🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹
#آیه_های_جنون
#قسمت_410
دست هایش را بہ سمت امیرمهدے دراز میڪند،امیرمهدے بے حرڪت نگاهش میڪند.
روزبہ جدے میگوید:پاشو بریم مردونہ حرف بزنیم!
امیرمهدی تڪانے میخورد و از روے پاے مادرم بلند میشود،روزبہ مے ایستد.
امیرمهدے دست روزبہ را میگیرد و بہ سمت حیاط راہ مے افتد!
شیرین هم میخواهد دنبالشان راہ بیوفتد ڪہ نساء سریع بلند میشود و دستش را میگیرد.
_تو ڪجا فوضول خانم؟! بیا بشین سر جات!
شیرین ایشے میگوید و سعے میڪند دستش را از دست نساء بیرون بڪشد!
با خندہ میگویم:بیا پیش خودم خالہ!
شیرین دستش را از دست نساء بیرون میڪشد و بہ سمتم مے دود.
با اخم روے پایم مے نشیند،آرام موهایش را نوازش میڪنم.
همہ مشغول دعا خواندن و زمزمہ ڪردن آرزوهایشان میشوند،چشم هایم را مے بندم و دست هاے ڪوچڪ شیرین را در دست میگیرم.
شروع میڪنم بہ دعا ڪردن،خدا را براے حالِ خوبم و آرامشم هزار مرتبہ شڪر میڪنم!براے داشتن روزبہ!
ڪمے بعد روزبہ در حالے ڪہ دست امیرمهدے را گرفتہ بہ سمتمان مے آید و ڪنارم مے نشیند.
چند ثانیہ بعد صداے شلیڪ توپ بلند میشود و دست و سوت جمع ڪوچڪمان!
همہ مشغول روبوسے و تبریڪ گفتن عید بہ یڪدیگر میشویم،شیرین پر شور گونہ ام را مے بوسد و میگوید:عیدت مبارڪ خالہ جون!
محڪم در آغوشم مے فشارمش:عید توام مبارڪ شیرین زبون و لوسِ خالہ!
طبق عادت هر سال،پدرم اول بہ امیرمهدے و شیرین و یاسین عیدے میدهد.
سپس بہ مادرم و خواهرها و دامادها اسڪانسے بہ عنوان برڪت مالشان!
پدرم ڪہ اسڪانس همہ را میدهد،روزبہ دست در جیبش میڪند و ڪیف پولش را بیرون میڪشد.
چند اسڪناس بیرون میڪشد و بہ دست شیرین و امیرمهدے و یاسین میدهد.
پدر و مادر روزبہ براے سال تحویل راهے مشهد شدہ بودند،خیلے دلم میخواست سال تحویل را در حرم باشم اما روزبہ بهانہ آورد و نشد ڪہ برویم!
یاسین ظرف شیرینے را مقابلہ همہ میگیرد و پخش میڪند.
بعد از ڪمے صحبت و خوردن میوہ و شیرینے،یاسین و امیرمهدے و شیرین براے بازے بہ حیاط مے روند.
پدرم و حسام مشغول صحبت ڪردن از ڪارهاے بازار میشوند و روزبہ ساڪت در ڪنارشان نشستہ،نساء شیرین را بہ ما مے سپارد و براے عید دیدنے بہ خانہ ے چند تن از اقوام همسرش میرود.
مادرم و مریم هم مشغول تدارڪ غذا در آشپزخانہ میشوند،میخواهم بہ ڪمڪشان بروم ڪہ امیرمهدے وارد خانہ میشود و بہ سمتم مے آید.
گوشہ ے چادرم را در دست مے گیرد و معصومانہ میگوید:خالہ! میاے موهامو یڪم ناز ڪنے بخوابم؟!
دستش را میگیرم و میگویم:آرہ عزیزم! بریم تو اتاق!
همراہ امیرمهدے بہ سمت اتاقم مے رویم،وارد اتاق میشویم.
چادرم را از روے سرم برمیدارم،امیرمهدے روے تخت مے پرد و دراز میڪشد.
روے تخت مے نشینم و سرش را روے دامنم میگذارم.
امیرمهدے چشم هایش را مے بندد و لبخند ڪم رنگے روے لب هایش نقش مے بندد.
شروع میڪنم بہ نوازش ڪردن موهایش،چند دقیقہ بعد حس میڪنم خوابش بردہ.
چند تقہ بہ در میخورد،آرام میگویم:بفرمایید!
در باز میشود و روزبہ در چهارچوب در پیدا،نگاهے بہ پذیرایے مے اندازد و وارد اتاق میشود.
همانطور ڪہ در اتاق را مے بندد میگوید:امیرمهدے خوابیدہ؟!
سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهم،دستے بہ پیراهن نوڪ مدادے رنگش مے ڪشد و بہ سمتم مے آید.
با دقت نگاهش را بہ امیرمهدے مے دوزد و ڪنارم روے تخت مے نشیند.
نگاهش را از امیرمهدے میگیرد،چشم هاے مشڪے رنگش را بہ چشم هایم مے دوزد و زمزمہ وار میگوید:رفتیم خونہ حتما راجع بہ امیرمهدے صحبت ڪنیم!
متعجب نگاهش میڪنم:چیزے شدہ؟!
با آرامش جواب میدهد:رفتیم خونہ میگم!
دستے بہ موهاے امیرمهدے میڪشد و بلند میشود،نگاهے بہ ساعت مچے اش مے اندازد.
_عزیزم!
سرم را بلند میڪنم:جانم؟!
لبخندے بہ رویم مے پاشد:لطفا یڪم دیگہ زنگ بزن بہ مامانم و سال نو رو بهشون تبریڪ بگو،بگو منم بیام باهاشون صحبت ڪنم!
لبخندم پر رنگ تر میشود:چشم!
