⭕ سینما؛ کارخانه ساخت رؤیا یا آرمان گفت‌وگو با نعمت‌الله سعیدی، نویسنده و پژوهشگر سینما 💎بخشی از متن: 🔸روایت پیشرفت چقدر اهمیت دارد؟ یک مثال می­زنم. کل 300-400 سال درگیری­های جهان غرب به اصطلاح رسیده به 2 تا قطب کمونیسم و سرمایه‌داری. در مقطعی که تقریبا من به اصطلاح می­توانم بگویم قطب کمونیست تقریبا بازی را برده است؛ یعنی شوروی سابق آمده است برای هر آدمی خانه ساخته، هر آدمی شغل دارد. هیچ کس گرسنه نیست. یعنی آهنگ رشدی که از انقلاب کمونیستی تا به اصطلاح آن مقطع داریم خیلی عالی است و اصلا قابل مقایسه با غرب نیست و روسیه خیلی رشد میکند و خیلی توسعه پیدا می­کند. تا ماجرای چی اتفاق می­افتد؟ ماجرای سفر آمریکا به کره ماه. 🔸اصلا می­‌دانید که هنوز هم چقدر حکایت دارد و مثلا می­گویند آرمسترانگ اولین کسی است که رفت روی کره ماه. خب آن کسی که فیلم می­‌گرفته از اولین قدم آرمسترانگ آن کجا بوده؟ مثلا از این بحث­های اینطوری می­‌کنند خیلی چیزهای جالبی می­‌گویند. کاری ندارم ولی خب می­‌خواهم این را عرض کنم چه راست چه دروغ، آمریکا با همین آپولو جنگ را برد. یعنی ورق برگشت. با وجود اینکه اولین انسانی که رفت فضا، یوری گاگارین روسی بود. پس روایت پیشرفت خیلی اهمیت دارد. 🔸وقتی می­‌گوییم روایت پیشرفت در سینما، خیلی­ها فکر می­‌کنند که آینده‌پژوهی و نشان دادن آینده و ترسیم افق آینده یکی از رسالتهای مهم این عرصه است. ولی بخش مهمی از قضیه که می­‌خواهم عرض کنم، سر یادآوری و نوآوری است و برمی‌گردد به گذشته. یعنی مثلا وقتی می‌خواهی بگویی ایران الان به بالای مدار 700 یا 750 کیلومتری زمین رسیده است؛ باید اول یک کارشناسی بیاید و مدارها را توضیح بدهد حداقل. جاذبه اتمسفر و اینها را توضیح بدهد، بگوید تا 200 کیلومتر چطوری است و چه موانعی وجود دارد، 300 کیلومتر ماجرایش چیست و همین‌طور تا برسد به قصه بالای مدار 700 کیلومتر. اما ما اینجا فرد راوی که رویش فکر کرده باشیم نداریم. یعنی ما موشک را با همه فراز و فرودهایش فرستاده‌ایم رفته در مدار 750 ، ماهواره‌مان دارد عکس می­گیرد ولی نمی‌توانیم قصه‌اش را بگوییم. ##کارخانه_رؤیا #کارخانه_آرمان #قاب_پیشرفت #سینمای_پیشرفت #نعمت‌الله_سعیدی #دانشمند۲۳ 🌐 لینک خرید اینترنتی: https://ketab.inn.ir/product/40991/ماهنامه-دانشمند---شماره-23 📱 تماس جهت اشتراک: 09123969195 @daneshmand_mag | مجله دانشمند

⭕️ دانشمندِ مجاهد چند روایت از دکتر شهید مصطفی چمران

