✨☘✨☘✨☘✨ 🌱من عقیده‌ی راسخ دارم بر اینکه یکی از نیازهای اساسی کشور، زنده نگه داشتن نام شهدا است.(۱۳۹۳/۱۱/۲۷ مقام معظم رهبری) 💠💠💠💠 ✨ شادی روح شهدای گمنام و همه شهدا... #روزانه_یک_صفحه_هدیه_به_شهدا #صفحه_۱۵ #باشهدا @dghjkb

وقایع روز #سوم_محرم؛ اشاره امام حسین ع به نحوه شهادت خود حضرت اباعبدالله ع در سومین روز ماه محرم اشاره‌ای به نحوه شهادت خود و شباهت آن با ماجرای شهادت حضرت یحیی ع داشتند. البته در برخی از منابع نوشته شده که امام زین‌العابدین ع فرمودند: «در هیچ منزلی فرود نیامدیم مگر اینکه پدرم شهادت حضرت یحیی ع را یادآور شدند» نامه ابن‌زیاد به امام حسین ع در این روز همچنین عبیدالله بن زیاد نامه‌ای را برای حضرت سیدالشهدا ع فرستاد. او در این نامه نوشته بود:«ای حسین!خبر ورود تو و همراهانت به سرزمین کربلا را دریافت کردم. امیرالمؤمنین یزید به من دستور داده است که سر بر بالین آرامش نگذارم و لقمه‌ای از غذا سیر نخورم، مگر اینکه تو را بکشم یا به فرمان و بیعت من و یزید درآیی» پیک ابن‌زیاد پس از ارائه نامه به امام حسین ع، جواب آن را خواست. امام فرمودند:«پاسخ ندارد؛پاسخ او عذاب است»پیک برگشت و جواب امام را به ابن‌زیاد رساند. فرستادن عمر سعد به کربلا عبیدالله بن زیاد، حکم حکومت عمر سعد بر ری و گرگان تا حدود همران امروزی را برای عمر سعد نوشت. در این روز عمر سعد آماده رفتن به ری می‌شد که ابن‌زیاد او را به حضور خواست و گفت:«باید قبل از رفتن به ری، به جنگ با حسین ع بروی» عمر سعد خوش نداشت به این جنگ برود، به همین دلیل تعلل کرد و جواب را بعد موکول کرد. اما ابن زیاد گفت:«فرمان حکومت ری را برگردان که آن در گرو جنگ تو با حسین ع است» عمر سعد تسلیم شد و سفر به کربلا را قبول کرد. در تاریخ نوشته شده که او با همان لشکر چهار هزار نفری که با خودش به ری می‌رفت، به کربلا رفت. چون تصور می‌کرد کار به جنگ نمی‌کشد. در غیر این صورت، نیروهای بیشتری با خودش به کربلا می‌برد. تعداد همراهان عمر سعد با هزار نفر نیروهای حر بن یزید بالغ بر پنج هزار نفر شد. در این سفر، عمر سعد که پسرش حفص را هم به همراه خود داشت، با پیش قراولی خالد بن عرفطه و پرچم‌داری حبیب بن جماز(حمار) در حدود ظهر روزسوم ماه محرم سال 61 هجری وارد کربلا شد. پیک عمر سعد عمر سعد به محض ورود به کربلا نماینده‌ای را فرستاد تا از امام حسین ع درباره علت ورود ایشان به این سرزمین سؤال کند. عمر سعد که خودش قبلا به امام نامه‌ای نوشته بود، از دیدار با آن حضرت ترس داشت. در این میان کثیر بن عبدالله شعبی که سوارکاری اهل جنگ بود گفت:«من می‌روم و اگر بتوانم حسین ع را خواهم کشت» عمر به او گفت:«نمی‌خواهم او را بکشی. اما از او سؤال کن که چرا به کربلا آمده است»کثیر در حالی که شمشیرش را به همراه داشت به سمت اردوگاه امام حسین ع نزدیک شد. ابوثمامه صائدی با دیدن او به امام حسین ع خبر داد که:«خداوند تو را همواره قرین صلاح کند. خونریزترین و جسورترین فرد روی زمین به سوی تو آمده است» سپس به کثیر که نزدیک شده بود گفت:«شمشیرت را زمین بگذار تا اجازه بدهم با امام حسین ع صحبت کنی» کثیر گفت:«من مأمورم اگر میخواهید پیام عمر سعد را میرسانم وگرنه برمیگردم» و راضی نشد شمشیر را از خودش جدا کند. ابوثمامه جواب داد:«دسته شمشیرت را میگیرم تا با امام صحبت کنی» او قبول نکرد. گفت:«پیامت را به من بگو تا به امام برسانم اما بدان که اجاز نمی‌دهم به امام نزدیک شوی» کثیر در حالی که دست خالی و پرخاشگر بود به سمت لشکر عمر سعد برگشت. این بار عمر سعد، قره بن قیس حنظلی را به سوی امام حسین ع فرستاد امام از یاران خود سؤال کردند که چه کسی او را می‌شناسد. جناب حبیب بن مظاهر جواب داد:«او از قبیله تمیم و طایفه حنظله است. او را می‌شناسم. مردی خوش‌نیت و درست‌اندیش است و تصور نمی‌کردم در لشکر عمر سعد باشد» قره جلوآمد و به امام حسین ع سلام کرد و پیام عمر سعد را گفت. امام فرمودند:«مردم دیارتان نامه نوشتند و من را دعوت کردند. اگر خوش ندارید، برمیگردم» قره که میخواست برگردد، جناب حبیب بن مظاهر به او گفت:«وای بر تو، به سمت ستمگران برمی‌گردی؟ اینجا باش و مردی را یاری کن که خداوند همه عزت و اعتبار ما را به شکرانه و به پاس وجود او به ما بخشیده است» قره جواب داد:«می‌روم، پیام را میگذار اما برمی‌گردم و تصمیم می‌گیرم» سپس به سمت عمر سعد برگشت و جواب امام حسین ع را به او رساند.عمر سعد با شنیدن سخن امام گفت:«امیدوارم خداوند من را از جنگ با او نگاه دارد» بعد از آن نامه‌ای برای عبیدالله بن زیاد نوشت:«من همین که به کربلا رسیدم، پیکی را فرستادم تا با حسین ع مذاکره کرده و از او بپرسد که برای چه به کربلا آمده است.پاسخ او این بود که مردم کوفه نامه نوشته و از من درخواست آمده کرده‌اند و من به آن‌ها پاسخ داده‌ام حال اگر تغییر نظر داده‌اند و موافق نظر قبلی خود نیستند برمیگردم» منابع: نفس المهموم اعیان الشیعه الامام حسین ع و صحابه مقتل الحسین ع خوارزمیانساب الاشراف آینه در کربلاست؛محمدرضا سنگری *خبرگزاری تسنیم @dghjkb

