عرفاتِ عشق بازان سر کوی یار باشد
به طواف کعبه زین در نروم که عار باشد
چو سری بر آستانش ز سر صفا نهادی
به صفا و مروه ای دل، دگرت چه کار باشد
قدمی ز خود برون نِه، به ریاض عشق کاینجا
نه صَداعِ (دردسر) نفحهٔ گل، نه جفای خار باشد
به معارج اناالحق نرسی ز پای منبر
که سری شناسد این سِرّ که سزای دار باشد
ز میِ شبانه ساقی قدحی بیار پیشم
نه از آن میی که او را به سحر خمار باشد
نکند کمال دیگر طلب حضور باطن
که قرارگاه زلفش دل بیقرار باشد
🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀
دعا و مناجات نیاز فطریِ هر انسانی است و همین او را وا می دارد که با هر زبانی با خدا مناجات کند.😊
ادعیه مأثوره از پیامبر خدا و خاندان مکرّمِ او، میراث گرانقدر اسلام است که هم راهِ طلب و هم ادبِ مناجات و دعا را به ما می آموزد و با معارف بلند دین آشنا می سازد.
دعای شریف عرفه، منسوب به سالار شهیدان، حسین بن علی
علیهما السلام است که در «الاقبال» سیدبن طاووس و «البلد الأمین» کفعمی و «بحارالأنوار» و «زاد المعاد» علامه مجلسی و «مفاتیح الجنان» شیخ عباس قمی (رحمهم الله) آمده است.
در منابع، درباره سال قرائت دعای عرفه توسط امام حسین علیه السلام مطلبی ذکر نشده است؛ امّا با توجه به برخی شواهد، این دعا مربوط به آخرین حج امام حسین علیه السلام نیست چرا که او در سفر حجی که قبل از واقعه کربلا بود، در عرفات توقف نداشت.
برخی گفتهاند امام در ۲۵ سفری که به حج داشته در هر سفر در روز عرفه دعای جدیدی خوانده است.
امام حسین علیه السلام در ذیالحجه سال ۶۰ قمری که به مکه رفت، در بین اعمال حج متوجه توطئه عوامل یزید شد، از این رو حج را به عمره تبدیل کرد و سپس طواف خانه و سعی صفا و مره را به جا آورد و به سمت کوفه حرکت کرد.
محدّث قمی رحمه الله در ضمن اعمال روز عرفه، مینویسد:
«از جمله دعاهای مشهورِ این روز، دعای حضرت سیدالشهدا علیه السلام است. بشر و بشیر، پسران غالب اسدی روایت کردهاند که پسین روزِ عرفه، در عرفات، در خدمت آن حضرت بودیم. پس، از خیمه خود بیرون آمدند با گروهی از اهلبیت و فرزندان و شیعیان، با نهایت تذلّل و خشوع. پس در جانب چپِ کوه ایستادند و روی مبارک را به سوی کعبه گردانیدند و دستها را برابر رو برداشتند؛ مانند مسکینی که طعام طلبد، و این دعا (عرفه) را خواندند.»😊
۲۷ فراز در دعای عرفه در رابطه با اعتراف به نعمت های نامحدود الهی با جمله «انت الذی» است و ۱۳ فراز اعتراف به گناهان خویش با جمله «انا الذی» است که در این بخش اخیر با دعای ابوحمزه ثمالی اشتراک دارد.
دعای عرفه حضرت سید الشهدا علیه السلام دربر دارنده مطالبی است که برخی از مهمترین محورهای آن عبارت است از:
۱ - شناخت خداوند و بیان صفات الهی و تجدید عهد و پیمان با پروردگار و شناخت پیامبران و تحکیم ارتباط با آنها و توجه به آخرت و اظهار عقیده قلبی.
۲ - سیر اندیشه در آفاق جهان و یادآوری نعمتهای بیکران الهی بر انسان و حمد و سپاس خداوند بر آنها.
۳ - تضرع به درگاه خداوند و اقرار به گناهان و توبه و درخواست عفو و روی آوردن به صفات پسندیده و اعمال خیر.
۴ - اعتراف به غیر قابل شمارش بودن نعمت های الهی و شمارش پاره ای از آنها و اعتراف به گناهان وخطاها و شمارش آنها.
۵ - درخواست حوائج که با درود و صلوات بر محمد و آل محمد شروع میشود. سپس تقاضای بخشش و نور هدایت و رحمت و برکت و وسعت روزی و پاداش اخروی و...😊
بزرگواران عزیز درروز عرفه، در لحظاتی که با حنجره حضرت سید الشهدا مشغول تکرار کلماتی که دنیایی از معارف ذات اقدس الهی همراه دارد، همنوا هستید - در آن لحظات ناب که از گوشه چشمانتان اشگ شوق جاری می شود - محتاج دعای خیر از سوی شما هستم. 🙏🌹
نفس خود را هر که قربان می کند
تیغ آتش را گلستان می کند...
از دیدگاه عرفا کشتن گوسفند، صورت مجسّم ذبح نفس است؛ با این فرق که ذبح گوسفند، ارتقا به مقام اعلاء نیست و انسان از ذبح نفس، به مقام «کمال انسانیت» میرسد و اهلیت قرب پیدا میکند؛ چنان که مرحوم آیتالله ملّا احمد نراقی در معراج السعادة سفارش میکند: « حج گزار چون ذبح قربانی کند، یاد آورد که این ذبح، اشاره به آن است که به سبب حج، بر شیطان و نفس اماره غالب گشتم و آنها را کشتم و از عذاب الهی فارغ شدم.»
#عید_قربان بر وجود نورانی حجت بن الحسن #امام_زمان(عج) و همه منتظران حضرتش مبارکباد.
@dastyarpazhoohesh