#ماجرای_عروسک_باربی_من 💃
عروسک باربی💃 رو وقتی کلاس سوم👧 بودم شناختم. دست و پاش ۹۰درجه کج و راست میشد و انگشتای ظریفی داشت و این برای من که عاشق چیزهای کوچولو و ظریف بودم، رویا بود...💓
خونه یکی از دخترهای افه ای😌 فامیل بودیم که برای آب کردن دل من😕 ، کمد باربی هاشو بهم نشون داد...
باباش وقتی سفرهای دریایی میرفت یکی از اینا رو براش می آورد. عید اون سال مامانم بعد از اصرار فراوان برام یکی از اونا رو با تمام وسایلش خرید....
اون سال من به تکلیف رسیده بودم و باربی من لباس درست و حسابی نداشت....مامانم قاطیِ بازی کردن من میشد و میگفت آخه اینکه اینطوری نمیتونه بره بیرون...
و براش یه شلوار و چادر نماز و یه چادر مشکی دوخت با مقنعه😋.فکر میکنید چی شد؟ زانوهای باربی ام شکست....
چون با من نماز میخوند و من وقت تشهد برای اینکه روی دو زانو بشینه زانوهاشو تا ته خم میکردم...🙈😁
و طبعا یک باربی آمریکایی عادتی به دو زانو چهار زانو نشستن نداره و اصلا خمی زانوهاش تا این حد طراحی نشده....
من بعد از اون ۵ -۶ تا باربی دیگه خریدم و همشون بعد از دو روز زانو👩🔧 نداشتند... داشتم فک میکردم چقد تحت تاثیر این عروسک بودم؟
مامانم یه کاری کرد که من فک کنم بازیه
ناخناشو با هم کوتاه کردیم چون میرفت مدرسه، لاکاشو💅 پاک کردیم، موهاشو بافتیم، مث خودم چادر سرش کردم،
و نماز جمعه هم میرفت...
مامانم خیلی ساده نذاشت من 😇 مث باربی بشم چون باربی 💃 مث من شد و این راه حل خوبی بود تا وفتی که جایگزینی براش پیدا میکرد...
❤️➖❤️➖
ایه های جنون
قسمت 298
بہ سمتش بر مے گردم،بہ صورتم خیرہ میشود:خانم عزتے،منشے اصلے شرڪت!
باهام تماس گرفتہ بودن،شمارہ شونو میدم باهاشون تماس بگیرید بگید تا آخر هفتہ بیان شرڪت باهاشون صحبت ڪنم!
سرم را تڪان میدهم:چشم! میخوان برگردن؟
مشغول گرفتن لقمہ اے دیگر میشود:شاید!
لبخند میزنم:اگہ میخوان برگردن من مشڪلے ندارم دو سہ ماہ زودتر از موعد قرارداد،فسخ ڪنم و برم!
سرش را بلند میڪند و بہ چشمانم زل میزند:قرارداد ما تا اول مهرہ! فسخ زودتر از موعود نداریم!
شانہ اے بالا مے اندازم:باشہ! فقط چون گفتید ممڪنہ خانم عزتے برگردن گفتم شاید بہ پولش احتیاج دارن و دو سہ ما بخاطرہ من معطل نشن!
نگاهش را از چشمانم مے گیرد:اینڪہ وجود ڪے توے اینجا لازم هست رو من تعیین میڪنم! میتونید بہ ڪارتون برسید!
ابروهایم را بالا میدهم و چپ چپ نگاهش میڪنم،قبل از اینڪہ سربلند ڪند از اتاق خارج میشوم و پشت میزم مے نشینم.
بے تفاوت مشغول ڪارهایم میشوم،نمیتواند شادیِ ڪوچڪِ امروزم را با بد عنقے هایش خراب ڪند...
در یادداشت هاے موبایلم مے نویسم:
"سہ شنبہ باید برے مطب دڪتر ساجدے!
هر روز شرڪت ساجدے،یہ روزم مطب ساجدے!
اینجا ساجدے اونجا ساجدے همہ جا ساجدے!
گیر افتادے بین ساجدیا"
پایین یادداشت آیڪون خندہ میزنم و خودم هم ریز میخندم!
حالِ دلم ڪمے خوب شدہ...
✍نویسنده:لیلے سلطانے
❣دنیاے ما اندازہ ے هم نیست...
مَن خیلے وقتا ساڪتم،سَردَم
وقتے ڪہ میرم تو خودم شاید...