مادرم همیشہ میگفت مرد است ڪہ همسرش را در نظر جمع خانوادہ و دوستان بالا مے برد! مرد است ڪہ جایگاہ همسرش را در نظر دیگران تعیین میڪند!
با محبتش! سیاستش! احترام و رفتارش!
روزبہ درست از این مردها بود! همیشہ هواے مرا در جمع خانوادہ ها و دوستان داشت حتے اگر باب میلش رفتار نمیڪردم!
اگر اشتباهے هم میڪردم در جمع بہ رویم نمے آورد و اجازہ نمیداد ڪسے متوجہ بشود!
درست مصداق آن آیہ معروف قرآن عمل میڪرد ڪہ میگفت مرد و زن درست مثل لباس یڪدیگرند و عیب هاے هم را باید بپوشاند!
میتوانست امروز سریع موقع سال تحویل خودش با پدر و مادرش تماس بگیرد و سال نو را تبریڪ بگوید.
میتوانست در جمع بہ رویم بیاورد یا گلہ ڪند ڪہ چرا فراموش ڪردہ ام بعد از سال تحویل با پدر و مادرش تماس بگیرم و عید را تبریڪ بگویم!
✍نویسنده:لیلے سلطانے
🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹
#آیه_های_جنون
#قسمت_411
اما این ڪار را نڪرد! بدون هیچ ناراحتے و واڪنشے در خلوت خواست با مادرش تماس بگیریم و اول خودم سال نو را تبریڪ بگویم و سپس بہ او هم بگویم بیاید و با مادرش صحبت ڪند!
اجازہ نمیداد بهانہ اے براے گلہ ڪردن و بدگویے دست ڪسے بیوفتد! اجازہ نمیداد ڪسے فڪر ڪند ما از هم سواییم!
بہ قولے براے ازدواج "من" بودن را ڪشتہ بود و فداے "ما شدن" شدہ بود!
اما من ڪامل نہ!
هنوز ما شدن را یاد نگرفتہ بودم! هنوز در "من بودن" ماندہ بودم!
شاید هنوز بہ اندازہ ے ڪافے براے ازدواج آمادگے نداشتم!
مخصوصا ڪہ روزبہ با رفتار و ملاحضہ گرے هایش بیشتر برایم حڪم یڪ پدر و دوست را پیدا ڪردہ بود تا همسر...
ڪم ڪم داشتم بہ دختر بچہ اے لوس و لجباز تبدیل میشدم ڪہ پدرے مهربان و صبور دارد و هر بار برایش ساز جدیدے میزند!
چیزے ڪہ متوجہ ش نبودم و زندگے مان را از این رو بہ آن رو ڪرد!
روزبہ از اتاق خارج میشود،بعد از خوردن غذا و ڪمے صحبت بہ خانہ ے چند تن از اقوام نزدیڪ سر زدیم و بہ خانہ برگشتیم.
همین ڪہ وارد خانہ میشویم با خستگے چادرم را از روے سرم برمیدارم و خمیازہ اے میڪشم.
ساعت نزدیڪ یازدہ شب است ولے خوابم مے آید!
روزبہ پشت سرم وارد میشود و در را قفل میڪند،همانطور ڪہ ڪفش هایش را در مے آورد میگوید:میگم میخواے فردا سریع بہ همہ اقوام سر بزنیم و دو روز تعطیلے مو بریم مسافرت؟! مثلا ڪاشان یا اصفهان؟! یا ڪیش؟!
روسرے ام را هم در مے آورم،بہ سمتش بر مے گردم.
_فڪر خوبیہ! ولے الان اونجاها شلوغا بریم یہ جاے خلوتے ڪہ تا حالا نرفتیم!
پیشانے اش را بالا میدهد:مثلا ڪجا؟!
همانطور ڪہ دڪمہ هاے مانتویم را باز میڪنم فڪر میڪنم.
ڪمے بعد مے گویم:مثلا جنوب! بوشهر!
ابروهایش را بالا مے اندازد و متفڪر میگوید:خوبہ!
ڪت مشڪے رنگش را در مے آورد و روے ساعدش مے اندازد،مشغول باز ڪردن ساعت مچے اش مے شود.
در همان حال مے پرسد:از مشڪلات مریم و حسام چیزے میدونے؟!
ڪنجڪاو نگاهش میڪنم:چطور؟!
ساعتش را از دور مچش آزاد میڪند و نگاهش را بہ صورتم مے دوزد.
_امیر مهدے یہ چیزایے بهم گفت!
_چے گفت؟!
مشغول در آوردن جوراب هایش میشود،سپس دمپایے هاے رو فرشے اش را بہ پا میڪند.
جوراب هایش را داخل سبد مے اندازد و بہ سمت آشپزخانہ مے رود.
ڪتش را روے ڪابینت میگذارد،بہ سمت یخچال مے رود.
_پس از اختلافشون خبر دارے؟!
چادر و مانتو و روسرے ام را روے مبل رها میڪنم،بہ سمت آشپزخانہ قدم برمیدارم.
_آرہ! چیز تازہ اے نیست! امیرمهدے چے گفت؟!
لیوانے آب براے خودش مے ریزد و بہ سمتم بر مے گردد.
نفس عمیقے میڪشد و ڪمے از آب مے نوشد.
_از دعواها و اختلافاے حسام و مریم! از نادیدہ گرفتنش! از ڪتڪ ڪارے هاشون! از قهراے همیشگے شون!
از بے توجهے هاے حسام بہ مریم! زیاد حرف نزدیم ولے تو همون چند دقیقہ همہ چیز دستگیرم شد!
امیرمهدے خیلے دارہ اذیت میشہ! با این چیزایے ڪہ من شنیدم حسام و مریم رسما طلاق عاطفے گرفتن!
نفسم را با شدت بیرون میدهم:یعنے تا این حد اوضاعشون بد شدہ؟!
باقے ماندہ ے آب را سر میڪشد و لیوان را در سینڪ ظرفشویے میگذارد.
