- خیال‌میکردم حال‌وروزت روبه‌ بهبوده ، علی و التماسِ بیهوده . . 💔

من که می‌دانم برایت راه رفتن مشکل است، هرچه خواهی دست بر پهلو بگیر، اما بمان...

چهره پوشانی ز حیدر، گرچه دل‌خونم ولی، جانِ حیدر، هرشب از من رو بگیر، اما بمان...

با غروبت خانه ام تاریک شد لطفا نرو، مثل شمعی نیمه جان سوسو بگیر اما بمان ...

غربت من گرچه سنگین است روی شانه ات؛ با غم تنهایی من خو بگیر اما بمان . .💔

دستی بلند شد رویِ مادرِ ما؛ در که هیچ، دیوار هم شکست.. " إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا " لگدی خورد‌ به‌ در؛ در که‌ نه! دیوار‌ هم‌ حتی‌ شکست… امیرالمومنین"ع" بالایِ سر او گریه میکرد، حضرت زهرا"س" اشک‌های مولا را با دست پاک میکرد، و خودش نیز گریه میکرد. حضرت پرسید:فاطمه‌جان؛ تو چرا گریه میکنی؟ فرمودند: برای تنهایی و‌ غربتِ تو، برای مصیب‌هایی که بعد از من بر سرِ تو می‌آید. امیرمومنان فرمود:گریه نکن، که در راه خدا، تحمل سختی‌ها برای من آسان است.. |ترجمه بحارالأنوار،ج۴۳،ص۵۹۴|

یک عمر در ایـن کوچـه نشستیـم و نـوشتیم: ای شهـر! مگریک‌زنِ‌غم‌دیده‌زدن‌داشت؟! "روزهای‌بی‌مادری‌نزدیک‌است💔"

علی جان ؛ گیرم که در را هم عوض کردی ، محسن که دیگر بر نمی‌گردد...

_