‌جنون‌فاصله‌ای‌نیست از‌اینجا‌که‌منم مگرم‌سوی‌تو‌‌راهی‌باشد چون‌فروغ‌نگه‌ات ورنه‌دیگر‌به‌چه‌کار‌آیم‌من . .!📼′:) ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‌‌‌‌‌‌‌‎

نمیتونی جلوی خودتُ از بد تر شدن بگیری... 🚶‍♀

دردیست به جانم ولی نیست طبیبی پنهان شده در خنده من بغض عجیبی

ما هیچ و جهان هیچ و غم و شادی هیچ خوش نیست برای هیچ ناخوش بودن

اشک ها را پشت لبخندی مخفی می کنیم که خیلی درد میکند و هیچ کس نمی فهمد.. ما را درد همین نفهمیدن می کشد نـه زخم ها.

هر که گوید او منم او من نشد خوشه ی او لایق خرمن نشد من مشو از من بشو تا من شوی خوشه شو لایق خرمن شوی...

آدما کاری میکنن که جدا از اینکه از اونا متنفر میشی از خودتم متنفر میشی :/

تا چند باشی درد من درمان من شو ساعتیه

دردم دهی به فصلی درمان کنی به وصلی ماندم که بر چه اصلی درد و دوایم از توست

گفتـم آیا می‌شود با یک نگـاه عاشق شـوم خنده بر این پرسشم کردی دلم دیوانه شد

ما با دل ِ تنگ زاده شده ایم "

_آن شب که دلی بود به میخانه نشستیم آن توبه ی صد ساله به پیمانه شکستیم از آتش دوزخ نهراسیم که آن شب ماتوبه شکستیم ولی دل نشکستیم