_با حسام ڪہ نمیشہ حرف زد! برداشت بد میڪنہ!
بهترہ تو با مریم یہ صحبتے ڪنے و پیشنهاد بدے برہ پیش مشاور! منم میگردم بدون اینڪہ مامان متوجہ بشہ از همڪاراے دورش یہ روانشناس ڪاربلد پیدا میڪنم!
اخم هایم در هم مے رود:باشہ! فڪرم درگیر شد!
از آشپزخانہ خارج میشود و بہ سمتم مے آید،دستش را دور شانہ ام حلقہ میڪند و لبخند مهربانے میزند:نگو من میدونم! نذار معذب و ناراحت بشہ! بحثو بڪش بہ درد و دل! اگہ غیر مستقیمم چیزے گفت تو فقط متقاعدش ڪن برہ پیش مشاور! همین!
هیچ صحبت و دخالتے نڪن همسرِ دلسوز و خشمگین خودم!
با چشم هاے گشاد شدہ نگاهش میڪنم:من خشمگینم؟!
بلند مے خندد:نیستے؟!
اخم میڪنم:نہ خیر!
با شیطنت نگاهم میڪند:پس یادت رفتہ بیشتر از یہ سال چطور منو رو انگشتت گردوندے!
ابروهایم را بالا مے اندازم و زبان درازے میڪنم:حقت بود!
پیشانے اش را بالا میدهد:عجب! بہ وقتش جوابتو میدم خانم وڪیل!
باهم وارد اتاق میشویم،لباس هایم را تعویض میڪنم و خستہ روے تخت دراز میڪشم.
روزبہ مقابل آینہ ایستادہ و پیراهنش را تعویض میڪند،نگاهش را بہ آینہ مے دوزد و دستے بہ موهایش میڪشد.
_باورم نمیشہ!
ڪنجڪاو نگاهش میڪنم:چیو؟!
بہ سمتم سر بر مے گرداند:ڪہ دیگہ دارم وارد سے و پنج سال میشم!
لبخند میزنم:اوہ! فڪر ڪردم چے شدہ!
چشم هایم را مے بندم و ادامہ میدهم:ولے باورت بشہ! یہ جورے میگے انگار چند سالت شدہ!
لبخند پهنے میزند و روے تخت مے نشیند،با حالت بامزہ اے نگاهم میڪند!
✍نویسنده:لیلے سلطانے
🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹
#آیه_های_جنون
#قسمت_412
_سے و پنج سال زیاد نیست! ولے براے یہ سرے چیزا زیادہ!
چشم هایم را باز میڪنم:مثلا براے چے؟!
ڪمے مڪث میڪند و چند ثانیہ بعد میگوید:هیچے!
_یہ چیزے میخواستے بگے!
شانہ اے بالا مے اندازد و دراز میڪشد،همانطور ڪہ پتو را تا گردنش بالا میڪشد و میگوید:بہ نظرت اختلاف زیاد سنے بین پدر و مادر و فرزند بد نیست؟!
چشم هایم را مے بندم:راستے! تو سے و چهار سالت میشہ تازہ وارد سے و پنج سال میشے!
روے پهلو بہ سمتم مے چرخد و ابروهایش را بالا میدهد:چہ فرقے دارہ؟!
چشم هایم را ریز میڪنم:روزبہ! جدے ڪہ صحبت نمیڪنے؟!
با تردید نگاهم میڪند و سڪوت!
ڪمے بعد چشم هایش را مے بندد:شب بہ خیر عزیزم!
آرام میگویم:شب بہ خیر!
حرف هاے سمانہ ڪہ قبل از ازدواج مان زد در سرم مے پیچد:
"روزبہ بعد از یڪے دو سال باید بہ فڪر بچہ دار شدن بیوفتہ شاید یڪم هم زودتر! تو تازہ بہ فڪر جوونے ڪردن و تموم ڪردن تحصیلاتتے! اختلاف سنے تونو دست ڪم نگیر!"
لبم را بہ دندان مے گیرم و مے جوم،صداے نفس هاے بلند روزبہ را مے شنوم!
فقط براے ادامہ ندادن صحبت و پیش نیامدن بحثے احتمالے خودش را بہ خواب زد...
این همہ خوب بودنش هم خوب نبود...
✍نویسنده:لیلے سلطانے
🌷 فواید آیة الکرسی 🌷
👌عبدالله بن عوف گفته است: شبی خواب دیدم كه قیامت شده است و من را آوردند و حساب من را به آسانی بررسی كردند. آنگاه مرا به بهشت بردند و كاخهای زیادی به من نشان دادند. به من گفتند: درهای این كاخ را بشمار؛ من هم شمردم 50 درب داشت.
بعد گفتند: خانههایش را بشمار. دیدم ۱۷۵ خانه بود. به من گفتند این خانهها مال توست. آن قدر خوشحال شدم كه از خواب پریدم و خدا را شكر گفتم.
صبح كه شد نزد ابن سیرین رفتم و خواب را برایش تعریف كردم.
او گفت: معلوم است كه تو آیه الكرسی زیاد میخوانی. گفتم: بله؛ همین طور است. ولی تو از كجا فهمیدی. گفت برای اینكه این آیه ۵۰ كلمه و ۱۷۵ حرف دارد. من از زیركی حافظه او تعجب كردم. آنگاه به من گفت: هر كه آیه الكرسی را بسیار بخواند سختیهای مرگ بر او آسان میشود.
✅۱- آیه الكرسی نوری از آسمان است.
✅۲- آیه الكرسی آیتی از گنج عرش است.
✅۳- آیه الكرسی باعث ایمنی در سفر است.
✅۴- آیه الكرسی اعلاترین نقطه قرآن است.
✅۵- ذكر رسول مكرم اسلام در بستر؛ خواندن آیه الكرسی بود.
✅۶- با خواندن آیه الكرسی انسان دچار هیچگونه آفتی نخواهد داشت.
