به خاک پای سیدالساجدین(ع) دل با وضو باید بَرَد نام شما را نامی که داده آبرو ، سجاده ها را سجاد یعنی تو؛تویی که می‌توان یافت در سجده های هر نماز تو خدا را جویند اهل معرفت،اهل شریعت در زمزمِ چشمانِ تو آب بقا را در هر فرازی از صحیفه می‌توان دید جمله به جمله،جلوه ی خوف و رجا را زین العبادی و ملائک دست بوسَت وقتی که بالا میبری دستِ دعا را از کربلا تا شام داغ و رنج دیدی بعد از پدر نوشیده ای جام بلا را ما وام دار خطبه ات در شام هستیم شیعه یقینا از تو دارد روضه ها را ## درمانده ایم و دستمان پیشت دراز است جز تو نمی‌گیرد کسی دست گدا را قلب مرا آباد کن با گوشه چشمی مانند معماری که می‌سازد بنا را #عباس_جواهری_رفیع @denj_tanhaii

شمعم که خروش باد خاموشم کرد با ظلمت زندگی هم آغوشم کرد من رفتم و هیچکس پِی اَم را نگرفت من رفتم و سایه ام فرامو‌شم کرد! #عباس_جواهری_رفیع @denj_tanhaii

انگار کمی مرددی،خواهم رفت دلخسته از این همه بدی،خواهم رفت بیخوابی امشبم گذشت اما شکر یک روز به #خوابی_ابدی خواهم رفت #عباس_جواهری_رفیع @denj_tanhaii

به ظاهر در شب ویرانه سر آورده بود انگار به واقع قصه را امشب به سر آورده بود انگار نسیم از گیسوی بابا به سمت دخترش آمد برای لیلی از مجنون خبر آورده بود انگار خبر بسیار سوزان بود از عمق تنوری که برای دختری بوی پدر آورده بود انگار به بوی نافه ای کاخر صبا زان طره بگشاید برای شام؛ رویای سحر آورده بود انگار چه رویایی؟سراسر خون چه رویایی لبالب زخم پدر را قطعه قطعه از سفر آورده بود انگار.... لب و دندان خونی حرف میزد بی صدا با او خبر از ماجرای تشت زر آورده بود انگار اگر چه درد ها را یک به یک در گوش بابا گفت زمانه بر سر او بیشتر آورده بود انگار #عباس_جواهری_رفیع @denj_tanhaii

به خاک پای کریم اهلبیت(ع) سپرده ام غزلم را به اختیار حسن پریده مرغ دلم باز در مدار حسن زبان چگونه بگوید فضائل او را چگونه وصف شود حُسن بیشمار حسن؟! کریم اگر که تو باشی؛همه گدا هستیم خدا گذاشت کرم را در انحصار حسن و همنشینیِ او با جزامیان یعنی که خار ها همه گل می‌شود کنار حسن کمانِ ابرو و تیغِ نگاه او کافیست که بین معرکه هر کس شود شکار حسن فدای همت مردانه اش که افتاده جمل به زیر قدم های استوار حسن برای مصلحت دین سکوت کرد و نشست زمان صلح مشخص شد اقتدار حسن دوباره زنده شد انگار مجتبی وقتی که آمدند به میدان دو یادگار حسن دو بال لشکر او قاسم اند و عبدالله به معرکه دو لب تیغ ذوالفقار حسن پسر به زیر لب "احلی من العسل"میگفت به قلب معرکه میرفت با شعار حسن که ناگهان همه ی دشت از حسن پر شد هجا هجا شد فرزند نامدار حسن ## روایت است به محشر نمی‌شود غمگین هر آنکسی که به دنیاست سوگوار حسن که بر صراط، قدمهای او نمیلرزد کسی که رفته به پابوسی مزار حسن #عباس_جواهری_رفیع @denj_tanhaii

بر سینه ما قرار برمی‌گردد حال خوش روزگار برمی‌گردد از خواب زمستانی خود برخیزیم با آمدنش بهار برمی‌گردد #عباس_جواهری_رفیع @denj_tanhaii

و عهد بسته ام آقا که نام فرزندم به عشق نام قشنگ تو #ایلیا باشد 😍☺️ #عباس_جواهری_رفیع به وقت اول شهریور ۱۴۰۳ @denj_tanhaii

پیش منی که هستی ام از دست رفته است شنبه غروبِ جمعه ترین روز هفته است! تکرار می کنیم شروعی دوباره را هر شنبه ترجمان غمی نوشکفته است حسی برای زندگی تازه بی تو نیست پای دلم برای دویدن گرفته است بی تو چقدر ثانیه ها طول می‌ کشند بی تو چقدر ساعت من خواب رفته است هر شنبه ی بدون تو آغاز مُردگی است تکرار داغهای عمیق نگفته است #عباس_جواهری_رفیع @denj_tanhaii

راه میروم پابه پای اشکهای زائران ذوب میشوم در نگاه حسرت عشایری که خیره مانده است روی مُهر پاسپورت من بغض میکنم باز میروم پیش روی من پر از مسافر است شرم دارم از زخم پای دختر سه ساله ای که زائر است اشک میشوم در نگاه پیر مرد خسته ای که دم غروب غصه میخورد باز هم کسی به خانه اش نرفت . . باز میروم . . میکشم نفس در هوای آسمان ابری نگاه تو راه میروم در میان کوچه های منتهی به بارگاه تو میرسم در هیاهوی حرم باز این چه شورش است...؟ غرق میشوم لابلای موجهای پرتلاطم حرم بسته ام به جای مادرم بر نگاه لطف تو دخیل را یادم آمده اشکهای پیرمرد بادیه نشین پشت پای من ناله های حسرتی که گفت اندعیل را دست خواهشم که بر ضریح تو رسید.... نه نمیرسد....!! میپرم ز خواب...!! #عباس_جواهری_رفیع @denj_tanhaii