سپس نگاهش را از من گرفت و گفت: جناب گلشیری میگوید “این ریشهها که این همه سَنگش را به سینه میزنیم در خودِ آدم باید باشد، نه در آب و خاک یا آداب و مناسِکی که به آنها عادت کردهایم.. “. عریضه کم کردم. حرف حقی بود..
-نه هر مخاطب و هر حرف و هر حدیث خوش است..
..که جز تو با دگرم نیست ذوق گفت و شنود
-حسین منزوی