غرب ستیزی یک اقدام سیاسی است اما سعی من به خصوص در سال های اخیر این بوده که از خلط میان مطالب فلسفی و تعلقات سیاسی بپرهیزد. در باب غرب سخن بسیار گفته اند اما تاکنون کسی درصدد برنیامده که ماهیت غرب را به تفصیل بیان کند. حقیقت این است که وقتی صفاتی را به غرب نسبت می دهند تصور می شود که غرب موجودیتی در میان موجودات است و البته این تصور بی وجه و غیر عادی نیست زیرا وقتی صفتی را به چیزی نسبت می دهیم قاعدتا باید موصوف موجود باشد ولی غرب را یک موجود از سنخ موجوداتی که کم و بیش می شناسیم، نباید دانست. درباره غرب صفحه 8 🔻کانال دکتر داوری اردکانی ▪️ @davari_ir

غرب ستیزی یک اقدام سیاسی است اما سعی من بخصوص در سال های اخیر این بوده است که از خلط میان مطالب فلسفی و تعلقات سیاسی بپرهیزم. در مقالاتی که می خوانید سعی شده است که تصور مبهم غرب تا اندازه ای روشن شود. در باب غرب سخن بسیار گفته اند اما تاکنون کسی درصدد برنیامده است که ماهیت غرب را به تفصیل بیان کند. حقیقت این است که وقتی صفاتی را به غرب نسبت می دهند تصور می شود که غرب موجودیتی در میان موجودات است و البته این تصور بی وجه و غیرعادی نیست؛ زیرا وقتی صفتی را به چیزی نسبت می دهیم، قاعدتا موصوف بابد موجود باشد ولی غرب را یک موجود از سنخ موجوداتی که کم و بیش می شناسیم، نباید دانست. درباره غرب صفحه 8 🔻کانال دکتر داوری اردکانی ▪️ @davari_ir

غرب یک موجود متعین نیست که در جای معین قرار گرفته باشد و بتوان به آن اشاره کرد. به نظر برخی محققان، غرب رویدادی است که با ظهور فلسفه آغاز شده است. اگر این تعبیر و بیان موجه باشد تاریخ فلسفه ادوار دارد و ما اکنون در مرحله بسط تام و تمام غرب هستیم. غرب در این مرحله به صورت تجدد ظاهر شده است. تجدد چیست؟ شرایطی است که در آن بشر خود را لایق تصرف در موجودات یافته و به نظرش رسیده است که می تواند با فکر و رأی خود همه امور را چنانکه باید سر و سامان دهد. درباره غرب صفحه 9 🔻کانال دکتر داوری اردکانی ▪️ @davari_ir

مجله سیاست‌نامه در شمارۀ اخیر خود تصویری از رضا داوری اردکانی را روی جلد برد و با تیتر «فیلسوفِ بازنده» به استقبال نود سالگی این متفکر معاصر رفت. داوری اردکانی در واکنش به این مجله در یادداشت کوتاهی نوشت: «من در درون شکست نخورده‌ام، زیرا تعلقم به تفکر را حفظ کرده‌ام.» او در ادامه این متن صراحتاً اعلام می‌کند که متن منتشر شده در مجلۀ سیاست‌نامه یادداشت‌های تنهایی او بوده که آن را برای چاپ و انتشار ننوشته است! @varastegi_ir انتشار این یادداشت حواشی مختلفی در پی داشت. در ادامه، متن این یادداشت را به همراه برخی از واکنش اهالی اندیشه منتشر می‌کنم👇🏻

‌ ‌ 🔸 یادداشت "من شکست خورده‌ام و این شکست را می‌پذیرم" ✍🏻 دکتر داوری اردکانی ▪️ بخش اول 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌ ‌ ‌

‌ ‌ 🔸 یادداشت "من شکست خورده‌ام و این شکست را می‌پذیرم" ✍🏻 دکتر داوری اردکانی ▪️ بخش دوم 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌ ‌ ‌

‌ ‌ 🔸 یادداشت "من شکست خورده‌ام و این شکست را می‌پذیرم" ✍🏻 دکتر داوری اردکانی ▪️ بخش سوم 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌ ‌ ‌

از زمان داستایوفسکی و اندکی زودتر از فسلفه کانت، اخلاقی بودن انسان، اقامه دلیل بر وجود خداوند محسوب می‌شد. دکتر داوری اردکانی 🔻کانال دکتر داوری اردکانی ▪️@davari_ir

در گذشته هرگاه از حقیقت می گفتند آن را از خیر جدا نمی‌دانستند اما در دنیای جدید حقیقت ربطی به اخلاق و سیاست ندارد دکتر داوری اردکانی 🔻کانال دکتر داوری اردکانی ▪️@davari_ir

آيا نمی توان گفت چیزی در سرّ سویدای وجود ما هست که ما را به کار اخلاق دعوت می کند و برمی انگیزاند؟ به این سخن داستایوفسکی توجه کنید که می گوید اگر خدا نباشد، هرکاری مباح است... 🔻کانال دکتر رضا داوری اردکانی ▪️@davari_ir

در جوامع توسعه نیافته که اقتصاد، آموزش و پرورش و سیاست کمتر باهم تناسب دارد، هر چه بیشتر قانون وضع شود، رعایت قانون کمتر می شود 🔻کانال دکتر رضا داوری اردکانی ▪️@davari_ir

مولوی نمی خواسته به ما اندرز بدهد. او فکر نمی کرده که چه بگوید و سپس گفتن را آغاز کند زیرا شعر، آمدنی است و اگر شاعر می خواست بنشیند و مطالبی را در ذهنش مرتب کند و سپس آن ها را به نظم در آورد، نتیجه است کار هرچه می شد دیوان شمس و مثنوی نمی شد. مگر مولانا به صراحت نگفته: تو مپندار که من شعر به خود می گویم تا که بیدارم و هوشیار یکی دم نزنم 🔻کانال دکتر رضا داوری اردکانی ▪️@davari_ir