پاییزِ سال بعد برگردم...❣
#آيه_هاي_جنون
قسمت 299
نباتے برمیدارم و داخل فنجان چاے حل میڪنم،نگاهے بہ اطراف مے اندازم و چند جرعہ از چایم را مے نوشم!
امروز سومین جلسہ ے دیدار من و دڪتر سمانہ ساجدیست،چند دقیقہ پیش ڪہ وارد اتاقش شدم موبایلش زنگ خورد و گفت باید جواب بدهد و از اتاق بیرون رفت!
از روے صندلے بلند میشوم و چادرم را در مے آورم،همانطور ڪہ مرتب چادرم را تا میڪنم دوبارہ مے نشینم.
سمانہ گفت باید فضاے اینجا را براے خودم راحت بدانم و با او احساس صمیمت ڪنم!
چند لحظہ بعد در باز میشود،سرم را برمیگردانم سمانہ همانطور ڪہ وارد اتاق میشود مے گوید:واقعا عذر میخوام! دہ دقیقہ از وقتمونو گرفتم در عوضش امروز بیست دقیقہ بیشتر باهم صحبت میڪنیم!
بہ احترامش از روے مبل بلند میشوم و مے گویم:خواهش میڪنم! همون دہ دقیقہ ڪافیہ!
انگشت اشارہ اش را تڪان میدهد:نہ اصلا! باید موبایلمو میذاشتم روے سایلنت اما خب راجع بہ یڪے از بیمارام بود!
پشت میزش مے نشیند و مے گوید:من در خدمتم!
لبخندے میزنم و مے گویم:فڪر ڪنم ڪنڪورو خوب دادم! یعنے نسبت بہ سال قبل خیلے راضے ام نمیدونم شایدم دارم اشتباہ فڪر میڪنم!
لبخند گرمے میزند:این خیلے خوبہ! حالا میگم دیگہ بہ نتیجہ ے ڪنڪورت فڪر نڪن تا نتیجہ ها بیاد! توے حال زندگے ڪن،نہ گذشتہ نہ آیندہ!
براے ادامہ ے حرفاے جلسہ ے قبل آمادہ اے؟
سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهم:بعلہ!
_خب از نبودن هادے بگو! از احساساتے ڪہ داشتے!
لبخندم را مے خورم:چیزے از یڪے دوماہ اول یادم نمیاد!
خونسرد مے پرسد:چرا؟!
_میگن شوڪہ بودم! چیز خاصے یادم نمیاد فقط یادمہ اصلا حالم خوب نبود!
تا وقتے جنازہ ے هادے رو ببینم باور نمے ڪردم شهید شدہ باشہ! گاهے آدم دلش میخواد بہ خودش هے دروغ بگہ و باورش ڪنہ اما من واقعا باور داشتم هادے شهید نشدہ و حس میڪردن دیگران دارن بهم دروغ میگن یا اشتباہ میڪنن! هیچوقت بہ نبودنِ هادے فڪر نڪردہ بودم!
_وقتے دیدیش باورت شد؟!
سرم را تڪان میدهم:آرہ!
_وقتے دیدیش چے ڪار ڪردے؟!
بغض گلویم را مے فشارد:از تمام اون یڪے دو ماهے ڪہ چیز زیادے یادم نمیاد این صحنہ رو خوب یادمہ! لحظہ بہ لحظہ شو!
اولش گیج و منگ بودم هنوزم باورم نمیشد! دیدم یہ شے برجستہ ے سفید پوش تو تابوت دراز شدہ!
صورتشو ڪہ باز ڪردن دیدم هادیہ! صورتش هنوز جلوے چشمامہ!
صورتش ڪبود شدہ بود و زخمے بود،لباش خشڪِ خشڪ بود!
آروم دراز ڪشیدہ بود انگار خوابیدہ باشہ! اونجا یہ لحظہ همہ ے اعتماد و اطمینانم بہ زندہ بودنش از بین رفت!
دیگہ ڪنترل بدنم دست خودم نبود پاهام سست شد و افتادم زمین!
هرطور بود خودمو بہ تابوتش رسوندم،دیگہ دلم میخواست بہ خودم دروغ بگم! ڪہ حالش خوبہ و دارہ نمایش بازے میڪنہ! الان چشماشو باز میڪنہ!
مڪث میڪنم،سمانہ مے گوید:خب!
بغضم مے ترڪد با صداے لرزان مے گویم:بہ صورتش دست زدم سردِ سرد بود! سرمو ڪہ روے قلبش گذاشتم ضربان نداشت!
