🌺 حدیث جلسه ۱۸: «از اول جلوی گناه را بگیریم» 📜 روایت ابتدای درس خارج مقام معظّم رهبری (حفظه الله) 🌕 في الكافي [مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحَكَمِ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ عَنْ أَبِي اَلْعَبَّاسِ اَلْبَقْبَاقِ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ)] قَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ): «تَرْكُ اَلْخَطِيئَةِ أَيْسَرُ مِنْ طَلَبِ اَلتَّوْبَةِ؛ وَ كَمْ مِنْ شَهْوَةِ سَاعَةٍ أَوْرَثَتْ حُزْناً طَوِيلاً، وَ اَلْمَوْتُ فَضَحَ اَلدُّنْيَا، فَلَمْ يَتْرُكْ لِذِي لُبٍّ فَرَحاً». 🖊 شرح حدیث: 🍃 از اول جلوی گناه را بگیریم، وارد میدان مين نشویم، خود را دچار بلا نکنیم. این، آسان‌تر است تا این‌که انسان اوّل خود را مبتلا بکند، آلوده بکند، بعد بنا کند آن را شستشودادن. از اوّل اگر نگذاریم لباس آلوده بشود، آسان‌تر است از اين‌که بعد از آن‌که کثافت و نجاست به لباس انسان چسبید، انسان بخواهد آن را پاک کند. پس ترک خطیئة آسان‌تر از طلب توبه است. 🛑 خوشی یک ساعت گاهی موجب ناخوشی و اندوه طولانی می‌شود. ❌ یک لحظه انسان یک حرکتی، یک اقدامی انجام می‌دهد، که مطابق شهوت و تمایلات اوست، لکن عقبات و تبعات آن تا مدّت‌های طولانی گریبان او را می‌گیرد. 🛑 این که ما به دنیا دلبسته می‌شویم، با دنيا گرم می‌گیریم، گرم برخورد می‌کنیم، این، خطاست؛ زیرا مرگ، دنیا را مفتضح کرده است، حقیقت دنیا را آشکار کرده. 🍃 به همین نکته انسان فکر کند، خیلی مهم است. بعد از به دست آوردن ثروت و مکنت و لذّت و ... باید انسان همه‌ی اين‌ها را رها كند و با حسرت برود! چیزی که باقی نیست، مرگ حقیقت دنیا را براي ما آشکار می‌کند؛ بی‌اعتباری دنیا را، غیرقابل اعتمادبودن دنیا را. 🍂 دنیا یعنی: همین شهوات و این لذّات و این چیزها. 🍂 و الموت فضح الدنیا، مرگ برای انسان خردمند جایی برای خشنودی و خوشحالی باقی نمی‌گذارد، که انسان خوشحال باشد که این، گیرمان آمد. انسانِ صاحب لبّ می‌فهمد که اين‌ها چیزی نیست. اگر دنیا را انسان می‌خواهد به چشم حقیقت‌بین نگاه کند، باید به این عنوان نگاه کند كه یک ابزار است، نگاه ابزاری به دنیا باید داشت. دنیا ابزاری است برای این‌که انسان بتواند به وسيله‌ی این نردبان کمال بالا برود؛ چون جای بالارفتن هم همین جاست، در همین زندگی دنیاست، با همین امکانات دنیاست که انسان می‌تواند به سوی تقرب الهی بالا برود، خودش را به یک جایی برساند. به این چشم باید به دنیا نگاه کرد. 📚 الشّافی (تلخیص کتب اربعه)؛ صفحه ۶۱۳؛ فیض کاشانی 📆 ۲۰ اردیبهشت ۱۳۸۹ (جلسه ۳۵۵ مکاسب محرّمه)

🎙جلسه ۱۷. فقه۶، الکلام في شروط المتعاقدین: بيع الفضولي... الثالثة: بيع الفضولي لنفسه المکاسب، ج۳، ص ۳۸۰؛ فالأولی في الجواب 📆 دوشنبه‌‌‌‌؛ ۱۴ اسفند ۱۴۰۲ #المکاسب #فقه۶

