♨️ #توئیت آیت الله محمود رجبی رئیس موسسه امام خمینی(ره) «در کشور شیعه، کشور امام زمان (عج)، کشوری که مذهب رسمی و اکثریت جمعیتش شیعه است، آن آقا می‌گوید اگر فردی از ادیان و مذاهب باشد امتیاز مثبت دارد اما اگر شیعه باشد امتیازی نمی‌گیرد. آدم ناصالحی روی کار بیاید اینطور می‌شود. البته ان‌شاءالله رئیس‌جمهور منتخب جلوی اینها می‌ایستند.» ۱۴۰۳/۰۴/۳۰ 📌 خبر فوری سراسری @fori_sarasari

«عقلانیت» 🚨 بدعت های خطرناک ✍ دکتر عبدالله گنجی: ✔️ اولین بار است که در چینش مدیران کشور پس از یک انتخابات، قوم و مذهب و امتیازبندی شیعه- سنی به گفتمان مسئولان امر تبدیل می‌شود و این روند می‌تواند ابعاد خطرناکی پیدا کند. آنچه فاجعه است اینکه ابتدا ایران را تجزیه شده فرض می‌کنند و حق‌السهم می‌دهند و سپس نام آن را «وحدت ملی» می‌گذارند و گویی ایران فقط دو قوم کرد و بلوچ دارد و تمام و به این فکر نمی‌کنند که بعدش چه خواهد شد! ✔️ اشکال دوم این است که اهل سنت را اقلیت فرض می‌کنند، حال آنکه در قانون اساسی جزء اصل مربوط به رئیس‌جمهور (پاسدار مذهب رسمی) موضوع صرفاً مسلمانی است و اهل سنت ایران در قانون اساسی و در قوانین موضوعه اقلیت محسوب نمی‌شوند، به همین دلیل نمایندگان آنان در مجلس نیز ثابت نیستند و بین ۱۸ تا ۲۲ نفر در نوسان هستند.   ✔️ آنچه ریاکارانه و پرسروصدا انجام می‌شود، ایجاد قدرالسهم است. مثلاً تاکنون گفته شده است چند آذری در کابینه و استانداری‌ها و ... باشند؟ یک وقت پنج آذری عضو کابینه‌اند، یک روز دو نفر و یک روز یک نفر و ممکن است یک دوره اصلاً نباشد. عدم تقسیم قومی یعنی همین. اهل سنت ممکن است چهار آدم شایسته وزارت و ۱۰ فرد شایسته استانداری و ده‌ها معاون وزیر داشته باشد و این بدون توجه به مذهب آنان باشد. چرا باید آن چهار شایسته بشود یک نفر و منت هم بگذاریم. مگر مقام معظم رهبری که فرماندهی نیروی دریایی را به امیر شهرام ایرانی سپرد، به خاطر سنی بودن وی بود یا اعلام کردند که می‌خواهند چنین کنند؟ آن فرد سرباز شایسته اسلام و کشور بود و حکم گرفت. آیا رهبری با این فرض به او حکم دادند که ارتش دارای چهار نیرو است و باید یک نفر از فرماندهان چهارگانه سهم اهل سنت باشد؟ حتماً خیر. وقتی همه مسلمان هستند، شایستگی نباید از دریچه مذهب و قوم باشد. در دولت روحانی معاون وزیر اهل سنت و سفیر و ... بود، اما سروصدایی نبود. از منظر قومی، وقتی شما یک وزیر یا معاون وزیر کرد می‌گذارید یا یک بلوچ را منصوب می‌کنید (چون بلوچ است) به این فکر کرده‌اید القای این سهمیه می‌تواند قیام‌های اقوام دیگر را به همراه داشته باشد؟ اگر کسی شایسته است نباید قوم و مذهب عامل شایستگی آن باشد. مگر همین ظریف یا طیب‌نیا را که وزیر گذاشتند ابتدا چک کردند که فارس و شیعه هستند، سپس منصوب کردند؟ مگر پزشکیان که تأیید صلاحیت شد، علت آن آذری بودن بود؟ به فردایی بنگرید که بختیاری‌ها بگویند پس وزیر ما کو؟ لرستانی‌ها بگویند استاندار ما کو؟ قشقایی‌ها بگویند پس ما چی؟ عرب‌ها، کرمانج‌ها یا ترکمن‌ها و ... در مقام رقابت برآیند و حس کمتری و تبعیض ریشه سراسری پیدا کند. ✔️ سهامی- قومی کردن مدیران کشور امری خطرناک است و فردا که روند شد همه شایستگی را هم باید کنار گذاشت و حتماً باید از قوم من کسی در کابینه یا معاونین رئیس‌جمهور باشد، وگرنه ما نادیده گرفته شده‌ایم و حق ما ضایع شده است! اگر اهل سنتی توانایی مثلاً وزارت جهاد را دارد، بسم‌الله، بدون توجه به مذهب اقدام کنید. جناب ظریف در این فضای حساس حتی بلد نیست ادبیات مناسب را استخدام کند و امتیازبندی شیعه و سنی می‌کند و فکر نمی‌کند که توده چگونه باید بفهمد و چرا در نماز جمعه منجر به توهین به وی می‌شود؟ جایگاه‌های تخصصی روشن است و کاربلدی و ویژگی‌های عمومی هم روشن است، اما اگر اصل اول انتصابات، قوم و مذهب شد، شما مرعوب سیلی خواهید شد که خود به راه انداخته‌اید و باید توقعات قومی شده و ترس از مسائل امنیت ملی برای شما مدیر بچینند، نه شاخص‌هایی که رئیس‌جمهور انتخاب شده تجویز می‌کند. مثلاً فرض کنید با شاخص‌های هجده‌گانه رئیس‌جمهور از هموطنان عرب فردی پیدا نشد و شمایی که به اکراد و ترکمن به خاطر قوم و مذهب‌شان، وزیر داده‌ای چه جوابی به آنان خواهی داد؟ مثلاً اگر سه عرب در تراز وزارت بودند شما باید دو نفرشان را کنار بزنی، چون آنان باید یک سهمیه داشته باشند؟ این امور اقدامی است نه اعلانی و بوق و کرنایی. 📌 نگارنده قبلاً به مسئولان عالی کشور کتباً این را نوشته‌ام که از شایستگان همه ملت باید بهره برد، اما اگر وزارتخانه‌ها را بین ۱۰ قوم و دو مذهب و سه دین دیگر تقسیم کنید، تنها چیزی که نخواهید داشت «کابینه کاری» است. 🇮🇷 کانال اساتید انقلابی و نخبگان علمی @asatid_enghelabi ایتا و سروش http://eitaa.com/asatid_enghelabi http://splus.ir/asatid_enghelabi https://ble.ir/asatid_enghelabi