⭕️ دانشمندِ مجاهد چند روایت از شهید دکتر مصطفی چمران 🔻با حکم حضرت امام (ره)، دکتر چمران وزیر دفاع شده بود. به دکتر گفتم آمریکا ما را تحریم کرده و ما ازنظر تجهیزات نظامی تحت‌فشار هستیم. دکتر با لبخند گفت:«خدا را شکر. من همیشه می‌گفتم تجهیزات نظامی را باید خودمان بسازیم، اما می‌گفتند حالا که داریم و در صورت نیاز خریداری می‌کنیم. ولی الآن که نمی‌توانیم بخریم مجبور به ساخت می‌شویم و این باعث پیشرفت ما خواهد شد.» صنایع دفاعی ما قبل از تحریم‌ها، تنها چیزی که می‌توانست بسازد جعبه مهمات و یقلوی بود! چراکه زمان شاه اصلاً اجازه نداده بودند که ایرانی‌ها به دانش تولید سلاح دسترسی داشته باشند و حتی آن زمان روی تمام بسته‌های تجهیزات و مهمات نوشته‌شده بود: "خیلی محرمانه!" یعنی ایرانی‌ها نباید آن را باز می‌کردند و چیزی می‌فهمیدند. بعد از انقلاب و با آغاز تحریم‌ها همه‌چیز تغییر کرد؛ تمام آن‌ها را باز کردیم تا با علم و دانش ساخت سلاح آشنا شویم. 🔻دکتر دائم به کارخانجات صنایع سرکشی می‌کرد. روزی به ساختمان هلی‌کوپترسازی «پنها» رفتیم. تعدادی متخصص و تکنسین ایستاده بودند و دکتر از آن‌ها لوازم جانبی و نحوه استفاده از قطعات هلی کوپتر را می‌پرسید و آن‌ها هم پاسخ می‌دادند. تعدادی قطعه به دکتر نشان دادند که به دلیل تحریم نایاب بود. دکتر گفت: «چرا خودتان آن قطعات را نمی‌سازید؟» و شروع به نوشتن راه‌کارهایی برای ساخت آن قطعه کرد. آن‌ها باور نمی‌کردند که وزیر دفاع، یک دانشمند بزرگ فیزیک الکترونیک باشد و بتواند برای ساخت قطعه راه‌کار ارائه کند. از آن زمان مرکز تحقیقات علمی، نظامی صنایع دفاع در وزارت دفاع به وجود آمد که هدف آن ساخت تجهیزات ازجمله راکت و موشک و... بود. * ساخت اولین زیردریایی در ایران* 🔻عراقی‌ها با ساخت پل مارد روی کارون، بخشی از مناطق ما را محاصره کرده بودند. در شش ماه اول جنگ رزمندگان ایرانی تصمیم گرفتند برای جلوگیری از پیشروی عراقی‌ها این پل را از بین ببرند. چند بار برای شناسایی به آنجا رفتیم و نیروهای عراقی را دیدیم که در آنجا مستقرشده بودند. دکتر چمران گفت: دبه‌های 20 لیتری را پر از تی ان تی کنید و در آن شاخک فتیله بگذارید تا پس از اصابت شاخک به محل موردنظر دبه‌ها منفجر شود. ما هم حدود 50 عدد از این بشکه‌ها را در رودخانه رها کردیم. جریان آب برخی از آن‌ها را به کناره‌های رودخانه می‌برد و انفجار آن باعث ترس دشمن می‌شد. به‌خاطر عدم تسلط ما بر مسیر رودخانه قادر به رصد مسیر طی شده توسط بشکه‌ها نبودیم. 🔻برای حل این مشکل تصمیم گرفتیم زیردریایی کوچکی بسازیم. این تصمیم در شرایطی بود که آن روزها در اهواز حتی نان تافتون هم پیدا نمی‌شد و ما مجبور بودیم این اقلام را از این‌طرف و آن‌طرف پیدا کنیم. دکتر چمران در آن شرایط سخت و باوجود نبود امکانات، زیردریایی کوچکی به طول 6 متر ساخت که دو نفر در آنجا می‌گرفتند. پس از مدتی زیردریایی را در ابعاد بزرگ‌تری طراحی کردیم و آن را برای آزمایش به خلیج‌فارس بردیم. زیردریایی به طول 16 متر بود که اکنون در بوشهر است. این زیردریایی نخستین زیردریایی ساخت ایران بود. همین موضوع فتح بابی برای ساخت زیردریایی‌های پیشرفته‌تر شد. #سالگرد_شهید_چمران #دانشمند۱۲ #روایت_پیشرفت #خودکفایی #استقلال #علم_ایرانی #دانشمند_شهید #خودباوری 🌐 خرید اینترنتی: ketab.inn.ir @daneshmand_mag | مجله دانشمند

