سلام روزتون مهدوی 🌹14 صلوات🌹 برای سلامتی وظهور اقا بفرسین تا ان شاالله قسمتهای جدید رو بذارم😊

#رمان_هاد🌹🍃 #قسمت98 ✍ #ز_جامعی(م.مشکات) - جشن؟ - یه جشن خانوادگیه. می خوام تو هم بیای - اگه خانوادگیه پس من اونجا چه کاره ام؟ - همه می تونن هرکسی رو که دوست دارن بیارن - این همه رفیق داری. مثلا ًهمین سعید - آآآ... می خوام یکی رو ببرم که دک و پز درست و حسابی داشته باشه - مطمئنی؟ - اَه! چقدر گیر میدی! من حال می کنم تو رو ببرم. سعید تکراری شده شاهرخ در قفسه کتاب هایش را بست. پشت میزش نشست، دست هایش را روی میز گذاشت و در هم گره کرد. - ترجیح می دم حقیقت رو بدونم شروین مدتی در چشم های شاهرخ خیره ماند. بعد ابروهایش را بالا گرفت و گفت: - خیلی تابلو بود؟ شاهرخ لبخند زد. ! - تقریباً شروین سری تکان داد و زیر لب گفت: - خیلی خب. راستشو می گم بعد در حالی که با هیجان حرف می زد تا خودش را بی گناه جلوه دهد گفت: - باور کن تقصیر من نبود. از عمد این کار رو نکردم. فقط خواستم از شر اون جشن لعنتی خلاص بشم. همین - حالا قسمت اصلی رو بگو! شروین نفسش را بیرون داد و درحالی که سعی می کرد به خودش مسلط باشد ادامه داد: - ازم خواستن برم جشن. منم گفتم با استادم قرار دارم. یعنی تو. اونام گفتن اگه راست می گی استادت رو هم بیار. حالا من مجبورم تو رو ببرم تا زنده بمونم شاهرخ دست چپش را زیر چانه اش گذاشت. - این همه ماجراست؟ - اوهوم #ادامه_دارد... #دوستانتان_را_دعوت_ڪنید 🌸 #کپی_فقط_با_ذکر_ایدی_کانال🌹 ╭─┅═ঈ🌺🌺🌺🌺ঈ═┅╮ @sangarsazanbisangar ╰─┅═ঈ🌺🌺🌺🌺ঈ═┅╯

#رمان_هاد🌹🍃 #قسمت99 ✍ #ز_جامعی(م.مشکات) شاهرخ کمی سرش را کج کرد. - واقعاً؟ چرا نگفتی قرارت رو بی خیال می شی؟ شروین کلافه جواب داد: - اوکی، گفتم نمیشه، گفتم اگه نرم بیچارم می کنه یکدفعه عصبانی شد و درحالیکه دست هایش را تکان می داد داد زد: - آره، دروغ گفتم. من نمی خوام برم اونجا، نمی خوام زورکی نامزد کسی بشم. نمی خوام کسی برام تصمیم بگیره، زوره؟ از دست همشون خسته شدم، به چند نفر باید جواب پس بدم؟ دست راستش را کوبید روی دسته صندلی: - لعنتی و ساکت شد. شاهرخ کنارش نشست و لیوانی آب برایش ریخت. - نمی خوام - بگیر سرش را بلند کرد. شاهرخ دستش را روی شانه اش گذاشت و سرش را به عالمت تائید تکان داد. لیوان را گرفت. - اونا حرفت رو نمی فهمن، قبول، چرا به من دروغ گفتی؟ - نمی دونم، دیگه مخم نمی کشه. گفتم اونجوری بگم شاید بیای بعد ملتمسانه به شاهرخ خیره شد. - می آی؟ شاهرخ از کنارش بلند شد و پشت میزش رفت. - هرچند اونجور جاها به مذاقم خوش نمیاد و با روحیم سازگاری نداره اما ارزش نجات دادن جون یه آدم رو داره شروین خوشحال شد. - ساعت 6 میام دنبالت * چند دقیقه ای به 6 مانده بود که رسید. خواست در بزند که دید در روی هم است. آرام در را باز کرد و وارد شد. شاهرخ کنار حوض بود. - علیک سلام. بیا تو - مگه آماده نیستی؟ #ادامه_دارد... #دوستانتان_را_دعوت_ڪنید 🌸 #کپی_فقط_با_ذکر_ایدی_کانال🌹 ╭─┅═ঈ🌺🌺🌺🌺ঈ═┅╮ @sangarsazanbisangar ╰─┅═ঈ🌺🌺🌺🌺ঈ═┅╯

