آیا امکان دارد انسان هم در این دنیا در رفاه و آسایش باشد و هم در آن دنیا (آخرت)؟ 🌳رفاه در لغت فارسی به معنای «آسودگی» و «ناز و نعمت» است.[1] 🌳طبیعت و ماهیت وجودی این عالم به صورتی است که زندگی هیچ انسانی (اعم از مؤمن و کافر) در آن بدون رنج و غم نیست، حتی کسانی که از جهات مادی همۀ نعمت ها و امکانات زندگی شان آماده و مهیا است چه بسا به مشکلات و رنج ها و دردهایی مبتلا هستند که انسان های فقیر هرگز به آنها مبتلا نشده اند؛ 🌳 زیرا این جهان، جهان ماده و عالم تزاحم، رنج ، مشقت، محدودیت و زوال است. و به همین دلیل از طرفی منشأ بلاها، رنج ها، بیماری ها و از جهت دیگر منشأ موفقیت ها، شادی ها است و خوشی و نا خوشی، غم و شادی، سختی و راحتی شکست و پیروزی آن، با هم آمیخته است. 🌳 و هرگز نمی توان شخصی را یافت که در نعمت مطلق یا بدبختی مطلق به سر برد. بسیاری هستند که از نظر معیشتی در رفاه اند؛ ولی از مشکلات روحی و روانی، جسمی و خانوادگی در امان نیستند. 🌳خداوند متعال، نظام مادی را چنان قرار داده تا آدمی در آن، مدام در حال آزمایش باشد تا انسان های مؤمن، خداجو و نیکوکار از غیر آنان جدا شوند؟ 🌳از جهت دیگر چه سختی ها و شکست هایی که مقدمه موفقیت های بزرگ است و جه مصیبت هایی که موجب بیداری انسان می شود و غفلت ها، آلودگی ها و انحراف ها را می زداید و آدمی را به یاد خداوند می اندازد.[2] خدای متعال می فرماید: «و فرعونیان را به قحط و تنگی و آفت بر کشت و زرع مبتلا کردیم تا شاید متذکر شوند.»[3] 🌳اما خوشی و سعادت واقعی و لذت ماندگار را تنها و تنها باید در جهان آخرت جستجو کرد که آنهم مخصوص و در انحصار مؤمنان و نیکو کاران است. البته زندگی در این دنیا مقدمه زندگی در آخرت است و سعادت و آسایش آخرت را به وسیله کار و تلاش در دنیا می توان به دست آورد. پس زندگی در این عالم نه تنها ارزش منفی ندارد که مانند زندگی أخروی، از ارزش مثبت نیز برخوردار است. 🌳بنا بر این خوشی و آسایش و رفاه واقعی در این جهان معنی ندارد تا کسی بتواند هم در این جهان در رفاه باشد و در آن جهان بلکه رفاه واقعی در آن جهان از آن مؤمنان و نیکو کاران است. 🌳بله اگر منظور شما از رفاه، برخورداری از امکانات مادی و تنعمات دنیایی باشد مثل مال و مقام و ...، باید گفت که ممکن است انسانی از این نعمات برخوردار باشد اما انسان مؤمن و با تقوایی نیز باشد و از این رو از نعمات اخروی هم بهره مند گردد همانگونه که حضرت سلیمان (ع) این گونه بود. 📚پی نوشتها: [1] دهخدا، علی اکبر، لغت نامه دهخدا ،واژه رفاه . [2] کاشفی ، محمد رضا ،با استفاده از کتاب خداشناسي ، ص 94 تا 101، نهاد نمایندگي مقام معظم رهبري در دانشگاهها ، دفتر نشر معارف ، چاپ ششم ، 1386. [3] اعراف ، 130. 🍃🌹 @dobare_zendegi 🌹🍃