⭕ تغذیه رایگان مدارس؛ گام مؤثر برای پیشرفت و عدالت دکتر مجتبی جهان‌تیغ 💠بخشی از متن⬇️

⭕ تغذیه رایگان مدارس؛ گام مؤثر برای پیشرفت و عدالت دکتر مجتبی جهان‌تیغ 💠بخشی از متن: 🔸مطالعات جهانی نشان می‌دهد موفق‌ترین و اثربخش‌ترین مداخلات و سیاست‌گذاری‌های در حوزه عدالت اجتماعی و ایجاد فرصت‌های برابر، سیاست‌ها و مداخلات دوران کودکی است. اصلی‌ترین این سیاست‌ها، آموزش و سلامت باکیفیت و رایگان و فراگیر و برابر برای کودکان است؛ مانند سیاست پیش‌دبستانی رایگان، ترابری رایگان دانش‌آموزان، تغذیه رایگان پیش‌دبستانی و مدارس، تغذیه و بیمه رایگان کودکان و مادران و دوران حاملگی و... شواهد مطالعات جهانی نشان می‌دهد که موفق‌ترین و پربازده‌ترین در بین انواع سیاست‌ها، تغذیه رایگان مدارس است. 🔸پنجاه و هفت مقاله، از جمله 44 کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده نشان می‌دهند تغذیه مدرسه منجر به افزایش قابل‌توجهی در قد و وزن در مقایسه با گروه‌های کنترل می شود. همچنین تغذیه مدرسه منجر به افزایش قابل توجهی در درصد روزهای حضور در مدرسه شد. برنامه‌های تغذیه رایگان مدرسه یکی از گسترده‌ترین شبکه‌های ایمنی اجتماعی در جهان را ایجاد می‌کند، به‌طوری‌که 83 درصد از کشورها روزانه به 418 میلیون کودک غذای مدرسه ارائه می‌کنند. به طور متوسط، 41 درصد از دانش‌آموزان دبستانی جهان تغذیه می‌شوند، که پوشش آن در کشورهای با درآمد بالا حدود 61 درصد است اما در کشورهای کم درآمد که بیشترین نیاز به غذا را دارند، تنها 18 درصد است. 🔸 در سوئد، ناهار مدرسه برای همه دانش‌آموزان 6 تا 16 سال و بیشتر دانش‌آموزان 16 تا 19 سال، پنج روز در هفته بدون در نظر گرفتن درآمد والدین یا فرم مدرسه، رایگان ارائه می‌شود. سوئد بر این باور است که وعده‌های غذایی در مدرسه مزایای متعددی از جمله سلامت دانش آموزان، رفاه اجتماعی، توانایی یادگیری و کاهش تفاوت‌های اجتماعی-اقتصادی در سلامت را به همراه دارد. مالیات‌های محلی هزینه این وعده‌های غذایی را تأمین می‌کند. 