🌺 حدیث جلسه ۱۷: «جایگاه صحیح قلب، علم، نفس و مال» 📜 روایت ابتدای درس خارج مقام معظّم رهبری (حفظه الله) 🌕 في الكافي [عَنْهُ رَفَعَهُ قَالَ] قَالَ أَبُو عَبْدِ اَلله (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) لِرَجُلٍ: «اِجْعَلْ قَلْبَكَ قَرِيناً بَرّاً، أَوْ وَلَداً وَاصِلاً؛ وَ اِجْعَلْ علمَكَ (عَمَلَكَ) وَالِداً تَتَّبِعُهُ؛ وَ اِجْعَلْ نَفْسَكَ عَدُوّاً تُجَاهِدُهَا؛ وَ اِجْعَلْ مَالَكَ عَارِيَّةً تَرُدُّهَا». 🖊 شرح حدیث: 🍃 حضرت درباره قلب، علم، نفس و مال در اين حديث بايک بيان شيرين و جذّابی سفارش می‌فرمایند. 1⃣ اِجْعَلْ قَلْبَكَ قَرِيناً بَرّاً، أَوْ وَلَداً وَاصِلاً قلب خودت را به منزله‌ی يک رفيق مهربان و نيكوكار، يا يک فرزندِ مطيعِ پدر و مادر و واصلِ پدر و مادر قرار بده! 🍃 واصل، در مقابل قاطع و عاقّ است، فرزندِ واصل فرزندى است كه به پدر و مادر نيكی و مهربانى مى‌كند. انسان سعى مى‌كند رفيقِ خوب را از همه بدی‌ها محفوظ بدارد، يا فرزندِ مطيع را حمايت كند. قلب خودت را هم همين‌طور مورد حمايت، مراقبت و ملاحظه خودت قرار بده! قلب را رها نكن به هر جا خواست برود، به هر دامی بيفتد! حواست باشد قلبت را محافظت كنی. 2⃣ وَ اِجْعَلْ علمكَ (عَمَلَكَ) وَالِداً تَتَّبِعُهُ دانش خودت را به منزله پدرى بدان كه از او دنباله‌روی می‌كنی. مانند كودكى كه به دنبال پدرش راه می‌افتد، مراقب است دستش از دست او بيرون نيايد، گم نشود، با علم خودت چنين رفتارى كن. دستت را از دست علم بيرون نياور، از راهنمایى علم غافل نشو! 3⃣ وَ اِجْعَلْ نَفْسَكَ عَدُوّاً تُجَاهِدُهَا هواهای نفسانی خود را به منزله دشمنى بدان كه در حال جنگ با او هستى. ❌ مطلقاً از كيد او و از حمله او غفلت نكن! نفس اژدرهاست او كی مرده است؟! انسان گاهى خيال مى‌كند نفس خودش را خاضع و رام كرده است، امّا از نقطه‌اى نفس بر انسان غلبه پيدا مى‌كند كه انسان فكرش را نكرده است! بايد كمال مراقبت را داشت، مثل دشمنى كه انسان مواظب است كه ضربه نزند، هواهای نفسانی اين گونه است. 4⃣ وَ اِجْعَلْ مَالَكَ عَارِيَّةً تَرُدُّهَا نسبت به مال خودت اين تصور را داشته باش كه نزد تو عاريه اى است كه بايد آن را برگردانی. همه اموال دنيا را هم كه به كسى ببخشند عاريه است، از دست او خواهد رفت، وقتى كه انسان مُرد، يک هزارم از اين اموال هم در اختيار او نخواهد بود، يک چنين نگاهى به مال خودت داشته باش! البته انسان مى‏تواند مال را تبديل كند به چيزى كه هميشه با انسان بماند؛ اگر مال را صدقه داد، در راه خير مصرف كرد، آن وقت ماندگار خواهد شد. 📚 الشّافی (تلخیص کتب اربعه)؛ جلد ۱، صفحه ۵۰۹؛ فیض کاشانی 📆 ۱۰ دی ۱۳۸۶ (جلسه ۲۰۵ مکاسب محرّمه).

📜 عقد الفضولي لنفسه 🍃 وجه۴... شراء الفضولي

🎙جلسه ۱۹. اصول۲، کفایةالأصول؛ المقصد الأول: في الأوامر... الفصل الثالث: في الإجزاء ج۱، ص ۱۱۹؛ ثانیها: الظاهر أنّ المراد من "الاقتضاء" 📆 دوشنبه؛ ۱۴ اسفند ۱۴۰۲ #کفایة_الأصول #اصول۲