دیگہ نتونستم بہ خودم دروغ بگم! ضربان قلب نداشتنش ڪہ خواب و خیال و نقش بازے ڪردن نبود!
گریہ ڪردم،زار زدم،گفتم نباید انقدر زود میرفت!
اشڪ هایم آروے روے گونہ هایم سُر مے خورند،سمانہ جعبہ ے دستمال ڪاغذے را بہ سمتم مے گیرد:از اونجا بود ڪہ حالتاے روحیت تغییر ڪرد؟!
دستمال ڪاغذے اے برمیدارم و مے گویم:شاید! بعد از دو ماہ از شهادتش بہ خودم اومدم و دیدم اون آیہ ے سابق نیستم! دیگہ نمیتونم اون آدم سابق باشم!
_چرا؟!
_انگار نبودنش قلب و روح منو با خودش برد! شاید قلب و روح منم با هادے خاڪ شد!
_یہ سرے از علاقہ ها و روحیاتت رو براے زندگے از دست دادے درستہ؟ مثل همین قضیہ ے ڪنڪور!
سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهم!
_الان دقیقا چہ احساسے دارے؟ چے دیگہ نمیتونہ مثل سابق بشہ؟!
ڪمے فڪر میڪنم و مے گویم:انگار دیگہ هیچ چیز و هیچ ڪس و هیچ ڪارے رو دوست ندارم! فقط براے بقا زندگے میڪنم!
_احساساتت بہ هادے چے؟!
لبخند خجولے میزنم:هنوز دوستش دارم و برام عزیزہ اما بیشتر محبتش رو تو قلبم نگہ داشتم تا بخوام...
حرفم را ادامہ نمیدهم،سمانہ مے پرسد:تا بخواے چے؟!
سرم را پایین مے اندازم:تا بخوام غم نبودن و عشقشو نگہ دارم!
_سر مزارش میرے؟
_گاهے! یعنے خودش دوست ندارہ تا وقتے ڪامل ازش دل بریدم بهش سر بزنم!
_خودش؟!
سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهم و چیزے نمے گویم!
_ولے من میخوام خیلے عادے هر پنجشنبہ بهش سر بزنے! نمیخوام از هادے دورے ڪنے میخوام با نبودنش ڪنار بیاے!
بدون حرف نگاهش میڪنم ڪہ ادامہ میدهد:جز ڪار توے شرڪت فعالیت دیگہ اے ندارے؟ ڪلاس خاصے نمیرے یا هنرے رو تو خونہ دنبال نمیڪنے؟
سرم را بہ نشانہ ے منفے تڪان میدهم:نہ!
✍نویسنده:لیلے سلطان
ایه های جنون
قسمت 300
_خب میخوام یہ برنامہ ے ورزشے هم بهت بدم! البتہ براش بہ همراهی خانوادہ ت هم احتیاج داریم!
هر روز نیم ساعت صبح،نیم ساعت شب پیادہ روے یا دویدن رو تو فضاے آزاد داشتہ باشے و هفتہ اے یڪ بار ڪوهنوردے!
تو این مواقع هرچے غم و غصہ و انرژے منفے دارے با تحرڪاتت بریزے بیرون!
فڪر ڪن با دوییدن هرچے انرژے منفے و ناراحتے دارے قرارہ تخلیہ بشہ! پس تا میتونے قدرت و تمرڪزتو روش پیادہ ڪن!
شب ها تا خستہ نشدے تو رختخواب نمیرے،فڪر و خیال توے رختخواب و تنهایے ممنوع!
شب ها قبل از خواب حتما شیرِ گرم بخور،یہ پنبہ ے ڪوچیڪ رو هم بہ گلاب آغشتہ ڪن و روے بینے و شقیقہ هات بمال تا با آرامش بخوابے! گاهے دوش آب سرد بگیر،اعصابتو آروم میڪنہ!
بہ هیچ عنوان هیچ داروے آرامبخش یا خواب آورے مصرف نمیڪنے!
یہ دفتر خوشگل بیست برگ هم میگیرے،این دفتر رو فقط دونفر میخونن! من و تو!
توے هر برگہ ش چند خط از حس و حال اون روزت و ڪارایے ڪہ ڪردے مینویسے تا روز چهلم!
هر دو هفتہ دفتر رو برام میارے تا بخونم،لطفا از فردا این ڪار رو شروع ڪن!
تا هفتہ ے بعد هم خوب فڪر ڪن و تصمیم بگیر چہ ڪارے رو خیلے دوست دارے و میتونہ بہ برگردوندن روحیہ ت ڪمڪ ڪنہ!
