مــٰآ
بعد صآئب اومد در ادامه جنآب حافظ گُفته: •[هر آنکس چیز می بخشد، ز جان خویش می بخشد نه چون حافظ که
و جناب شهریار بزرگوار در جواب صائب فرمودن:
[هر آنکس چیز می بخشد بسان مرد می بخشد
نه چون صائب که می بخشد سر و دست و تن و پا را
سر و دست و تن و پا را به خاک گور می بخشند
نه بر آن ترک شیرازی که برده جمله دلها را🌱]
• اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را
به خال هندو اش بخشم تمام روح و اجزا را •
مــٰآ
+قآنون شمآره دو تو زمینِ بآزی ،اونی برنده میشه که حواسش به بآزی ،نه تمآشآگرآ!
+قآنونِ شماره سوم
وقتی دوستیت با کسی تموم میشه،رازهآیی که بهت گفته رو پیش خودت نگه دآر. .
به این میگن شرآفت!
مولآنآ دریآیی از عِشقُ ،انسآنیتُ زیبآیی بودن بزرگوآر . . .
میفرمآد که
در مسجدُ در کعبه به دنبآل چه هستی؟
اول تو ببین قلبِ کسی رآ نشکستی؟!
اینگونه چرا در پِی اثبآت خُدآییم !
همسآیه ی مآ گُشنه و مآ سیر بخوآبیم؟:)
-"عیبی نداره اگه حالت خوش نیست"
بعضی دردها و رنجهارو نمیشه حل کرد،
باید به دوش کشید، باید تحمل کرد ..
[از صحبتهای مجتبی شکوری در برنامهی کتابباز]