🔸در سیرالئون، در سال 2018، دولت برنامه تغذیه مدرسه ملی را با هدف بیش از 250000 کودک راه اندازی کرد. امروزه این برنامه شامل بیش از 800000 کودک در سراسر کشور می شود. جولیوس ماادا بیو، رئیس جمهور سیرالئون، بیان کرد که دولت 80 درصد از هزینه این برنامه را پوشش می دهد و اثرات مثبتی مانند افزایش حضور در مدرسه و ثبت‌نام و کاهش رشد کوتاه‌مدت داشته است. در نیجر، میزان ترک تحصیل دختران جوان در مدرسه با وعده‌های غذایی 4.5 برابر کمتر از مدارسی است که غذا ارائه نمی‌دهند. در بنگلادش، ارائه برنامه تغذیه مدرسه ثبت‌نام را 14 درصد افزایش داد و نرخ ترک تحصیل را تا بیش از 7.5 درصد کاهش داد. 🔸متأسفانه، در ایران این سیاست فراگیر جهانی و اثبات‌شده و کارآمد چندبعدی اقتصادی اجتماعی آموزشی، علی‌رغم دهه‌ها دوران وفور درآمدهای نفتی و نیز منابع داخلی و صندوق توسعه ملی انجام نمی‌شود. نبود تغذیه رایگان حتی در محروم‌ترین مناطق کشور مانند مناطق مرزی و روستاها، نشان می‌دهد که مسأله بیش از آنکه مسأله کمبود منابع مالی باشد مسأله عدم اولویت سیاسی و اراده سیاسی کافی است. 🔸نگارنده به‌عنوان یک شهروند سیستان و بلوچستان که سال‌هاست شاهد وضعیت سلامتی اجتماعی اقتصادی کودکان و مردم این استان هستم، اهمیت رفع سوءتغذیه از کودکان را به‌عنوان یک سیاست اصلی و بنیادین تحقق عدالت اجتماعی و دسترسی به فرصت‌های برابر رشد را در موسم انتخابات ریاست‌جمهوری به‌عنوان مطالبه از دولت جدید در برخی رسانه‌های کشوری مطرح کردم. تغذیه رایگان مدارس را می‌توان به‌صورت پلکانی بر حسب شدت محرومیت و فقر منطقه‌ای استانی آغاز کرد. هر ماه و هر سال اهمال و غفلت از این سیاست باعث خسارت جبران‌ناپذیری به‌سلامت و آموزش و سرنوشت بخشی از کودکان این سرزمین می‌شود. #تغذیه_رایگان #مدرسه #سیاست‌گذاری_پیشرفت #عدالت_اجتماعی #رفع_محرومیت #آموزش‌وپرورش #دانشمند۲۲ #مجتبی_جهانتیغ 🌐 لینک خرید اینترنتی: https://ketab.inn.ir/product/40979/ماهنامه-دانشمند 📱 تماس جهت اشتراک: 09123969195 @daneshmand_mag | مجله دانشمند

🌱 دانش کاشتیم و برکت گرفتیم ۲ گفت‌وگو با دکتر مریم گل‌آبادی؛ اولین تولیدکننده بذر هیبرید ایرانی بخشی از متن⬇️

🌱 دانش کاشتیم و برکت گرفتیم ۲ گفت‌وگو با دکتر مریم گل‌آبادی؛ اولین تولیدکننده بذر هیبرید ایرانی بخشی از متن: 🔸طرح تحقیقاتی‌مان را که به دانشگاه ارائه کردیم، رئیس وقت دانشگاه آزاد اصفهان و معاون پژوهشی‌اش خیلی استقبال کردند. با وجود اینکه برای اجرای طرح، بودجه زیادی نیاز بود و ما هم می‌گفتیم که اصلا نمی‌دانیم آیا به نتیجه می‌رسد یا نه، با دید باز و آینده‌نگرانه برخورد کردند. برای تولید بذر هیبرید، نیاز به حداقل 8 تا 10 فصل کاشت پشت‌سر هم است. هر محصول هم دوره کشت متفاوتی دارد؛ مثلا برای خیار که هر دوره‌اش حدود 6 ماه است، حداقل 5 سال زمان لازم است که بتوانی به یک نمونه بذر هیبرید قابل‌عرضه برسی. دانشگاه یک گلخانه حدود 2000 متری را به ما اختصاص داد و سال 89، من و دکتر اقتداری فاز پایلوت و اجرایی تولید بذر هیبریدی را شروع کردیم. دکتر اقتداری دوندگی‌ها و کارهای اداری و اجرایی را به عهده گرفتند و از من خواستند تا کار علمی و تحقیقاتی را پیش ببرم. 