🌹گواراترین غزل🌹 اصلاً بدون عشق مگر می شود... دمی؟ عشقی که برده است دل از اهل عالمی بی شک کنار او، همه جا بین روضه ای بی شک بدون او، همه جا در جهنمی در رگ رگم حرارت این عشق جاری است ای عشق!خود بگو که چه ای؟ بس که مبهمی! یک دم نشستی و دلم از قید ها بُرید اصلاً گمان کنم تو جنونی دمادمی ای نام نامی تو گواراترین غزل! بی شک تویی که وِرد لبِ اسم اعظمی عیسی اگر که مُرده کند زنده، فضل توست اکسیر نابِ هر دم عیسی بن مریمی زهراست مادر تو و حیدر پدر، حسین! با این حساب "اشرف اولاد آدمی" من ظلمتم، من آتشم و گرم تاب و تب اما تو آفتاب شبانگاه مُظلمی گوش کسی به حرف دلم ، دل نمی دهد تنها تویی که با دل دیوانه مَحرَمی جز گریه بر تو، آب نکردم طلب حسین! چشمم نخواست غیرِ همین اشک همدمی هرگز ثواب آن به صد عابد نمی دهم بر گونه ام اگر بنشانند شبنمی بی شک اسیر کُنج نگاه تو می شود بر ارمنی رسد ز یَم تو اگر نَمی ما را ز گردش دو نگاهت عبور ده! منت گذار بر سر ما نوکران کمی ما توبه کرده ایم ز هرچه به سوی تو از هرچه ماتأخّر و هر ماتقدّمی در حلقه ای به دور تو، مابین عاشقان در روضه ام، نباشم اگر هم مُحرّمی بادا مصیبت تو نصیب دلم که هیچ در پیش ماتم تو نماند دگر غمی در کربلا مگر چه خبر بود یا حسین!؟ در سینه اش نهفته چه اندوه اعظمی؟ زیر گلویت آه! چه گلبوسه ها نکاشت! گلزار بوسه های نبیّ مُکرَّمی! گفتم گلو! گریه طفلت بلند بود... ای کاش می رسید به لبهاش مرهَمی یک سو خجل نشسته به خون بود پیکری یک سو هم آبرو و دوتادست و پرچمی بگذار تا "ز شرح اشارات بگذریم" آن جامه بُرد و آن دگری بُرد خاتمی آن اهل نارهای به مکر اهل دین، تو را دَرهَم نموده اند به دینار و دِرهمی افتاده بود مصحف سی پاره بر زمین چه سوره های بی سر و آیات محکمی! بگذار بگذریم که زینب چه دیده بود یا مادری که آمد با قامت خَمی... امیرحسین کمال زارع 99/5/11 #کربلا

🔹🔹🔹🔹🔹 بیدل به هرکجا رگ ابری نشان دهند در ماتم حسین و حسن‌گریه می‌کند بیدل دهلوی 🔹🔹🔹🔹🔹 #بیدل #کربلا #ناب

🔹🔹🔹🔹🔹 کیست درین انجمن محرم عشق غیور ما همه بی‌غیرتیم، آینه درکربلاست بیدل دهلوی 🔹🔹🔹🔹🔹 #بیدل #کربلا #ناب

🔹🔹🔹🔹🔹 از جهانی که پر از تیرگی ما و من است می‌گریزم به هوایی که پر از زیستن است می‌گریزم به جهانی که پر از یکرنگی‌ست به جهانی که پر از گریه‌کن و سینه‌زن است به همان‌جا که نفس قیمت دیگر دارد اشک‌ها دُرّ نجف، سینه عقیق یمن است به همان‌جا که در آن باد صبا بسته دخیل به عبایی که پر از رایحۀ پنج تن است چه خراسان چه مدینه چه عراق و چه دمشق هر کجا پرچم روضه‌ست همان‌جا وطن است دم من زندگی و بازدمم زندگی است تا که روی لب من ذکر حسین و حسن است قلب آن است که لبریز محبت باشد تا ابد خانۀ اولاد علی قلب من است سیدحمیدرضا برقعی 🔹🔹🔹🔹🔹 #برقعی #کربلا

