به چشمانم نگاه کرد و گفت، بگو دوباره بھ این جهان باز خواهیم گشت، و مرا حتـے ؛ اگر درخت گیلاسی آفریده شده باشم . . خواهی شناخت .

طرف خودش استاد ضربه زدن به آدماس، بعد داره از ضربه نزدن و به بازی نگرفتن احساساتشون حرف میزنه😂😐دور زمونه‌ی عجیبی شده، نھ ؟

دلتنگی که می‌لاید، هیچوقت نمی‌رود نامت را دلتنگۍ می‌گذارم، می‌شود بمانی ؟

~

حرف را می‌شود از حنجرھ بلعید و نگفت؛ وای اگر چشم بخواند ، غم ناپیدا را (:

Me & You ..

بقیه : درک نمیکنم؛ چرا مقابل رفتار زشت و مزخرفش اینقدر ساکتۍ ؟ من : بنظرت این واقعا نیازھ کہ آدما برای کشیدن نقشه نابودی طرف با صدای بلند برنامہ‌ریزی کنن ؟

از قشنگ‌ترین متنایی کہ خوندم، نامه‌ی علۍ شریعتی به محبوبش بوده ؛ ‹ عزیزِ مهربانِ بداخلاقِ صبورِ تندجوش › امید بخشِ یأس آورِ، پرحرفِ حرف‌نشنو بدترین بدِ خوب‌ترین خوبِ؛ با وِی نتوان زیستن، بی وِی نتوان بودن ! یک جورِ درهم برهمِ شلوغ پلوغِ قرو قاطی عزیزی کھ تورا نمی‌توانم تحمل کنم و دنیا هم بی‌تو تحمل ناپذیر است ›

‏چه شب‌ها، من و آسمان تا دمِ صبح سرودیم نَم نَم تو را دوست دارم (:

دستمو بگیر و بذار نفس بکشم !

میدونی، مشکل اینجاست کہ دو نفر هیچوقت به اندازه‌یِ یه نفر دلتنگ نمیشن ..

*