eitaa logo
♥️دختران حاج قاسم♥️
637 دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
484 ویدیو
41 فایل
❀{یازهـــــرا﷽}❀ 🌸بانوی ایرانی.🌸 غرب تو را نشانه رفته است. چون خوب میداند تو قلب یك خانواده ای {پس #علمدار « #حیای_فاطمی» در #جبهه_هاےجنگ_نرم باش} #ڪپے_با_ذڪر_صلوات_براے_سلامتۍ #آقا_امام_زمان(عج)💚
مشاهده در ایتا
دانلود
چادرے کهـ باشے🌹 در تمامـ لحظهـ ها نگاهے روے خودٺـ حس میکنے😊❤️ نگاهے مادرانهـ نگاهے زهرایے👀🍃 کهـ برکٺـ میبخشد بهـ تمامـ لحظهـ هایٺـ😌🙈 @dokhtarancahdorii
کے رسد لحظه دیدار بیا آقاجان ... ❤✋ برای تعجیل در آقاجانمون عج ❤ صلوات 🌸 💐 🌌 🌠 🌟 🍃 ✨🌟💛 √|| @dokhtaranchadorii
🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 همانطور ڪہ چترم را باز مے ڪنم یڪ دستم را روے بینے ام میگذارم و بینے یخ ڪردہ ام را مالش میدهم! سارہ پیام داد حالش بد است و امروز دانشگاہ نمے آید،جزوہ ها را تمیز بنویسم و تحویلش بدهم! با عجلہ پلہ ها را یڪے دو تا میڪنم و وارد حیاط میشوم و چتر را بالاے سرم مے گیرم‌. بہ نیمہ ے آذر ماہ رسیدہ ایم،دو هفتہ پیش مطهرہ بہ پسر دایے اش،محمدحسین جواب مثبت داد و صیغہ ے محرمیت خواندند تا نزدیڪ عید عقد و عروسے را باهم بگیرند. مطهرہ مدام از محمدحسین تعریف مے ڪند،از اخلاقش،ادبش،متانتش،ایمان و اعتقادش! گفت ڪہ راجع بہ علاقہ اش بہ روزبہ همہ چیز را بہ او گفتہ! محمدحسین هم بابت صداقتش تشڪر ڪردہ و گفتہ اگر مطهرہ بخواهد ڪنارش خواهد بود! براے بلہ برون مراسم ڪوچڪ خانوادگے اے در خانہ شان گرفتند،مطهرہ من را هم دعوت ڪرد اما گفتم معذبم و در عروسے اش جبران میڪنم! نزدیڪ دو ماہ گذشتہ و هیچ خبرے از روزبہ نیست،دیشب در نماز خدا را شڪر ڪردم ڪہ رفتہ پے ڪارش و من را تنگنا قرار ندادہ! قطرہ هاے باران با شدت فرود مے آیند و صداے رعقد و برق بلند مے پیچد! سرعتم را بیشتر میڪنم و بہ سمت در مے روم،با یڪ دست محڪم ڪولہ ام را گرفتہ ام و با یڪ دست چتر را! چند نفر از پسرهاے دانشڪدہ ڪتاب ها و جزوهایشان را روے سرشان گرفتہ اند و بہ سمت بیرون مے دوند. لبخند ڪم رنگے میزنم و زمزمہ میڪنم:دیونہ ها! از دانشگاہ خارج میشوم و بہ سمت خیابان براے گرفتن تاڪسے راہ مے افتم. نگار،یڪے از هم ڪلاسے هایم همانطور ڪہ ڪلاہ ڪاپشنش را روے سرش انداختہ و مے دود مے گوید:آیہ! اگہ میخواے بہ اتوبوس برسے بدو! سپس سرعتش را بیشتر مے ڪند،سرعتم را ڪم مے ڪنم و با تمام وجود نفس عمیقے میڪشم! عاشق بوے باران و عطرِ خاڪ نم زدہ ام! با قدم هاے ڪوتاہ بہ راهم ادامہ میدهم تا زمان بیشترے را زیر باران قدم بزنم. از دانشگاہ دور میشوم و وارد خیابان