‌ نقش‌ استــ به روی لب مهتاب سلامی شد ذکر لب هر دلـ♡ـ بی‌تاب سلامی‌‌ ‌ ای فطرسِ‌ فردوسـ در این‌‌صبح حسينی از ما برسان محضر اربابــ‌♡ــ سلامی‌ ‌ #صلی‌الله‌علیک‌یااباعبدالله @dokhtaranchadorii

#قرار_عاشقی #السلام_علیک_یا_آیا_عبدالله ❣✨با حُسین باش و ببین عِشق چه مَعنا دارد ❣✨یا عشق چیست و عاشق چه تَمنّا دارد ❣✨با حُسین زِنده چو گشتی آن زمان میفَهمی ❣✨صَد هِزار بار به رَهَش جان بدَهی جا دارد #صلی_الله_علیک_یا_اباعبدالله @dokhtaranchadorii

📝 #دلنوشتــ😌 🍃 #دلمان_از_زمین_گرفته_آسمان_میخواهد💚 گوشه ی #دلت که گیر کند به #سیم_خاردارهای این #دنیا... یا زخمی می شوی...🤕 یا می سوزی و آتش می گیری... #سخت_است زندگی با جگرپاره شده... سختِ سختِ سخت است... اما چاره چیست؟ التیام از کجاست؟ جز آنکه باید دست دل را گرفت و #راهی_شد...🚶 در این شهر شلوغ و هزار رنگ و فریب باید همپای دل بروی و ببینی که کجا او را آرام می یابی...😌 همراهش که می روی می بینی تو را به محضر #شاهدین می برد... می برد تا #درد_دلت را بگویی... از# زخم های_زندگی از #سیم_خاردارهای_گناه و بن بست های به #ظاهر مصلحتی... می بردت تا بگویی به آن ها که دنیا چقدر سخت است😥 می بردت تا بخواهی از آن ها که نشانت دهند #آسمان یعنی چه؟!! اصلا #آسمانی_شدن را یادت می دهند...😇 کافیست دل بدهی به حرف هایشان!! سکوتشان ، فضای ملکوتی و بی آلایش مرقدهایشان... برای توی #گمشده_در_راه ،هزار هزار حرف دارد... به قول سید، #عالم_محضر_شهداست ، اما کو محرمی که این حضور را دریابد... این قطعه بی نشانیتان هزار هزار نشان است تا بفهماندمان که همه ی خوبی ها در بی نشانی هاست ، تا آن جا که مقدور است بی نشان بمان ! بی نشانی پر از #لذت است اما حیف ✋ جز آنان که چشیده اند کسی نمی داند #گمنامی یعنی چه... حال بنگر لحظه ای در کنار #سرداران_بی پلاک بودن چه #صفایی دارد ، تصور حضور در محضرشان...😍 آسمانی شدن به این سبک هم که بماند ... @dokhtaranchadorii

#شهیدانه🌹 ★دلت که بگیــ💔ــرد ⭐️دوای #دردت↓ ❣️← #شـهید_گمنام است ⭐️کنار سردار بی پلاک ★فقط #تو باشی و #او💕 #شهید_گمنام @dokhtaranchadorii

عآشق چادرم هستمـ♥️••• از آن عآشق هایۍ💞 که بدون معشوقش مۍمیرد•••💔 از منـ✋ دلیل میخواهۍ براۍ این عشق•••😐 چـادر مادرم (س) ڪافۍ نیست•••😳 حرف هاۍ مولایم چطور؟🤔 وصیت نامہ هاۍ شهدا را خوانده اۍ••• حرف هاۍ آن آمریڪایۍ ڪہ مۍ گـفت...😒 چـادر را ڪہ از سر زنانشان بڪشیم..😱 جمهورۍ اسلامیشان خودش نابود مۍ شود را شنیده اۍ•••😱😰 فڪر مۍڪنم دلیل هایم براۍ عاشقی ڪافۍ باشد•••😊 گـلزار شهدا ڪہ بروۍ•••🕊🥀 عڪس هایشان راڪہ ببینۍ•••🕊😔 وصیت نامہ هایشان را ڪہ بخوانۍ•••📜 آن وقت میفهمۍ ارزش امانتشان را یادت باشد •••☝️ رمزعملیات یا زهــ💓ـــرا(سلام الله علیها) بود.😍 @dokhtaranchadorii

◥شهید حمیدرضا قلۍ زاده:◣ خواهرم حجابت راحفظ ڪن وبه دشمنان بفهمان ڪہ زن ایرانی زنی است آزاده و الهام گـرفتہ از زهراۍ اطهر(س💚)‌ و هرگـز اجازه نخواهد داد از او عروسڪۍ ڪوڪۍ بسازند @dokhtaranchadorii