آیا عذاب الهی در قیامت، شامل شیطان و یارانش می‌شود؟ آیا عذاب آن‌ها دائمی است یا پس از تحمل جزای خود وارد بهشت می‌شوند؟ ✅طبق سخن قرآن، خداوند در قیامت، شیطان و پیروان وی را به کیفر اعمال خویش خواهد رساند و وعده جهنم و عذاب داده است: ✅"جهنّم میعادگاه همه آن‌ها است و (جهنم) هفت در دارد...". (1) نیز "به حق سوگند و حق می‌گویم، که جهنم را از تو (شیطان) و پیروانت همگی پر خواهم کرد". (2) ✅شیطان و بعضی از انسان‌ها و پیروان شیطان که با حالت کفر و شرک از دنیا رفته باشند، برای همیشه در جهنم و عذاب الهی خواهند بود که در آیات به لفظ خلود (خالدین) بیان شده است، اما کسانی که ایمان داشته یا مسلمان بوده‌اند و در عین حال دچار گناهانی شده باشند، پس از چشیدن کیفر و عذاب متناسب با گناهان از جهنم نجات یافته و وارد بهشت می‌شوند. (3) ✅اینان به جهت گناهان، استحقاق عذاب الهی دارند و به جهت ایمان و اسلام‌شان، استحقاق بهشت را دارند و مجازات و پاداش، هر دو داده می‌شود. برخی از گناهان مانند شرک و کفر حقیقی، جزای آن‌ها، خلود و عذاب دائمی در دوزخ است و اینان چون هیچ گونه نور و عمل خیری در وجود آن‌ها نیست و اگر تا ابد زنده بمانند، به حال کفر خویش باقی می‌مانند، چون وجودشان با کفر و ظلم آمیخته شده است، استحقاق عذاب دائمی و خلود در دوزخ را دارند. ✅نیز رابطه تکوینی یا تجسم اعمال بین کردار و نیت انسان در دنیا و آخرت وجود دارد. رابطه تکوینی تا تجسم کفر و شرک در آخرت، خلود و عذاب دائمی است. مطالبی که بیان شد، در مورد انسان و جن که دارای اختیارند می‌باشد، اما در مورد حیوانات و موجودات دیگر و چگونگی حشر و یا اصل جزا و پاداش آن‌ها و کیفیت آن، به نحو دقیق و قطعی نمی‌توان سخن گفت. 📚پی‌نوشت‌ها: 1 - حجر (15) 43 - 44. 2 - صاد، (38) 84 - 85. 3 - کشف المراد، 414. 🍃🌹 @dobare_zendegi 🌹🍃

🌱حق الناس همیشه پول نیست! 🌱حجت الاسلام عالی 🍃🌹 @dobare_zendegi 🌹🍃

شرایط شفاعت شونده را توضیح دهید؟ 🔰کسی لیاقت شفاعت شدن را دارد که علاوه بر اذن الهی, ایمان راستینی به خدا وانبیاء الهی و روز رستاخیز و آنچه خدا بر پیامبرانش نازل فرموده و از جمله حقانیت شفاعت داشته باشد و این ایمان را تا آخر عمر حفظ کند و مورد رضایت الهی باشند چنان که قرآن کریم فرموده است: 🔰و لا یشفعون الا لمن ارتضی. (انـبیاء / 28) شفاعت نمی‌کنند جز برای کسی که خدا او را پسندیده باشد و درآیاتی از قرآن است که وقتی کافران و مشرکان سئوال شوند که چرا در دوزخ گرفتارشدید؟ گویند: 🔰فما لنا من شافعین. (شعراء / 100) یعنی ما هیچ شفاعت کننده نداریم چنانچه در (48-40) مدثر علت به دوزخ رفتن مجرمین را, ترک نماز و کمک نکردن به فقراء و تکذیب روز جزاء می‌شمارد. 🔰حضرت صادق (علیه السلام): ان شفاعتنا لا تنال مستخفا بالصلوه (بحار, ج 4, ص 2) شفاعت ما به کسی که نماز را سبک بشمارد نمی‌رسد. و کسی که شفاعت را انکار کند, موردشفاعت قرار نمی‌گیرد. 🔰رسول اکرم (صلی الله علیه و آله): من لم یومن بشفاعتی فلا اناله اللّه شفاعتی خدا کسی را که ایمان به شفاعت من ندارد, مشمول شفاعت من قرار نمی‌دهد. 🔰پس کسی مشمول شفاعت خواهد بود که به اصول معتقد باشد و به فروع هم تا حدودی عمل کرده باشد خصوصاً به ارکان اصلی فروع, مثل نماز و شفاعت معتقد و عمل کننده باشد. 🍃🌹 @dobare_zendegi 🌹🍃