🔸سال 90 اولین خیارمان بذر داد؛ اینقدر خوشحال شدیم که آقای اقتداری همانطور که خیار بازشده را دستش گرفته بود، بی‌مقدمه رفت داخل دفتر رئیس دانشگاه، میوه را جلویش باز کرد و گفت ببینید که تویش بذر تولید شده است. با اینکه نتایج اولیه طرحمان خیلی خوب بود، اما ناباوری‌ها و انکارها همچنان ادامه داشت. ما سعی می‌کردیم از افراد مختلف دعوت کنیم تا نتیجه کارهایمان را ببینند و بدانند که این کار شدنی است. اغلب با توپ پُر و دعوا می‌آمدند توی جلسات و ایراد می‌گرفتند تا نشان بدهند که ما داریم اشتباه می‌کنیم و اصلا امکان ندارد که بتوان بذر هیبرید را در داخل تولید کرد. اما وقتی می‌آمدند گلخانه و روند کارمان را از نزدیک می‌دیدند و متوجه می‌شدند کاملا علمی و مبتنی بر اصول تحقیقاتی است، نرم می‌شدند و حتی بعدتر حمایت معنوی می‌کردند. 🔸رسیدگی به تحقیقات عملی مشکلات و سختی‌های خودش را دارد؛ کار گلخانه و مزرعه اصلا تعطیل‌بردار نیست. نه‌تنها گیاه منتظر ما نمی‌ماند بلکه معمولا بهترین زمان رشد آنها و اوج کار ما هم بهار و تابستان بود که می‌شد زمان تعطیلات ما. عید نوروز که اساسا هیچ کسی، چه دانشجو و چه استاد و کارمند، از کنار دانشگاه رد هم نمی‌شود، ما مجبور بودیم که به گلخانه سر بزنیم و بالای سر بوته و گیاه باشیم. فقط گاهی همان چند روز اول عید را نبودیم و گاهی هم سرزدن به گلخانه را نوبتی و شیفتی می‌کردیم. هر کسی که این سختی‌ها را می‌دید، اصلا خودش را وارد این تحقیق و پروژه نمی‌کرد و به همان روند معمولی و بی‌دردسر تحقیقات علمی و مقاله دادن دانشگاهی می‌پرداخت. اصلا یادم نمی‌آید که یک سال، همه تعطیلات عید، از 29 اسفند تا 14 فروردین را خانه یا در سفر بوده باشم. 🔸سال 92 بود که برای توسعه کار و تجاری‌سازی آن، شرکت «نگین بذر دانش» را تأسیس کردیم. سرمایه‌ چندانی هم نداشتیم؛ حتی خودمان هیچ حقوقی نمی‌گرفتیم و با نوشتن طرح‌های تحقیقاتی برای سازمان جهاد کشاورزی و انجام آنها، درآمد کسب می‌کردیم تا خرج شرکت بکنیم. امیدوار بودیم با توجه به اینکه بذرهای صیفی‌جات حالت خصوصی دارد و بازارش بسیار وسیعی است، شرکت بتواند با فروش بذر هزینه‌های خودش را دربیاورد و با رسیدن به مرحله تولید تجاری بذر و ورود به بازار، کم‌کم روی پای خودمان بایستیم. سال 93 یعنی یک سال بعد از ثبت شرکت، دانش‌بنیان شدیم. یک سال بعد بود که بذر خیار سبا، اولین نمونه بذر تجاری‌سازی‌شده شرکت بعد از 5 سال تحقیق و کشت اجرایی، آماده ورود به بازار شد. برای رسیدن به فروش اما، باید همیشه یک تا دو سال صبر کنی تا کشاورز این بذری را که خریده بکارد و نتیجه‌اش را ببیند و بازخورد بدهد و بیاید دوباره بخرد. #روایت‌خانه #دکتر_گل‌آبادی #بذر_هیبرید #کشاورزی_دانش‌بنیان #دانشمند۲۳ #فناوری #داشن‌بنیان 🌐 لینک خرید اینترنتی: https://ketab.inn.ir/product/40991/ماهنامه-دانشمند---شماره-23 📱 تماس جهت اشتراک: 09123969195 @daneshmand_mag | مجله دانشمند