💢تودهنی رهبر انقلاب به اهانت ضد انقلاب و نوچه هاشون به دکتر رئیسی 📌 #زاغ_سیاه 🎙️ @zaghsiah

لطفاً در گروه‌ها علی الخصوص گروه‌های مذهبی انتشار دهید. #نشرحداکثری ┄┅═✧●📌#زاغ_سیاه👇●✧═┅┄ 🎙@zaghsiah

🔻دیانت در نسخۀ لیبرال‌های مذهبی -۴ 🖊مهدی جمشیدی ۱. لیبرال‌های مذهبی، معتقد به «دیانت فردی» هستند و نه «دیانت ساختاری». میان این دو، تفاوت‌های بسیار مهمی وجود دارد؛ چنان‌که باید گفت انقلاب اسلامی، حاصل گرایش اجتماعی به دیانت ساختاری یا توحید اجتماعی بود. از جمله می‌توان به مباحث معرفتیِ آیت‌الله خامنه‌ای در سال ۱۳۵۳ شمسی اشاره کرده که اکنون در قالب کتابی با عنوان «طرح کلّیِ اندیشۀ اسلامی در قرآن» به چاپ رسیده است. ایشان در این درس‌گفتارها، یک هدف عمده را دنبال می‌کرد؛ اینکه نشان بدهد توحید، فقط یک عقیدۀ ذهنی نیست که اثری بر مناسبات و معادلات اجتماعی نداشته باشد، بلکه آموزۀ «توحید»، هم از ذهن فرد خارج می‌شود و سبک زندگی او را دربرمی‌گیرد، و هم به لایۀ ساختارهای اجتماعی تعمیم می‌یابد و آنها را به خدمت غایات خویش درمی‌آورد. حضور اجتماعیِ دین به این معنی است که دیانت، امری فردی و شخصی نیست، بلکه دین آمده تا جامعه را در جهت کمال و سعادت به حرکت درآورد و لازمۀ این امر، در اختیار داشتن ساختارهای اجتماعی و از جمله حاکمیّت سیاسی است. بنابراین، باید از طریق «انقلاب اجتماعی»، حاکمیّت طاغوتی را برچید و حاکمیّت الهی را بنیان نهاد تا امکان ایجاد تغییر در ساختارهای اجتماعی فراهم آید. در غیر این صورت، همواره دین و دین‌داری در زندگی شخصی و یا حداکثر پاره‌های کوچکی از اجتماعات مؤمنانه، محدود می‌ماند و حکم خدا در جامعه، مستقر نمی‌گردد. اینجاست که عمق شکاف و گسست لیبرال‌های مذهبی با گفتمان انقلاب، آشکار می‌شود. ۲. اگر بنا بود که دیانت در حریم خصوصی و حوزۀ شخصی، محدود و منحصر بماند و ساختارهای رسمی و اجتماعی، بی‌طرفی و بی‌تفاوتی در پیش بگیرند و کسانی با عنوان این‌که رویکرد دینی، رویکرد ایدئولوژیک و تنگ‌نظرانه و انحصاری است، حیات دین را در ساختارهای رسمی انکار کنند، انقلاب اسلامی موضوعیّتی نمی‌داشت. سخن انقلاب ایران، «اسلام سیاسی» بود و این سخن، به‌طور کامل در برابر رویکرد سکولاریستی قرار دارد. «سکولاریسم»، حضور رسمی و حاکمیّتی دین را برنمی‌تابد، اما مخالف دیانت شخصی و خصوصی نیست و از این جهت، با دیانت تعارضی ندارد. لیبرال‌های مذهبی نیز به این عنوان که نباید دین را تحمیل کرد و یا جامعۀ ایران، متکثّر و چندپاره است و باید معیارهای عام‌تری از دین را برای همبستگی برگزید و ...