مقدمه چینی. من خیلی به انتخاب واژه هام دقت می کنم. حداقل سعی می کنم. ولی، بالا تر از شیرین نوشتم و پشت بندش از مجنون گفتم. چند نفرتون دیدینش؟ چند نفر بهش توجه کردین؟ نمی دونم.
چند تا شیرین میشناسیم که مجنون دنبالشون بوده؟ چند تا مجنون دنبال شیرین بودن؟
حال اطلاعات ادبیتون چطوره؟ به هر حال من که می دونم فرهاد دنبال شیرین بوده و مجنون دنبال لیلی. (گم شده بودن احیانا که میگم دنبالشون بودن؟ واژه ها لبه های متفاوتی دارن)
هرچند ماجرای این جملات از هم جداست. ولی با این وجود شرایط ایجاب می کرد که پشت هم نیان ولی اومدن. (خدا آدم رو خلق کرد، آدم هم توجیه رو) اینا حالا توجیه نیست، شما جدی نگیرید. (داستان یه خطیش این میشه که واقعا منظورم شیرین بودن بود. طعم شیرین. نه خانم شیرین. میشه تا تهش رو خودتون برید؟)
این همه مقدمه چیدم که در نهایت بگم: من اشتباهاتمو می بینم. شما چی؟
چندتا شو می بینید؟ به چندتاش توجه می کنید؟ چندتاشو اصلاح می کنید؟ چندتاش اصلا قابلیت اصلاح دارن؟
دنیا خوشبختانه از درست و غلط پر شده، شایدم ساخته شده. خوشبختانش برا اینه که اگه اینطور نبود، آدم با یه اشتباه دنیا رو از نظم مینداخت. آدم اشتباه بولد (برجسته) میشد. ولی الان برای بولد شدن، برای دیده شدن، ترجیحا باید بی اشتباه تر باشی. این باحاله. و سخت. سخت سخت سخت.
آدمای خیلی اشتباه که بولد میشن چی؟ اونا مگه نیستن؟ متاسفم، اونام هستن. ولی بیاین امیدوارم باشیم دائمی و ماندگار نیستن.
The mistake
Wrong and right
یه اعتراف (انگار محکمه ست)
تو ذهنم بود که بالای پنجاه نفر که شدیم یا حالا دیگه شدیم صد نفر، خودمو معرفی کنم. (چرا یه جور فاز میای که انگار نوه رییس جمهوری) نه، نوه رییس جمهور که نیستم ولی همینجور دلی خواستم معرفی کنم.
ولی امان از سوشال مدیا. واقعا زود آمار رفت بالا و منم انصراف میدم از تصمیمم. فکر می کردم خیلی مدت زمان بیشتری لازم باشه.
Songs To Your Eyes05 Be Joyful.mp3
زمان:
حجم:
2.3M
کافه هبیتیت؛ مارسی
(چون روشنی)
@caffe_marceilla