✅۷- برای رفع فقر آیه الكرسی مؤثر است و كمك الهی از غیب میرسد.
✅۸- همه چیز در آیه الكرسی است یعنی كرسی گنجایش آسمانها و زمین را دارد.
✅۹- در تنهایی آیه الكرسی بخوانی باعث رفع ترس میشود و از سوی خدا كمك میرسد.
✅۱۰- آیه الكرسی رادر نمازها؛ روزها؛ شبهای ایام هفته؛ سفرها و در نماز شب و دفن میت بخوانید.
✅۱۱- هنگام خواب نیز آیه الكرسی بخوانید زیرا باعث میشود خداوند فرشتهای نگهبان و محافظت بگمارد تا صبح سلامت بمانی.
✅۱۲- هر گاه از درد چشم شكایت داشتی آیه الكرسی بخوانید و آن درد را اظهار نكنید آن درد برطرف میشود و از آن عافیت میطلبید.
✅۱۳- پیامبر اسلام (ص): در خانهای كه آیه الكرسی خوانده شود ابلیس از آن خانه دور میشود و سحر و جادو در آن خانه وارد نمیشود.
✅۱۴- آیه الكرسی پایه و عرش الهی است و هدف از خواندن آن این است كه مردم در عبادت جز خداوند كسی را نپرستند و به ذلت فرو نروند و روح یكتاپرستی ایجاد كنند و از بندگی ناروا آزاد شوند و آیه الكرسی عقلها را بیدار و اله حقیقی را معرفی و خدای دانا و توانا را به مردم میشناساند.
✅۱۵- وقت غروب 41 بار آیه الكرسی را بخوانی حاجتروا میشوی 0 ( 41 بار تا علی العظیم بخوان یعنی یك آیه ) مجرب است و برای رفع هم و غم؛ شفای مریض؛ درمان درد؛ رحمت خداوند و زیاد شدن نور چشم آیهالكرسی را مدام بخوانید.
✅۱۶- اگر مؤمن آیه الكرسی را بخواند و ثوابش را برای اهل قبول قرار دهد خداوند ملكی را بر او مقرر میكند كه برایش تسبیح كند.
✅۱۷- آیه الكرسی در مزرعه و مغازه پنهان كردن باعث بركت مزرعه و رونق گرفتن كسب است.
✅۱۸- از پیامبر نقل نمودهاند كه: این آیه عظیمتر از هر چیزی است كه حق تعالی آفریده است.
✅۱۹- چند چیز حافظه را زیاد میكند یكی از آن خواندن آیه الكرسی است.
✅۲۰- هر شب آیه الكرسی را بخوانی تا صبح در امان خدا هستی.
✅۲۱- هر صبح آیه الكرسی را بخوانی تا شب در امان خدا هستی.
✅۲۲- آسان شدن مرگ بوسیله آیه الكرسی است.
✅۲۳- آیه الكرسی عظیمترین آیه در قرآن است.
✅۲۴- برای حفظ مال و جان آیه الكرسی بخوان.
✅۲۵- آیه الكرسی ویرانگر اساس شرك است.
✅۲۶- آیه الكرسی سید سوره بقره است.
ﺍﻟﻠَّﻪُ ﻻَ ﺇِﻟَٰﻪَ ﺇِﻻَّ ﻫُﻮَ ﺍﻟْﺤَﻲُّ ﺍﻟْﻘَﻴُّﻮﻡُ ۚ......
✅ اینو تا جایی که میتونی نشر کن تا ثواب جاری برای خود و دیگران داشته باشی بدان که این هر چقدر در بین مردم بچرخد بیشتر برای تو ثواب نوشته میشود.
https://eitaa.com/dokhtaranchadorii
☺️ لبخند بزن رزمنده ...
✍ #ڪی_با_حسین_ڪار_داشت 😎😇
یڪ قناسہ چی ایرانی ڪہ بہ زبان عربی مسلط بود اشڪ عراقیها را در آورده بود .
با سلاح دوربین دار🎥 مخصوصش چند ده متری خط عراقیها ڪمین ڪرده بود و شده بود عذاب عراقیها‼️
چہ می ڪرد؟
بار اول بلند شد و فریاد زد : 📣
" ماجد ڪیہ ؟ " یڪی از عراقیها ڪہ اسمش ماجد بود ، سرش را از ﭘس خاڪریز آورد بالا و گفت : " منم"
ترق 😁😁
ماجد ڪلہ ﭘا 👣شد و قل خورد آمد ﭘای خاڪریز و قبض جناب عزراییل را امضا ڪرد !
دفعہ بعد قناسہ چی فریاد زد : 📣
" یاسر ڪجایی ؟"
و یاسر هم بہ دستبوسی مالڪ دوزخ شتافت !
چند بار این ڪار را ڪرد تا اینڪہ بہ رگ غیرت یڪی از عراقیها بہ نام جاسم برخورد .
فڪری ڪرد و بعد با خوشحالی بشڪن زد و سلاح دوربین داری ﭘیدا ڪرد و ﭘرید رو خاڪریز و فریاد زد : 😀📣
" حسین اسم ڪیہ ؟ " و نشانہ رفت .
اما چند لحظہ ای صبر ڪرد و خبری نشد .
با دلخوری از خاڪریز سر خورد ﭘایین .
یڪ هو صدایی از سوی قناسہ چی ایرانی بلند شد :
🗣" ڪی با حسین ڪار داشت ؟؟"
جاسم با خوشحالی هول و ولا ڪنان رفت بالای خاڪریز و گفت: " من❗️" 👻
ترق‼
جاسم با یڪ خال هندی بین دو ابرو خودش را در آن دنیا دید ! 😉😂😂😂
https://eitaa.com/dokhtaranchadorii
🐥 آخر پاییز
💜نزدیک میشود و همه دم میزنند
🐥از شمردن جوجه ها
💜اما تو بشمار
🐥تعداد دلهایی را که
💜بدست آورده ای
🐥و تعداد لبخندهایی
💜که بر لب نشاندی
🐥امیدوارم ادامه
💜روزهای پایانی پاییز
🐥براتون پر از خش خش
💜آرزوهای قشنگ باشه 🍁🍁
https://eitaa.com/dokhtaranchadorii
#خانمی که صبح تا شب نگران است که مبادا همسرش به او خیانت کند، وقتی برای عشق ورزیدن و توجه به نکاتِ ارزشمند باقی نمیگذارد. صبح تا شب به این فکر میکند که چطور همسرش را کنترل کند.