، دین را به حاشیۀ مناسبات اجتماعی می‌رانند و آن را به امر شخصی فرومی‌کاهند. البته عوام، به زندگی شخصیِ لیبرال‌های مذهبی می‌نگرند و چون در مشاهدات خویش، استناد آنها به قرآن و نهج‌البلاغه و حضورشان در مسجد و هیأت و ... را می‌یابند، گمان می‌کنند که روایت اینان از دیانت و توحید، همان سخن انقلاب اسلامی است؛ درحالی‌که اینان، حداکثر در زندگی شخصی خویش، «متدیّن» هستند، اما در عرصۀ حکمرانی، «متجدّد» هستند و همه یا بسیاری از آموزه‌ها و احکام قطعیِ دین را نادیده می‌گیرند. در واقع، دو شخصیت متفاوت دارند: شخصیت فردی اینان، متدیّن است اما شخصیت سیاسی‌شان، سکولار است. عامه، قادر نیستند میان این دو سطح، تفکیک کنند و از دیانت فردی، نتایج مطلق می‌گیرند و تصوّر می‌کنند دیانت فردی، حداکثر و سقف دیانت است. ۳. اگر یک سیاست‌مدار، به جای الگوی توسعه، از الگوی اسلامی-ایرانیِ پیشرفت سخن گفت؛ علوم انسانیِ غربی را کنار زد و علوم انسانیِ اسلامی را تأیید کرد؛ سبک زندگیِ غربی را ملامت کرد و در پی بسط سبک زندگیِ اسلامی بود؛ انقلابی‌گری را نامعقول نشمرد و حامی نظریۀ نظام انقلابی بود؛ از استقرار احکام فرهنگیِ شریعت در جامعه دفاع کرد و سیاست تمایز را بر سیاست هویّت ترجیح نداد؛ مردم‌سالاری را در چهارچوب دین پذیرفت و توافق جمعی و هوس عمومی و میل ولنگارانه را اصل قلمداد نکرد؛ فضای مجازیِ غربی را بر اساس قاعدۀ نفی سَبیل، برنتابید و در پی مرزبندی با جهان‌های فرهنگیِ بیگانه بود؛ مقاومت در برابر عالَم تجدّد را صواب دانست و جهانی‌سازی و غربی‌شدن را اصل قلمداد نکرد و سازش را بر چالش ترجیح نداد؛ اقتصاد ملّی را بر پایۀ تولید ملّی و استقلال بنا نهاد و به دنبال شرطی‌سازیِ معیشت مردم نسبت به بیگانگان نبود؛ از اصحاب فتنه و براندازی و استحاله فاصله گرفت و به روی آنها لبخند نزد و به آنها دست دوستی نداد؛ با جریان اباحه‌گری و بی‌بندوباریِ فرهنگی، همراه نشد و در برابر کشف حجاب، سیاست رهاسازی و بی‌مسئولیّتی را در پیش نگرفت؛ و ... می‌توان چنین سیاست‌مداری را انقلابی دانست نه یک لیبرال مذهبی. اما در جریان‌های اصلاح و اعتدال، هیچ سیاست‌مداری به گزاره‌های یادشده، اعتقاد ندارد. https://eitaa.com/mahdi_jamshidi60