اللهم عجل لولیک الفرج🌹🍃 دوستان بعداز ظهر هم پارت داریم🌹 تعجیل در فرج مولا صلوات🌸🍃

#رمان_هاد🌹🍃 #قسمت100 ✍ #ز_جامعی(م.مشکات) نمازم رو بخونم و بریم - آره بخون. خونه ما قبله نداره! - تو برو تو الان میام رفت توی اتاق، سیبی را از ظرف برداشت و لب پنجره نشست و به حوض و شاهرخ خیره شد. شاهرخ وضو می گرفت. گازی به سیب زد و با صدای بلند گفت: - من تا حالا وضو به صورت پخش زنده ندیده بودم. فقط تو فیلم ها، اونم دست و پا شکسته شاهرخ در حالی که آستینش را پائین می آورد لبخند تلخی زد. سجاده ای گوشه اتاق پهن بود. شروین همان طور که سیبش را می خورد نماز خواندن شاهرخ را نگاه می کرد. پنج، شش دقیقه بیشتر طول نکشید. سجده ای نه چندان طولانی، با انگشتانش چیزهایی را شمرد ودوباره سجده که شروین آن میان فقط اسمی را شنید و فهمید که صلوات می فرستد. بعد سجاده را جمع کرد. - تموم شد؟ - عشا باشه برای بعد. نمی خوام معطل بشی ... از چراغ های روشن و سر و صدایی که می آمد به راحتی می شد تشخیص داد که کدام خانه است. شروین در زد. صدایی از پشت آیفن جواب داد: - تویی شروین؟ بیا تو و قبل از اینکه آیفن گذاشته شود صداهای دیگری هم شنیده شد: - بچه ها اومد... پریسا بیا ... اومدش و صدای جیغ و فریاد . شاهرخ اشاره ای به آیفن کرد، خندید و گفت: - استقبال گرمی منتظرته از میان حیاط گذشتند تا به ساختمان اصلی رسیدند. خانه شلوغ بود. 20 الی 25 تا دختر و 7-8 تایی هم پسر دیده می شد. با ورود شروین صدای موسیقی قطع شد. مراسم معارفه همان جا دم در روی ایوان صورت گرفت. نیلوفر جلوتر از بقیه ایستاده بود و بقیه اطرافش. - بچه ها، این شروینه، پسر خاله و نامزد من شروین نگاهی به نیلوفر انداخت ولی حرفی نزد. نیلوفر یکی یکی دوستانش و احیاناً نامزدهایشان را معرفی کرد.بعد رو به شروین گفت: - تو نمی خوای دوستت رو معرفی کنی؟ - ایشون دکتر مهدوی هستن. امیر شاهرخ مهدوی. استاد و دوست من صدای پچ پچ بالا گرفت. مهمان ها با ابروهایی بالا رفته به هم ایما و اشاره می کردند. شاهرخ جوان با شخصیتی بود که به راحتی جلب توجه می کرد. ظاهری آراسته و موقر داشت با چهره ای معمولی. بسیار بودند جوان هایی که چهره ای به مراتب زیباتر و جذاب تر داشتند اما چیزی که در شاهرخ جلب #ادامه_دارد... #دوستانتان_را_دعوت_ڪنید 🌸 #کپی_فقط_با_ذکر_ایدی_کانال🌹 ╭─┅═ঈ🌺🌺🌺🌺ঈ═┅╮ @sangarsazanbisangar ╰─┅═ঈ🌺🌺🌺🌺ঈ═┅╯