🌺 حدیث جلسه ۱۹: «عاقبت به‌خیری و عاقبت به‌شرّی» 📜 روایت ابتدای درس خارج مقام معظّم رهبری (حفظه الله) 🌕 في الكافي [عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اِبْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ أَبِي أَيُّوبَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ] عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ: «مَا أَحْسَنَ اَلْحَسَنَاتِ بَعْدَ اَلسَّيِّئَاتِ، وَ مَا أَقْبَحَ اَلسَّيِّئَاتِ بَعْدَ اَلْحَسَنَاتِ». 🖊 شرح حدیث: 🍃 یک برهه‌ای از عمر، انسان آلوده به گناه است، بعد توبه می‌کند، و زندگی را در مسیر صحیح و با دوری از گناه ادامه می‌دهد. حسنات را بعد از سیئات می‌آورد. چه قدر خوب است؟! وجهش هم واضح است. 🍂 بعد می‌فرماید: عکس این، بسیار چیز قبیحی است که انسان، اوّل در محیط حسنات زندگی کند، اهل عبادت، اهل خیر، اهل خدمت، اهل جهاد، اهل تواضع، اهل خُلق خوب. بعد از مدتی، با آلودگی‌های گوناگون وارد وادی گناه بشود. این، خیلی بد است. 🍃 در دوران خودمان کسانی را مي‌بينيم که جوانی را به صلاح گذراندند، بعد که به دوران پیری، و آن‌جایی که احتمال مردن در آن بیشتر می‌شود، رسیدند، قضیه به عکس شد! 🌱 جوان‌هایی را می‌دیدیم در دوران جوانی، آن شور و هیجان جوانی، لذايذ جوانی را، لذایذ شهوات را كنار گذاشته بودند. سیمای صالحین، محاسن، اهل نافله، اهل توجه. بعد كه يک مدتی گذشت (ده سال، بیست سال) آن سیمای صالحین‌شان تبدیل شده به سیمای فسّاق! ظاهرشان، حرف زدنشان، مشی‌شان، عملشان. فرمود: چه قدر این قبیح است؟! ◀️ به قول مرحوم امیری: شباب عمر به دانش گذشت و شِیب (پیری) به جهل کتاب عمر مرا فصل و باب، پیش و پس است فصلِ اولش، آخر است. فصلِ آخرش، اوّل است. 🍂 به جای این‌که در جوانی که انسان وقت شهواتش است، غفلتی می‌کند، لغزشی می‌کند. بعد که یک مقداری سرِ عقل آمد، به راه ثواب برگردد. در بعضى، قضيه عکس شده! در دوره‌ی جوانی‌شان از خیلی از لذّات زندگی گذشتند، بعد که به دوران پیری و آخر عمر نزدیک شدند، انسان می‌بیند که طور دیگر است. 📚 الشّافی (تلخیص کتب اربعه)؛ صفحه ۶۱۳؛ فیض کاشانی 📆 ۲۱ اردیبهشت ۱۳۸۹ (جلسه ۳۵۶ مکاسب محرّمه)

💠۱۴ اسفند، سالگرد ارتحال مرحوم آیت‌ الله محسن حبیبی (رضوان الله علیه) 🔰 تولیت سابق حوزه علمیه آیت الله مجتهدی (رحمة الله عليه) ❇️ شادی روح ایشان فاتحه ای همراه با صلوات قرائت بفرمایید. ---------- 📬 تنها کانال رسمی حوزه علمیه آیت الله مجتهدی (رحمة الله عليه) @hmojtahedi_ir

🎙جلسه ۱۸. فقه۶، الکلام في شروط المتعاقدین: بيع الفضولي... الثالثة: بيع الفضولي لنفسه المکاسب، ج۳، ص ۳۸۲؛ و قد تفطّن بعض المعاصرین 📆 سه‌شنبه‌‌‌‌؛ ۱۵ اسفند ۱۴۰۲ #المکاسب #فقه۶

