‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌┄┅┅✿❁✿❁✿❁✿┅┅┄ ﷽ دنیا واقعا عجیبه! فکر کن داری لحظه به لحظه می‌دویی و به عمرت اضافه می‌کنی. بیشتر می‌خونی، بیشتر می‌بینی، بیشتر فکر می‌کنی، حسابی تجربه جمع‌میکنی توی کوله‌ت و تمومِ زورتو میزنی که از دیروزت بیشتر بفهمی! اما تنها چیزی که گیرت می‌آد اینه که هیچِ هیچ نمی‌فهمی. آخ از این لحظه‌ی فهمیدنِ‌ نفهمیدن! آه از صدای شکستن.... خدایا بیشتر از دیروز و‌ کمتر از فردا: أَنَا عَبْدُکَ الضَّعِیفُ الذَّلِیلُ الْحَقِیرُ الْمِسْکِینُ الْمُسْتَکِینُ..... بعد از خط‌خطی: به وقت لحظاتی که زنده‌گی‌شان می‌کنم؛ به وقت سکوت و تاریکی خونه که گره خورد به بویِ بارون و صفحات کتاب.

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌______ ما تا دیروز روضه های حسین را باور نمی‌کردیم؛ یعنی دلمان نمی‌خواست باور کنیم....

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌┈┈┈┈┈┈ ﷽ ما تا دیروز روضه های حسین را باور نمی‌کردیم؛ یعنی دلمان نمیخواست باور کنیم که روزی حج‌ش را نصفه رها کرد و به بیابان رفت . دوست داشتیم فکر کنیم که همه‌اش زاییده تخیل مداحان و عمامه به سران است.خیلی تلاش کردیم تا به قلب‌مان بگوییم: نه نه نمی‌شود که.. مگر الکی‌ست..نمی‌شود که کودک شش ماهه‌ای را بی‌دلیل کشت و روی سینه حسین نشست و زینب را در جایی که بوی گس‌ِ شراب از دهان‌ها خارج می‌شد، بُرد. ما با اشک‌هایمان، خیلی تلاش کردیم که باور نکنیم... اما امروز همه زحمات‌مان به باد رفت.انگار یقینی تلخ در وسط قلب‌مان نشست. یقینی که هیچوقت نمی‌خواستیمش! ما مجبور شدیم باور کنیم که همه‌اش راست بود. ما فهمیدیم که میشود....می‌شود پای کودکی آبله بزند ولی نتواند بنشیند. می‌شود عطر علی‌اکبری در صحرا پراکنده شود و رباب‌ی دق کند. ما روضه های حسین را دیگر نمی‌خوانیم؛ می‌بینیم! می‌بینیم خنجر شمر و گلوی سفید حسین را.. و حق داریم که امروز بیشتر از دیروز و دیروزها عزادار نوه پیامبر و نسلش باشیم. یا‌ایها‌الناس می‌شنوید؟ صدای هل من ناصرِ بی‌رمقی به گوش می‌رسد! حسین تنها مانده و بچه‌ها تشنه... خدا کند تا آفتاب روز دهم طلوع نکرده است، به دادشان برسیم...