°•|🌿🌹 #دلنوشته ◽️شهدااااا.....!!!! شنیـــــدم شبـــــاے جمعـــــــہ ڪه میشه مهـــــمون ارباب هستین با لباساے خــــــــــاکیتون .... آقــــــــا از عاشـــــــورا میگن و شمـــــا از شلمچه.... چزابــــــــــه.... فکــــــــــه و..... ده ها جای دیگه .... ◽️میشــــــــــه منــــو هم یــــــــــاد کنید پیش اربــــــــــاب !!!! نوکــــــــــرے در به در و دل خستــــــــــه و گنهـــــکارم ..... ◽️آے شهــــــــــدااااا ..... چشــــــم و امیـــــدم به لطف شماست... دلــــــــــم تنفــــــــــس هواااے خاکیــــــــــتون رو میخواد... شلمچه ، فکه ، طلائیه میشــــــــــه امشب منو هم یــــاد کنید!!!! میشه !!!!! ◽️میشه امضــــــــــاے شهــــــادتم رو از آقـــــا بگیرین!!! • مادرم نشون نداره • منم نشون نمیخوام • از خدا خواستم که بشم • منم شهید گمنام #یاد_شهدا_با_ذکر_صلوات #اللهم_صل_علي_محمدﷺو_آل_محمدﷺو_عجل_فرجهم @dokhtaranchadorii

🌷﷽🌷 پنجشنبه که می‌آید دل نورانی می‌شود "هوای بهشتت" به سر می‌زند عطرِ عود و گلاب همه جا می‌پیچد و یادت در تمام خاطره ها زنده می‌شود. پنجشنبه ها به "نام توست" #شهید نزد "حسین فاطمه(سلام الله علیها)" یادم کن... یاد شهدا با #صلوات "اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ وعَجِّلْ فَرَجَهُمْ" 🌷🕊🌷🕊🌷🕊🌷🕊🌷🕊🌷🕊 #شجره_صالحه_انس_با_قرآن_شهیدان 🌷🕊🌷🕊🌷🕊🌷🕊🌷🕊🌷🕊 @dokhtaranchadorii

#دلتنگی_شهدایی ❤️😊 ستارگان شب...✨🌘 از نور نگاهت منور اند...🌟🌔 تو آن چراغ راهی در این اتاق تاریک !💡 با تو بودم درست عین سر به راهیست♥️ #رفیق_شهیدم #شهید_علی_خلیلی 🌹 @dokhtaranchadorii

