گل در جوار گل دعاگوتونیم حضرات عشق @dobeit | دو بیت شعر

ای آنکه دوست دارمت، اما ندارمت بر سینه می فشارمت، اما ندارمت ای آسمان من که سراسر ستاره ای تا صبح می شمارمت، اما ندارمت در عالم خیال خودم چون چراغ اشک بر دیده می گذارمت، اما ندارمت می خواهم ای درخت بهشتی ، درخت جان در باغ دل بکارمت، اما ندارمت می خواهم ای شکوفه ترین مثل چتر گل بر سر نگاه دارمت، اما ندارمت #سعید_بیابانکی @dobeit | دو بیت شعر

غصه می‌آید به قلبم چون "نباشی"یارِ من ای که آرامش دهی بر قلبِ زارم!شب‌بخیر @dobeit | دو بیت شعر

به سردی می‌رود هر داغ اما داغِ مادر نه بخوان از روضه‌ی گودال، اما روضه‌ی در نه! چگونه می‌شود مرثیه‌خوان داغ زهرا(س) بود از آتش گفت اما از هجوم فتنه و شر نه سوالِ حضرت زهرا (س)گمانم پشت در این بود علی جان عقده‌ی این قوم بود از فتح خیبر، نه!؟ دفاعِ از ولایت را چه زیبا کرده او معنا که جان داده است اما در هجوم فتنه، سنگر نه خوارج با سقیفه باب شد وقتی که نااهلان خلاف امر طاها و خدا گفتند حیدر نه... #محمدجواد_منوچهری #فاطمیه شهادت حضرت زهرا تسلیت باد🥀 @dobeit | دو بیت شعر

این شبا حال و هوای خونه‌مون عجیبه التماست‌می‌کنم‌ بیشتربمون‌علی‌ غریبه 📻 با حال خوب گوش کنید #فاطمیه #حسین_ستوده @dobeit | دو بیت شعر

علی که دید، ولی کاش بعد از این دگر میان شعله نبیند کسی، نگارش را... #فاطمیه @dobeit | دو بیت شعر

کجا رواست که از دستِ دوست هم بِکِشَد؟ دلی که این همه از دستِ روزگار کشید؟ #شهریار @dobeit | دو بیت شعر

ز عشقت بند بندِ این دلِ دیوانه می‌لرزد خرابم می‌کنی اما خرابی با تو می‌‌ارزد #هوشنگ_ابتهاج @dobeit | دو بیت شعر

ای که برای تو نظاره‌ای از رویِ چون مهتابِ محبوبِ من حاصل گشته، سلامِ این مهجورِ دلشکسته‌ را نیز به او برسان و برای او بگو که: سر از کمند تو سعدی به هیچ روی نتابد! اسیر خویش گرفتی بکش چنان که تو دانی @dobeit | دو بیت شعر

عزیزا کاسه‌ی چشمم سرایت میون هر دو چشمم جای پایت از آن ترسم که غافل پا نهی باز نشینه خار مژگونم به پایت #شجریان #باباطاهر @dobeit | دو بیت شعر

از روزهای رفتنت پاییزتر بودم از شمس های دیگرت تبریزتر بودم باران اگر آنسوی شیشه داشت می بارید این سوی شیشه بی هوا من نیز، تر بودم یک شب اگر دستت به تار موی من می‌خورد از نغمه ی داوود شورانگیزتر بودم شاید اگر یوسف به قلبم فرصتی می داد… از تیغ چاقوی زلیخا تیزتر بودم شاید تمام چشم ها را کور می کردم شاید که از قوم مغول چنگیزتر بودم… یک مزرعه اندوه در من مانده… حقم نیست من با تو از هر دشت حاصلخیزتر بودم رسم بزرگی را به جا هرگز نیاوردی! از هر کس و ناکس به چشمت ریزتر بودم یادت بماند من که حالا خالی‌ام از عشق از استکان چایی‌ات لبریزتر بودم #زنبق_سلیمان_نژاد @dobeit | دو بیت شعر