#ماه_محرم 🏴ماه‌ محرم‌ جوری‌ از‌ چشمات‌ مواظبت کن‌ که‌ تو‌ روضه‌ با‌ سوز و‌ دل‌ اشک‌ بریزی..! مواظب‌ دلت‌ هم‌ باش.. نذار گرد و غبار‌ گناه‌ جوری‌ دور قلبتو‌ بگیره که‌ با‌ روضه‌ سنگین‌ هم‌ دلت‌ نشکنه!! خوب‌ باش‌ تا‌ خوب‌ نوکری‌ کنی! @dghjkb

گفت زینب یا اخی من حق مهمانی دهم دوست دارم در ره عشقت دو قربانی دهم میوۀ دل نذر کردم بهر این مهمانی‌اَت پارۀ جان پروراندم تا شود قربانی‌اَت #شب_چهارم #محرم @dghjkb

🏴🏴 #امام_رضا علیه‌السلام: كانَ أبي إذا دَخَلَ شَهرُ المُحَرَّمِ لايُرى ضاحِكا... فَإذا كانَ يَومُ العاشِرِ كانَ ذلِكَ اليَومُ يَومَ مُصيبَتِهِ و حُزنِهِ و بُكائِهِ چون ماه محرّم می‌رسيد، كسى پدرم را خندان نمی ديد ... چون روز دهم فرامی‌رسيد آن روز، روز سوگوارى و اندوه و گريه او بود. وسائل الشيعه: ج ۱۰، ص ۵۰۵ @dghjkb

✨☘✨☘✨☘✨ 🌱من عقیده‌ی راسخ دارم بر اینکه یکی از نیازهای اساسی کشور، زنده نگه داشتن نام شهدا است.(۱۳۹۳/۱۱/۲۷ مقام معظم رهبری) 💠💠💠💠 ✨ شادی روح شهدای گمنام و همه شهدا... #روزانه_یک_صفحه_هدیه_به_شهدا #صفحه_۱۶ #باشهدا @dghjkb

🍁🍁 جز روضه‌ی‌ تو درد مرا کِی‌ دوا بُوَد؟! درمان‌ کننده‌تر، زِ همه‌ نُسخه‌ها حسین.. #محرم @dghjkb

🎙مداحی #جدید و طوفانی حاج #مهدی_رسولی در واکنش به توهین ‌کنندگان قرآن مجید در سوئد دلمان برایشان می‌سوزد که تا کنون «لا تقنطوا من رحمة الله» را نشنیده‌اند و از آیات دوست‌داشتنی قرآن محروم بوده‌اند. قرآن می‌خواست قلب آن‌ها را ناز کند؛ اما آن‌ها دستش را سوزاندند. قرآن می‌خواست آن‌ها را به آسمان برساند؛ ولی آن‌ها زمینش زدند. قرآن می‌خواست راه نشان‌شان دهد؛ لکن آن‌ها به بیراهه رفتند. 📌آری دلمان می‌سوزد؛ ولی قرار نیست دلسوزی ما، فشار دندان‌های خشممان بر روی هم را کم کند. 📌دلمان می‌سوزد؛ ولی با هیچ کس بر سر قرآن شوخی نداریم. قرآن همان‌قدر که کتاب بشارت است، کتاب انذار هم هست. قرآن همان جور که آیات ثواب دارد، آیات عذاب هم دارد. 📌دلمان می‌سوزد؛ اما بر سر قرآن با هیچ کس شوخی نداریم. هر کس به کتاب خدا جسارت کند، پاسخِ حسینی و اباالفضلی خواهد دید. @dghjkb