#رهایی_از_شب #ف_مقیمی #قسمت_چهل_وهفتم ‍یاد طعمه ی چندسال پیشم افتادم که بعد از چند ماه دوستی یک جورایی باهاش تجارت کردم. اسم این قربانی میلاد بود.خدا میداند که با چه بی رحمی و رذالتی او رو پس زدم و کلی هم با آب وتاب وافتخار از کارم یاد میکردم. میلاد از دید خیلی از دخترهای امروزی یک مرد جذاب و خاص بود ولی برای من درست مثل باقی مردهای دورو برم چشمان هیز و ذات کثیفی داشت که تنها با دروغ و بازی سعی بر جذاب جلوه دادن خودش داشت.او بیشتر سعی میکرد مثل بازیگرهای هالیوودی رفتار کنه و حتی اینقدر شبیه یکی از اون بازیگرهای معروف رفتار میکرد که یکبار با گوشه و کنایه بهش گفتم چرا سعی میکنی ادای اون بازیگر رو دربیاری؟ او هم سرخ وسفید شد و گفت من خودم متوجه نشدم! کاملا غیرارادیه..و نهایتا وقتی با نگاه سردم مواجه شد ادامه داد: پس سعی کنم کمتر فیلمهاشو نگاه کنم که اینطوری رو رفتاراتم تاثیر نذاره. میلاد در مدتی که با او بودم خیلی تلاش کرد تا با وعده ها و ول خرجیهاش منو به خواسته های کثیف خودش برسونه ولی من هربار بنا به بهانه هایی اونو می‌پیچوندم. تا جاییکه یک روز خودش به حرف اومد و با گلایه گفت: تو فکر میکنی چون خشگلی میتونی با احساس مردها بازی کنی؟ من با همون غرور و عشوه گری خاص خودم نگاهش کردم و او ادامه داد: _این منصفانه نیست که دل عشاقت رو به درد بیاری و اونها رو عذاب بدی.. بلند خندیدم و برای طرز تفکر احمقانه ش ابراز تاسف کردم. گفتم:این چه عشقیه که به یک مرررررد اجازه میده حرف عشاق دیگه رو به زبون بیاره و حتی در مقام دفاع از اونها بربیاد؟! مونده بود چی بگه که صورتمو نزدیک صورتش بردم و با تتفر و تحقیر نگاهش کردم و جملات سرد و بی رحمم رو نثارش کردم: _من دنبال یک مرد خاصم.مردی که منو برای خودم بخواد و نسبت به من غیرت داشته باشه.نه اینکه امروز منو بدست بیاره و فردا که فارغ شد بره سراغ یکی دیگه..تو مرد مورد علاقه ی من نیستی جوجو! !! جوجو رو به عمد جوری ادا کردم که لبهام به حالت بوسه قرار بگیره. واو دیوانه وار خیره به لبهای منو وحرفهای کوبنده ام با صدایی که به سختی شنیده میشد گفت: تو واقعا یک زن اغواگری!! سرم رو عقب کشیدم و با گوشه ی چشمم نگاهی به سرتاپاش انداختم و اون از طرف من، آخرین دیدار بود.دیداری که برای من سود فراوانی داشت وصاحب طلاهای زینتی و لباسهای فاخری شدم ولی برای او جز تحقیر وخماری واحیانا حسرت به تاراج رفتن اموالش هیج سودی نداشت. بله ....من کارهایی کرده بودم که تا اون زمان برام افتخار آمیز بود و از دیدن نیاز در چشمان مردها احساس لذت وغرور میکردم.اما الان تازه دارم بیدار میشم.تازه دارم میفهمم که چقدر از اون روزها بیزارم.روزهایی که با نقاب سیاه و منفعت طلبی گذرانده میشد.روزهایی که من را از دیدن آقام در خواب محروم کرد. دوباره یک پیامک دیگه روی گوشیم اومد. مسعود بود سلام چطوری؟ هر کی ندونه من میدونم نقشه ت چیه.دمت گرم.حسابی داغونش کردی از ظهرتاحالا بدجور خرابته.فکر کنم وقتی برگردی سرتا پاتو طلا کنه تا جلدش شی..البته از تو بهتر کجا گیرش میاد شهد طلااااا گوشی رو با حرص ونفرت خاموش کردم.یعنی من این‌قدر کثیف بودم که او درموردم چنین برداشتی داشت؟؟؟ سرم رو میان دستانم گرفتم و تا میتوانستم زار زدم... نفهمیدم چقدر در اون حال بودم.ولی احساس کردم کسی دارد نگاهم میکند.سرم را برگرداندم.حاج مهدوی بود!! ادامه دارد... @dokhtaranchadorii