نگاهے بہ ساعت مچے اش مے اندازد و ادامہ میدهد:فعلا همینا ڪافیہ! مشڪلے ڪہ نیست؟
لبخند میزنم:نہ مشڪلے نیست!
مهربان نگاهم میڪند:پس برات یادداشتشون میڪنم تا یادت نرہ!
چند دقیقہ بعد از اتاق سمانہ خارج میشوم و بہ برگہ اے ڪہ بہ دستم داد نگاہ میڪنم،میتوان زندگے را دوبارہ شروع ڪرد بدون فرار ڪردن از چیزے!
سرم را بلند میڪنم تا از خانم عابدے خداحافظے ڪنم ڪہ نگاهم بہ فرزاد ساجدے مے افتد!
در چند قدمے ام ایستادہ و متعجب نگاهم میڪند،چند لحظہ گیج و شوڪہ نگاهش میڪنم!
میخواهد دهان باز ڪند ڪہ سریع رو بہ عابدے ڪلمہ ے "خداحافظ" را مے گویم و با عجلہ از ڪنار فرزاد عبور میڪنم و بہ سمت آسانسور مے دوم!
سوار آسانسور میشوم و بہ شانسم لعنت مے فرستم!
چہ ڪسے هم من را اینجا دید!
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
آرام خودڪار را روے میز مے ڪوبم و لبم را مے گزم،چند لحظہ بعد روزبہ را مے بینم ڪہ وارد دفتر مے شود!
ڪمے خواب آلود و خستہ بہ نظر مے رسد،دستے بہ پیراهن مشڪے رنگش مے ڪشد و بہ سمت اتاقش مے آید.
سریع از روے صندلے بلند میشوم و گلویم را صاف میڪنم،نزدیڪ میزم ڪہ مے رسد مے گویم:سلام آقاے ساجدے! صبح بہ خیر!
سرے تڪان میدهد و مے گوید:سلام! ممنونم خانم صبح شما هم بہ خیر!
میخواهد وارد اتاقش بشود ڪہ سریع مے گویم:عذر میخوام یہ لحظہ!
بہ سمتم بر مے گردد و جدے نگاهم میڪند:بفرمایید؟!
ڪمے من من میڪنم و با تردید مے گویم:دیروز ڪہ مطب مادرتون بودم...
مڪث میڪنم،حونسرد مے گوید:خب!
نگاهم را بہ ڪفش هاے مشڪیِ تازہ واڪس خوردہ اش مے دوزم:برادرتون رو دیدم! من نمیخوام ڪسے بفهمہ میرم پیش روانشناس مخصوصا تو شرڪت! متوجهید ڪہ؟!
صداے بمش محڪم مے پیچد:مطمئن باشید فرزاد بہ ڪسے نمیگہ شما رو ڪجا دیدہ!
نگاهم را بالا میڪشم و مردد بہ چشمانش مے دوزم:شمام ڪہ بہ ایشون نمے گید من چند وقتہ میرم پیش مادرتون؟!
چند لحظہ بدون حرف بہ چشمانم زل میزند ڪہ تاب نمے آورم و نگاهم را بہ سمت دیگرے مے ڪشانم!
_مطمئن باشید نہ من نہ مادرم چیزے نمیگیم!
سرم را تڪان میدهم:ممنونم!
بدون حرف دیگرے وارد اتاقش میشود،نفس راحتے میڪشم و پشت میزم مے نشینم!
چند دقیقہ بیشتر نمے گذرد ڪہ صداے آشنایے مے پیچد:سلام! مهندس ساجدے هستن؟!
متعجب سر بلند میڪنم،شهاب را میبینم ڪہ جدے نزدیڪ میزم ایستادہ!
چشمانِ سبزش پر از ڪینہ و ناراحت بہ نظر مے رسند! دست بہ سینہ بہ من چشم دوختہ!
از روے صندلے بلند میشوم و رو بہ رویش مے ایستم!
میخواهم دهان باز ڪنم ڪہ صداے عصبے فرزاد مے پیچد:تو اینجا چے ڪار میڪنے؟!
شهاب بدون توجہ رو بہ من تڪرار میڪند:گفتم مهندس ساجدے هستن؟!
فرزاد با قدم هاے بلند خودش را بہ شهاب مے رساند و مے گوید:گفتہ بودم دیگہ حق ندارے اینجا بیاے!
