میگن توی هر “هرگز”ی، یه “شاید” وجود داره. شده تا حالا هرکدوم‌مون توی زندگی به یه نقطه‌ای میرسیم، که مطمئنیم دیگه هیچ‌وقت قرار نیست حال‌مون خوب باشه! مجتبی‌شکوری‌توی یکی از پادکست‌هاش‌می‌گفت: مهم‌ترین دلیلی که این شاید در هرگز وجود داره؛ گذشته‌ی‌ماست، در تمام زندگیمون با همه‌ی سختی‌هایی که وجود داشته لحظه‌هایی رو داشتیم که از عمق وجود خوشحال بودیم. این همون شایدیِ که توی هرگز هست..

اَلّذینَ احِبّوا فینا ما لَم نُحِبّه یوماََ بِانَفسنا سلام بر کسانی که در ما چیزهایی دیدن و دوست داشتن که خودمون ندیدیم و دوست نداشتیم.. 🌱

می‌گفتند: همه‌ی ما فرعونیم؛ با مصر‌های کوچک‌تر…!

بنا‌کننده‌ی شادی‌هایِ من باش :)

می‌گفت: این دنیا رو امیرالمومنین سه طلاقه کرده! با مطلقه‌ی علی، وصلت نکنید!

گفت آن شهری‌که در وی دلبر هست…

اگر وَعَسَى أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئًا وَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ نبود؛ ما چجوری زندگی رو ادامه میدادیم؟! - نَستوه

+"هیچ چیزی مثلِ تشکر از خدا انسان را مهربان تر نمیکند" - حاج‌آقا‌پناهیان خدایا شکرت🌱

يجا نوشته بود: "‏ بزرگترین مشکل تو ارتباطاتمون اینه که گوش نمی‌دیم که بفهمیم... گوش می‌دیم تا جواب بدیم " .