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌┄┅┅✿❁✿❁✿❁✿┅┅┄ ﷽ ما آدم‌های عجیبی هستیم، خیلی عجیب! برای رسیدن به خواسته‌ها و آرزو‌های‌مان منتظر پیدا کردن یک راه خاص و منحصر به فردیم. دوست داریم به جای یاد گرفتن مراحلِ حل تست‌های سخت، میانبر و راه‌حل‌هایِ یک ثانیه‌ای را کشف کنیم! مثلا می‌خواهیم بدانیم فلان عالم در فلان مجلس خصوصی‌اش به بهمان شاگرد‌ نزدیکش چه توصیه‌ای کرده است تا آن را با جان و دل(!) به روی چشم بگذاریم و عمل کنیم. اما سخت‌مان است دستی به سر و روی همان نمازِ واجبِ یومیه‌مان بکشیم تا کمی خس‌و‌خاشاکش را بتکانیم. گرچه در نهایت، ما خاص‌پسندها، معمولا نه به این می‌رسیم نه به آن! مثل الان که پرسان پرسان دنبال راهی برای کمک به غزه هستیم.دنبال اتفاقی که دست کوتاه‌مان را تا بیت‌المقدس برساند. اما هنوز همان #توسلِ ساده یا سوره #فتحِ جمع‌و‌جور یا #صحیفه‌یِ امام‌مان را نمی‌خوانیم! راستش از خدا که پنهان نیست، از شما چه پنهان؛ ما تصمیم گرفته‌ایم تا آن راه محیرالعقول را پیدا نکرده‌ایم، هیچ کاری نکنیم! #ما_خاص‌پسند‌ها #کوچک‌های‌انسان‌ساز

📣 توصیه‌ حضرت آیت‌الله خامنه‌ای به قرائت قرآن و دعا برای پیروزی جبهه مقاومت ❤️ رهبر انقلاب اسلامی در پاسخ به سوالی، قرائت سوره فتح، دعای ۱۴ صحیفه سجادیه و دعای توسل را برای پیروزی جبهه مقاومت توصیه کردند. 💻 Farsi.khamenei.ir

°❀°🌼°❀°‌🌼°❀°🌼°❀°‌🌼°❀° °🌼°❀°°🌼°❀° °❀°°❀° 🌼 🪴 |چهارمین کتاب۰۴ 📖| دکتر نون زنش را بیشتر از مصدق دوست دارد 🖌| شهرام رحیمیان 🌼 °❀°°❀° °🌼°❀°°🌼°❀° °❀°🌼°❀°‌🌼°❀°🌼°❀°‌🌼°❀°

┄┅┅✿❁✿🌼📒✿❁✿┅┅┄ یک کتاب سیاسی_عاشقانه به سبک سیال ذهن! با اینکه معمولاً خوانش کتاب‌های سیال ذهن کمی دشوار است، اما رحیمیان ساده و روان داستان را جلو برده‌است که خواندنش را برای مخاطب راحت می‌کند. داستان درباره‌ی‌ مردی‌ست که بین عشق و ایدئولوژی‌اش باید یکی را انتخاب کند و پای عواقب انتخابش تا آخر عمر بایستد! ┄┅┅✿❁✿🌼📒✿❁✿┅┅┄

°❀°🌼°❀°‌🌼°❀°🌼°❀°‌🌼°❀° °🌼°❀°°🌼°❀° °❀°°❀° 🌼 🪴 |پنجمین کتاب۰۴ 📖| غیرقابل چاپ 🖌| سیدمهدی شجاعی 🌼 °❀°°❀° °🌼°❀°°🌼°❀° °❀°🌼°❀°‌🌼°❀°🌼°❀°‌🌼°❀°

┄┅┅✿❁✿🌼📒✿❁✿┅┅┄ آخرین کتاب‌هایی که از سیدمهدی شجاعی خواندم به دوران نوجوانی برمیگردد. با اینکه فضای ادبی بعضی از کتابهایش را زیاد دوست نداشتم ولی بازهم نمی‌توانستم چشم از همه کتابهایش بپوشم. غیرقابل چاپ؛ مجموعه چند داستان کوتاهِ قدیمی از شجاعی‌ست که من از هیچ‌کدامش خوشم نیامد😁. بنظرم کتاب برای همان دهه ۵۰-۶۰ است و انگار مخاطب امروزی دیگر این مدل داستان‌هارا نمی‌پسندد. شاید باید بگذارم شجاعی و خاطرات خوشش در همان صندوقچه نوجوانی‌ام بمانند.🚶‍♂ ┄┅┅✿❁✿🌼📒✿❁✿┅┅┄