دوست خوبم خوب دلت با من باشه میخوام یه نکته مهم بگم... ما خیلیامون به مرگ و دنیای بعد مرگ اعتقاد راسخی نداریم

اگرم اعتقادی داریم اعتقادمون محکم نیست و فقط لقلقه ی زبانمونه

وگرنه مگه میشه به دنیای بعد مرگ اعتقاد داشته باشیم و بدونیم که حساب کتابی هست پاداش و عذابی هست و.... ولی بازم بریم سمت گناه و گناه کنیم

رفقا ما چه بخوایم چه نخوایم در این دنیا مسافریم و رفتنی بعضی ها که خوش بحالشون با شهادت میرن بعضی ها هم با مرگ

واقعاااا ما چقدر برای اون دنیا آماده ایم؟! چقدر برای تاریکی و تنهایی شب اول قبر آماده ایم؟!

با خودمون فکر کردیم اگر همین الان خدای ناکرده فرصت تمام بشه و بگن آماده مرگ شو. "من جز افراد بهشتی هستم یا جهنمی؟؟" فکر می کنی دستت رو می گیرن کدوم طرفی می برنت؟

به جهنم و عذاب هاش فکر کردی؟! به تنهایی و تاریکی شب اول قبر فکر کردی؟؟ به بی کسی و این که بعد مرگ دیگه هیچ راه جبرانی نیست چی؟؟

آقا رسول الله«ص» میفرماید : پيش از آن كه مورد حسابرسى قرار گيريد، خود به حساب نفستان برسيد و پيش از آن كه سنجيده شويد، خود نفستان را در ترازوى سنجش بگذاريد و براى آن حسابرسى بزرگ آماده شويد.

رفیق تا خدا بهت نعمت زندگی داده تا هنوز نفس می کشی و وقت داری یه فکری برای آخرتت بکن نذار داخل باتلاق گناه غرق بشی

تا فرصت هست پایان بده منجلاب گناه رو خودت رو پیدا کن برگرد، خودت نجات بده

وگرنه یک ابدیت در پیشه و تو میمونی و یه بار گناه و فرصتی که از دست رفته!! اونجاست که با خودت میگی ای کاش فلان گناه رو نکرده بود ای کاش اون شب توبه می کردم