#عقیق_شعر 🔹🔹🔹🔹🔹 قسم به ساحتِ شعری که خورده است به نامم قسم به عطر غریبی که می‌رسد به مشامم قسم به تک‌تک این واژه‌های دست به سینه که رنگ و بوی خدا را گرفته است سلامم سلام من به دو تا ماهِ تا همیشه فروزان سلام من به محرم، سلام من به امامم... سلام من به کسی که فقط به خاطر اشکم مرا رسانده به جایی که دوزخ است حرامم... چه اسم‌های بزرگی گرفته دور و برش را به حیرتم که در این بین خویش را چه بنامم چگونه پیش «حبیب» ادعا کنم که حبیبم؟ چگونه پیش «غلام» ادعا کنم که غلامم؟ پیام من غزل است و به لطف گوشۀ چشمش رسیده است به گوش تمام خلق پیامم بدون شک غزل من به لطف او شده گیرا قسم به مطلعِ نابم، قسم به حُسن ختامم... حسین طاهری 🔹🔹🔹🔹🔹 #کربلا #طاهری ▪️عقیق شعر

🔹🔹🔹🔹🔹 رفتی و بهار خیمه را دِی کردی تمرین شهامت و وفا کی کردی؟ ای غیرت مردی و شرف می بینم شش ماهه تمام راه را طی کردی محمدجواد غفورزاده 🔹🔹🔹🔹🔹 #شفق #کربلا #ناب

🔹🔹🔹🔹🔹 به جناب زهیر بن قین آیینه بود و عاقبت او به خیر شد دل را سپرد دست حسین و زهیر شد هرکس گره به حبل متین خورد شد زهیر هرکس که از امام جدا شد زبیر شد بودند در رکاب علی عده ای ولی شد عمرشان تباه که ختم به غیر شد اما زهیر قصه اش از جنس دیگری است او هم رکاب حر و حبیب و بریر شد جنگید و پیش چشم امامش به خون نشست این قصه با شهادت ختم به خیر شد سیدمحمدمهدی شفیعی 🔹🔹🔹🔹🔹🔹 #کربلا #شفیعی

🏴 گزیده ای از قصیده سعدی 🏴 🔹◾️🔹◾️🔹◾️🔹 فردا که هرکسی به شفیعی زنند دست ماییم و دست و دامن معصوم مرتضی یارب به نسل طاهر اولاد فاطمه یارب به خون پاک شهیدان کربلا دلهای خسته را به کرم مرهمی فرست ای نام اعظمت در گنجینهٔ شفا 🔹◾️🔹◾️🔹◾️🔹 #سعدی #کربلا

شعر روضه رو سبک👆👆👆👆 #روضه #مداحی #کربلا 👇👇👇👇

شب حضرت مسلم: الهی صِدام به تو می رسید، که برگرد و دیگه به کوفه نیا ببین مسلمو غریبِ غریب تُو این کوچه ها کوفه کرده رها نیا ای حسین! نیا جان من! که کوفی جماعت نداره مرام نیا ای حسین! که نامَردَن و اسیر می کنن زینبو تا به شام میترسم آقا! از اون روزی که جلو چشمت اکبر بشه پاره تن میترسم آقا! از اون روزی که نباشه به جسم تو حتی کفن #روضه #کربلا #مداحی

#عقیق_شعر ابر تیره روی ماه آسمانم را گرفت کربلا از من عموی مهربانم را گرفت وقت دلتنگی همیشه او کنارم می‌نشست بی‌وفا دنیا انیس و همزبانم را گرفت از سر دوش عمویم عرش حق معلوم بود «منکرِ معراج» از من نردبانم را گرفت... روز عاشورا چه روزی بود؟ حیرانم هنوز جانِ کوچک تا بزرگ خاندانم را گرفت خرمنِ جسمی نحیف و آتشِ داغی بزرگ درد رد شد از تنم، روح و روانم را گرفت تار شد تصویر عمه، از سفر بابا رسید! «آن مَلک» آهی کشید و بعد جانم را گرفت #شب_سوم_محرم #حضرت_رقیه_سلام_الله_علیها کاظم بهمنی #بهمنی #کربلا ▪️عقیق شعر