📚داستان و عبرت📚 #داستان_در_دام_شیطان. در میان بنی اسرائیل عابدی بود. به او گفتند :در فلان شهر درختی است که مردم آن شهر، آن درخت را می پرستند. عابد ناراحت شد، برخاست و تبر بر دوش نهاد و راهی آن شهر شد تا آن درخت را قطع کند. ابلیس به صورت پیری ظاهر الصلاح، بر مسیر او مجسم شد، و گفت :  ای عابد، برگرد و به عبادت خود مشغول باش! عابد گفت : نه، بریدن درخت اولویت دارد... مشاجره بالا گرفت و درگیر شدند، عابد بر ابلیس غالب آمد و وی را بر زمین کوفت و بر سینه اش نشست. ابلیس در این میان گفت : بگذار تا سخنی بگویم، تو که پیامبر نیستی و خدا بر این کار تو را مامور ننموده است، به خانه برگرد، تا هر روز دو دینار زیر بالش تو نهم؛ با یکی معاش کن و دیگری را انفاق نما و این بهتر و ثواب تر از کندن آن درخت است ... عابد با خود گفت : راست می گوید، یکی از آن به صدقه دهم و آن دیگر هم به معاش صرف کنم ، و برگشت... بامداد دیگر روز، دو دینار دید و بر گرفت ، روز دوم دو دینار دید و برگرفت ، روز سوم هیچ پولی نبود! خشمگین شد و تبر برگرفت و به سوی درخت شتافت ... باز در همان نقطه ، ابلیس پیش آمد و گفت: کجا؟! عابد گفت: می روم تا آن درخت را برکنم ! ابلیس گفت : به خدا هرگز نتوانی کند ! باز ابلیس و عابد درگیر شدند و این بار ابلیس عابد را بیفکند چون گنجشکی در دست! عابد گفت : دست بدار تا برگردم . اما بگو چرا بار اول بر تو پیروز آمدم و اینک، در چنگ تو حقیر شدم؟ ابلیس گفت : آن وقت تو برای خدا خشمگین بودی و خدا مرا مسخر تو کرد، که هرکس کار برای خدا کند، مرا بر او غلبه نباشد؛ ولی این بار برای دنیا و دینار خشمگین شدی، پس مغلوب من گشتی ...  http://eitaa.com/dastanabr

📚داستان و عبرت📚 💎شخصی را قرض بسیار آمده بود. تاجری کریم را در بازار به او نشان دادند که احسان می کند آن شخص، تاجر سخاوتمند را در بازار یافت و دید که به معامله مشغول است و بر سر ریالی چانه می زند،آن صحنه را دید پشیمان شد و بازگشت. تو را که این همه گفت وگوی است بر دَرمی، چگونه از تو توقع کند کَس کَرمی؟ تاجر چشمش به او افتاد و فهمید که برای حاجت کاری آمده است پس به دنبال او رفت و گفت با من کاری داشتی؟ شخص گفت: برای هر چه آمده بودم بیفایده بود. تاجر فهمید که برای پول آمده است به غلامش اشاره کرد و کیسه ای سکه زر به او داد. آن شخص تعجب کرد و گفت: آن چانه زدن با آن تاجر چه بود و این بذل و بخششت چه؟ تاجر گفت: آن معامله با یک تاجر بود ولی این معامله با خدا…! در کار خیر طرف حسابم با خداست او خیلی خوش حساب است. آری،عزیزانم معامله با خدا ،قیاس نداره . چه خوش گفت شاعر : “تو نیکی کن و در دجله انداز خداوند در بیابانت دهد باز^ http://eitaa.com/dastanabr