#رمان_هاد🌹🍃 #قسمت101 ✍ #ز_جامعی(م.مشکات) توجه می کرد زیبایی ظاهر نبود بلکه متانتی همراه با توا ضع که باعث می شد هر کسی او را جذاب توصیف کند. نیلوفر که دخترها را می شناخت می دانست که با وجود شروین دیگر او مرکز توجه است برای همین سعی کرد نشان دهد که صاحب مجلس است. برای همین شروین و شاهرخ را به داخل دعوت کرد. آنها را سر میز برد و ازشان خواست تا از خودشان پذیرایی کنند. سعی می کرد مرتب با شروین شوخی کند و خودش را خودمانی نشان دهد تا بیشتر از قبل توجه بقیه را جلب کند. شروین و شاهرخ بعد از اینکه هر کدام لیوانی آب میوه برای خودشان برداشتند گوشه ای نشستند. شروین که اطراف را می پائید سرش را نزدیک گوش شاهرخ آورد و گفت: - خیلی خوبه که هستی. بودنت باعث میشه کاری به من نداشته باشن شاهرخ کمی از آب میوه اش را سر کشید و با لحنی موذیانه گفت: - نمی دونستم نامزد داری - منم نمی دونستم ایکیوت ایکیوی پوست پرتقاله شاهرخ خندید. - بیچاره نیلوفر، امشب کلی فحش برای خودش خرید - چرا؟ - اینایی که اینجان به خاطر تو سعی کردن اینقدر محجبه باشن وگرنه اینجا رقص باله ای برقرار بود که بیا و ببین. بهشون گفتم اخلاقت چه جوریه تا مگر بی خیال بشن اما گفت عیب نداره. مهمونیشون کوفتشون میشه لبخند شاهرخ محو شد. نیلوفر به طرفشان آمد و رو به شروین گفت: - شروین؟ بچه ها می خوان با نامزدهاشون عکس بندازن، تو هم بیا - من؟ من دیگه چرا بیام؟ یکی از دخترهایی که آنجا بود با تعجب سقلمه ای به کنار دستی اش زد و لبخندی معنی دار روی لبشان نشست. نیلوفر هرچند از دیدن این حرکت عصبانی شده بود ولی وانمود کرد اتفاقی نیفتاده و گفت: - برای اینکه تو هم نامزد منی شاهرخ دور از چشم بقیه به شروین چشمکی زد و سری تکان داد و گفت: - راست می گه دیگه شروین. حواست کجاست؟ تو هم باید باشی دیگه - آ... آره، راست می گی نیلوفر... ببخشید نیلوفر که گویا این معذرت خواهی کمی آرامش کرده بود لبخندی به شاهرخ زد و رو به شروین گفت: - کاش یه ذره از فهم استادت رو تو داشتی شروین که انگار سطل آب یخ رویش ریخته باشند برای لحظه ای خشک شد. فکر نمی کرد نیلوفر اینقدر راحت تحقیرش کند. پیشانی اش خیس عرق شد. شاهرخ که حسش را می فهمید دستش را گرفت و با #ادامه_دارد... #دوستانتان_را_دعوت_ڪنید 🌸 #کپی_فقط_با_ذکر_ایدی_کانال🌹 ╭─┅═ঈ🌺🌺🌺🌺ঈ═┅╮ @sangarsazanbisangar ╰─┅═ঈ🌺🌺🌺🌺ঈ═┅╯

#رمان_هاد🌹🍃 #قسمت102 ✍ #ز_جامعی(م.مشکات) اشاره ای ازش خواست تا آرام باشد. شروین چیزی نگفت اما چهره اش را درهم کشید و در کنار نیلوفر به طرف جمع به راه افتاد. شاهرخ داشت با نگاهش شروین را دنبال می کرد که صدایی شنید. - شما نمی آید عکس بگیرید؟ سرش را چرخاند. چند تایی دختر بودند که نزدیکش ایستاده بودند. از قیافه و لبخندهایشان به راحتی می شد مرضی را که در دل داشتند فهمید. شاهرخ با لحنی جدی جواب داد: - نه ممنون و سر برگرداند. - ایششش! چه بداخلاق! به خودش نگرفت. شروین که دوست داشت هرچه زودتر خلاص شود. دورادور شاهرخ را می پائید. شاهرخ دور سالن پرسه می زد و خودش را با تابلوها و مجسمه ها سرگرم می کرد. آنچنان با دقت به تابلوها نگاه می کرد که انگار آثار بزرگترین هنرمندان جهان را تماشا می کند. شروین که دلیل این رفتار شاهرخ را می دانست هم خنده اش گرفته بود و هم دلش برایش می سوخت. یکی از دخترها خودش را به شاهرخ رساند و با لحن خاصی گفت: - می خواید درمورد این تابلو براتون توضیح بدم؟ شاهرخ بدون اینکه سربرگرداند خیلی کوتاه و قاطع جواب داد: - نه! خودم دارم می بینم و کمی از لیوانش را سر کشید و رفت. شروین که از این رفتار به قول خودش کنف کننده خوشش آمده بود از خوشحالی ذوق کرد. انگار قند توی دلش آب می کردند. شاهرخ همان طور که می چرخید چشمش به پیانوی بزرگ و روبازی افتاد که گوشه سالن بود. کمی نگاهش کرد و لبخند آرامی زد. شروین که از عکس گرفتن در فیگورهای مختلف خلاص شده بود خودش را به شاهرخ رساند و گفت: - بلدی؟ - خیلی وقته نزدم - دوست دارم بدونم چه جوری می زنی شاهرخ مدتی متفکرانه به شروین خیره شد، لبخندی زد و پشت پیانو نشست. کمی با دکمه ها ور رفت و جا پایی ها را فشار داد و بعد آرام شروع به زدن کرد. یواش یواش چشم هایش را بست. انگار دست هایش خودکار روی پیانو حرکت می کرد. شروین کنار دیوار ایستاد. دست هایش را توی جیبش کرد، به دیوار تکیه داد و به شاهرخ خیره شد. کم کم همه دور پیانو جمع شدند.گوش می کردند و گاهی در گوشی پچ پچ. همه پشت سر شاهرخ ایستاده بودند برای همین فقط شروین قطره اشک کوچکی را که ازگونه شاهرخ پائین غلطید دید. وقتی آهنگ تمام شد همه دست زدند. شاهرخ همان طور که چشم هایش بسته بود بی حرکت مانده بود. انگار هنوز موسیقی در ذهنش جریان داشت. نیلوفر از شروین پرسید: - چرا استادت خانمشون رو نیاوردن؟ خوشحال می شدیم ایشون رو هم ببینیم قبل از اینکه شروین جوابی دهد، صدایی از بین جمعیت گفت: #ادامه_دارد... #دوستانتان_را_دعوت_ڪنید 🌸 #کپی_فقط_با_ذکر_ایدی_کانال🌹 ╭─┅═ঈ🌺🌺🌺🌺ঈ═┅╮ @sangarsazanbisangar ╰─┅═ঈ🌺🌺🌺🌺ঈ═┅╯

