بانوانی که شعار(وای اگر خامنه‌ای حکم جهادم دهد) سر می‌دهند، حکم جهاد شما صادر شده... کانال بـیـت رهـبرعضوشوید🇮🇷 @beitrahbar

اگر شکرگزار باشید نعمت‌ها را می‌افزائیم کانال بـیـت رهـبرعضوشوید🇮🇷 @beitrahbar

ملتت کجاس سید علی؟!! اینم ملت... کانال بـیـت رهـبرعضوشوید🇮🇷 @beitrahbar

◾️بر اساس بررسی‌ها پس از فتنه ۹۸ در حدود ۷ میلیون افراد فاقد شغل در کشور وجود داشته است که بیش از ۲ میلیون نفر از این رقم NEETها بودند. ◾️در سطح کشور و در زمان حسن روحانی با تعطیلی عامدانه چند میلیون مرکز تولیدی و کارگاه که بسیاری از آنان در زمان دولت آقای رییسی احیا شده است، یک جمعیت قابل توجه به نیت‌های اضافه شده است که به زعم این حقیر کاملا برنامه ریزی شده این اقدام در زمان روحانی انجام شده است. ◾️اما این آمار ۲ میلیون نفری نیت‌ها یعنی ما بیش از ۲ میلیون نفر در کشور داریم که نه مسئولیتی دارند، نه مشغولیت علمی دارند، نه مشغولیت کاری دارند و نه برای ورود به بازار کار آماده‌اند و عمدتا در شبکه‌های اجتماعی آمریکایی و سرویس‌های فضای مجازی ول مشغول تاثیر پذیری از ضد انقلاب و منافقین هستند. این گروه یک خشم فروخورده اجتماعی هم دارند که با بمباران اطلاعاتی منفی و یاس آور در آنها ایجاد شده است و تصویری که از نظام در حوزه ادراکی و شناختی آنان شکل گرفته یک تصویر بسیار منفی و ناکارآمد است. ◾️این موجب می‌شود در بزنگاه ها و در شکل گیری جنبش‌های اعتراضی‌ این جمعیت NEETها چون در حقیقت تعهدی به جایی ندارند می توانند در اعتراضات و اغت‌شاش‌ات حاضر شوند. 💡 هوش سفید| سید علیرضا آل‌داود ✏️ @aledavood 👈 عضو شوید 🙏

📷‏ برای انقلابیون سال ۵۷ که موهاشون سپید و کمرهاشون خمیده شد ولی هنوزم‌ پای آرمان هاشون ایستاده اند :))) 📝 نورا @hizbolah | حزب الله پلاس

با سلام و احترام استاد وافی خواهشمندم تمامی اعضای گروه این صوت را تا آخر گوش بدهند.😌