📚داستان و عبرت📚 هیچ‌وقت عوض نشو! رفتم توی مغازه کامپیوتری گفتم: ببخشید این تبلت من یهویی خاموش شد مغازه‌د‌ار گفت: باشه یه نگاهی بهش می‌ندازم. ممکنه LCD سوخته باشه، اگه سوخته بود عوضش کنم؟ گفتم بله لطفاً، خیلی احتیاج دارم گفت فردا بعد از ظهر بیایید تحویل بگیرین با خودم گفتم خوب یه ۷۰۰ ۸۰۰ تومنی افتادم تو خرج و ‌روز بعدش رفتم و خلاصه تبلت رو سالم بهم تحویل داد. گفتم: هزینه‌ش چقدر میشه گفت: هیچی، چیز مهمی نبود فقط کابل فِلَتش شل شده بود، سفت کردم همین تشکر کردم و اومدم بیرون... نشستم تو ماشین ولی دلم طاقت نیاورد، میتونست هر هزینه‌ای رو به من اعلام کنه و منم خودم رو آماده کرده بودم... کنار پاساژ یک شیرینی فروشی بود، یک بسته شکلات گرفتم و دوباره رفتم پیشش، گذاشتم رو پیشخوان و بهش گفتم: دنیا به آدم‌هایی مثل شما نیاز داره... لطفاً هیچوقت عوض نشو از بالای عینکش یه نگاهی بهم انداخت و متوجه موضوع شد. گفت؛ حرف پدرم رو بهم زدی که چند وقت پیش فوت شد اونم میگفت همیشه خوب باش و عوض نشو حتی اگه همه بهت بدی کنن در راه برگشت به این فکر می‌کردم که تغییر در آدم‌ها به تدریج اتفاق می‌افته، تنها چیزی که میتونه ما رو در مسیر درستکاری و امانتداری حفظ کنه یک جمله ساده از عزیزترین آدم زندگیمونه... آدمِ خوب! هیچ وقت عوض نشو... "از هزاران، یکنفر اهل دل اند مابقی تندیسی از آب و گِل اَند" تقدیم به تمام خوبان و کسانی که در مسیر خوبی هستند ❤️ http://eitaa.com/dastanabr

📚داستان و عبرت📚 زمانی كه دانشجوی پزشکی بوديم در بخش قلب استادی داشتيم كه از بهترين اساتید بود. او در هر فرصتی كه بدست مي‌آورد سعی می‌كرد نكته جدیدی به ما بياموزد و دانسته‌های خود را در بهترين شكل ممكن به ما منتقل می‌كرد. او در فرصتهای مناسب، ما را در بوته "تجربه و عمل" قرار می‌داد. در اولين روزهای بخش ما را به بالين یک مرد جوان كه تازه بستری شده بود برد. بعد از سلام و ادای احترام، به او گفت: اگر اجازه می‌دهيد اين همكاران من نيز قلب شما را معاينه كنند. مرد جوان نيز پذيرفت. سپس رو به ما كه تركيبی از كارآموز و كارورز بوديم كرد و گفت: هر یک از شما صدای قلب اين بيمار را به دقت گوش كنيد و هر چه می شنويد روی تكه كاغذی يادداشت كنيد و به من بدهيد. نظر استاد از اينكه اين شيوه را بكار می‌برد اين بود كه اگر كسی از ما تشخيص‌اش نادرست بود از ديگری خجالت نكشد. هر یک از ما به نوبت، قلب بيمار را معاينه كرديم و نظر خود را بر روی كاغذی نوشته، به استاد داديم. همه مايل بوديم بدانيم كه آيا تشخيصمان درست بوده يا خير؟ استاد نوشته‌های ما را تک تک مشاهده و قرائت كرد. جوابها متنوع بودند. یکی به افزايش ضربان قلب اشاره كرده بود، يکی به نامنظمی ريتم آن، يکی نوشته بود ضربانات طبيعی هستند، يکی ريتم گالوپ ضعيف شنيده بود، يکی اظهار كرده بود كه بيمار چاق است و صداهای مبهم شنيده ميشوند و يکی به وجود صدای اضافی در يکی از كانون‌ها اشاره كرده بود. استاد چند لحظه ای سكوت كرد و به ما می نگريست، منتظر بوديم تا يکی از آن نوشته‌ها را كه صحيح‌تر بوده معرفی نمايد. اما با كمال تعجب استاد گفت: متاسفانه همه اينها غلط است. و در حاليكه تنها كاغذ باقيمانده دردست راستش را تكان می‌داد، ادامه داد: تنها كاغذی كه مي تواند به حقيقت نزدیک باشد اين كاغذ است كه نويسنده آن بدون شک انسانی صادق است كه می تواند در آينده "پزشكی حاذق" شود. نوشته او را می خوانم، خودتان "قضاوت" كنيد. همه "سر پا گوش" بوديم تا استاد آن نوشته صحيح را بخواند. ايشان گفت: در اين كاغذ نوشته متاسفانه به علت "كم‌تجربگی" قادر به شنيدن صدایی نيستم و در حاليكه به چشمان متعجب ما می نگريست ادامه داد: من نمی دانم در حاليكه اين بيمار دكستروكاردی دارد، و قلبش در طرف راست قرار گرفته شما چگونه اين همه صداهای متنوع را در طرف چپ سينه او شنيده‌ايد؟ بچه های خوب من، از همين حالا كه دانشجو هستيد بدانيد كه تشخيص ندادن عيب نيست ولی تشخيص "غلط گذاشتن" بر مبنای یک "معاينه غلط"، "عيب بزرگی" محسوب ميشود و می تواند برای بيمار خطرناک باشد. در پزشكی "دقت،" "صداقت،" "حوصله" و "تجربه" حرف اول را مي‌‌زنند. سعی كنيد با "بی‌دقتی" برای بيمار خود، تشخيص نادرستی ندهيد و يا برای او تصميمی ناصواب نگيريد. http://eitaa.com/dastanabr

📚داستان و عبرت📚 زمانی که من بچه بودم، مادرم علاقه داشت گهگاهی غذای ساده صبحانه را برای شب هم آماده کند. یک شب را خوب یادم مانده که مادرم پس از گذراندن یک روز سخت و طولانی در سر کار، شام ساده‌ای مانند صبحانه تهیه کرده بود. آن شب پس از زمان زیادی، مادرم بشقاب شام را با تخم مرغ، سوسیس و بیسکویت‌های بسیار سوخته، جلوی پدرم گذاشت. یادم می‌آید منتظر شدم ببینم آیا پدرم هم متوجه سوختگی بیسکویت‌ها شده است؟ در آن وقت، همه‌ی کاری که پدرم انجام داد این بود که دستش را به طرف بیسکویت دراز کرد، لبخندی به مادرم زد و از من پرسید که روزم در مدرسه چطور بود؟ خاطرم نیست که آن شب چه جوابی به پدرم دادم، اما کاملاً یادم هست که او را تماشا میکردم که داشت مربا روی آن بیسکویت‌های سوخته می‌مالید و لقمه لقمه آنها را می‌خورد. یادم است آن شب وقتی از سر میز غذا بلند شدم، شنیدم مادرم بابت سوختگی بیسکویت‌ها از پدرم عذرخواهی کرد و هرگز جواب پدرم را فراموش نخواهم کرد که گفت: عزیزم، من عاشق بیسکویت‌های خیلی برشته هستم. همان شب، کمی بعد که رفتم پدرم را برای شب بخیر ببوسم، از او پرسیدم که آیا واقعاً دوست داشت که بیسکویت‌هایش سوخته باشد؟ او مرا در آغوش کشید و گفت: مامان تو امروز روز سختی را در سرکار گذرانده و خیلی خسته است. بعلاوه، بیسکویتِ کمی سوخته هرگز کسی را نمی‌کشد! زندگی مملو از چیزهای ناقص و انسان‌هایی است که پر از کم و کاستی هستند. در طول این سال‌ها فهمیده‌ام که یکی از مهمترین راه‌حل‌ها برای ایجاد روابط سالم، مداوم و پایدار؛ درک و پذیرش عیب‌های همدیگر و شاد بودن از داشتن تفاوت با دیگران است و امروز دعای من برای تو این است که: یاد بگیری که قسمت‌های خوب، بد و ناخوشایند زندگی ات را بپذیری و با انسان‌ها رابطه‌ای داشته باشی که در آن، بیسکویت سوخته موجب قهر و دلخوری نشود. خدایا آدمای صبور و با اصالت قسمت همه کن http://eitaa.com/dastanabr

