🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_351 لبخندش را مے خورد و چیزے نمے گوید،دو سہ دقیقہ بعد جلوے پاساژ میرسیم. داخل شلوغ است و صداے همهمہ و خندہ بہ گوش مے رسد! دست یاسین را رها میڪنم:خب داداشے تو برو! لبش را ڪج مے ڪند:باشہ! میخواهد وارد پاساژ بشود ڪہ سریع مے گویم:مراقب خودت باش! نیم ساعت دیگہ میام دنبالت همین جا باشیا! سرش را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهد،میخواهم عقب گرد ڪنم ڪہ دست هاے ظریفے از پشت روے چشم هایم مے نشیند! متعجب دست هایم را بالا مے برم و روے دست هایش مے گذارم:شما؟! صداے خندہ ے یلدا مے پیچد:خانم گرگہ! مے خندم:سلام خانم گرگہ! دست هایش را بر مے دارد و پر انرژے مے گوید:سلام! بہ سمتش بر مے گردم و با ذوق در آغوشش مے ڪشم:سلام! خوبے؟! دلم برات یہ ذرہ شدہ بود! محڪم مے فشاردم:آرہ معلومہ! از شرڪت نمے تونیم بندازیمت بیرون! آرام مے خندم:نڪہ تو مدام خونہ ے مایے یا بهم زنگ میزنے؟! لبخند دندان نمایے میزند:تو تلگرام ڪہ هستم! دستش را پشت ڪمرم مے گذارد و ادامہ میدهد:دارے بر مے گردے خونہ؟! لبخند تصنعے اے میزنم:نہ! بہ یاسین اشارہ میڪنم:من ڪار دارم! یاسینو آوردم برہ پیش دوستاش! یاسین سریع مے گوید:سلام! یلدا مهربان نگاهش مے ڪند و دستش را بہ سمتش دراز مے ڪند:سلام عزیزم! چقدر شما شیرینے! یاسین لبخند میزند:ممنون! یلدا مے گوید:بیا بریم یہ نگاهے بنداز ببین چطورہ! بالاخرہ توام تو شرڪت بودے! بیا بچہ ها خوشحال میشن! خودم را جمع میڪنم:نہ! ڪار دارم! ابروهایش را بالا میدهد:ناز نڪن! دو دقیقہ بیا بریم! منم دیر رسیدم تنهام! _بچہ هاے شرڪت هستن دیگہ! مے خندد:با تو بیشتر بهم خوش میگذرہ! بہ سمت پاساژ هلم مے دهد،لبم را مے گزم:اِ زشتہ یلدا! بے توجہ دنبال خودش مے ڪشاندم،وارد پاساژ میشویم. یاسین با ذوق دنبالمان مے آید،نگاهے بہ پاساژ مے اندازم ڪہ خیلے شیڪ و بزرگ است! چهار طبقہ بہ نظر مے رسد،آفتاب از سقف شیشہ اے بہ داخل مے تابد و توجہ را جلب مے ڪند. همہ در حال رفت و آمد هستند،یلدا بہ طبقہ ے دوم اشارہ مے ڪند:بچہ هاے شرڪت اونجان! یاسین بہ سمت دوستانش مے رود ڪہ مشغول تماشاے شعبدہ بازے در وسط پاساژ هستند. همراہ یلدا بہ سمت پلہ برقے مے رویم،بہ طبقہ ے دوم مے رسیم‌. با چند نفر از بچہ هاے شرڪت سلام و احوال پرسے میڪنم. نگاهم بہ روزبہ مے افتد ڪہ مشغول صحبت با یڪ زن و مرد میانسال است‌. لیوان آبمیوہ اش را با یڪ دست گرفتہ و لبخند خاصے بہ لب دارد! حواسش بہ ما نیست،بچہ ها از پاساژ و زحمتے ڪہ ڪشیدہ اند تعریف مے ڪنند. ساڪت نگاهشان مے ڪنم،بہ طبقہ ے سوم مے روند و با دقت همہ جا را از زیر نظر مے گذرانند. یلدا هم سرش گرم شدہ،بہ سمت نردہ هاے شیشہ اے مے روم و نگاهے بہ طبقہ ے دوم مے اندازم. _نیوفتے؟! متعجب و با استرس سر بر مے گردانم،شهاب لبخند بہ لب در چند قدمے ام ایستادہ. شلوار جین مشڪے رنگے همراہ پیراهنے سفید بہ تن ڪردہ. لیوان آبمیوہ اش را نزدیڪ لب هایش مے برد و چند جرعہ مے نوشد،همانطور ڪہ آبمیوہ اش را مے نوشد لیوان آبمیوہ ے دیگرے ڪہ در دست دارد بہ سمتم مے گیرد. نگاهے بہ لیوان آبمیوہ مے اندازم و از دستش نمے گیرم. لیوان را از لب هایش جدا مے ڪند،پوزخند میزند:نترس توش سم نریختم! فشارت میوفتہ برات خوبہ! چند قدم فاصلہ مے گیرم:لازم نیست شما نگران فشار من باشے! نگاهے بہ دور تا دور پاساژ مے اندازد و مے گوید:هرچند روزبہ و فرزاد راضے نبودن اما من بہ دعوت ساجدے بزرگ اینجام! ڪم براے اینجا زحمت نڪشیدم! دوبارہ لیوان را مقابلم مے گیرد:از قصد اینجا رو انتخاب ڪردہ بودم! چند نفر نگاهمان مے ڪند،بخاطرہ نگاہ هاے خیرہ لیوان را از دستش میگیرم اما نمے نوشم! سنگینے نگاہ ڪسے را حس میڪنم،بے اختیار سر بر مے گردانم. روزبہ با اخم بہ من و شهاب دوختہ! نگاهم را از روزبہ مے گیرم. ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے

•℘ #یااباعبـدلله↬ هرچہ پُل،پشت سرم هسـت خرابَش بِنمـا♡🍁 تابہ فڪرم نزنـد؛از رَه توبـرگردم💕🌱 نمڪ سفره ات یڪ عُمر زمیـن گیرم ڪرد😭🖐 مـن بہ قـربـانِ تـو،و نانِ حلالَـت ارباب❥•‌° #بروےسنگ_لَحدم_بنویسیدحسین✨

🍃☘🍃☘🍃☘🍃☘🍃☘ 💠تـو مي‌تـ💪ـواني برخلاف میڸِ شیطـاڹ، حرڪت ڪني❗️ ✔️مطمئڹ بـاش اگر نمي‌توانستي، براے ایڹ مبــارزهٔ بزرگ از طرف #خدا ، انتخــاب نمي‌شدے❣ 👌حرڪت بر خلاف جہت ڪینہ‌ها , و امیال نفسانی پیروزے در برابر شیطاڹ است💠 #تلنگر

❣ #سلام_امام_زمانم❣ ای نبض زمان،زمانه #دلگیر شده است برگرد ظهورتان کمی #دیر شده است ❤️سردار سپاه #عشق، فرمانده ی ما سرباز #خراسانیتان پیر شده است #اللهم_عجل_لولیک_الفرج 🌺 🍃🌹🍃🌹

❣ #سلام_امام_زمانم❣ دردهایم غالباً پیش تو #درمان مےشود با #ڪریمان ڪارهاےسخٺ آسان مےشود بےگمان وقتے بیایے ازسرشرمندگے پشٺ #ماهِ روے تو، خورشید پنهان مےشود #اللﮩـم_عجـل_لولیـڪ_الفـرجــــ

🌱 ⭕️✍حکایتی زیبا و خواندنی 🌺🍃🍁🍃🍂🍃🍁🍃🍂🍃🍁🍃 🍃 استادى از شاگردانش پرسید: چرا ما وقتى عصبانى هستیم فریاد می‌زنیم؟ یکی از شاگردان گفت: چون ، آرامش خود را از دست می‌دهیم. استاد پرسید: درست است امّا چرا با وجودى که طرف کنارمان هست باز داد می‌زنیم ؟ هیچکس جواب درستی نداد , سرانجام استاد گفت : هنگامى که دو نفر از دست یکدیگر عصبانى هستند، قلب‌هایشان از یکدیگر فاصله می‌گیرد. آنها براى این که فاصله را جبران کنند مجبورند که فریاد بزنند. هر چه میزان عصبانیت و خشم بیشتر باشد، آنها باید صدایشان را بلندتر کنند . اما وقتی دو نفر عاشق هم باشند آنها سر هم داد نمی‌زنند بلکه خیلى به آرامى با هم صحبت می‌کنند چون قلب‌هایشان به هم نزدیک است . استاد ادامه داد: هنگامى که عشقشان به یکدیگر بیشتر شد، آنها فقط در گوش هم نجوا می‌کنند . سرانجام، حتى از نجوا کردن هم بی‌نیاز می‌شوند و فقط به یکدیگر نگاه می‌کنند. این هنگامى است که دیگر هیچ فاصله‌اى بین قلب‌هاى آنها باقى نمانده باشد ... ✨🌟💛 √|| @dokhtaranchadorii

. صُبحِ خوشگِل بہشتےِ پاییزیتون خوش 🍂🍃

. ـــــــــــــــــــــمَن . سالہاسٺ منٺـظر آمدنِ روز هاے بہٺـرم ولے نمیـدانم چرا هنـوز هم دیـروز ها بہٺـرنـد...

. ...................🍃 طُ را در روزگاری دوست دارم که عشق را نمی‌ شناسند... +عِشقِ مَن چادُرمہ :) #چادرم_را_عاشقم

یٰا سَریعَ الرّضا إِغْفِر لِمَنْ لا یَملڪُ الّا الدّعاء ای خدایی که زود از بنده ات خشنود می ‌شوی ببخش ڪسی را که جز دعـا ، چیزی ندارد ... #به_یاد_شهید_حاج‌حسین_بصیر