فردا هم کلاس هشت صبح دارم اما حالم بد نیست. پارسال چرا حالم بد بود؟

امشب، وقتی کنار گلدان سبز رنگ نشسته بودم به چراغ‌های اتاق خیره شدم. خانه‌ی ما ترسناک نیست؛ پدر مادرم، برادرم، نور، بوی غذای تازه و جریان زندگی همه و همه کنار هم گرما می‌بخشند به زندگی‌. اما روح من در بین شب‌های تاریک و ترسناک غزه پرسه می‌زند. صدای انفجار، بوی باروت، تاریکی، ظلمت شب و تشنگی. برخلاف خانه‌ی ما، خاورمیانه تاریک و ترسناک است.

اینجا خیلی حالم گرفته بود ولی الان حالم خوبه. امااا غمگین بودن توی حرم امام رضا رو به حال خوب توی اتاق خودم ترجیح می‌دم و الان دلم می‌خواد برگردم به اون موقع:,)

دقایقی پیش رژیم جعلی و کودک کش صهیونیستی به بیمارستان المعمدانی غزه حمله کرد ده ها کودک به وسیله دستگاه تو این بیمارستان زنده نگه داشته شده بودند که همشون شهید شدن ، تعداد شهدا این حمله ۳۰۰ نفر اعلام شده ، هر کسی از اسرائیل حمایت کنه باید به انسان بودن خودش شک‌کنه #GazaAttack 🗣 حسن پهلوان @twtenghelabi

پروفایل مشکی به خاطر غم امشب.

یه بچه خودش کلا چقدره؟ جنازش زیر آوار یه بیمارستان بمب خورده چی می‌شه؟ کاش تموم کنم تصور کردنو ولی نمیتونم. از توانم خارجه فکر نکردن بهش.

چندتا مادر الان دارن دنبال جنازه بچشون می‌گردن؟

میخوام بدونم پیش از اینکه کشته بشن آیا هرگز زندگی رو تجربه کرده بودند؟

نه. فرض کن پیرزنی هشتاد ساله باشی از وقتی که به دنیا اومدی سایه جنگ روی زندگیت بوده. احتمالا در طول زندگی نوه، همسر، فرزند، پدر مادر یا اقوام نزدیکت رو به شهادت رسوندند. حالا اومدی بیمارستان که به نوه زخمیت سر بزنی، و در امان باشی. خودت و نوه‌ات رو باهم بمب بارون می‌کنند

حتی پیرزن پیرمرد هشتاد ساله هم توی اون سرزمین تصوری از یک روز عادی نداره. این یعنی درد.