📚داستان و عبرت📚 ♥میگویند:ﺭﻭﺯﯼ ﮔﺬﺭ ﯾﮏ ﯾﻬﻮﺩے ﺑﻪ روستایے ﺍﻓﺘﺎﺩ ﮐﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺩﺭﺁﻥ ﺯﻧﺪﮔﯽ میڪردند، ﺑﺎﺧﻮﺩ ﮔﻔﺖ ﺑﺮﻭﻡ ﻭ ﻋﻠﻤﺎ ﺍﯾﻦ روستا ﺭﺍ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺩﯾنشان ﺩﺭ ﺷﮏ ﻭ ﺷﺒﻬﻪ ﺑﻴﺎﻧﺪﺍﺯﻡ... ♥ﻭﻗﺘﯽ ﺩﺍﺧﻞ ده ﺷﺪ ﭼﺸﻤﺶ ﺑﻪ ﯾﮏ ﭼﻮﭘﺎﻥ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﮔﻔﺖ ﺍﻭﻝ ﺍﺯﺍﯾﻦ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﻨﻢ ڪه ﯾﮏ ﺷﺒﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﭼﯿﺰﯼ ﺭﺍ ﻫﻢ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﺪ. ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻧﺸﺴﺘﻦ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﺧﺴﺘﮕﯽ ﺭﺍﻩ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﻮﺩ ﻭ ﮐﻨﺎﺭش ﻧﺸﺴﺖ و ﺑﻪ ﺣﺮﻑ ﺯﺩﻥ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩ: ♥ﻣﺎﻣﺴﻠﻤﺎﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺣﻔﻆ 30 ﺟﺰ ﻗﺮﺁﻥ ﮐﺮﯾﻢ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﺧﻮﺩ ﺭﺍﺑﻪ ﻣﺸﻘﺖ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﺍﺯﯾﻢ ﺩﺭ ﺣﺎلیڪه خیلے از ﺁﯾه ﻫﺎ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ ﺍﻧﺪ ﭘﺲ ﭼﺮﺍ ﺍﯾﻦ ﺁﯾﺎﺕ ﺭﺍ ﺣﺬﻑ ﻧﮑﻨﯿﻢ؟! ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﮑﺮ ﺁﻣﯿﺰے ﺯﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺩﺭﺍﯾﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﯿﻢ ﺑﻪ ﺭﺍﺣﺘﯽ ﻗﺮﺁﻥ ﺭﺍ ﺣﻔﻆ ﮐﻨﯿﻢ. ♥چوپاﻥ ﺣﺮﻑ ﻫﺎﯼ ﯾﻬﻮﺩﯼ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺗﻈﺎﻫﺮ ﺑﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ بودن ﻣﯿﮑﺮﺩ ﺗﺎ آخر ﺑﻪ ﺩﻗﺖ ﺷﻨﯿﺪ، ﺑﻌﺪ ﮔﻔﺖ: ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ؛ ﺍﻣﺎ ﺍﻭﻝ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺗﻮ ﯾﮏ ﺳﻮﺍﻝ ﺩﺍﺭﻡ ♥ﺩﺭ ﺟﺴﻢ ﺗﻮ ﻫﻢ ﺍﺟﺰﺍﯼ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺍﺳﺖ ﻣﺜﻞ ﺩﻭﺩﺳﺖ، ﺩﻭ ﭼﺸﻢ، ﺩﻭﮔﻮﺵ... ﭘﺲ چرا ﺍﻳﻦ ﺍﺟﺰﺍﯼ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﺪﻥ ﺧﻮﺩ ﻗﻄﻊ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﯽ؟ ♥ﺍﯾﻨﻄﻮﺭﯼ ﻫﻢ ﻭﺯﻧﺖ ﮐﻢ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﯽ ﺭﺍﺣﺖ ﺑﮕﺮﺩﯼ ﻫﻢ ﻏﺬﺍ ﮐﻢ ﻣﺼﺮﻑ ﻣﯿﮑﻨﯽ ﻫﻢ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺍﺟﺰﺍﯼ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺧﻼﺹ ﻣﯿﺸﻮﯼ. ♥آرے یهودے سرش را پایین آورد و به راه خود ادامه داد... و چه پاسخ حڪیمانه و تأمل برانگیزے بود پاسخ چوپان دانا! http://eitaa.com/dastanabr

