و پرسیدند از صبر، گفت:
«آن است که دست و پای تو بِبُرند و از دار درآویزند.»
تذکرةالاولیا
-امروز صبح استادمون گفت: انسان یه حیوانِ اجتماعیه!
[زین پس این جمله رو یادم باشه؛]
- محرر
- اینکهصبحم با تخریبشخصیتی از جانب معلم شروعشد؛ زیبا نیست؟!
ولی یک چیزِ مهم تر از این وجود داره:
خنده را بِنْشان به لبهای قشنگت روز و شب
بعد با غمها بگو: از خندهی من غم بخور!
|مرتضی فرجیان