من بھ چشم خودم دیدم دست‌های نوازشگری را که گلویم را فشار می‌دهند اشکهای شوقی را کھ بغض می‌شوند صدای آرامی را که فریاد میزدو آرامشی را که طوفان به پا کرد . من تو را دیدم ! ________________

_

وقتی رفت، مثلِ این بود درخت به برگ‌هایش بگوید، من رفتم . ________________

درستھ تو فراموشش کردی ، به خودت قول دادی فراموشش کنی اما گاهے فکرش میاد سرت و با خودت میگی کاش برا خودت بود؛ کاش باز هم مثله قبل بهت میگفت دوست دارم و .. خلاصه . اما تو قول دادی فراموشش کنی اما اما و اما ، دلتنگی یھ دردِ که هیچ درمانی واسش پیدا نکردن . ________________

لذت بردن را یادمان ندادند، از گرما مینالیم از سرما فرار می‌کنیم، در جمع از شلوغـے کلافھ می‌شویم و در خلوت از تنهایی بغض می‌کنیم تمام هفته منتظر رسیدن روز تعطیل و در آخر هفته هم بی‌حوصلگی تقصیر غروب جمعه است و بس ! ________________

خیلی وقتهِ خستگیا و دلتنگیا دور من جمع شدن . .

جان در تنِ من چکار دارد بی تو ؟ ________________

علف، گور را محو می‌کند، زمان درد را باد، رد پایِ رفتگان را، چرا کھ زندگـے آدمی فصلی بس کوتاه‌است . ________________

می‌دانی؛ من خواب را دوست دارم هرگاھ که بیدارم، زندگی‌ام تمایلِ عجیبی به فروپاشی دارد :) ________________

_