🌺 حدیث جلسه ۱۸: «اهمیّت عاقبت انديشی» 📜 روایت ابتدای درس خارج مقام معظّم رهبری (حفظه الله) 🌕 في الكافي [عَنْهُ عَنْ هَارُونَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ مَسْعَدَةَ بْنِ صَدَقَةَ] عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللهِ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) قَالَ: إِنَّ رَجُلاً أَتَى اَلنَّبِيَّ (صَلَّى اَللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ)، فَقَالَ لَهُ: يَا رَسُولَ اَلله! أَوْصِنِي. فَقَالَ لَهُ رَسُولُ اَلله (صَلَّى اَللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ): فَهَلْ أَنْتَ مُسْتَوْصٍ، إِنْ أَنَا أَوْصَيْتُكَ؟ حَتَّى قَالَ لَهُ ذَلِكَ ثَلاَثاً، وَ فِي كُلِّهَا يَقُولُ لَهُ اَلرَّجُلُ: نَعَمْ؛ يَا رَسُولَ اَلله! فَقَالَ لَهُ رَسُولُ اَللهِ (صَلَّى اَللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ): «فَإِنِّي أُوصِيكَ إِذَا أَنْتَ هَمَمْتَ بِأَمْرٍ فَتَدَبَّرْ عَاقِبَتَهُ؛ فَإِنْ يَكُ رُشْداً فَامْضِهِ، وَ إِنْ يَكُ غَيّاً فَانْتَهِ عَنْهُ». 🖊 شرح حدیث: 🍃 اگر به تو سفارش بكنم، وصيت بكنم به آن وصيت عمل خواهی كرد؟! سه مرتبه حضرت اين را به او فرمودند: كه اگر نصيحت كنم تو طبق نصيحت من عمل خواهی كرد؟! در هر سه دفعه گفت: بله؛ حتماً عمل خواهم كرد. 🌱 معلوم می‌شود كه اين سفارش، يک سفارش آسانى نيست، لذا از او می‌خواهند مؤكّداً عهد بگيرند كه عمل بكند. ❇️ مى‏فرمايند: اگر همت به يک كارى گماشتی، و بنا گذاشتی كه يک كارى را انجام بدهی، عاقبتِ اين كار را، نتيجه‌ی اين كار را مورد تدبّر قرار بده! 🍃 عاقبت انديشی كن! 🌱مثلاً تصميم می گيريد يک شغلى يا يک مسئوليتی را قبول بكنيد، به يک سفری برويد، و از اين قبيل امورى كه انسان به‌طور دائم در زندگى با آن‌ها مواجه است، ببينيد عاقبت اين كار چيست؟ آيا ظرفيت اين كار را داريد؟ آيا توانايی برخورد با وساوسی كه در ضمن اين‌کار براى شما پيش مى‌آيد داريد؟ آيا مسئولیت‌های سنگينی كه در اين‌کار بر دوش شما قرار می‌گیرد آن‌ها را مى‌توانيد تحمّل كنيد؟ 🍂 اگر هريک از اين‌ها پاسخش منفى باشد عاقبت آن كار غیّ خواهد شد. 🍃 اگر جواب همه اين‌ها مثبت باشد عاقبتش مى‌شود رشد. ✅ اين ضابطه بزرگ و مهمّی است. ❌ گاهى تصوّر ما اين است كه اين كار را مى‌توانيم انجام دهيم، امّا در عمل چون اغلب اين ملاحظات را نمی‌کنيم دچار مشكلات مى ‌شويم. 📚 الشّافی (تلخیص کتب اربعه)؛ جلد ۱، صفحه ۵۱۰؛ فیض کاشانی 📆 ۷ بهمن ۱۳۸۶ (جلسه ۲۰۶ مکاسب محرّمه).

🎙جلسه ۲۰. اصول۲، کفایةالأصول؛ المقصد الأول: في الأوامر... الفصل الثالث: في الإجزاء ج۱، ص ۱۲۰؛ إذا عرفت هذه الأمور 📆 سه‌شنبه؛ ۱۵ اسفند ۱۴۰۲ #کفایة_الأصول #اصول۲