سلام شبتون مهدوی 🌹14 صلوات🌹 برای سلامتی وظهور اقا بفرسین تا ان شاالله قسمتهای جدید رو بذارم😊

#رمان_هاد🌹🍃 #قسمت103 ✍ #ز_جامعی(م.مشکات) - وا؟ نیلوفر خانم؟ اینجور جشن ها تنهایی بیشتر خوش میگذره هنوز حرف پسر تمام نشده بود که شاهرخ دست هایش را روی دکمه های پیانو کوبید و بلند شد. شروین عصبانیت را در چهره شاهرخ می دید اما نمی دانست چه کار کند. تا به حال او را اینطور ندیده بود. شاهرخ برگشت و به طرف وسط جمع حرکت کرد. همه خودشان را عقب کشیدند. یک راست به طرف صاحب صدا رفت. پسر جوان که از وحشت خشک شده بود نتوانست کوچکترین حرفی بزند. یقه پسر را گرفت و با خشم در چشم هایش خیره شد. پسر به من و من افتاد. شاهرخ دهان باز کرد تا حرفی بزند اما یکدفعه چشمانش را بست و سرش را پائین انداخت. لب هایش به هم می خورد. انگار چیزی را زیر لب تکرار می کرد. دست مشت شده اش آرام آرم باز شد. بعد کم کم دست دیگرش که به یقه پسر بود شل شد و یقه را ول کرد. سرش را بالا گرفت. نگاهی کوتاه به پسر انداخت. این بار بیشتر جدی بود تا عصبانی. - سعی کن زیاد حرف نزنی این را گفت و با عجله به طرف در رفت. بقیه هم دنبالش. شروین راهی از میان جمع باز کرد و جلو رفت. شاهرخ پالتویش را از چوب لباسی برداشت و از در بیرون رفت. شروین از موقعیت استفاده کرد و رو به نیلوفر گفت: - همینو می خواستی؟ حالا من چه طوری گندی رو که این جناب زده درست کنم؟ ودنبال شاهرخ دوید. - وایسا شاهرخ ... صبر کن شاهرخ بدون اینکه بایستد گفت: - می خوام تنها باشم شروین لحظه ای ایستاد، برگشت، نگاهی به جمعیت روی ایوان انداخت و دوباره به دنبال شاهرخ از در حیاط بیرون رفت. پسری که حرف زده بود گفت: - از کجا فهمید من بودم؟ با این حرف بقیه برگشتند، نگاهی به پسر انداختند و بعد نگاهی به یکدیگر! ماشین را روشن کرد و توی خیابان کنار پیاده رو راه افتاد و شاهرخ را که در پیاده رو قدم زنان دور می شد تعقیب کرد. - اقلاً بذار برسونمت - خودم میرم - خواهش می کنم شاهرخ نگاهش کرد. - قول می دم حرف نزنم سوار شد. #ادامه_دارد... #دوستانتان_را_دعوت_ڪنید 🌸 #کپی_فقط_با_ذکر_ایدی_کانال🌹 ╭─┅═ঈ🌺🌺🌺🌺ঈ═┅╮ @sangarsazanbisangar ╰─┅═ঈ🌺🌺🌺🌺ঈ═┅╯