🔖 دائم با خود فکر میکند من ارزشی ندارم، اگر داشتم شوهرم به من خیانت نمیکرد. وقتی هر روز و هر لحظه دارد به بیارزشی خودش فکر میکند، همین را هم پرورش میدهد.
🔖فکر مثل بذرِ گیاه است. هر فکری بکاری، ریشه و شاخه و میوه میدهد. چرا فکرِ مثبت نکنیم؟
🔹چرا توجهمان را به سمتِ جادهی زندگی نبریم❓
🔹چرا توجهمان را به سمتِ چیزهای مثبت نبریم❓
https://eitaa.com/dokhtaranchadorii
💟 #یادم باشد #عروس که شدم؛ آنقدر به #مادرشوهرم بها دهم، که همسرم احساس رضایت کند آخر همسرم جگر گوشهی اوست و نباید آسیب ببیند .
💟 یادم باشد عروس که شدم؛ در مقابل مادری که هم سن مادرم هست صبوری به خرج دهم. آخر او باتجربه هست و خیلی از مسائل را از من بهتر میداند.
💟 یادم باشد عروس که شدم؛ طوری با مادرشوهرم برخورد کنم که دوست دارم عروسم با من برخورد کند.
💟 یادم باشد عروس که شدم؛ کاری نکنم همسرم میان عشق مادری و عشق همسری سردرگم شود. نیاز همسرم در زندگی آرامش است نه تنش....
💟 یادم باشد که برای قضاوت مادرشوهرم اسیر احساسات و فرهنگ غلط ضد خانوادهی شوهری نشوم.
💟 یادم باشد عروس که شدم؛ از فداکاریهای مادرشوهرم تمجید کنم تا به یادمان نرود، چه قدر زیاد برای همسرم زحمت کشیده است.
💟 یادم باشد عروس که شدم کاری نکنم با مادرشوهرم، که شکایت مرا نزد همسرم ببرد آخر میان دو عشق انتخاب یکی سخت میشود و حتما من شکست خواهم خورد؛ زیرا همسرم باید به مادرش احترام بگذارد و اول عاشق او باشد بعد عاشق من و اگر اینگونه باشد معنی عشق و فداکاری را فهمیده است و من به طور حتم خوشبختم.
💟 یادم باشد عروس که شدم؛ خوب بفهمم همسرم را روانه زندگی کردهاند و نباید کاری بکنم که او از مادرش و خانوادهاش دور شود، بلکه باید بداند هم نسبت به خانواده جدیدش متعهد شود هم خانوادهای که در آن رشد کرده.
💟 یادم باشد عروس که شدم به پسرم بگویم با همسرش وفاداری کند. متعهد بماند. خیانت نکند. تا نسل عروسها و مادرشوهرهای خوب و صمیمی را پرورش دهیم.
💟 یادم باشد که یادم نرود که عروس شدن آسان است ولی عروس خوب ماندن و مادرشوهر خوبی در آینده شدن سخت………
💟 یادم باشد یک بام و دو هوا نباشم؛ چرا که به زودی من که عروس امروزم مادرشوهر فردا میشوم؛ پس طوری رفتارکنم که دوست دارم درآینده با من رفتار شود.
https://eitaa.com/dokhtaranchadorii
♥️دختران حاج قاسم♥️
💟 #یادم باشد #عروس که شدم؛ آنقدر به #مادرشوهرم بها دهم، که همسرم احساس رضایت کند آخر همسرم جگر گوشه
خانم های کانال حتما حتما مطالعه بفرمائید 😊🌺🌺🌺🌺👆👆👆
یادش بخیر شهید حجت میگفت:جنگ نرم مثل خمپاره 60 میمونه😊🙃
چون نه صدا داره نه سوت
وقتی متوجه میشی که:
دیگه رفیقت نه مسجد میاد نه هیات...
https://eitaa.com/dokhtaranchadorii
🌹نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹
#آیه_های_جنون
#قسمت_413
موهاے لختم را پشت گوشم مے اندازم و با دقت مشغول ریختن قهوہ در فنجان ها میشوم،صداے موسیقے ملایمے در پذیرایے و آشپزخانہ پیچیدہ.
سینے را برمیدارم و با احتیاط از آشپزخانہ خارج میشوم،روزبہ روے مبل نشستہ و سخت مشغول مطالعہ ے ڪتاب است.
لبخندے مهمان لب هایم میڪنم و نزدیڪش میشوم،همانطور ڪہ مقابلش خم میشوم مے گویم:بفرمایید آقا!
سریع سرش را بلند میڪند و نگاهش را بہ صورتم مے دوزد،بعد از ڪمے مڪث نگاهش روے فنجان هاے قهوہ ثابت میشود.
نشانڪ را لاے ڪتاب میگذارد و ڪتاب را مے بندد،همانطور ڪہ یڪے از فنجان ها را برمیدارد مے گوید:خیلے ممنون ڪدبانو!
سینے را روے میز میگذارم و ڪنارش مے نشینم،همانطور ڪہ فنجان را برمیدارم مے گویم:چہ ڪتابے میخونے؟!
ڪمے از قهوہ اش مے نوشد:فلسفیہ!
ابروهایم را بالا میدهم:قشنگہ؟!
سرش را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهد،نگاهے بہ جلد ڪتاب مے اندازم و مے پرسم:مزاحم مطالعہ ت شدم؟!