وای که چقدر این خانم جوان خوب حرف زد و حرف های خوبی هم گفت. لذت بردم. تا حالا کسی به این قشنگی قطع رابطه آمریکا با ایران رو تبیین نکرده بود.. برای همه سلیقه ها مفید هست. حتما تا آخر گوش کنید پیشنهاد میکنم عزیزان برای دوستانشون حتما این ویدئو رو ارسال کنن 🌐 در کوچه پس کوچه های فضای مجازی #پلاک_هشت را پیدا کنید👇 🆔 rubika.ir/pelake_hasht 🆔 eitaa.com/pelake_hasht

💢گفتگوی زنده (582) قسمت اول 💥عنوان : بررسی حوادث منطقه 💥موضوع : عملکرد شورای راهبری عملکرد ظریف در گزینش وزراء با دو نگاه جنسی و اعتقادی عدم شعار علیه ظریف نگاه به توصیه های رهبری جایگاه پزشکیان در نگاه شورای راهبری 🌐باحضور : #سورناچگینی تحلیل گر مسائل امنیتی و ژئوپلتیک 💢زمان: شنبه ۳۰ تیر ۱۴۰۳ 💢مکان : 🇮🇷کانال تلگرام نوشته های سورنا چگینی🇮🇷 https://t.me/+41ObiU0HhgEzMjBk ❣️همراهی شما & دلگرمی ماست ❣️

💢گفتگوی زنده (583) قسمت دوم 💥عنوان : بررسی حوادث منطقه 💥موضوع : حملات انصارالله به قلب رژیم اسقاطی حمله رژیم صهیونیستی به یمن رابطه انتخابات آمریکا و جنگ اسراییل جنگ اوکراین و ضربه اقتصادی جنگ منطقه ای و عدم استفاده حزب الله لبنان از سلاح های سازمانی هزینه روزانه امریکا و اسراییل جنگ با یمن شدت درگیری در منطقه احتمال ورود ایران به جنگ 🌐باحضور : #سورناچگینی تحلیل گر مسائل امنیتی و ژئوپلتیک 💢زمان: شنبه ۳۰ تیر ۱۴۰۳ 💢مکان : 🇮🇷کانال تلگرام نوشته های سورنا چگینی🇮🇷 https://t.me/+41ObiU0HhgEzMjBk ❣️همراهی شما & دلگرمی ماست ❣️