🌺 حدیث جلسه ۲۰: «مبادا مؤمنین را از رحمت خدا مأیوس کنی!» 📜 روایت ابتدای درس خارج مقام معظّم رهبری (حفظه الله) 🌕 في الكافي [مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اِبْنِ مَحْبُوبٍ عَنِ اَلْعَلاَءِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ] عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) قَالَ: «يَا مُحَمَّدَ بْنَ مُسْلِمٍ! ذُنُوبُ اَلْمُؤْمِنِ إِذَا تَابَ مِنْهَا مَغْفُورَةٌ لَهُ، فَلْيَعْمَلِ اَلْمُؤْمِنُ لِمَا يَسْتَأْنِفُ بَعْدَ اَلتَّوْبَةِ وَ اَلْمَغْفِرَةِ؛ أَمَا وَ اَللَّهِ؛ إِنَّهَا لَيْسَتْ إِلَّا لِأَهْلِ اَلْإِيمَانِ؛ قُلْتُ: فَإِنْ عَادَ بَعْدَ اَلتَّوْبَةِ وَ اَلاِسْتِغْفَارِ مِنَ اَلذُّنُوبِ، وَ عَادَ فِي اَلتَّوْبَةِ؟ فَقَالَ: يَا مُحَمَّدَ بْنَ مُسْلِمٍ! أَ تَرَى اَلْعَبْدَ اَلْمُؤْمِنَ يَنْدَمُ عَلَى ذَنْبِهِ وَ يَسْتَغْفِرُ مِنْهُ وَ يَتُوبُ، ثُمَّ لاَيَقْبَلُ اَللَّهُ تَوْبَتَهُ؟ قُلْتُ: فَإِنَّهُ فَعَلَ ذَلِكَ مِرَاراً، يُذْنِبُ ثُمَّ يَتُوبُ وَ يَسْتَغْفِرُ اَللَّهَ؛ فَقَالَ: كُلَّمَا عَادَ اَلْمُؤْمِنُ بِالاِسْتِغْفَارِ وَ اَلتَّوْبَةِ عَادَ اَللَّهُ عَلَيْهِ بِالْمَغْفِرَةِ، وَ «إِنَّ اَللّٰهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ» «يَقْبَلُ اَلتَّوْبَةَ» ... «وَ يَعْفُوا عَنِ اَلسَّيِّئٰاتِ»؛ فَإِيَّاكَ أَنْ تُقَنِّطَ اَلْمُؤْمِنِينَ مِنْ رَحْمَةِ اَللَّهِ». 🖊 شرح حدیث: 🍃 با توبه آن‌چه که نوشته شده بود، تمام می‌شود. مؤمن بعد از آن‌که توبه کرد و مشمول مغفرت الهی شد، از نو شروع به عمل کند. 🍃 طبعاً انسان عاقل در چنین مواردی که پرونده‌ی او پاک شده و از نو می‌خواهد شروع کند، آن کار زشتی را که قبلاً انجام می‌داد، ديگر تکرار نمی‌کند. امّا این، مخصوص اهل ایمان است. محمد بن مسلم مى‌گويد: اگر بعد از آن‌که توبه کرد و مشمول مغفرت شد، دوباره گناه کرد، بعد از گناه، دوباره توبه کرد، این چطور است؟ 🍃 حضرت فرمودند: تو خیال می‌کنی بعد از آن که بنده‌ی مؤمن گناهی کرد، بعد هم پشیمان شد و دوباره توبه کرد، خدا قبول نخواهد کرد؟ توبه‌ی دوّم هم مثل همان توبه‌ی اوّل است. بالاخره بنده‌ی مؤمنی است، اشتباهی کرده بود، شهوتی بر او غالب شده بود، دوباره توبه کرده، فکر می‌کنی خدا از او قبول نمی‌کند؟ مسلّماً خداوند این توبه‌ی دوّم را هم قبول می‌کند. به مجرّد این‌که استغفار کند، توبه کند و برگردد به سوی خداوند متعال، خداوند متعال هم بر می‌گردد به سوی او، و مغفرتش را شامل حال او می‌کند. ✅ سپس فرمودند: مبادا مؤمنین را از رحمت خدا مأیوس کنی! بگویی حال که دوباره توبه را شکستی و گناه کردی، دیگر توبه‌ی تو قبول نیست. مأیوس نکن! گنهكار تا لحظه‌ی آخر هم می‌تواند توبه کند. 🍃 البته این توبه، توبه‌ی ظاهری و زبانی نیست؛ یعنی واقعاً پشیمان بشود، واقعاً از خدای متعال طلب مغفرت کند. 🍃 در هر دفعه این توبه، توبه‌ی واقعی باشد. 🛑 و الّا اگر توبه‌ی واقعی نباشد، چنين مى‌شود گفت: «از بس که شکسته، باز بستم توبه فریاد همی‌ کند ز دستم توبه دیروز به توبه‌ای شکستم ساغر امروز به ساغری شکستم توبه!» 📚 الشّافی (تلخیص کتب اربعه)؛ صفحه ۶۱۳؛ فیض کاشانی 📆 ۲ خرداد ۱۳۸۹ (جلسه ۳۵۷ مکاسب محرّمه)

🎙جلسه ۱۹. فقه۶، الکلام في شروط المتعاقدین: بيع الفضولي... الثالثة: بيع الفضولي لنفسه المکاسب، ج۳، ص ۳۸۴؛ هذا، مع أنّه ربما یلتزم 📆 چهارشنبه‌‌‌‌؛ ۱۶ اسفند ۱۴۰۲ #المکاسب #فقه۶