📚داستان و عبرت📚 يک دختر کوچک به داروخانه رفت و گفت: معجزه داريد؟ معجزه می خوای واسه چی عزیزم؟ ! یه چیز بدی هر روز داره توی سر داداش کوچولوم گنده تر می شه ! بابام میگه فقط معجزه میتونه نجاتش بده ، منم همه پول هام رو آوردم تا اونو براش بخرم . عزیزم ببخش که نمی تونم کمکت کنم ، ما اینجا معجزه نمی فروشیم. چشم های دخترک پر از اشک شد و گفت : ولی اون داره میمیره ، تورو خدا یه معجزه بهم بدید . ناگهان دستی موهای دختر کوچولو رو نوازش کرد و صدائی گفت : ببینم چقدر پول داری؟ پول ها رو شمرد و گفت : خدای من عالیه ، درست به اندازه خرید معجزه برای داداش کوچولوت ! بعد هم گرم و صمیمی دست دختر رو گرفت و گفت منو ببر خونه تون تا ببینم می تونم واسه داداشت معجزه تهیه کنم؟ ! اون مرد فوق تخصص جراحی مغز بود دو روز بعد عمل بدون پرداخت هیچ هزینه اضافه ای انجام شد. هزینه عمل مقداری پول خرد بود و ایمان یک کودک . مدتی بعد هم پسرک صحیح و سالم به خانه برگشت. دکتر ارنست گروپ رئيس سابق بيمارستان هانوفر المان ....... چندي پيش اين خاطره رو در يک کنفرانس علمي مطرح کرد .... و آن مرد جراح کسي نبود جز ....پروفسور مجيد سميعي .. ❤️ ❤️ http://eitaa.com/dastanabr

📚داستان و عبرت📚 منتظر آسانسور ایستاده بودیم، سلام و احوالپرسی که کردم انگار حواسش پرت شد و موبایل از دستش افتاد. تازه متوجه شدم دو تا گوشی دارد، آن که بزرگتر بود و جدیدتر به نظر می‌آمد، سفت و محکم بین انگشتانش خودنمایی می‌کرد، آن یکی که کوچکتر بود و قدیمی‌تر، روی زمین افتاده بود و بند بندش از هم جدا شده بود ، باتری‌اش یک طرف، در و پیکرش طرف دیگر ! از افتادن گوشی ناراحت نشد، خونسرد خم شد و اجزای جدا شده را از روی زمین جمع کرد، لبخند به لب باتری را سر جایش گذاشت و گفت :«خیلی موبایل خوبی است، تا به حال هزار بار از دستم افتاده و آخ نگفته !» . موبایل جدید را سمتم گرفت و ادامه داد :«اگر این یکی بود همان دفعه‌ی اول سقط شده بود ... این یکی اما سگ جان است !» . دوباره موبایل قدیمی را نشانم داد . گفتم :«توی زندگی هم همین کار را می‌کنیم، همیشه مراقب آدم‌های حساس زندگی‌مان هستیم، مواظب رفتارمان، حرف زدنمان، چه بگویم چه نگویم هایمان، نکند چیزی بگوییم و دلخورش کنیم، اما آن آدمی که نجیب است، آن که اهل مدارا است و مراعات، یادمان می رود رگ دارد، حس دارد، غرور دارد، آدم است ! حرفمان، رفتارمان، حرکت‌مان چه خطی می‌اندازد روی دلش ...» چیزی نگفت، فقط نگاهم کرد. سوار آسانسور که شدیم حس کردم موبایل قدیمی را محکم توی مشتش فشار می‌دهد ... http://eitaa.com/dastanabr