چه کسی در آخرت بهره مند وبی بهره می باشدچرا؟ 💠خداوند متعال مسیری سالم ومستقیم وسرشار از نعمتهای الهی تعریف کرده وبقیه راه‌ها را ختم به بیراهه وگمراهی برشمرده است. 💠مسلم است بهره مند کسی است که به صراط مستقیم نعمتهای اخروی ودنیوی رجوع کند ودر مسیر انسانیت وفضیلت وعقل وفکر وصداقت گام بردارد و سرآمد تمام ارزشها وفضیلتها وکمالات ما بندگان خدا، در دوستی و ولایت اهل بیت پیامبر (ص) قرار گرفته است. 💠بهره مند در آخرت ودنیا کسی است که ولایت را الگوی حقیقی خود قرار داده وبا تمسک به آن خود را از محرومیت نجات دهدزیرا خداوند بهترین صفات انسانی را دروجود ایشان قرار داده وبهترین قوانین واحکام را بدست آن‌ها سپرده وآنها را معلم وراهنما ومسئول دیگران قرار داده است ومسلم است که هرچه باچنین اشخاصی رابطه قوی‌تری داشته باشیم، نزد خداوند متعال پسندیده‌تر خواهیم بود. 💠البته توجه شود که رابطه قوی‌تر برمی گردد به ارتباط بیشتر با سجایای اخلاقی وکرداری ایشان نه فقط اسم ونام دوستی، بلکه رسم و مردم دوستی شرط است. (شامل دین واحکام واخلاق وصداقتمداری است.) پس به فکر شناخت ائمه باشیم وسعی کنیم به اشارات اخلاقی آنها عمل کنیم. 💠بامراجعه به احکام، مسائلی را که غالباً‌باآنها سروکار داریم صحیح انجام دهیم. مثل مسائل وضو و نماز وغسل و روزه و ... 🍃🌹 @dobare_zendegi 🌹🍃

پیام‌های معاد را که در مردم تأثیر دارد, توضیح دهید؟ 🎯حدود 13 آیات قرآن درباره‌ی زندگی پس از مرگ است. دنیا و آخرت دو طرف یک سکه است و آخرت عکس العمل و نتیجه‌ی دنیا است. بنابراین در دنیا هر چه بکاریم, آن جا برداشت خواهیم نمود. عمل و جزا عین یکدیگرند: 🌺می‌بیند و اگر به اندازه‌ی کمی بدی کند, آن را می‌بیند>. از این آیه استفاده می‌شود در روز قیامت, عمل خیر یا شر را به عنوان جزا و پاداش می‌بینند. 🌺آثار تربیتی اعتقاد به معاد: (1) 1⃣ بدون شک ایمان به معاد تأثیر بسیار عمیق و گسترده‌ای در اعمال انسان دارد. اصولاً اعمال انسان بازتاب اعتقادات او است, یا به تعبیر دیگر: رفتار هر کس با جهان بینی او ارتباط دارد. 🌺کسی که می‌داند تمام اعمالش به زودی در دادگاهی مورد بررسی قرار می‌گیرد که قُضاتش از همه چیز آگاهند و توصیه و سفارش و رشوه در آن راه ندارد و غیر قابل تجدید نظر است و سپس بر طبق آن, پاداش و کیفر می‌دهند, بلکه اعمال او همگی محفوظ است ورنگ ابدیت به خود می‌گیرد و در زندگی با او است و مایه‌ی آبرو یا سرشکستگی, آرامش یا شکنجه‌ی او است و به دنبال آن, سعادت یا عذاب همیشگی است, نه فقط در اصلاح خود می‌کوشد, بلکه در انجام اعمال گوناگونش فوق العاده سختگیر و موشکاف است. 🌺لقای پروردگارش را دارد, باید عمل صالح انجام دهد و مشرک نباشد>. 2⃣ ایمان به معاد باعث استقامت در برابر ظالمان و مشکلات می‌شود: اعتقاد داشتند) گفتند: چه بسیار گروه‌های کوچکی که به فرمان خدا بر گروه‌های عظیمی پیروز شدند و خداوند باصابران است >. 3⃣اعتقاد به معاد مانع بزرگی برای فرورفتن در آلودگی‌ها است:. در جای دیگر آمده است: 🌺قیامت ) بر انگیخته می‌شوند؟