💢گفتگوی زنده (584) قسمت سوم 💥عنوان : بررسی حوادث منطقه 💥موضوع : پرسش وپاسخ 🌐باحضور : #سورناچگینی تحلیل گر مسائل امنیتی و ژئوپلتیک 💢زمان: شنبه ۳۰ تیر ۱۴۰۳ 💢مکان : 🇮🇷کانال تلگرام نوشته های سورنا چگینی🇮🇷 https://t.me/+41ObiU0HhgEzMjBk ❣️همراهی شما & دلگرمی ماست ❣️

📌 ایران به بدبختی لبنان دچار می شود؟ | نکاتی دربارۀ سهمیه بندی مذهبی دولت (بخش اول) ▪️ بی اغراق، فاجعه‌بارترین سیستم حکومتی‌ای که بشر به خود دیده سیستم «محاصصة» است. محاصصة یعنی تقسیم مناصب حکومتی بر اساس وابستگی‌های قومی و مذهبی. در دنیا، فعلا عراق و لبنان رسما چنین سیستمی دارند و می‌بینیم هر بار هنگام انتخاب روسای سه‌ قوه (یا در لبنان حتی هنگام انتخاب فرمانده ارتش و فرمانده نیروهای امنیت داخلی و رئیس بانک مرکزی و ... که هر کدام باید از طائفه‌ای خاص باشند) چه وضع وحشتناکی به وجود می‌آید: قفل مطلق! ▪️ یک قلم، اینکه ما در لبنان اصطلاح رایجی داریم به عنوان «الشغور الرئاسی» یعنی دورانی که کشور رئیس جمهور ندارد. رئیس جمهوردر لبنان با رأی نمایندگان مجلس، از بین مسیحیان مارونی انتخاب می شود و به دلیل اختلافات خود مارونی ها با هم، و اختلافات مارونی های مختلف با دیگر اقوام و طوایف، گاهی تا سالها نمی توانند رئیس جمهور تازه را طبق ملاک‌های محاصصة انتخاب کنند و کشور بی رئیس‌ جمهور می‌ماند! ▪️ مثلا لبنان در حد فاصل سالهای 2014 تا 2016، حدودا دو سال رئیس جمهور نداشت! الان هم که این متن را می خوانید لبنان رئیس جمهور ندارد و از 9 آبان 1401 که دوران ریاست جمهوری میشل عون تمام شده، نتوانسته اند رئیس جمهوری برای کشور انتخاب کنند! ▪️ سخنانی که این روزها دربارۀ تشکیل دولت جدید می شنویم، بیش از آنکه «سهیم کردن» اقوام و طوایف در سرنوشت کشور باشد (که امر لازمی است)، سهم دهی به اقوام و طوایف، در سمت های دولتی است. این کار خواهی‌نخواهی (و البته یقینا دور از نیت گویندگان آن) کشور را به سمت سیستم محاصصة می‌برد. ▪️ کم کم (و نه به یکباره)، داشتن «سهم» و صندلی در بخش هایی از دولت «سهم» پیروان یک مذهب یا قوم می شود و از آن پس، اگر آن صندلی به قوم دیگری یا مذهب دیگری سپرده شود، گروه نخست به شدت احساس ظلم خواهد کرد. در نتیجه، عملا این تقسیم بندی «سهامی»، تبدیل به سنت جاری در کشور خواهد شد و این، آغاز (ولو ناخواستۀ) سیستم «محاصصة» در ایران خواهد بود. ادامه دارد ... ✍🏻 وحید خضاب 🔻🔻عضو شوید🔻🔻 ♨️بزرگترین‌کانال‌خبری‌تحلیلی‌طلاب

