[ روحِ آروم و صبور ]

نرگس می‌گفت: یکی از قشنگ‌ترین اتفاقایی که بعد از چندین بار رفتن به نجف و کربلا می‌افته و تو یهو به خودت می‌یای و حسش می‌کنی، اینه که می‌بینی خیابون ها رو بلد شدی.. تهش یه نگاهِ خیره به فرشِ نمازخونه‌ی دانشگاه می‌نداخت و لبخند محوی می‌زد که حاکی از یادآوری خاطراتِ عراقش بود.. نرگس درست می‌گه.. جنابِ عزیز، مولای کائنات، اِی سید بزرگِ عرب؛ لطفا ما رو ولگردِ کوچه‌پَس‌کوچه‌های نجفتون کنید . .

چیزی رو که دوست داری، هرگز فراموش نمی‌کنی . . - دیالوگ

اِی‌دنیا، الحق که تو از استخوان خوکی در دستِ بیماری جذامی، پست‌تری..

درست می‌گفت که: امام حسین مخصوص دو ماهِ محرم و صفر نیست که بعدش بذاری گوشه‌ی طاقچه‌ی دلت و و سراغش نری ! امام حسین پناهه . . برای این روزایِ سختِ نفس‌گیر که دنیا و سختی‌هاش آدم رو از پا در می‌یاره. در قیدِ زمان و مکان نباش. هر وقت یادِ آقا افتادی، بدون آقا خواسته . .

_ الهی شکرت

خلیها علی الله . . .

‌ نباید یادتون بره که مدت زیادی در این جسم نخواهید بود باشرف زندگی کنید.

-

السلام‌علیک‌یاامیرالمومنین علی‌ابن‌ابی‌طالب‌علیه‌السلام