دیگه چه اتفاقی باید بیوفته ؟ چقدر زمان باید بگذره که ما به خودمون بیایم ؟💔
فکر این که ۱۰۰ سال دیگه من مُردم ؛
دوستم مرده ،
فلانی مرده ،
آدم اروم میکنه .
روز مرگی کم کم آدمیزاد را میپوساند .
غذا میخوری مثل همه ؛ میخوابی مثل همه ؛ کار میکنی مثل همه ..
و در آخر هم میمیری مثل همه و چالت میکنند .
مثل همه بودن آدم را میپوساند ..
می ترسم از آن که
جرم کرده باشم و
یادم رفته باشد
که توبه کنم،
و بمیرم
وای برمن
هدایت شده از حسینیه، وصیتنامه
ولی بیاید قبول کنیم تعطیل تر از جمعه ؛ دل ماست :)