خوشا کنجِ اتاقم، خوشا جهان خودم .

_

فکت : معمولا بهترین نسخھ آدما برای بدترین آدم‌ها هدر میره !

داریم میریم سالِ جدید ، سال 1400 رو با همه‌ی سختی‌هاش تحمل کردیم و ایستادیم، شکستیم و ساختیم، غصه خوردیم و پنهون کردیم، خندیدیم و بازی کردیم، اهنگ گوش دادیم و رقصیدیم، عزاداری کردیم و اشک ریختیم، اینا یه گوشه‌ای از 1400 بودن و بعد چند روز داریم 1400 رو با تمام سختیش هاش تموم میکنیم، رفیق ! ازت می‌خوام دیگه به گذشته فکر نکنی و تو سال جدید غصه رو بندازی دور دلخوشی‌های جدیدی واسه خودت بسازی و زندگی و واسه خودت سخت نگیری، گذشته‌ها سخت گذشتن، آینده هم معلوم نیست، واسه خودت سخت نگیر و تا میتونی زندگی کن تا بعد مرگت افسوس نخوری . . چهارشنبه‌سوریتون مبارک♥

میگھ کہ ؛ حالِ من اسیری‌ست، که هنگام فرار یادش آمد کسی منتظرش نیست، نرفت :)

حالِ مرا ، از شعرهایم بو نخواهی برد من پشت شعرۍ کھ نخواهم گفت میمیرم . .

~

چہ سرنوشت غم‌انگیزۍ کرم‌ کوچیڪ در ابریشم، تمام عمر قفس می‌بافت، ولۍ به فکر پریدن بود .

تو پنھونۍ درونِ من چو روحی خفته در جانم؛ به هر جا میروم انگار قبل از من همان جایی . .

حال کھ میروی، اندکۍ صبر کن، به زمین فرصت بده، تو را تا خانه‌بدرقه کند، دلبر کوچکم ! بگذار برایِ آخرین بار، از پشت شیشہ‌ها، نگاه‌هایمان‌ یکدیگر را در آغوش گیرند .