قصه‌ی لوله‌های نفت یادداشتی بر کتاب «شریان مکران» 💠بخشی از متن⬇️

قصه‌ی لوله‌های نفت یادداشتی بر کتاب «شریان مکران» 💠بخشی از متن: 🔸روزی که مطالعه در ژانر روایت پیشرفت را با کتاب «تندتر از عقربه ها حرکت کن» شروع کردم، فکر می‌کردم شاید «نوید نجات بخش» یک استثناست. ولی بعد، داستان عبدالرضا یعقوب‌زاده، سیدرضا رفیعی، محمد رستمی را خواندم و حالا هم در «شریان مکران»، قصۀ علی جعفرزاده و تورج دهقانی و خیلی‌های دیگر را شنیده‌ام. خوبی خواندن روایت این آدمها این است که می‌فهمی صحبت از پیشرفت و توسعۀ پایدار، دروغ و غیرممکن نیست، خیال‌پردازی نیست. استعداد و امکاناتش هست، سیاستگذاری‌های کلان و اراده و عزم آن هم هست؛ پس چه چیزی ممکن است نباشد؟ گاهی فقط نخواستن مانع این راه است و خودباختگی. عدم‌فهم درست از آنچه داریم و عدم‌‌شناخت از نسخه‌ای که ایران را تبدیل به گوهری تابان می‌کند ، ما را به بیراهه می‌برد. وقتی تشخیص درد غلط باشد، طبعا نسخۀ درمان هم غلط از کار درمی‌آید.   در شریان مکران چه خبر است؟ 🔸احداث خط لوله هزار کیلومتری برای انتقال نفت از گوره به جاسک چیزی نیست که قائم به یک نفر باشد؛ ده‌ها مهندس، صدها کارگر، جوشکار و راننده، جان برکفانه تلاش کردند تا شد آنچه شد.کار کردن 27600 تریلی را تصور کنید که 83000 شاخه لوله را به محل پروژه آورده‌اند. پانصد جوشکار را در نظر بگیرید که در گرمای 40 درجه، آن هم با زبان روزه  و با ماسک (به دلیل محدودیت‌های کرونا) ، مشغول جوش‌دادن لوله‌ها هستند. 🔸فکرش را بکنید؛ سی میلیون متر مکعب در این هزار کیلومتر، عملیات خاکی انجام شده است. فقط رساندن سوخت به دستگاه‌های این عملیات خاکیِ بزرگ، خودش یک پروژۀ مهم بوده است؛ آنجا که ششصد دستگاه، بیست ساعت در روز، یک ضرب کار می‌کردند. اما غیر از این‌ها، چیزی که پروژۀ "احداث خط لولۀ  هزار کیلومتری انتقال نفت از گوره به جاسک" را مهم و متمایز می‌کند، نحوۀ مدیریت و تفکر مدیران آن است؛ تفکری که چشم به دست بیگانه ندارد، توان متخصص و کارگر ایرانی را دست کم نمی‌گیرد. دنبال بهانه‌تراشی برای کار نکردن و معطل کردن پروژه نیست؛ از تمام ظرفیت‌ها استفاده می‌کند تا هرجا گرهی هست، با دست یا با دندان، آن را باز کند و کار را متوقف نگذارد.   چرا خواندن «شریان مکران» مهم است؟ 