أحَب الأشـخاص لقلوبـنا أولئك الذين نبكي حينما نـحـدث الله عـنـهـم . . . محبـوب تریـن اشخـاص در قلب هایـمـان آن‌هایـی هستند که هنگامـی که با خداوند درباره‌ی آنان صحبت می‌کنیم اشک‌هایمان جاری می‌شود

- ابوالیَتامی والمساکین پدر یتیـمـان و بینوایـان - رَفیـق "دوست و همراه" - خالِصَةُ الرَّسول چـکـیـده پـیـامبـر - دَیّانُ الدّین‌ حاکم‌ قیامت - شِهابُ الثاقب شهـاب شکافنده - بَدْرُ‌ المُضیء ماه درخشـان - اُذُن الله الواعیه گوش شنوای خـدا - اصَلُ القَدیُم گوهـرِ دیرینـه - سامِعُ السِّرِ و النَّجوی "شــنـونـده راز و نـیـاز" - اَشْجَعُ المَتین شجاع‌ترین و صاحب متانت و قوّت _ یاعلی‌امیرالمومنین _

خواهی دلِ ما شکسته باشد، باشد!

امشب یک سـوره‌ی واقعه، یک سوره‌ی توحیـد، هفت مـرتبه یـا الله‌ . . بعـدش هرچه از خـدا می خواهیـد، بخواهـیـد. خدا شاهده سِـری هـسـت در این عـمـل که نمی‌توان گفت. - آیت‌الله‌فاطمی‌نیا

- دعای جـوشـن کبیر یه شـعـرِ بلنده فارغ از هـر عقیده ای حـداقـل، بـایـد یک بار این شعر رو خوند و لذت برد.

می‌گفت: اشک فقط درِ این خونه خریدار داره. جـای دیگه پِـی‌ِش نگردید.

در سینه رازهایـی دارم که هر گاه سیـنه‌ام از آن‌ها به تـنـگ مـی‌آید با دسـت بر زمیـن مـی‌کـوبـم و راز دلم را بـرای زمـیـن بازگـو مـی‌کنم. پس هر گاه زمین گیاهی برویانـد آن گیاه، راز دلِ من است . . - امیرالمـومنیـن، علـی‌عـلـیـه‌السـلام منتهی‌الآمال | باب دوم | فصل هفتم

" آجرک الله یا صاحب‌الزمان‌عج' "

علی بویه دخیلک🖤

مـا خـواب زدگانِ فرامـوش خانه‌های غفلت چـه مـی‌فـهـمـیـم " انـهدام ارکان هـدی " را بـگـذار مـن برایـت مرثـیـه بخـوانـم جبـرئیل پدر مـهربانـی داشـتیم که بـی ظلم و جرمـی او را وقتی بی‌دفاع بود، از پشـت سر ضربت زدند. عزاداران او یتیمان و فقیران، ضعیفان و تنهاماندگانِ بی انیس دنیا بودند. شـنـیـدم قاتـلـش را که گرفتند و به صـحـن مسجد برگرداندند، حضرتش چشم باز کرده - و فــرمـــود: آیـا مــن امــام بــدی بــودم؟ شنیدم قاتل هم پا به پای مردم بر او گریست‌.‌.‌