ای بخشنده ی گناه من اگر تو #زشتی های مرا،از چشم مردم نمیپوشاندی،من از #رسوایان بودم

ای جان پناهِ من اگر #یاریم نمیکردی از #شکست خوردگان بودم

از تو میخوام منوببخشی و و بیامرزی، زیرا نه بی گناهم نه روی عذر خواهی دارم نه پناه گاهی برای فرار از گناهان

نیاز خواه توام مراخوار مساز

در تو اویخته ام خدا دستم را رها مکن

خواهان لطف توام، پس نومیدم برنگردان

إِلَهِي وَ رَبِّي مَنْ لِي غَيْرُكَ

پروردگارم تو را میخوانم درحالی که درویشم و نالان ترسان و نگران بیمناک و فقیر مرا #ببخش و #بیامرز

معبود من پیش تو شکایت میکنم از ناتوانی ام ، از وسوسه ی نفسِ خویش

تومنوبه نیت بدم ،رسوا نکردی به خاطر گناهام از من دوری نکردی این بنده ی خجل و پشیمان را ببخش خدااااا

با این همه اگر عذابم کنی، چی دارم بگم ،که من ستمکارم، سهل انگارم، تبهکارم، مقصرم، لاابالی و غافل از خویشم حق با توست خدای من

اما اگه منو بیامرزی خدا چه جای شگفتی، که تو مهربانترینِ،مهربانانی ♡

برات یه صوت میزارم رفیق هر وقت ،حال دلت رو خواستی صفا بدی گوش،کن

خداااا عمری گناه کردم دل را سیاه کردم من اشتباه کردم 😭😭😭😭

من اشتباه کردم من اشتباه کردم من اشتباه کردم یارب،چه اشتباهی 😭😭😭

نیمه شب است دستها را بالا ببر... حالا بگو... بالحسین #الهی_العفو 🍃🍃🍃

قبول باشه 🙏🏻

یا کَهفی حین تُعیینِی المَذاهب... ای پناه من وقتی که تمام راه های گوناگون و بی ربط مرا خسته کنند...!

وَ إِنْ أَدْخَلْتَنِي النَّارَ أَعْلَمْتُ أَهْلَهَا أَنِّي أُحِبُّكَ ... #معبودم اگر در دوزخم افكني به دوزخيان اعلام خواهم كرد كه تو را دوست دارم...

وَنَحْشُرُ الْمُجْرِمِينَ يَوْمَئِذٍ زُرْقًا و مجرمان را با بدنهاي كبود در آن روز(قیامت) جمع مي کنيم طه/۱۰۲

ارامش قلب زارم وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ... از حال دلم خبر داری ... و من پای همه بدی های خودم میمانم... اما تو مرا ببخش بخشاینده ی من

می ترسم از آن که جرم انجام دهم و یادم رفته باشد که توبه کنم

خودت گفتی: اگر گناه کردی باز توبه کن من بخشنده ام از من روی برنگردان

"الهی و ربی مَن لی غیرُک" +میدانی هیچ کس "تو" نمیشود برای من ...!

معبودا چرا هر وقت مي‌گويم كه درونم خوب شده ‌وبه #توبه_کنندگان مُلحق شدم واز #گناه فاصله گرفتم؛‌ شرایطی پیش می آید که تمـامِ آنچه با زحمتِ بسیار وایستادگی در مقابلِ نفس جمعکردم را ازدست می دهم واز تو دورتر می شوم؟

«لَعَلَّكَ عَن بابِكَ طَرَدْتَني» شاید مرا از درِ خانه ات دور کردی..

«اَوْ لَعَلَّكَ رَأَيْتَني مسْتَخِفّاً بِحَقِكَ فَاَقْصَيْتَني» شاید چون حقت را رعایت نمی کنم،‌مرا از حریم خودت رانده ای..

«لَعَلَّكَ فَقَدْتَني من مجالِسِ العُلَماءِ فَخَذَلْتني» شاید در مجالسِ علماء،‌مرا نیافتی وبه جایِ آن درمجالس بیکاران وگناهکاران مرا دیده ای که اینطور مرا رها کرده ای..

یا حسین جانم

درمکتبِ امام حسین توبه کنندگان،در صدرِ مجلس نشسته اند‌..