>. (2) ایمان به معاد باعث می‌شود که دو عامل مهم تربیتی است. (3) انسان معتقد به روز قیامت مراقب اعمال خویش است و خود را محاسبه می‌کند. علی 7 می‌فرماید:. (4) و می‌فرماید: اگر اقالیم سبعه (تمامی دنیا) را به من بدهند و از من بخواهند پوست جوی را از دهان مورچه به ظلم بستانم, هرگز این کار را نمی‌کنم >. (5) 📚پی نوشت: 1. ناصر مکارم شیرازی, پیام قرآن, ج 5 ص 400 2. مطففین (83 آیه‌ی 4 3. ناظر مکارم شیرازی, پیام قرآن, ج 5 ص 408 4. نهج البلاغه, خطبه‌ی 224 5. نهج البلاغه, خطبه‌ی 224 🍃🌹 @dobare_zendegi 🌹🍃

چه زمان هایی برای زیارت قبور بهتر است ؟ 🔹همه زمان ها برای زیارت اهل قبور و سر زدن به آنها خوب است اما شب‌ها رفتن مکروه است‌. روایتی هم از پیامبر اکرم (ص) است که فرمودند‌: 🔻روزها برای زیارت اهل قبور بروید و شب نروید‌. البته این در ارتباط با زیارت غیر معصومین است . 🔺 پیامبر اکرم (ص) روزهای پنج شنبه می‌رفتند . حضرت زهرا نیز در روزهای دوشنبه و پنج شنبه برای زیارت شهدای احد می‌رفتند‌. 🔺در روایت دیگری هم آمده است که ایشان شنبه‌ها می رفتند‌. اما در روایت صریحی از امام باقر (ع) داریم که بهترین وقت بین الطلوعین صبح جمعه است‌. یعنی بعد از اذان صبح تا زمانی که هنوز خورشید سر نزده است‌. 🔻از امام باقر (ع) روایت است که در روز جمعه قبور را زیارت کنید . اگر یکی اموات در یک سختی باشد مابین طلوعین به او آزادی داده می‌شود‌. 🔻در روایتی از امام صادق (ع) آمده است که جواب هم می دهند‌. بعد از طلوع خورشید می شنوند اما دیگر جواب نمی دهند‌. 🔺اهل سنت روایتی از پیامبر(ص) نقل کرده‌اند به این مضمون که اگر کسی بعد از مرگ من را زیارت کند مانند این است که در زمان حیات‌، من را زیارت کرده است‌. و هرکس قبر من را زیارت کند من شفیع او هستم‌. 🍃🌹 @dobare_zendegi 🌹🍃

آيا در بهشت يا جهنم مردگان همديگر را مي شناسند؟ 💥آياتي وجود دارد، كه بيانگر شناخت افراد نسبت به يكديگر است كه به چند دسته تقسيم مي‌شوند: 1⃣ دوستان و شناخت يكديگر انسانها در عالم دنيا افرادي آشنا دارند، كه يكديگر را به خوبي مي‌شناسند، اگر چه از نظر معنويت و قرب الهي همسان نباشند، ممكن است يكي بهشتي باشد و دوست يا همسايه‌اي داشته باشد كه در آخرت از جهنميان بوده باشد، خداوند متعال از زبان برخي از بهشتيان چنين مي‌فرمايد: 💥 «برخي از آنها به برخي روي نموده و از همديگر پرس و جو مي‌كنند، گويند‌ه‌اي از آنان مي‌گويد: اني كان لي قرين،‌راستي من در دنيا همنشيني داشتم ]كه قيامت را باور نداشت[ گفت: آيا شما اطلاع داريد ]كجاست[: سپس اطلاع حاصل مي‌كند و او را در ميان آتش مي‌بيند»(صافات/50تا55). 💥اين آيات نشان مي‌دهد، كه دوستان يكديگر را مي‌شناسند، اگر چه نزد هم نباشند و از نظر جايگاه با هم متفاوت باشند. 💥در روايتي از امام حسن عسگري مي‌خوانيم، كه در قيامت بعضي از افراد به بعض ديگر مي‌گويند: مرا شفاعت كن! ‌مي‌گويد براي چه؟ مي‌گويد: «سقيتك يوما ماء» روزي من به تو آب دادم، ‌ديگري مي‌گويد مرا شفاعت كن! مي‌گويد براي چه؟ پاسخ مي‌دهد براي اين‌كه «استضللت بضلّ جداري ساعة في يوم حارّ» در يك روز گرم از ساية ديوار من استفاده كردي. 