#رهایی_از_شب #ف_مقیمی #قسمت_چهل_وهشتم حاج مهدوی مقابلم بود. با دیدن او همه ی ناراحتیهامو فراموش کردم و فقط برام این سوال ایجاد شده بود که او اینجا چه میکند؟! نکنه خواب بودم.؟؟؟ او اینجا، در این تاریکی درست مقابل من ایستاده بود. چادرم رو روی صورتم کشیدم تا اشکهایم رو نبیند.هرچند،این کار بیهوده ای بود و او حتما از صدای هق هقم ردم رو پیدا کرده بود! چرا چیزی نمیگفت؟ نکند جنی ..روحی.. چیزی بود که در لباس حاج مهدوی ظاهر شده بود؟ من حتی به این وهم، هم راضی بودم. تمام بدنم از هیجان حضور او میلرزید .بالاخره سکوت را شکست. چقدر صدایش زیبا بود. -قبلا گفته بودید میخواین باهام حرف بزنید.یادتونه؟؟ درست می‌شنیدم؟ او با من بود؟؟؟ دستم رو روی سینه ام گذاشتم تا قلبم بیرون نیفتد.چادرم رو از روی صورتم کنار کشیدم و میان پرده ی اشکم با حیرت نگاهش کردم.او زود نگاهش رو پایین انداخت. وقتی دید چیزی نمیگم سعی کرد یادم بیاورد: -تو دوکوهه...وقتی رو خاکها نشسته بودید..اگر هنوز هم حس میکنید که راغب هستید برام حرف بزنید من در خدمتم. من خواب بودم؟؟ او آمده بود اینجا تا من باهاش حرف بزنم؟؟!!! نمیترسید از اینکه کسی او را در این گوشه با من ببیند؟! نمیترسید از من؟؟ بازهم لال بودم...زبانم بند آمده بود..ولی اشکهایم هنوز دست از تلاش برنمی داشتند. او زیر نور ماه ایستاده بود و من با یک عالمه سوال و التماس نگاهش میکردم.تلفنش زنگ خورد. جواب داد. انگار صحبت درباره ی من بود! -بله..الان پیش من هستند.اگر زحمتی نیست به خانوم بخشی اطلاع بدید بگید ما پشت قرارگاه هستیم.متشکرم.یاعلی ظاهرا غیبتم همه رو خبردار کرده بود! وای فاطمه میگفت این اتفاق به ضرر بسیج اون ناحیه و مسجده. من چقدر امروز خرابکاری کرده بودم! حاج مهدوی تسبیحش رو مشت کرد و سر به زیر انداخت. منتظر بود تا چیزی بگویم. ولی من هرچه به ذهنم فشار می آوردم نمیدونستم از کجا شروع کنم و اصلا چی بگم؟!! آهی کشید و پرسید: نمیخواین چیزی بگید؟.... وقتی دوباره با سکوتم مواجه شد پشت کرد تا آنجا را ترک کند. من اینو نمیخواستم. میخواستم او کنارم بماند ..برای همیشه. حتی اگر حرفی نزند. با دلخوری گفتم: هرچه بود تموم شد...من واقعا متاسفم که امروز باعث زحمتتون شدم.. او به طرفم برگشت. یک قدم جلوتر آمد و با لحنی خاص گفت: - باز هم که رفتید سر خونه ی اول!!عرض کردم، بنده،به جدتون قسم، حتی به اندازه ی سر سوزنی از خدمت به شما ناراحت وخسته نشدم. میفرمایید هرچه بوده تموم شده ولی الان قریب به دوساعته اینجا با این حال وروزنشستید و از کاروان جدا شدید! من درحالیکه اشکهام رو پاک میکردم گفتم. اینجا نشستن من هیچ ارتباطی به اتفاق امروز نداره.من برای خلوت و درد دل باخدا اینحا نشستم.این کجاش مشکل داره؟ او لحنش را آروم تر کرد وشاید با کنایه گفت: -ان شالله که همینطوره.!!حالا اگر درد دل وخلوتتون تموم شده همراه من بیاین داخل قرارگاه. من مستقیم نگاهش کردم و با طعنه گفتم: -چیشد؟! به گمونم میخواستید حرفهامو بشنوید.منصرف شدید؟! او معذب بود.این رو میشد از تمام حالاتش درک کرد. ولی من دست بردار نبودم امروز روز آخر اقامتمون بود و بعد از رفتن به تهران من حسابی تنها و بی پناه میشدم.شاید جمله ای نگاهی..چیزی میتونستم از او بعنوان یادگاری ببرم تا در تلاطم مشکلات وتنهاییهام امیدوارم کنه. او گفت: _بنده از همون ابتدا عرض کردم که سراپاگوشم ولی شما قابل ندونستید. کاملا پیدا بود که ترجیح میدهد از من فرار کند و حرفهایم را نشنود.مدام در تاریکی اونجا چشمهایش میچرخید و منتظر اومدن شاید فاطمه یا افرادی بیشتر بود!!! گفتم به گمونم شما معذب هستید. حق هم دارید.نمیخواد بخاطر من خودتون رو اذیت کنید،من اونروز میخواستم باهاتون حرف بزنم.نه حالا!!! لطفا برگردید.همیشه همین بوده..هیچ وقت در زندگیم گوشی برای شنیدن حرفهایم نداشتم.هیچ کسی نگرانم نبود.الان هم اگر شما اینجا هستید نگران من نیستید.نگران خودتون و احیانا نگران مسجدهستید!! تشریف ببرید حاج اقا..من خودم میام!! او بازهم حالش دگرگون شد.با چندباردم وبازدم عصبی سعی داشت چیزی بگوید ولی هربار منصرف میشد . بالاخره تصمیمش رو گرفت و در حالیکه سعی میکرد خشمش را کنترل کندو صدایش بلند تر از حد ثابت نشود کمی به سمتم خم شد و گفت: _خانوم محترم.بیشتر از مسجد و موارد دیگه بنده نگران شآنیت یک بانوی محترمم!اینجا موندن شما در این وقت شب کار درستی نیست لطفا درک کنید.اگر حرفی دارید بسیار خوب میشنوم.ولی شما همش دارید با گوشه وکنایه حرف میزنید.بنده چه خطایی کردم که شما رو وادار به این شکل رفتار میکنه؟؟؟ ادامه دارد... @dokhtaranchadorii