رهبری حکم جهادداده اند

. ⁉️ میگن حاج‌آقا در مقابل این مظاهر بی‌حجابی چه کنیم؟! ✍ ۱۰ سال پیش که این موارد را به دوستان تذکر می‌دادیم، می‌گفتند شیخ! استغار کن! این‌ها موردی است!! ما که همواره استغار کرده‌ایم؛ اما مگر معضل بی‌حجابی، با استغفار من و شما رفع می‌شود؟! رفع معضلات و آسیب‌های اجتماعی، با کار و تلاش صحیح فرهنگی بلندمدت امکان‌پذیر است. این مسائل، مختص امروز و دیروز نیست! حالا تا دیروز برخی یک‌دهم موها را می‌پوشاندند؛ اما حالا همان‌ها، دیگر آن یک‌دهم را هم نمی‌پوشانند. البته می‌دانید که از لحاظ شرعی، تفاوتی بین وضعیت دیروز و وضعیت امروزِ این برخی‌ها نیست و هر دو، بی‌حجاب تلقّی می‌شوند؛ چراکه حجاب شرعی، یعنی پوشاندن تمام موی سر؛ نه بخشی از آن. دو راهکاری که جهت رفع این ناهنجاری شرعی و اجتماعی، به ذهن می‌رسد، خدمت‌تان عرض می‌شود: – راهکار کوتاه‌مدت (با هدف حداقلی حفظ وضعیت موجود و جلوگیری از پدیدآمدن وضعیتی بدتر): به‌اصطلاح همان تذکر لسانی است؛ با این ویژگی که صمیمانه و مهربانانه صورت گیرد؛ در زمانی‌که گمان داریم موجب دعوا نمی‌شود و بعبارتی احتمال تأثیر می‌دهیم؛ – راهکار بلندمدت: این‌که زمینه بیداری و هشیاری تمامی دستگاه‌ها و متولیان امور فرهنگی کشور را فراهم آوریم تا واقعیت‌ها را بی‌سانسور مورد ملاحظه قرار داده و دغدغه‌مندانه و مجاهدانه در پی درمان صحیح برآیند؛ نه‌این‌که دغدغه‌شان چگونگی پُر کردن ساعات اداری جهت دریافت حقوق باشد! بی‌تعارف باید عرض شود وضعیت موجود، محصول سال‌ها کم‌کاری، بیکاری، بی‌توجهی، غفلت و یا نابلدی دستگاه‌های متولی فرهنگ کشور است که ازقضا بودجه‌های کمی هم نداشته‌اند! امروز هم اگر همچنان روال سابق با مدیران و افراد سابق، ادامه یابد و از ظرفیت نسل جوان، شایسته و انقلابی کشور استفاده نشود، شک نکنیم که ۱۰سال دیگر با زنان نیمه‌لخت در جامعه مواجه خواهیم بود و آن‌موقع دیگر بعید است بتوان کاری کرد. ۱۰ سال پیش که وضعیت امروز را پیش‌بینی می‌کردیم و متذکر بودیم، متوهم تلقی می‌شدیم و پاسخ می‌شنیدیم که «زهی خیال باطل! این‌جا ایران است و با فرهنگ ایرانی». کاش همان ۱۰سال پیش می‌فهمیدیم وقتی دنیا درحال تبدیل‌شدن به یک «دهکده جهانی» است، طبعاً دیگر حکمرانی و کنترل فرهنگ، سیاست و سایر ابعاد زندگی ملت‌ها، از دست حاکمان خارج خواهد شد و بنابراین دیگر ایران باشی یا آمریکا، تفاوت چندانی ندارد! باید متناسب با این تحول اساسی و بزرگ که مورد آینده‌پژوهی‌ها و پیش‌بینی‌های متعدد قرار گرفته بود، سرعت و کیفیت‌مان را ارتقاء می‌بخشیدیم، تا امروز شاهد کاهش چشم‌گیر سهم‌مان در اثرگذاری‌ها نباشیم؛ نه این‌که همچنان مثل همه این سال‌ها، واقعیت‌های جامعه‌مان را انکار کنیم. اما باید غافل نباشیم و بدانیم که سطح مسائل، آسیب‌ها و ناهنجاری‌های جامعه و برخی جوانان ما، متأسفانه فراتر از این‌هاست و انسان حتی از طرح آن‌ها شرم دارد؛ اما طبعاً مسئولان و متولیان فرهنگ، از آن‌ها اطلاع دارند و طبعاً دنبال چاره نیز هستند؛ ولی وقتی دشمنان ما با همهٔ عِدّه و عُدّه‌شان ۲۴ساعته مشغول فعالیت‌اند، یقین بدانید که با کار کارمندی و با یک شیفت کار، نمی‌شود و نمی‌توانیم مقابله‌ای صورت دهیم و سنگر به سنگر شکست خواهیم خورد و پی‌درپی و در وضعیت انفعال و عقب‌نشینی قرار خواهیم گرفت. . 📝کانال شیخ فرهاد فتحی↙️ @sheikh_farhad_fathi