💥امام در ادامه مي‌فرمايد: «ولا يزال يشفع حتي يشفع في جيرانه و خلطائه و معارفه...» مؤمن دائماً شفاعت مي كند تا نوبت به همسايگان و دوستان و رفقايش مي‌رسد، روشن است، اگر مؤمن، ذوي الحقوق و دوستان و رفقايش را نشناسد، چگونه به اين عناوين آنها را شفاعت مي‌كند؟ 2⃣ شناخت خويشاوندان آياتي نيز دلالت دارد بر اين‌كه خويشاوندان مانند فرزند، پدر، مادر، برادر و .... يكديگر را مي‌شناسند از جمله اين‌كه خداوند مي‌فرمايد:الذين آمنوا و اتبعتهم ذريتهم بايمان الحقنا بهم ذريتهم و ما التنا من عملهم من شيء، و كساني كه ايمان آورده‌اند و فرزندانشان در ايمان از آنها پيروي كرده‌اند، فرزندانشان را به آنها ملحق خواهيم كرد و چيزي از كارشان را نمي‌كاهيم(طور/21). 💥اهل ايمان با فرزندان مؤمن خود در بهشت همديگر را ملاقات كرده و به زندگي جاويد ادامه مي‌دهند. 💥بنابر اين دوستان و آشنايان در قيامت (در عالم برزخ و صحراي محشر و بهشت و جهنم) اگر بخواهند مي‌توانند يكديگر را ببينند و بشناسند، چيزي كه هست اين كه حال و هواي صحراي محشر و حوادث قيامت چنان هولناك است، كه اين فرصت و اجازه را به انسان نمي‌دهد تا به فكر ديگران باشد،‌و آياتي نيز كه بيان مي‌كند افراد و خويشان حتي از پدر و مادر خود فرار مي‌كنند، چنانكه خداوند مي‌فرمايد: يوم يفر المرء من اخيه و امه و ابيه و صاحبته و بنيه، روز قيامت روزي است كه آدمي از برادرش و از مادر و پدرش و همسر و پسرانش مي‌گريزد(عبس/34تا36). اين فرار نه به خاطر اين است كه يكديگر را نمي‌شناسند بلكه حادثه قيامت آن چنان وحشتناك است كه هر شخصي به فكر نجات خود مي‌باشد. 💥اما روايتي كه در متن پرسش به آن اشارت رفته است، اگر وجود داشته باشد، ممكن است، به همين نكته اشارت داشته، كه از شدت حادثه قيامت هيچ كس به فكر ديگري نيست، بلكه تنها متوجه آن است تا خود را از اين صحنه هولناك نجات دهد و اگر غير اين باشد روايت فوق مخالف آيات مطرح شده بوده بايد دقيق مورد بررسي قرار گيرد، بدين جهت درخواست مي‌شود اگر آدرس دقيق روايات را داريد براي ما ارسال نموده تا مورد مطالعه و بررسي قرار گيرد. 🍃🌹 @dobare_zendegi 🌹🍃

#پوستر | شهید شما از ملائکه هم بالاتر است... 🍃🌹 @dobare_zendegi 🌹🍃

محاسبه نفس چه نقشی می‌تواند در یاد معاد داشته باشد؟ ♦️انسان در یک نگرش، دارای سه بعد است: بعد اعتقادات و باورها، بعد اوصاف و اخلاق، و بعد اعمال و کردار، مطلبی را معتقد می‌شود، به خلقی متخلق می‌گردد و عملی را انجام می‌دهد. ♦️بنابراین، اگر انسان معتقد باشد هر آنچه از او صادر می‌گردد زنده و همراه اوست و او در برابرش مسؤول است، و اگر بر این باور باشد که روزی به همة اعمال، اخلاق و عقاید او رسیدگی می‌شود، قهراً چنین انسانی خود را هر آن در برابر محکمه عدل الهی حاضر می‌بیند و آگاه است که خداوند مراقب اوست و از او حساب رسی خواهد کرد. مراقب کسی است که رقبه و گردن می‌کشد و ناظر بر کار دیگری است؛ چنان که در جلسه آزمون مراقبان گردن می‌کشند و تمام رخدادهای آزمون شونده را زیر نظر می‌گیرند. ♦️به انسان دستور داده‌اند مراقب شؤون ظاهر و باطن خودباشد؛ یعنی نفس خود را زیر نظر بگیرید و از آن حساب رسی داشته