باور کن اگر بمیرم، استخوان‌هایم ؛ خاکسترم، جَسدم، کفنم، تو را دوست خواهند داشت .

~

چشم انتظار حادثھ‌ای ناگهان مباش با مرگ زندگۍ کن و با زندگۍ بمیر .

دستش را به گلویش میزند و میگوید : اینجاست رد نمیشود !

و شاید فقط مرگ ، درمان درد دلتنگی‌ست (:

^^

من نمیگم قبل از تو هیچکسی رو دوست نداشتم من نمیگم قبل از تو نشده از بی خبریِ کسی، دلم شور بزنه من نمیگم تا حالا فکر نکردم بدونِ چشمای کسی جز تو، نمیتونم زندگی کنم ! اما یه چیزی این وسط بین تو با اونی که من دچارِ سو تفاهمش شدم،خیلی فرق میکنه . من بعد از یه مدت کوتاهۍ که اون رو نداشتمش یهو به خودم اومدم و میشه فهمیدم که هر روز بیشتر داره حالم خوب هر روز بیشتر دارم حسای خوبی رو تجربه میکنم کہ با اون مشترک نیست، هر روز بیشتر دارم رو پای خودم میمونم و هر روز کوچیکترین چیزا میتونن کلی خوشحالم کنن، اما هرچی بیشتر از نبودنِ تو که میگذره دلم بیشتر برات تنگ میشھ (: هر روز کلی اتفاق خوب میفته که من حتی بهشون لبخندم نمیزنم، نداشتنِ تو، حالِ بدش، مثل حالِ بد شبایـے یک مامان حالش خوب نیست، نداشتنِ تو مثلِ صبحِ شنبه، تنهاییِ بعد از شلوغی حس ِتلخیِ که هیچ چیزی جز اومدنت جبرانش نمیکنه، و اینا یعنی من شاید قبلاً کسی رو دوست داشتم،اما تورو واقعاً دوست دارم . .

پستی کھ دیروز گذاشته شد ‌‌‌[ استارت آپ ‌‌]

امروز از خودم پرسیدم اگه باز برگردی چی ؟ اینبار هم با این همه دلتنگـے جوابم همونه ؟ اشک ریختم ، اگہ سکوت علامت رضاست، اشک علامت چیه . .

و هنگام متلاشۍ شدن استخوان‌هایم در زیر خاک باز بہ دوست داشتنت ؛ ادامھ میدهم .

من تصور می‌کنم بهترین تعریفۍ که می‌توان از انسان کرد این‌ است کھ انسان عبارت‌ است از موجودی که به همه چیز عادت می‌کند، حتی تنهایی !