عواملی که انسان را ازمعاد غافل می‌کند لطفاً توضیح دهید؟ 🌀عوامل متعددی انسان را ازآخرت به غفلت می‌اندازد که یکی ازآن موارد آرزوهای دراز وطول امل است همچنان که حضرت امام خمینی (ره) دراربعین حدیث می‌فرمایند:" ازموانع بزرگ... . 🌀آن است که انسان گمان می‌کند وقت برای سیر وسیع است، اگر امروز حرکت نکند به طرف مقصد، فردا می‌کند واگر دراین ماه سفرنکند، ماه دیگر سفر می‌کند واین حال طول امل ودرازی رجاء وظن بقاء وامید حیات ورجاء به سعه وقت، انسان راازاصل مقصد که آخرت است ولزوم سیر بسوی او ولزوم اخذ رفیق وزاد طریق باز می‌دارد " دیگر ازآنها این است که ما آخرت رادور می‌پنداریم وهرآنچه آدمی را بعید ودور شمرد ازاو غافل می‌ماند واینکه قرآن کریم اصرار دارد برنزدیکی قیامت واینکه قیامت باطن همین عالم است چه بسا بخاطر همین است که غفلت راازما دورنماید، 🌀" انهم یرونه بعیداً ونریهم قریباً"(1) و "یعلمون ظاهراً من الحیوة الدنیا وهم عن الاخرة هم غافلون "(2) انسان‌ها ظاهری اززندگی دنیا می‌دانند وازآخرت (که به قرینه مقابله باطن عالم می‌شود) غافل هستند، پس باید باور نمود که آخرت باطن همین عالم واین عالم ظاهر آن باطن است. 🌀ازدیگر موارد افعال وگناهان ماست که هرکدام باعث غفلت مامی شود، به میزانی که انسان متوجه عالم ماده وملک شودودرحجب ظلمانی فرورود ازقیامت وعالم ملکوت غافل می‌ماند کمااینکه حضرت امام خمینی درکتاب جهاد اکبر (ص 50 به بعد) ونیز چهل حدیث به آن اشارت نمودند. 📚پی نوشتها: 1- معارج، آیه 6 و 7 (این مردم غافل کافر آن روز را بسیار دور بینند و ما نزدیک به وقوع می‌بینیم) 2- روم، آیه 7 🍃🌹 @dobare_zendegi 🌹🍃

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: 🌹ليَنصَحِ الرّجُلُ مِنكُم أخاهُ كنَصيحَتِهِ لنَفسِهِ 🌹هر يك از شما همان گونه كه خيرخواه خويش است، بايد خيرخواه برادرش نيز باشد 📚الكافی ج 2 ص 208 🌱رانندگان محترم! درزمستان مراقب هموطنان موتورسوار باشيم، 🌱آنها فاميل،همسايه،همكار،بچه محل يا پيك موتوري هستند و غذا و بسته و نامه شما را ميآورند، سرماباعث سِر شدن بدن بخصوص گردن شده و براحتی نميتوانند سر راتکان دهند و اطراف را ببينند! 🌱در کنار ایشان كمی آرامتر و با احتیاط بیشتر برانيم و مواظب برادر زحمت کش خود باشیم... 🍃🌹 @dobare_zendegi 🌹🍃

💥نفس مسوّله چیست؟ 💥چرا گاهی اوقات گناهان را برای خودمان توجیه می‌کنیم؟ 💥حجت الاسلام عابدینی 🍃🌹 @dobare_zendegi 🌹🍃

چگونه می‌شود انسانی به وجود بهشت و جهنم عالم باشد ولی در اعمالش سُستی نشان دهد؟ 🔴حقیقت این است که ایمان, پذیرش و التزام عملی به آن, اختیاری انسان است و جبراً مترتّب بر علم نخواهد شد و علم شرط کافی و علّت تامه ایمان نیست. 🔴شاید کسی بگوید: چگونه ممکن است انسان به چیزی علم داشته باشد و به مقتضای آن عمل نکند؟ در پاسخ می‌گوییم: سرّ اینکه انسانی علم به چیزی دارد ولی, ملتزم به آن نمی‌شود و دل به آن نمی‌دهد این است که دل او جای دیگر گرو رفته. 🔴اصولاً علم و ایمان جدا هستند و در ظروف جداگانه بوجود می‌آیند. علم به ذهن مربوط می‌شود که موضوع و محمول قضایا را با هم می‌سنجد و رابطه آن دو را کشف می‌کند و ربطی به دل ندارد. 🔴کار دل پس از کار ذهن و تحصیل علم, شروع می‌شود که تصمیم بگیرد به این معلوم ذهن ملتزم گردد. امّا انسان هنگامی می‌تواند, چنین تصمیمی بگیرد که دلش در اختیار او باشد؛ چرا که بعضی از انسانها قبل از اینکه علم پیدا کنند, دلشان در جای دیگر گرو رفته است و این سخنی است مورد تأیید خدای متعال که می‌گوید: 🔴((اِنَّ فی ذلِک لَذِکری لِمَنْ کانَ لَهُ قَلْبٌ.)) (1) حقاً در این (هلاک پیشینیان) یادآوری هست برای آن کس که دارای دل باشد. چون بعضیها دلی برایشان نمانده است و قبل از آنکه ایمان بیاورند دل را به چیزهای دیگری داده‌اند که قبل از معرفت حقّ برایشان مطرح بوده است چیزهایی از لذایذ حیوانی و خواسته‌های غرایز که دل انسان با آنها انس گرفته است. 📚پی نوشت: (1)- سوره ق /37 🍃🌹 @dobare_zendegi 🌹🍃