👋💚👋ارزش صد بار دیدن رو داره👋💚👋 👏😱👏چرا افسرده ای؟!👏😱👏

من جوان گناهکاری بودم و خیلی هم به نماز توجه ای نمی کردم! مادرم از نوجوانی مرا به این امر دعوت می کرد اما اعتنایی نمی کردم. البته گاهی می خواندم، بعد از ازدواج، شغل رانندگی را انتخاب کردم. در یکی از سفرهایم موقعی که من بار زده و از مشهد به قصد یکی از شهرها خارج شدم. در بین راه هوا طوفانی شد و برف زیادی آمد که راه بسته شد و من در برف ماندم. موتور ماشین هم خاموش شد و از کار افتاد. هر چه کوشش کردم نتوانستم ماشین را روشن کنم. در اثر شدت سرما، مرگ خود را مجسم دیدم! سرم را روی فرمان ماشین گذاشتم و به فکر فرو رفتم که خدایا راه چاره چیست؟ یادم آمدسال های قبل، واعظی که درمنزل ما منبر می رفت، بالای منبر گفت: «مردم هر وقت در تنگنا قرار گرفتید واز همه جا مأیوس شدید متوسل به آقا امام زمان (عج)شوید که ان شاء الله حضرت کمک می کند» بی اختیار متوسل به آقا امام زمان شدم و از ماشین پایین آمدم و باز هم موتور را بررسی کردمT شاید روشن شود ولی موفق نشدم و دو مرتبه به ماشین برگشته و پشت فرمان نشستم و با خداوند تعهد کردم که «اگر من از این مهلکه نجات پیدا کنم و دوباره زن و فرزندم را ببینم، از گناهانی که تا آن روز آلوده به آن بوده، فاصله بگیرم و نمازهایم را هم اول وقت بخوانم» این دو عهد رابا خدا بستم که در صورت نجات از این مهلکه، این دو برنامه را انجام دهم. یک وقت متوجه شدم یک نفر داخل برف ها به سمت من در حرکت است. احساس کردم او هم راننده ای است که ماشینش در این نزدیکی ها در برف ها گیر کرده است و حالا به دنبال کمک آمده است. به من سلام کرد و فرمود: «چرا سرگردانی؟» من هم از خاموشی ماشین و طوفان برایش گفتم. آن شخص فرمود: من ماشین را راه می اندازم. من ندیدم دست ایشان به موتور ماشین بخورد ولی فرمود: «استارت بزن » سوئیچ ماشین را زدم، ماشین روشن شد و فرمود: «حرکت کن و برو» گفتم: «الان میروم جلوتر میمانم، راه بسته است» فرمود: «ماشين شما در راه نمی ماند، حرکت کن.» گفتم: «ماشين شما کجاست، می خواهید به شما کمکی بدهم؟» فرمود: «من به کمک شما احتیاج ندارم.» و تصمیم گرفتم مقدار پولی که داشتم به ایشان بدهم. شیشه پایین بود و من هم پشت فرمان گفتم: «اجازه بدهید مقداری پول به شما بدهم.» فرمود: «من به پول شما احتیاج ندارم.» پرسیدم: «عیب ماشین من چه بود؟» فرمود:«هرچه بود رفع شد» گفتم: «آخر این که نشد، شما به پول و کمک من احتیاج ندارید و از نظر استادی هم مهارت فوق العاده ای نشان دادید، من از اینجا حرکت نمی کنم تا خدمتی به شما بنمایم، چون من راننده جوانمردی هستم» باچهره ای متبسم فرمود:«تفاوت راننده جوانمرد با ناجوانمرد چیست؟ گفتم:«شما خودت راننده ای میدانی، شوفر ناجوانمرد اگر از کسی خدمت و نیکی ببیند نادیده می گیرد و می گوید وظیفه اش را انجام داده! ولی شوفر جوانمرد تا آن نیکی و خدمت را جبران نکند، وجدانش راحت نمیشود» ایشان فرمود:«خیلی خوب! حالا اگر می خواهی به ما خدمت کنی تعهدی را که با خدا بستی، عمل کن که این خدمت به ماست» گفتم: «من چه تعهدی بستم؟» فرمود: «یکی اینکه از گناه فاصله بگیری و دوم اینکه نمازهایت را در اول وقت بخوانی» وقتی این مطلب را شنیدم تعجب کردم که این آقا از کجا فهمیده و به ضمیر من آگاه شده؟! در ماشین را باز کردم و آمدم پایین که این شخص را از نزدیک ببینم، دیدم کسی نیست! فهمیدم همان توسلی که به آقا و مولایم صاحب الزمان (عج) کردم اثر گذاشت و این وجود مبارک آقا بود که نجاتم داد. جای پای آقا را هم درجاده ندیدم، کامیون بدون هیچ توقفی روی برف حرکت کرد، به سلامت به خانه رسیدم، زن و بچه ام را دور خود جمع نموده موضوع مسافرت را با آنها در میان گذاشتم و از آنها نیز خواستم که این بی بند و باری را کنار بگذارند و نمازشان را اول وقت بخوانند. آن ها هم قبول کردند یک آقای روحانی را به منزل دعوت کردم که مرتب بیاید و احکام دین را بگوید تا به وظایف دینی مان آشنا شویم در مسافرت ها هم اول وقت، نماز را می خواندم. روزی در یکی از گاراژ ها، منتظر خالی کردن بار بودم که ظهر شد. راننده های دیگر گفتند:«برویم برای غذا و با هم باشیم» گفتم:«من نمازم را می خوانم بعد می آیم» همه به هم نگاه کردند و گفتند: این دیوانه شده، میخواهد نماز بخواند» و مرا شدیدا مسخره کردند. من تا آن زمان مایل نبودم خاطره سفر مشهد را برای کسی بگویم، اما چون این ها اینگونه به نماز توهین کرده و مسخره نمودند، مجبور شدم سرگذشتم را برایشان بگویم. چنان برآنها اثر گذاشت که همه از من عذرخواهی کردند و با تمام کسانی که در گاراژ بودند به نماز ایستادیم. از تمام کسانی که از مالشان قبلا حیف و میل کرده بودم به گفته آقای روحانی حلالیت طلب کردم و همیشه هنگام اذان به یاد قولم می افتادم و با یاد امام زمان(عج) و آن خاطره شیرین، نمازم را می خواندم. منبع: کتاب شیفتگان حضرت مهدی علیه السلام ، ج ۲، ص۳۵۱