بلند قهقهہ میزند،همانطور ڪہ مے خندد دستش را دور شانہ ام مے پیچد و مے گوید:چرا بعضے وقتا تعارفے میشے دختر؟!
شانہ اے بالا مے اندازم:فقط سوال پرسیدم!
ڪمے از قهوہ ام مے نوشم،چشم هاے بشاشش را بہ چشم هایم مے دوزد:خب! بگو!
_چے بگم؟!
لبخند میزند:هرچے دوست دارے!
پیشانے ام را بالا میدهم:نمیترسے؟!
ڪنجڪاو نگاهم میڪند:از چے؟!
_از اینڪہ پر حرفے ڪنم؟!
جدے نگاهم میڪند:من از روزے میترسم ڪہ حرفے براے زدن براے من نداشتہ باشے!
متفڪر نگاهش میڪنم،فنجان را روے سینے میگذارد.
پاهایم را روے میز دراز میڪنم و با شیطنت بہ روزبہ خیرہ میشوم:اولین بار ڪے احساس ڪردے دوستم دارے؟!
بے معطلے جواب میدهد:همون روزے ڪہ اومدم جلوے دانشگاہ و برات گل آوردم!
متعجب نگاهش میڪنم:یعنے قبلش دوستم نداشتے؟!
لبخند پر محبتے نثارم میڪند:قبلش فڪر میڪردم بهت عادت ڪردم! روزاے آخرے ڪہ شرڪت بودے دلم نمیخواست برے! روز آخرم نتونستم دووم بیارم و اون حرفا رو زدم!
بعد از اینڪہ رفتے دلتنگیام بیشتر شد!
بہ این جا ڪہ مے رسد آرام مے خندد و ادامہ میدهد:میتونے از خانم عزتے و بچہ هاے شرڪت بپرسے چہ بلاهایے سرشون آوردم!
بے اختیار لبخند میزنم و لبم را از هیجان مے گزم!
دستے بہ موهایم میڪشم و مے گویم:ازت ممنونم!
یڪ تاے ابرویش را بالا میدهد:بابتہ؟!
لبخند دندان نمایے نثارش میڪنم:براے این ڪہ پافشارے ڪردے و موندے!
سپس سرم را روے شانہ اش مے گذارم و نفس عمیقے میڪشم،عطرش در بینے ام مے پیچد و حالم را بهتر میڪند،فشار دستش بیشتر میشود.
آرام و با جان مے خواندم:آیہ!
از جان و دل جواب میدهم:جانِ آیہ؟!
بوسہ ے عمیقے روے موهایم مے نشاند!
_میخوام بدونے من فقط شوهرت نیستم! همہ ڪستم! رفیقتم! دوستتم! دوست پسرتم! پدرتم! برادرتم! شوهرتم! گاهے ام پسر ڪوچولوتم!
ڪمے سرم را بلند میڪنم و بہ صورتش چشم مے دوزم:اونوقت منم باید یہ تنہ رفیق و دوست و دوست دختر و مادر و خواهر و زنت باشم؟!
با شیطنت نگاهم میڪند و سرش را همراہ زبانش تڪان میدهد:تو یہ تنہ همہ ے زندگیمے!
چشم هاے ملتهبم را بہ چشم هاے آرامش مے دوزم:بار اول ڪہ همو دیدیم یادتہ؟!
لبش را بہ دندان میگیرد:اوهوم!
_اون روز از چشمات ترسیدم!
ابروهایش را بالا میدهد:انقدر وحشتناڪ بودم؟!
مے خندم:نہ دیونہ! انگار دلم میدونست یہ روزے...یہ روزے قرارہ همین چشما بے تابش ڪنن!
تو چے؟! اون روز بهم تیڪہ انداختیا!
سریع دستش را روے چشم هایش میگذارد:العفو آیہ! العفو! واقعا اون روز عصبے و بہ هم ریختہ بودم!
ڪمے بعد دستش را پایین مے آورد و با حالت عجیبے نگاهم میڪند،چشم هایش برق مے زنند! برق شیطنت!
صاف مے نشینم و مے پرسمع:چے تو فڪرتہ مهندس؟! چرا اونطورے زل زدے بہ من؟!
جدے مے گوید:پایہ اے بریم یڪم دیونگے ڪنیم؟!
متعجب نگاهش میڪنم،ادامہ میدهد:لباساتو بپوش بریم بیرون!
نگاهم را بہ ساعت مے دوزم ڪہ دہ و نیم شب را نشان میدهند!
_ڪجا بریم اونم تو این بارون؟!
همانطور ڪہ از روے مبل بلند میشود مے گوید:میریم قدم بزنیم بدون چتر!
هاج و واج نگاهش میڪنم،لبخند پهنے تحویلم میدهد:چرا نشستے؟!
از روے مبل بلند میشوم و با ذوق نگاهش میڪنم:دو سوتہ آمادہ میشم!
سپس همراہ روزبہ بہ سمت اتاق مے دوم!
در عرض یڪ ربع آمادہ میشویم و از خانہ خارج،با ذوق بہ آسمان نگاہ میڪنم.
بہ اواسط فروردین ماہ رسیدہ ایم و آسمان بدون وقفہ مے بارد!
شدت باران بیشتر میشود،روزبہ محڪم دستم را گرفتہ و آرام قدم برمیدارد.
✍نویسنده:لیلے سلطانے
:
🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹
#آیه_های_جنون
#قسمت_414
در عرض چند ثانیہ چادرم خیس میشود! با دیدن شدت باران جیغ خفیفے میڪشم و مے گویم:غلط ڪردم روزبہ! برگردیم خونہ!
مستانہ مے خندد:دیگہ دیر شدہ خانم!
ڪمے سرعت قدم هایش را بیشتر میڪند و من را دنبال خودش مے ڪشاند.