اصلے میشوم،میخواهم بہ سمت جایگاہ بے آر تے بروم ڪہ ماشینے برایم بوق میزند. بے توجہ بہ ماشین بہ راهم ادامہ میدهم،صداے بوقش نزدیڪتر میشود! همانطور ڪہ سر بر مے گردانم مے گویم:ماشین نمیخوام! با دیدن ماشینے ڪہ در چند مترے ام ایستادہ خشڪم مے زند،برف پاڪ هاے ماشین تند تند روے شیشہ ڪشیدہ میشوند و باران را از روے تصویر خندانش ڪنار مے زنند! نفسم را بیرون میدهم،بخار دیدم را تار مے ڪند! میخواهم برگردم و بہ راهم ادامہ بدهم ڪہ سریع از ماشین پیادہ میشود و آرام بہ سمتم قدم برمیدارد! چتر را محڪم تر مے گیرم،چند نفر از دانشجوهاے دانشگاہ نزدیڪمان هستند! لبم را بہ دندان مے گیرم و روے بر میگردانم،چادرم را ڪمے جلو میڪشم. ڪمے استرس دارم! نہ از دیدنش! از اینڪہ ڪسے او را نزدیڪ من ببینید! صدایش متوقفم مے ڪند:سلام خانم نیازے! مے ایستم،سرفہ اے میڪنم و مڪث! بے توجهے ڪنم و‌ دوان دوان بہ سمت اتوبوس بروم یا جدے و خونسرد بہ سمتش برگردم و مودبانہ جوابشم را بدهم و ردش ڪنم ڪہ فڪر نڪند دختر ترسو یا بے دست و پایے هستم؟! با ڪمے تعلل خونسرد بہ سمتش بر میگردم،سوز هوا آزارم میدهد! جوابش را مودبانہ و جدے میدهم:سلام! اورڪت مشڪے رنگے همراہ شلوار ڪتان قهوہ اے تیرہ پوشیدہ و ڪفش هاے چرم هم رنگ‌ اورڪتش بہ پا ڪردہ. نگاهم بہ صورتش مے افتد،موهاے مشڪے رنگش زیر باران خیس شدہ اند و‌ روے پیشانے اش افتادہ اند! پوست گندمے اش ڪمے روشن تر از دو ماہ قبل بہ نظر مے رسد و تہ ریش گذاشتہ! ڪمے پریشان بہ نظر مے رسد ولے چشم هاے مشڪے رنگِ سردش،جان گرفتہ اند! لب هایم را از هم باز مے ڪنم:ڪے بهتون گفت من اینجا درس میخونم؟! دست هایش را داخل جیب هاے اورڪتش مے برد و چند قدم نزدیڪتر میشود. _هیچڪس! خودم دنبالت اومدم! حرفش دو پهلو است،خودم را بہ آن راہ مے زنم:خب! امرتون؟! جدے بہ چشم هایم خیرہ میشود،باران بے رحمانہ روے سر و تنش فرود مے آید و او توجهے ندارد! _مطمئن شدم! آب دهانم را آرام قورت میدهم،باز خودم را بہ آن راہ میزنم! _از چے؟! دست راستش‌ را از داخل جیبش بیرون مے آورد و مشتش را مقابلم باز مے ڪند! یڪ گل رز سرخ روے ڪف دست نشستہ! عطرِ عجیبے دارد،عطرش با بوے باران و خاڪ نم زدہ مخلوط میشود و میشود مست ڪنندہ! همانطور ڪہ دستش را مقابلم گرفتہ و بہ چشم هایم خیرہ شدہ آرام ولے محڪم مے گوید:از اینڪہ دوستت دارم! ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے
🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 نگاهم میان صورت و دستش در چرخش است،چند قدم بہ سمت عقب برمیدارم! لبخند ڪم رنگے میزند:میدونم از تو نباید اینطورے خواستگارے ڪنم! میخوام ازت مطمئن بشم و با خانوادہ م بیام خواستگارے! جدے و سرد بہ چشم هایش زل میزنم:منم مطمئنم! _از چے؟! _از اینڪہ دوستت ندارم! بے اختیار برایم مفرد شد! لبخندش پر رنگ تر میشود،آرام خم میشود و گل رز را در چند سانتے مترے قدم هایم میگذارد! دوبارہ صاف مے ایستد:چرا؟! با حرص مے گویم:تو چرا؟! آرام و مردانہ مے خندد:من چے رو چرا؟! نمیتوانم بہ زبان بیاورمش،تردید و معذب بودنم را ڪہ مے بیند خودش مے گوید! _چرا دوستت دارم؟! سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهم! دوبارہ لبخند میزند،از آن لبخندهایے ڪہ ڪم پیش مے آمد روے لب هایش ببینے! _چون دوستت دارم! ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے ❤️انگار نہ انگار ڪہ آونگِ زمان،در نَوَسان اَسته اصلاً تو نباشے تاریخِ جهان بے هیجان است...
🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 آرام خم میشود و گل رز را در چند سانتے مترے قدم هایم میگذارد! دوبارہ صاف مے ایستد:چرا؟! با حرص مے گویم:تو چرا؟! آرام و مردانہ مے خندد:من چے رو چرا؟! نمیتوانم بہ زبان بیاورمش،تردید و معذب بودنم را ڪہ مے بیند خودش مے گوید! _چرا دوستت دارم؟! سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهم! دوبارہ لبخند میزند،از آن لبخندهایے ڪہ ڪم پیش مے آمد روے لب هایش ببینے! _چون دوستت دارم! چند لحظہ ساڪت و سرد نگاهش میڪنم،سپس بے توجہ بہ شاخہ گلے ڪہ روے زمین گذاشتہ با آرامش رو بر مے گردانم و بہ سمت جایگاہ بے آر تے راہ مے افتم. روزبہ واڪنشے نشان نمے دهد،اتوبوس بعدے مے رسد. با قدم هاے بلند خودم را بہ اتوبوس مے رسانم و چترم را مے بندم. سریع سوار اتوبوس مے شوم و نفس عمیقے میڪشم،روزبہ خونسرد خم مے شود و شاخہ گل را از روے زمین برمیدارد و نگاهے بہ من مے اندازد. سپس بہ سمت ماشینش راہ مے افتد،اتوبوس حرڪت مے ڪند و ڪم ڪم از محدودہ ے دیدم خارج میشود... ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️ با دقت خیارها را خورد مے ڪنم،یاسین ڪنارم نشستہ و هر چند ثانیہ یڪ بار بہ سالاد ناخنڪ مے زند. برایش چشم غرہ مے روم اما فایدہ اے ندارد،ڪاسہ ے شیشہ اے بزرگ را ڪامل جلوے خودم مے ڪشم و بہ ڪارم ادامہ میدهم. یاسین این بار خیار بزرگے برمیدارد و برایم زبان درازے مے ڪند،بہ حالت قهر؛جدے صورتم را بر مے گردانم و توجهے نمے ڪنم. مادرم مشغول تست ڪردن خورشت است،پدرم هم در پذیرایے نشستہ و اخبار تماشا مے ڪند. چند ثانیہ بعد صداے زنگ تلفن بلند مے شود،یاسین سریع از روے صندلے بلند میشود و بہ سمت پذیرایے مے دود. مادرم بلند مے گوید:آروم! صداے یاسین‌ بہ گوشم مے رسد:بلہ؟! _سلام! ممنون! _بلہ! شما؟! مادرم