🔻ایران به بدبختی لبنان دچار می شود؟ | نکاتی دربارۀ سهمیه بندی مذهبی دولت (بخش دوم) ▪️ نباید گمان کنیم که در لبنان، چنین امری «قانونی» است و چون در ایران چنین قانونی نداریم، به چنین آفتی دچار نخواهیم شد. ▪️ خیر. اتفاقا در لبنان هم این مسئله عملا طبق «سنت جاری» اجرا می‌شود. یک روز شروع شده و دیگر نتوانسته‌اند از آن حلقهٔ بسته (که حتی در قانون نیست) بیرون بیاییند ▪️ حتی در ادواری مثل دوران قدرت «جنبش ملی لبنان» (الحرکة الوطنیة اللبنانیة) که ترکیبی بود از چند گروه چپ‌گرای لبنانی و دوران برو بیای کمال جنبلاط بود، جنبلاط (نفر دوم از چپ در تصویر بالا) طبق همین اصل که چنین قانونی وجود ندارد، با این که دُرزی‌مذهب بود، تلاش کرد رئیس جمهور شود ولی موفق نشد و زورش به «سنت جاری» (تاکید میکنم سنتی که حتی در قانون نیست) نرسید. ▪️ این خطر، واقعا دور از هیچ کشور چندقومیتی و چندمذهبی‌ای نیست. نباید گمان کنیم از ما دور است. آن سیستم‌های فاجعه‌بار، از گام‌های کوچکی که در ابتدا برای «وحدت» برداشته شده، شروع شده است. ▪️ در لبنان، مدتی پس از استقلال این کشور و برای «وحدت بین طوایف» کشور، در جریان تنظیم «میثاق ملی»، سیستم محاصصة مطرح شد و دیگر نتوانستند از آن رهایی یابند. ▪️ نباید گمان کرد این سیستم فقط در کشورهایی که هیچ قومی اکثریت ندارد به وجود می آید. خیر. در لبنان هم همین الان اکثریت جمعیتی با شیعیان است (ده‌ها سال است در لبنان سرشماری رخ نداده این آمار، به دست آمده از دستگاه‌های خدماتی است). ولی میبینیم که این مشکل بالفعل در لبنان وجود دارد. ▪️ می گویند محاصصة در جاهایی که جنگ داخلی بوده، و برای رفع فتنۀ داخلی رخ داده و در ایران، با چنین وضعی مواجه نیستیم. این هم صحیح نیست. چه در لبنان چه در عراق، پیش از محاصصة درگیری قومی نبود، از قضا جنگ‌های داخلی و کشتار قومی-مذهبی، در هر دو کشور بعد از محاصصة رخ داد. در لبنان، محاصصه از سال ۱۹۴۳ میلادی شروع شد، ولی جنگ داخلی در سال ۱۹۷۵ آغاز گردید. در عراق هم محاصصه از ۲۰۰۵ شروع شد، ولی کشتارهای مذهبیِ داخلی از ۲۰۰۶. ▪️ همچنان گفتنی در این باره بسیار است، اما به هر روی، راه سهیم کردن اقوام و مذاهب، «تقسیم» سمت‌های حکومتی نیست. اگر قرار است در دولت جدید از «تجربیات دنیا» استفاده کنیم، از این تجربهٔ زنده هم استفاده ببریم. ✍🏻 وحید خضاب 🔻🔻عضو شوید🔻🔻 ♨️بزرگترین‌کانال‌خبری‌تحلیلی‌طلاب

🔺مناظره با موضوع «مفهوم‌شناسی مردم‌سالاری» 🔺با حضور محمد قوچانی و علی مهدیان #بشنوید 🌐 رسانه حوزه انقلابی (رحامدیا) 🆔 @rahamedia