باشد. در این صورت اگر خلاف بیش از صواب‌ها باشد باید نقصان را جبران کرد و اگر صواب‌ها بیشتر باشد باید شکر گزاری کرد؛ ضرورت مراقبت برای آن است که انسان موجودی است که هر آن احتمال سقوط دارد و از یاد قیامت فاصله می‌گیرد. ♦️خدای سبحان به پیامبر گرامی اسلام (ص) سفارش اکید دارد: «فلا یصدّنّک عنها مَن لا یؤمِن بها واتّبع هوئهُ فترْدی» طه/16؛ [زنهار مردمی که به قیامت ایمان ندارند و پیرو هوای نفسند تو را از آن روز هولناک باز ندارند و غافل نکنند وگرنه هلاک خواهی شد.] هوای نفس انسان را هم از توجه به مبدأ باز می‌دارد و از عنایت به معاد. ♦️اعتقاد به معاد گرچه از نظر قرآن ضروری است و برای فرزانگان ضرورت خضوع در برابر آن را به همراه دارد، لیکن بیشتر مردم گرفتار بیم و امیدند و تا ضرورت پاداش و کیفر مطرح نباشد تن به ایمان و عمل صالح نمی‌دهند. از این رو بت پرستان حجاز که به وجود خداوند و خالقیت او اعتقاد داشتند، ولی به معاد ایمان نداشتند، به راهزنی و آدم کشی فخر می‌کردند. مهم‌ترین عامل باز دارندة بشر از معاصی خدا همان ایمان به مسؤولیت در قیامت است؛ یعنی ایمان به محکمه عدل و داد و یاد آن صحنة هولناک کیفر الهی. ♦️وقتی یاد قیامت از جان انسان رخت بربست وی گرفتار هلاکت می‌شود و در عذاب دردناک گرفتار خواهد آمد: «لهم عذاب شدید بما نسوا یوم الحساب» ص/26؛ [چون روز حساب را فراموش کردند به عذاب سخت معذب خواهند شد.] ♦️مولی الموحدین علی (ع) می‌فرماید: «ذهَب المُتذکِّرون وبقی النّاسون أو المُتناسون» (نهج البلاغه، خطبه 176)؛ [از اصحاب خاص رسول خدا (ص) آنان که به یاد معاد بودند رخت بر بستند و گروهی مانده‌اند که یاد قیامت از یادشان رفته، یا قیامت را از یاد خود برده‌اند.] گروهی که معرفتشان اندک است می‌پندارند تحقق وعدة قیامت بسیار دور است، اما آنان که مظهر صفات خدایند و از غیب آگاهند آن را نزدیک می‌بینند: «إنّهم یرونُه بعیداً ونَراه قریباً» معارج/6 ـ 7. اولیای الهی هم اکنون از عذاب جهنم هراس دارند و هراس کنونی سبب می‌شود که در قیامت شعله آتش را نبینند و صدای زفیر و شهیق جهنم را نشنوند: ♦️«لا یسمَعون حَسیسها وهم فی ما اشتهتْ أنفسهم خالدون لا یحزنهم الفَزعُ الاکبر وتتلقّیهم الملائکة هذا یومکم الّذی کُنتم توعَدون» انبیا/102 ـ 103؛ [آنان هرگز صدای جهنّم را نشنوند و هیچ گاه فزع اکبر و هنگامه بزرگ قیامت محزونشان نخواهد ساخت.] امیر مؤمنان (ع) در این زمینه می‌فرماید: «اکرَم أسماعَهم أن تسمع حسیس نارٍ أبداً» (نهج البلاغه، خطبة 183)؛ [خدای سبحان گوش آنان را گرامی داشت از این که صدای جهنم را بشنوند.] از این رو هرگز صدای دوزخ هر چند مرحله ضعیف آن را هم نمی‌شنوند. 🍃🌹 @dobare_zendegi 🌹🍃

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: 🍃يلزَمُ اُمَّتِيَ الحَقُّ في أربَعٍ: يُحِبّونَ التّائِبَ، ويُعينونَ المُحسِنَ، ويَستَغفِرونَ لِلمُذنِبِ، ويَدعونَ لِلمَلَأِ 🍃امّت من، چهار وظيفه دارند: توبه كار را دوست بدارند؛ نيكوكار را يارى برسانند؛ براى گنهكار آمرزش بطلبند؛ و براى عموم، دعا كنند 📚 مشكاة الأنوار، صفحه 263 🍃🌹 @dobare_zendegi 🌹🍃