🔸چون دانستن چگونگی اجرای یک اَبَرپروژۀ ملّی، فهم ما مردم عادی را از آنچه هستیم، تغییر می‌دهد؛ آیینۀ صادقی‌ست که تصویر واقع‌بینانه‌تری از ما به خودمان نشان می‌دهد. یک نمونه‌اش این که برای ساخت این لوله‌های انتقال، فناوری پیچیده‌ای به‌کاررفته که در ایران وجود نداشته است. در ابتدا مدیران پروژه تصمیم داشتند آن را از چین وارد کنند اما چین تا پای قرارداد می‌آمد و بعد می‌زد زیرش؛ از آنجا که کشورهای حاشیه خلیج فارس نمی‌خواستند این پروژه در ایران به اتمام برسد، با فشار و لابی چین را منصرف می‌کردند. نتیجه چه شد؟ متخصصان و مهندسان داخلی با غیرت ایستادند و به برکت این اَبَرپروژه، کشور را صاحب این فناوری کردند. 🔸فقط همین نبود:«هر پروژه‌ای از صفر شروع و تا صد تمام می‌شود. ولی پروژۀ خط لولۀ گوره به جاسک از منفی بی‌نهایت شروع شده بود، از ناامیدی مطلق، از هیچ. تحریم و کارشکنی‌های خارجی‌ها خیلی تأثیر داشت. از اواسط سال ۹۷ رویکرد جدیدی برای تأمین کسری‌های پروژه، حاکم شد و تمرکز را گذاشتیم بر بررسی ظرفیت‌های داخلی و امکان ارتقای این ظرفیت‌ها و توانمندی‌ها. خوشبختانه با همّت مهندسین و کارشناسان این حوزه و راهبری مجموعۀ وزارت نفت در زنجیرۀ تأمین فولاد، نتایج خوبی گرفتیم. اوایل سال ۹۸ یک همکاری و هم‌افزایی در حلقه‌های مختلف این زنجیره اتفاق افتاد.» #کتابخانه_پیشرفت #شریان_مکران #انتشارات_جام‌جم #مهدی_قزلی #پریسا_زارع #روایت_پیشرفت #دانشمند۲۳ 🌐 لینک خرید اینترنتی: https://ketab.inn.ir/product/40991/ماهنامه-دانشمند---شماره-23 📱 تماس جهت اشتراک: 09123969195 @daneshmand_mag | مجله دانشمند

زرشک، با دستان مردم طلا شد ۱ ماجرای یک نقش‌آفرینی مردمی موفق در پیشرفت تولید

زرشک، با دستان مردم طلا شد ۱ ماجرای یک نقش‌آفرینی مردمی موفق در پیشرفت تولید 🔸زرشک از همان کودکی برای من یک دغدغه بود. از روزهایی که برای تعطیلات به روستای پدری‌ام، تخته‌جان می‌رفتم. از همان وقت‌هایی که پای گلایه‌های پدربزرگم می‌نشستم. شکایت اصلی او و بقیه باغداران ، از قیمت پایین زرشک بود. قیمتی که دلال‌ها تعیین‌کننده اصلی آن بودند و برای باغدارها به‌صرفه نبود. از طرفی همین درآمد کم، دیر به دست باغدارها می‌رسید؛ چون زرشک تر خریداری نداشت و حدود پنج- شش ماه طول می‌کشید تا زرشک، خشک و آماده فروش بشود. خشک‌کردن به شیوه سنتی و غیرمکانیزه هم دردسرهای خودش را داشت. باغدارها برای نگهداری و خشک‌کردن شاخه‌های زرشک به فضاهای سرپوشیده نیاز داشتند. مراقبت دائمی از زرشک‌های انبار شده، برای جلوگیری از کپک‌زدگی و پلاسیدگی هم زحمت زیادی داشت. همه این مسائل درحالی بود که به خاطر فراگیرشدن خشک‌سالی، اهالی تخته‌جان و بقیه روستاهای استان، چاره‌ای جز ادامۀ باغداری زرشک نداشتند. 