بہ زور و با اڪراہ دنبالش مے روم،چشم هایش را باز و بستہ میڪند و مے گوید:نگاہ ڪن آیہ! عجب هواییہ! جون میدہ براے خل و چل بازے!
دستش را محڪم مے فشارم:بیشتر جون میدہ براے سرماخوردگے!
از ڪوچہ خارج میشویم و بہ خیابان اصلے مے رسیم.
متعجب بہ روزبہ نگاہ میڪنم:با ماشین نمیریم؟!
یڪ تاے ابرویش را بالا میدهد و دست آزادش را داخل جیب شلوارش مے برد:نچ! گفتم ڪہ میریم پیادہ قدم بزنیم!
با صداے بلند مے گویم:نگام ڪن! شبیہ موش آب ڪشیدہ شدم!
نگاهے بہ اطراف و سپس بہ خیابان مے اندازد:خیابون خلوتہ!
ڪنجڪاو مے گویم:خب!
دستم را رها میڪند و صاف مے ایستد،با انگشت بہ سر خیابان اشارہ میڪند.
_هر ڪے زودتر برسہ! یڪڪڪڪڪ... دوووو...
هاج و واج نگاهش میڪنم،بدون توجہ ادامہ میدهد:سهههہ!
سپس شروع میڪند بہ دویدن!
چند لحظہ مات نگاهش میڪنم و سپس دنبالش مے دوم!
همانطور ڪہ زیر باران میدود سرش را بہ سمتم بر مے گرداند و ڪُرے میخواند:بیام ڪمڪ خانم نیازے؟! یہ وقت منو نزنید جلو!
نفس نفس زنان مے دوم و نگاهے بہ اطراف مے اندازم و بلند مے گویم:شما مراقب باش زمین نخورے مهندس!
محڪم با یڪ دست چادرم را مے گیرم و زمزمہ میڪنم:خدایا شوهر ما رو باش! مگس تو خیابون پر نمیزنہ ها!
روزبہ سرعتش را بیشتر میڪند و با خندہ نگاهم میڪند.
نفسم بہ شمارہ مے افتد اما سرعتم را بیشتر میڪنم و سعے میڪنم خودم را نزدیڪ روزبہ برسانم!
ڪم ماندہ بہ سر خیابان برسد ڪہ بہ چند قدمے اش مے رسم و از پشت پیراهن خیسش را مے ڪشم.
سریع مے ایستد،نفس نفس زنان بہ سمتم بر مے گردد.
سر تا پایش خیس شدہ! موهاے خیسش روے پیشانے اش پخش شدہ اند و چهرہ اش را با نمڪ و پریشان ڪردہ اند!
چند بار نفس عمیق میڪشم و میگویم:بہ خدا دیونہ شدے روزبہ! سر و وضع مونو نگاہ! الان یڪے ببینہ چے فڪر میڪنہ؟!
بیخیال شانہ اش را بالا مے اندازد و بریدہ بریدہ جواب میدهد؛هَ...هر فڪرے ڪنہ!
سپس دستش را بہ سمتم درازع میڪند و مے گوید:افتخار میدے یہ بستنے مهمونم باشے؟!
لبخند عمیقے میزنم:پس بہ صبح نمے رسیم! فاتحہ!
دستش را میگیرم و ڪنارش قدم برمیدارم،با ذوق بہ خیابان سر تا پا خیس نگاہ میڪنم و با تمام وجود بوے خاڪ نم زدہ را مے بلعم!
ڪمے بعد نزدیڪ بستنے فروشے میرسیم،روزبہ سفارش دو بستنے قیفے میدهد و ڪنارم مے ایستد.
در عرض یڪ دقیقہ بستنے هایمان آمادہ میشود،با ذوق یڪے از بستنے ها را از دستش میگیرم و لیس میزنم.
با ابروهاے بالا رفتہ و لبخند نمڪینے نگاهم میڪند،خجالت میڪشم!
گونہ هایم انارے میشوند،معذب نگاهم را از روزبہ مے گیرم.
روزبہ با ولع شروع میڪند بہ لیسیدن بستنے اش و بہ بہ و چہ چہ میڪند!
گل از گلم میشڪُفَد! مثل بچہ ها با پشت دست دور دهانم را پاڪ میڪنم و دوبارہ مشغول لیس زدن بستنے ام میشوم!
روزبہ ڪامل مقابلم مے ایستد ڪہ ڪسے نبیند و راحت باشم!
نگاهم ڪہ بہ صورتش مے افتد بلند میخندم،دور دهانش خامہ اے شدہ!
_واقعا بعضے وقتا باورم نمیشہ تو مهندس ساجدے اے باشے ڪہ تو شرڪت رئیسم بود!
همانطور ڪہ گاز محڪمے بہ نان بستنے اش میزند خونسرد مے گوید:چون الان جلوت روزبہ وایسادہ نہ مهندس ساجدے!
لبم را بہ دندان میگیرم و آرام صدایش میزنم:روزبہ!
همانطور ڪہ سخت مشغول خوردن بستنے اش است مے گوید:جانم!
آرام ولے محڪم با لحنے نازدار مے گویم:دوستت دارم!
سرش را بلند میڪند و با عشق بہ چشم هایم زل میزند.
_محو شم؟!
متعجب مے پرسم:تو چے؟!
انگشت اشارہ اش را روے گونہ ام مے گذارد!
_تو خندہ هات!
_تو مهندسے یا شاعر؟!
✍نویسنده:لیلے سلطانے
♥️دختران حاج قاسم♥️
﴾﷽﴿ 💠 #رمان_آیه_های_جنون 💠 #قسمت_۱ آرام چشمانم را باز میڪنم،با چشم هاے خواب آلود اطرافم را دید می
برگشت به قسمت اول رمان آیه های جنون ......
💢 از روزي كه تو را يك "خـانم چـ❤️ـادري" صدا زدند؛
ليست وظايف روزانه ات 📝 كمي تغيير كرد بانو !