شهاب پوزخندے میزند و همانطور ڪہ بہ سمت فرزاد سر بر مے گرداند مے گوید:صاحب یا مدیر شرڪت تویے؟!
فرزاد آستین هاے پیراهنش را بالا میدهد:بدون سر و صدا برو بیرون!
شهاب با لبخند نگاهش میڪند،از آن لبخندهاے عجیب و حرص درآور!
_من با تو ڪارے ندارم اونے هم ڪہ میتونہ منو از اینجا بیرون ڪنہ تو نیستے!
فرزاد بلند میخندد:لابد فڪر ڪردے روزبہ تو رو میذارہ رو سرش و حلوا حلوا میڪنہ؟!
شهاب مے خندد:نہ حلوا دوست ندارم!
فرزاد جدے مے گوید:با زبون خوش از ما دور باش!
شهاب ابروهایش را بالا میدهد:از شما؟!
✍نویسنده:لیلے سلطان
♥️دختران حاج قاسم♥️
﴾﷽﴿ 💠 #رمان_آیه_های_جنون 💠 #قسمت_۱ آرام چشمانم را باز میڪنم،با چشم هاے خواب آلود اطرافم را دید می
برگشت به قسمت اول رمان آیه های جنون برای اعضای جدید ....
برای امام زمانم چیکار کنم؟؟؟
خواهرم، برادرم #پاکدامن باش!
#عفت داشته باش!
کار سخته همینه!
مبادا گناهی بکنی که سرت پایین باشه شرمنده امام زمانت بشی.
شرایط ازدواج نداری،اذیت میشی؟
از محرکها دوری کن!
توکه میدونی فلان سایت رو بری تحریک میشی،تو که میدونی فلان فیلم روببینی اذیت میشی.
نرو! نبین!
تحریک هم نشی،اثر وضعی داره.
مشروب رو ندونسته بخوری گناهی نکردی ولی اثر وضعی شو داره مست میکنی!!!
خودم به شخصه که بابت نوع کارم مجبور بودم بعضی سایتها وفیلم ها وکتابها رو ببینم که دیگران نمیبینن.
از یکی از مراجع پرسیدم گفت لازم نیس نبین!الان لازمم باشه نمیبینم!
اینهمه هزینه رو غرب واسه چی میکنه؟
اینهمه سایت پورنو،شبکه های ماهواره ای....
چرا هزینه میکنه؟؟؟
↫برای اینکه تو عباس نباشی'↝
↫"عباس پاکدامن بود، عفیف بود"↝
به همین دلیل تونست به امام زمانش کمک کنه...
#استاد_علی_اکبر_رائفی_پور
💚💚 👱♀⁉️ 💚💚
شاید نگاہ ڪنے
بہ رقص💇 موهاے چترتیت در آواز باد..
و یا خیرہ شوے بہ دہ انگشتت
در دو رنگِ لاڪ💅..
شاید خلاصہ ڪنی
خودت را در شالُ یڪ مانتوے باز👗..
و این شود ڪہ پیش خودت بگویی:
من و بخشش یار😔..؟
و یار..
و یار..
و چگونہ بگویم برایت از این یار😍..
ڪہ بشود باورت..
تہ معرفت است
ُ"وَدود" بِمعنایِ "بسیار دوستدار"..! ❤️
تا بدانے ڪہ چطور
خواهان توست بسے بیشتر از..
همین بابا وُ مامان👨👩👧..!
او دیریست..
منتظر توست بے تابُ بے قرار..
و راہ را برایت ڪردہ هموارِ هموار..
بدون چالُ چولہ..
از لاڪ جیغ💅،سر راست،تا خدا..!
خب ڪمے هم انصاف..
بیمعرفتیست اگر..
قدم نگذارے در این جادہ امنُ صاف..
و دل بدهے بہ ترسُ واهمہ وُ شڪُ ابهام..!
پس همین آن..
بدہ دل
دل بدہ
دل یڪ☝️ دلہ ڪن..
تو با یار..!
یڪ قدم بردار🐾..
با یڪ،بہ امید تو و بسم اللہ..
ڪار تمام است و صد قدم بعدے
نیست بہ اختیار..
دگر کشش عشق 💖 استُ یار و یار..!
و اگر خواست ڪسے..
تو را ببرد زیر سوال❓❓
هرهر و ڪرڪر ڪند😏😏
تا ببند راہ را با خار❌❌
در جوابش تنها بگو:
مگر میشود..🔆
مگر داریم..🔆
توبہ😊 ڪنے و نپذیرد یار😍..؟
@dokhtaranchadorii