🔸ده یازده ساله بودم که از پدربزرگم پرسیدم چرا مثل انگور و زردآلو و بقیه محصولات کشاورزی روستا، زرشک را تازه و نوبرانه نمی‌فروشند؟ ایدۀ ترفروشی از ذهن پدربزرگم و بقیه باغ‌دارها هم گذشته بود؛ اما از طرفی در آن سال‌ها سردخانه‌ای برای نگهداری زرشک به صورت تازه نداشتند و از طرفی، زرشک میوه سرسختی نبود و در نقل و انتقلات به بقیه شهرها، خیلی زود له و پلاسیده می‌شد. مهم‌تر اینکه آن سال‌ها یعنی اواخر دهه هفتاد، زرشک غیر از مصرف غذایی تقریبا هیچ مصرف دیگری نداشت؛ همان هم محدود به یکی دو نوع غذا و مربا بود. فقر بعضی از هم‌مدرسه‌ای‌هایم را که می‌دیدم، برایم قابل تحمل نبود. وقتی سال‌های طلبگی را در اصفهان می‌گذراندم، محبوبیت زغال‌اخته بین اصفهانی‌ها و گردشگران باعث شد خیلی جدی‌تر به ایده تَرفروشی و فرآوری زرشک فکر کنم.   روستای اجدادی، برایم مرکز دنیا شد 🔸هرطور حساب می‌کردم، فروش زرشک تَر به‌صرفه‌تر بود. چهار کیلو زرشک تَر بعد از خشک‌شدن تبدیل به یک کیلو زرشک می‌شد. در واقع باغدارها برای تولید چهار کیلو زحمت می‌کشیدند اما درآمدشان برای یک کیلو زرشک بود. در هر تعطیلاتی که به تخته‌جان سر می‌زدم، مشکلات آنجا را بررسی می‌کردم و هر وقت به اصفهان برمی‌گشتم، آن‌ها را ثبت و تحلیل می‌کردم. با همین بررسی‌ها، یک «طرح تحول» تدوین کردم؛ طرحی که در آن، علاوه‌بر اینکه مشکلات شناسایی‌شدۀ تخته‌جان رفع می‌شد، بلکه اوضاع مردم از نظر اقتصادی و حتی فرهنگی و اجتماعی هم بهتر می‌شد. 🔸در یکی از سفرهایم، طرح تکمیل‌شده را به دهیار و شورای تخته‌جان ارائه دادم تا بررسی و عملیاتی کنند. ماه‌ها گذشت اما تغییری ایجاد نشد. باید تصمیم دیگری می‌گرفتم. تصمیمی که یکی از توصیه‌های رهبری در آن بی‌تاثیر نبود. ایشان سال‌ها قبل گفته بودند «در جمهوری اسلامی، هرجا که قرار گرفته‌‌‌اید، همان‌‌‌جا را مرکز دنیا بدانید و آگاه باشید که همه‌‌‌ی کارها به شما متوجه است.». خوب که فکر کردم دیدم من نمی‌توانم در جایی به بزرگی اصفهان یا حتی شهر بیرجند،تغییر خاصی ایجاد کنم اما شاید می‌توانستم در روستایی به وسعت تخته‌جان منشأ اثر باشم. به این ترتیب تخته‌جان مرکز جهان من شد. سال 1395 زندگی‌ام را از اصفهان جمع کردم و راهی تخته‌جان شدم؛ با این امید که هم برای رفع مشکلات روستای اجدادی‌ام کاری بکنم، هم برای زرشک. #روایت‌خانه #روایت_پیشرفت #سعید_پورمهدوی #پیشرفت_تولید #نقش‌آفرینی_مردمی #دانشمند۲۳ #اقتصاد_مردمی #تعاونی #صنعت #خراسان_جنوبی #زرشک 🌐 لینک خرید اینترنتی: https://ketab.inn.ir/product/40991/ماهنامه-دانشمند---شماره-23 📱 تماس جهت اشتراک: 09123969195 @daneshmand_mag | مجله دانشمند

میدان‌دارِ پیشرفت راهبرد پیشرفت فناورانه با نگاهی به تجربه شهید جمهور 💠بخشی از متن⬇️