✨گاهی نه آشنا درد را می فهمد!
نه حتی صمیمی ترین دوست!
گاهی باید تنهایی ، درد را فهمید!
تنهایی ، خلوت کرد!
تنهایی ، آرام شد!
و‌تنها خدا می داند!
چه می گذرد در دلت...✨
دلنوشتـه🇵🇸
#رمان_آشناے_غریب💞 #قسمتـ_ششم #دلنوشته✨ مجتبی : ای بابا حاج خانوم بگیر بشین بچه که نیس مصطفی حاج خ
#رمان_آشناے_غریب 💞
#قسمتـ_هفتم
#دلنوشته✨
هی اخوی برادر الو
مصطفی برگشت چشمش به استواری که خورد : سلام منتظرتون بودم چون فرمودین خودتون هم میخواین تشریف داشته باشید
استواری : خوب کردی بریم؟
مصطفی دستش و بلند کرد سمت در : بفرمائید
استواری رفت داخل حوزه و مصطفی هم پشت سر رفت و جلو میزی که انگار منشی بود ایستاد : سلام آقای سعیدی
سعیدی که سرش تو.گوشیش بود جلو مصطفی بلند شد : سلام از بنده آقا سید حالتون چطوره ؟
مصطفی به سعیدی که پسر جوون هم سن خود مجتبی بود دست داد : سلامت باشید بفرمائید خواهش میکنم ، آقای فاتحی تشریف دارن
سعیدی از پشت میز اومد کنار و گفت : بله بله
سعیدی رفت سمت در اتاق فاتحی در زد و وارد شد : حاجی ، آقا سید تشریف آوردن
فاتحی اومد جلو در اتاقش مصطفی رو که دید مصطفی رفت جلو : سلام حاجی خسته نباشید
فاتحی نگاهی هم به مصطفی هم به استواری انداخت : سلام آقا سید بفرمائید
استواری از جلو فاتحی که رفت داخل اتاق آروم گفت : سلام
فاتحی : علیکم سلام
فاتحی پشت میزش نشست مصطفی هم نشست رو بروش استواری هم بغل دست مصطفی که خیلی صندلی نزدیک میشد کنار دست مصطفی نشست مصطفی خشکش زد یه لحظه نگاه فاتحی کرد و سرشو انداخت پایین و خیلی جمع و جور نشست فاتحی دید مصطفی خیلی موذبه سریع رفت سر اصل مطلب : خب خانم استواری دیروزم عرض کردم خدمتتون امکانش نیست برید
استواری خواست چیزی بگه که فاتحی ادامه داد : اما به خاطر اصرار شما آقای حسینی که معرف حضورتون هستن زحمت کشیدن در حق همه ما لطف کردن که میخوان جاشونو بدن به شما خودشون با ماشین شخصیشون برن
استواری : آره خودم میدونم دستشونم درد نکنه
فاتحی یه کاغذ از کتش در آورد و گفت : خب دخترم ببینید به سری شرایط عین که شما باید برای رفتن براندازد رعایت کنید
استواری : چه شرایطی ؟
فاتحی : اول اینکه چادر الزامیه برای رفتن به این سفر اونجا یه محوطه مقدسیه که هر کی میره اونجا احترام خاصی براش قائله
دوم اون جا نباید از خط بچه ها جدا شید جایی برید که نتونن پیداتون کنن طول بکشه هر جا بچه ها رفتن باید پشت سرشون باشید هر جا هم گفتن حرکت باید سریع همراهشون راه بیفتید
سوم اون جا هتل و امکانات نیست باید خودتونو با شرایط اون جا وفق بدید اردو یک هفته است امکان همه چی هست نباید داد و بیداد سر مسئولاتون راه بندازین به خاطر شرایطتون ، که شما خواهرت یه مسئول خواهر برای هماهنگی با آقا سید که کلا مسئول هستن دارن
استواری : باشه
فاتحی : خب دیگه آقا سید شما فرمایشی ندارین
مصطفی همون جور که سرش پایین بود داشت گوش میکرد به حرف‌های فاتحی یه نگاه به فاتحی انداخت و دوباره سرشو انداخت پایینو گفت : ممنون از توضیحاتتون نه عرضی نیست شما همه چی رو فرمودین
مصطفی بلند شد و استواری هم بلند شد و خداحافظی که کردن از حوزه اومدن بیرون
استواری رفت جلو مصطفی و گفت : میگما اخوی
مصطفی : بفرمائید ؟
استواری انگار میخواست چیزی بگه اما نمی تونست گفت : میگم چیزه این صحبتی بود این حاج اقاتون گفت
مصطفی : آقای فاتحی رو می‌فرماید ؟
استواری : آره همین فاتحی
مصطفی : خب ؟
استواری نیم خیز شد که نگاهش به مصطفی بیفته و گفت : ای بابا برادر سر تو بگیر بالا گردنت درد میگیره ها
مصطفی رفت عقب تر چون استواری برای نیم خیز شدنش که نگاهش به مصطفی بیفته خیلی بهش نزدیک شده بود : راحتی همین جوری اگه امری دارید بفرمائید اگه ندارید از خدمتتون مرخص بشم
استواری نشست رو نیمکت که جلو حوزه بود : نه امر دارم خدمتت
مصطفی : خب بفرمائید
استواری تند و سریع گفت : من چادر ندارم
اینو که گفت بعدش یه هووووف کشید : هووووووووف راحت شدم
مصطفی : خب بگیرید
استواری : از کجا
مصطفی خندش گرفت اما قورتش داد : از بازار مغازه
استواری بلند شد : میدونم باهوش از بازار آخه کجای بازار چادر و پاره‌های چادری یه جای خاص داره من بلد نیستم جاشونو
مصطفی دستشو برد لای موهاش و یه خورده با دست موهاشو داشت مرتب میکرد و هم زمان : خب بپرسید بهتون آدرس میدن چادر الزامیه باید حتما داشته باشید
استواری : باشه بابا می‌پوشم الان کلاس داری ؟
مصطفی : نه امروز کلاس نداشتم امری ندارید
استواری : نه امر ندارم به سلامت
مصطفی میخواست بره که برگشت : فردا ساعت یک ظهر جلو حوزه تشریف داشته باشید حرکته
استواری داشت میرفت که از پشت سرش گفت : باشه تشریفمو خدمتتون میرسونم بای ...
"سید مصطفی حسینی"
✍https://eitaa.com/delneveshtehrj