مے پرسد:ڪیہ؟! یاسین بہ مخاطبے ڪہ پشت خط است مے گوید:گوشے! سپس گوشے تلفن بہ دست وارد آشپزخانہ میشود،گوشے تلفن را بہ سمت مادرم مے گیرد:یہ خانمہ ست! با تو ڪار دارہ مامان! مادرم در قابلمہ را مے گذارد و بہ سمت یاسین مے رود،گوشے تلفن را مے گیرد و بہ گوشش مے چسباند. _بلہ بفرمایید! _ممنون احوال شما؟! چند لحظہ مڪث مے ڪند و مے گوید:بلہ! خواهش میڪنم! صندلے مقابلم را عقب مے ڪشد و رویش مے نشیند،بہ حرف هاے ڪسے ڪہ پشت خط است گوش مے دهد. خورد ڪردن خیارها تمام مے شود،گوجہ ے سفت و ڪوچڪے برمیدارم ڪہ نگاہ مادرم روے من میخڪوب میشود. همانطور ڪہ بہ من چشم دوختہ مے گوید:خواهش میڪنم! واقعیتش غافلگیر شدم! یعنے... حرفش را ادامہ نمیدهد،چند ثانیہ مڪث مے ڪند و سپس ادامہ میدهد:آخہ آقا پسر شما ڪم سن و سال بہ نظر نمے رسن! دخترِ من... حرفش را ادامہ نمیدهد و دوبارہ بہ حرف هاے ڪسے ڪہ پشت خط است گوش مے دهد. گوجہ فرنگے را رها میڪنم و ڪنجڪاو بہ مادرم چشم میدوزم،مادرم لبخند ڪم رنگے میزند:متوجهم! خواهش میڪنم! _نہ این چہ حرفیہ؟! بزرگوارید! _اجازہ بدید من با همسر و دخترم صحبت ڪنم! شما چند روز دیگہ تماس بگیرید یا میخواید‌ شمارہ تونو بدید خودم باهاتون تماس بگیرم. _ممنونم همچنین! بزرگے تونو مے رسونم! شب خوش! سپس تماس را قطع مے ڪند،لبش را بہ دندان مے گیرد و چند لحظہ فڪر می‌ ڪند. پدرم نزدیڪمان مے شود:ڪے بود؟! مادرم لبش را رها مے ڪند و نگاهے بہ من مے اندازد:خواستگار! نفسم را با حرص بیرون مے دهم و از روے صندلے بلند میشوم. پدرم جدے نگاهم میڪند:ڪجا؟! شانہ اے بالا مے اندازم:میرم درس بخونم! مادرم سریع مے گوید:داریم شام میخوریم! ابروهایم را بالا مے اندازم:اشتها ندارم! پدرم جدے نگاهم مے ڪند و رو بہ مادرم مے گوید:خواستگار؟! از فامیل؟! مادرم پیشانے اش را بالا مے دهد و بلند مے شود:نہ غریبہ ست! یعنے آشناست ولے فامیل نیست! _خب ڪیہ؟! مادرم با احتیاط و آرام مے گوید:مهندس ساجدے! نفس عمیقے میڪشم و سپس لبم را بہ دندان مے گیرم،اخم هاے پدرم درهم مے رود:ڪدومشون؟! مادرم نفسش را بیرون میدهد:آقا روزبہ دیگہ! رئیسِ... پدرم اجازہ نمیدهد حرفش تمام بشود و با لحن بدے همراہ تمسخر میگوید:آقا روزبہ؟! آقا روزبہ بہ شناسنامہ ش نگاہ ڪردہ؟! سرفہ اے میڪنم و رو بہ مادرم میگویم:اگہ دوبارہ تماس گرفتن لطفا بگو جواب ما منفیہ! پدرم محڪم مے گوید:آرہ! مرتیڪہ از سنش خجالت نمیڪشہ! میگفتے بہ پسرت بگو برو دنبال هم سن و سال خودت! دین و ایمون درست و حسابے هم ڪہ ندارہ! مادرم اخم میڪند:وا! مگہ ما خداییم از دین و ایمونش خبر داشتہ باشیم؟! پدرم استغفراللهے زیر لب میگوید و با چهرہ اے درهم دوبارہ روے مبل مینشیند و بہ تلویزیون خیرہ میشود. مادرم آهستہ میگوید:باید با هم حرف بزنیم! ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے
امروزمان را با درسے از حاج حسین خرازے آغاز مے ڪنیم ڪہ مے گفت : سهل ‌انگارے و سستے در اعمال عبادے تاثیر نامطلوبے در پیروزی‌ ها دارد... #شهید_حسین_خرازی
❣ #سلام_امام_زمانم ❣ اے حضرٺ #حاضرے ڪہ ناپیدایـے غایب شده از #زشتے و نازیبایـے شرمنده ڪہ جاے #آمدن، مے‌گوییم آقا،تو چہ وقٺ پیش ما مے‌آیـے؟ #اللﮩـم_عجـل_لولیـڪ_الفـرجــــ 🍃🌹
🔴فــــرار از گــنــاه باشگاه کشتی بودیم که یکی از بچه ها به ابراهیم گفت: «ابرام جـون! تیپ و هیکـلت خیلی جالـب شده. توی راه که میاومدی دو تا دختر پشت سرت بودند و مرتب از تو حرف میزدند». بعد ادامه داد: «شلوار و پیرهن شیک که پوشیدی، ساک ورزشی هم که دست گرفتی، کاملا معلومه ورزشکاری!» ابراهیم خیلی ناراحت شد. رفت توی فکر. اصلا توقع چنین چیزی را نداشت. جلسه بعد که ابراهیم را دیدم خندهام گرفت؛ پیراهن بلند پوشیده بود وه شلوار گشاد! به جای ساک ورزشی هم کیسه پلاستیکی دست گرفته بود. تیپش به هر آدمی میخورد غیر از کشتیگیر. بچهها میگفتند: «تو دیگه چه جور آدمی هستی! ما باشگاه میایم تا هیکل ورزشکاری پیدا کنیم. بعد هم لباس تنگ بپوشیم. اما تو با این هیکل قشنگ و رو فُرم، آخه این چه لباس هائیه که می پوشی؟!» ابراهیم به این حرف ها اهمیت نمی داد و به بچه ها توصیه می کرد: «ورزش اگه برای خدا باشه، عبادته؛ به هر نیت دیگهای باشه، فقط ضرره». 📚کتاب سلام بر ابراهیم، ص41
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
گل خانم!❣ فقط به احترام مادر عزیزت اون روی ماهتو بپوشون🌷
🔰برای ازدواج باید بالغ بود🔰 ⚠️اگر تا به امروز با ده‌ها دختر در رابطه بوده‌ای و از این رابطه‌ها با افتخار حرف می‌زنی، و باورت این است که این ارتباط‌ها برای ازدواج مهم و ضروری هستند، بد نیست بدانی که احتمالا بلوغ عاطفی لازم برای ازدواج را نداری! تمام این ارتباط‌ها از جنس عاطفی هستند و نه ازدواجی! 💟در رابطه‌ی ازدواجی، «ظرافت‌ها»، «تعهدها» و «تاب‌آوری‌ها» بسیار متفاوت می‌شود؛ چه بسا در یک رابطه‌ی عاطفی، با بی محلی یا حتی کمی تندی، بتوان جذاب‌تر شد ولی همین بازی در ازدواج، کابوس خلق می‌کند. برای ازدواج، هر دو نفر باید متوسطی از شش بلوغ را داشته باشند: شخصیتی + عاطفی + جنسی + اجتماعی + مالی +معنوی
بی حجابی فرهنگ کسانی است که در پس کوره ها ی هوس غروب کرده اند ! و چه غروب غم انگیزی ...!! پس تو پوشش دین را برگزین تا در حجاب های تاریک نفس غروب نکنی ..!!