🔴تجمع مردم تهران در اعتراض به هتک حرمت به قرآن کریم در مقابل سفارت سوئد معترضان اعلام کردند تا اخراج سفیر سوئد از تهران مقابل سفارت تحصن خواهند کرد @dghjkb

🔴اشد مجازات برای عامل جسارت به قرآن 🔹متن پیام رهبر انقلاب اسلامی در پی جسارت به قرآن مجید در کشور سوئد به این شرح است: بسم الله الرحمن الرحیم 🔹جسارت به ساحت مقدس قرآن مجید در سوئد، حادثه‌ای تلخ و توطئه‌آمیز و خطرآفرین است. اشد مجازات برای عامل این جنایت مورد اتفاق همه علمای اسلام است، دولت سوئد نیز باید بداند که با پشتیبانی از جنایتکار، در برابر دنیای اسلام #آرایش_جنگی گرفته و نفرت و دشمنی عموم ملت‌های مسلمان و بسیاری از دولت‌های آنان را به سوی خود جلب کرده است. 🔹وظیفه آن دولت آن است که عامل جنایت را به دستگاه‌های قضایی کشورهای اسلامی تحویل دهد. توطئه‌گران پشت صحنه نیز بدانند که حرمت و شوکت قرآن کریم روز به روز افزونتر و انوار هدایت آن درخشان‌تر خواهد شد، امثال این توطئه و عاملان آن، حقیرتر از آنند که بتوانند جلوگیر این درخشش روزافزون باشند. والله غالبٌ علی اَمرِه @dghjkb

وقایع روز چهارم محرم| فرمان ابن زیاد مبنی بر بیعت گرفتن یا به شهادت رساندن امام حسین(علیه‌السلام) عمر سعد به محض ورود به کربلا، پیکی را به خیمه‌گاه امام حسین علیه السلام فرستاد تا از آن حضرت درباره علت خروج از مکه سؤال کند. امام علیه السلام به پیک عمر فرموده بودند: «مردم دیار شما من را به کوفه دعوت کردند. حال اگر خوش ندارید، برمی‌گردم.» او بعد از دریافت جواب امام حسین علیه السلام، فوراً نامه‌ای برای عبیدالله بن زیاد فرستاد و جواب امام را به او گزارش داد. نامه عمر سعد در روز چهارم محرم به دست عبیدالله رسید. دریافت نامه عمر سعد توسط ابن زیاد وقتی نامه عمر سعد از سرزمین کربلا به کاخ عبیدالله بن زیاد رسید، سربازان فوراً نامه را به دست عبیدالله رساندند. حسان بن فائد بن بکیر العبسی در تاریخ ثبت کرده که وقتی نامه عمر به دست عبیدالله رسید، من در کنار او بودم و دیدم که وقتی آن را خواند، با خودش این شعر را خواند که: «الآن اذعلقت مَخالبنا به یرجوا النجاه و لاتَ حینَ مناص» به این معنی که «حالا که پنجه‌های ما در گلوگاه اوست به رهایی فکر می‌کند، اما دیگر گریزگاهی نیست.» دستور ابن زیاد برای بیعت یا شهادت امام حسین علیه السلام طبق این گزارش که در مقاتل نوشته شده، عبدالله بن زیاد در جواب نامه عمر سعد برای او این طور نوشت که: «بسم‌الله الرحمن الرحیم. باری، نامه تو رسید و محتوای آن را دریافتم. به محض اینکه جواب من را دریافت کردی، از حسین علیه السلام و یاران او برای امیرالمؤمنین یزید بن معاویه بیعت بگیر تا بیندیشیم چه کنیم.» در بعضی از مقاتل هم ثبت شده که عبیدالله در نامه‌اش اضافه کرده بود: «اگر بیعت نکرد، سر او و یارانش را جدا کن و بفرست.» عمر سعد هم وقتی جواب او را دریافت کرد، گفت: «می‌دانستم که عبیدالله سلامت و عافیت (صلح و سازش و روش مسالمت‌آمیز) ر قبول نمی‌کند.» البته این احتمال وجود دارد که جواب نامه عبیدالله بن زیاد در روز پنجم ماه محرم به کربلا رسیده باشد. منابع: مقتل الحسین علیه السلام؛ بحرالعلوم مقتل الحسین علیه السلام؛ خوارزمی مقتل لهوف اعیان الشیعه آینه در کربلاست؛ محمدرضا سنگری *خبرگزاری تسنیم #وقایع_روز_چهارم_محرم @dghjkb

🔳 #زمینه #شب_پنجم #محرم 🌴من عازم میدونم 🌴نمی‌تونم که بمونم 🎙 #محمود_کریمی بسیار دلنشین @dghjkb