نگاه ها👀 به سمتت حساب شده تر شد !
والبته توقعات هم كمي بالا رفت ...
از روزي كه تو يك "بانوي چادري" شدي؛
خيلي چيزها برايت #گزينش شد👇
گزينش گوش هايي👂 كه حق دارند صداي خنده هايه تو را بشنوند !!!
گزينش چشماني👀 كه حق دارند زيبايي هاي✨ تو را ببينيد!
و گزينش افرادي👥 كه حق دارند با تو گرم بگيرند و صميمي شوند ...
از آن روزي كه تو را يك "بانو چادري" ناميدند ؛
خيابان شهر هر روز به خود مي بالند كه فرش زير پاي تو هستند ...
آسمان هم مي نازد به خود كه سايه بالاي سرت شده است!
از ان روزي كه روي زمين "بانوي چادري" ناميدند تو را؛
در آسمانها ملائك #فرشته صدا ميزنند تو را ... 💓💓💓
🌺چـ♡ـادرحجــاب برتــر🌺
⚠️ #تـلنگــــر
🔴 ارتباط_با_نامحرم ❌
💬✍🏻پسر باشی یا دختر فرق ندارد،
آن هنگام که مجوز چت و گفتگو با نامحرم
را برای خودت صادر میکنی
میگویی رابطه ی ما پاک است😏
♨️میگویی خواهر و برادری که ایرادی ندارد،
مدام رابطه ات را توجیه میکنی..😒
" به کجا چنین شتابان"🏃❌
✅اولش فقط چت... محترمانه،
کم کم "مفرد" خطابش کردی،
کمی بعد دلت تماس تلفنی
خواست...صدایش را که شنیدی📞
،دلت عکسش را خواست.. 😰
عکس را سیو کردی و وقت
و بی وقت با چشمانت به
نامحرم خیره شدی... 😓
💢آرام آرام دلت دیدار حضوری خواست...🔥
(سرعت بالایت را احساس
میکنی؟)👺
🌀من دیگر از حال و هوایت
بعد از دیدنش هیچ نمیگویم 😪
🌀اما از چادر دختران سرزمینم
دنیا دنیا حرف دارم...🙏
🌀از حیای چشمان پسران این
آب و خاک بقدر پاکدامنی
"یوسف کنعان" کلمه دارم🗣
💠نمیدانم چرا گاهی خودمان
را راحت حراج میکنیم...😥
میگویند "💔تورم" تک رقمی
شده
از برجام و نافرجامی هایش
گل و بلبل میشنویم...😤
باشد قبول دارم...😕
اما من از روزی میترسم
که آمار چادران خاکی سرزمینم
هم تک رقمی شود...😭
من از روزی😞 نگرانم که
ارثیه ی فاطه ی زهرا "س" رنگ و بوی
"مد" را به خود بگیرد
♨️من از روزی نگرانم
که پاکی پسران سرزمینم را با واژه ی
"بی جنبه" بودن زیر سوال ببرند😩
🌀مجوز دیدن برایمان صادر میکنند...😒
ماهواره: برای پیشرفت لازم است😏
بی حجابی:برای پیشرفت لازم است😏
دانشگاه مختلط:برای پیشرفت لازم است😏
🖲و در آخر
زمینه ی گناه : برای پیشرفت لازم است😏
💟پیشرفت بدون بوی "کربلا" سرانجامش میشود آمار های خیانت و جنایت های آنور آبی ها...😓
یـــــــکــــــ ــــســــــوالــــــ❓
تو پیشرفت را در چه میبینی؟
التماس کمی تفکر 🙏🏻
https://eitaa.com/dokhtaranchadorii
🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹
#آیه_های_جنون
#قسمت_415
لبخند خانہ خراب ڪنے میزند:عاشق!
نیشگونے از بازویش مے گیرم!
_زبون باز!
مے خندد:ولے اینا حرف دلہ عزیزدلم!
سپس لیسے بہ بستنے ام میزند و مے گوید:حالا عاشقونہ و رمانتیڪ بریم زیر بارون قدم بزنیم؟! عین دو تا آقا و خانم متشخص؟!
نان بستنے را قورت میدهم!
_بریم ڪہ این دفعہ واقعا فاتحہ!
دستم را مے گیرد و آرام قدم برمیدارد،من مے مانم و او و باران...
محو میشیم در صداے شُر شُر باران و عطرِ خاڪ نم زدہ...
من مے مانمُ چشم هایشُ باران...
من مے مانم و او...
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
همہ چیز خوب و آرام پیش میرفت،یڪ زندگے آرام و عاشقانہ با چاشنے آرامشے ڪہ تا قبل از ازدواج هیچگاہ تجربہ اش نڪردہ بودم!
گاهے با روزبہ دچار اختلاف عقیدہ و سلیقہ میشیدیم اما سعے میڪردیم با صحبت یا ڪلا نادیدہ گرفتنش باهم ڪنار بیایم!
اولین سالگرد ازدواج مان گذشت،رفتارم ڪمے تغییر ڪردہ بود و حساس تر از قبل شدہ بودم...
روزبہ دیگر واقعا برایم حڪم یڪ پدر را پیدا ڪردہ بود تا همسر!
پدرے ڪہ دختر ڪوچڪش را لوس و نازپروردہ داشت بار مے آورد...
نفهمیدم چطور عشق را در روزبہ گم ڪردم؟!
بیشتر در جستجوے پر ڪردن خلاء هاے عاطفے گذشتہ بودم تا زندگے زناشویے...
زود رنج تر شدہ بودم و حساس تر...
هیچ هم دلم نمیخواست این مسئلہ را قبول ڪنم!
بعضے اختلاف ها هم بہ این ماجرا دامن زد...
همہ ے بهانہ گیرے ها و درگیرے هاے آیندہ از آن مهمانے ڪذایے شروع شد...
✍نویسنده:لیلے سلطانے