💕 💕 💕 💕 🔷 رمان/ بدون تو هرگز۱۱ 🌸 علی در جبهه بسختی مجروح شد. او را برای معالجه به تهران آوردند و هانیه مجبورشد مدتی در بیمارستان صحرایی بماند. نمی توانست آنجا را با آن همه کمبود نیروی پرستار رها کند. زینب از این بابت از هانیه دلخور و عصبانی بود. بالاخره بعد از مدتی برگشت تا مراقب علی باشد تا این که علی بهبود پیدا کرد. 📚 نویسنده: زینب حسینی در ۳۱ تیر ۱۳۹۷ 💫 این بار که علی رفت جبهه، من نتونستم دنبالش برم … دلم پیش علی بود اما باید مراقب امانتی های توی راهی علی می شدم … هر چند با بمباران ها، مگه آب خوش از گلوی احدی پایین می رفت؟ … 💜 نغمه اسماعیل 🌸 اون روز زینب مدرسه بود و مریم طبق معمول از دیوار راست بالا می رفت … عروسک هاش رو چیده بود توی حال و یه بساط خاله بازی اساسی راه انداخته بود … توی همین حال و هوا بودم که صدای زنگ در بلند شد و خواهر کوچیک ترم بی خبر اومد خونه مون … پدرم دیگه اون روزها مثل قبل سختگیری الکی نمی کرد … دوره ما، حق نداشتیم بدون اینکه یه مرد مواظب مون باشه جایی بریم … علی، روی اون هم اثر خودش رو گذاشته بود… بعد از کلی این پا و اون پا کردن … بالاخره مهر دهنش باز شد و حرف اصلیش رو زد … مثل لبو سرخ شده بود … 🌸 – هانیه … چند شب پیش توی مهمونی تون … مادر علی آقا گفت … این بار که آقا اسماعیل از جبهه برگرده می خواد دامادش کنه 😛 … 🌸 جمله اش تموم نشده تا تهش رو خوندم … به زحمت خودم رو کنترل کردم … 🌸 – به کسی هم گفتی؟ … 🌸 یهو از جا پرید … 🌸 – نه به خدا … پیش خودمم خیلی بالا و پایین کردم … 🌸 دوباره نشست … نفس عمیق و سنگینی کشید … 🌸 – تا همین جاش رو هم جون دادم تا گفتم … 💜 دو اتفاق مبارک 🌸 با خوشحالی پیشونیش رو بوسیدم … – اتفاقا به نظر من خیلی هم به همدیگه میاید … هر کاری بتونم می کنم … 🌸 گل از گلش شکفت … لبخند محجوبانه ای زد و دوباره سرخ شد … 🌸 توی اولین فرصت که مادر علی خونه مون بود … موضوع رو غیر مستقیم وسط کشیدم و شروع کردم از کمالات خواهر کوچولوم تعریف کردن … البته انصافا بین ما چند تا خواهر … از همه آرام تر، لطیف تر و با محبت تر بود … حرکاتش مثل حرکت پر توی نسیم بود … خیلی صبور و با ملاحظه بود … حقیقتا تک بود 😊 … خواستگار پر و پا قرص هم خیلی داشت… 🌸 اسماعیل، نغمه رو دیده بود … مادرشون تلفنی موضوع رو باهاش مطرح کرد و نظرش رو پرسید … تنها حرف اسماعیل، جبهه بود … از زمین گیر شدنش می ترسید … 🌸 این بار، پدرم اصلا سخت نگرفت … اسماعیل که برگشت … تاریخ عقد رو مشخص کردن … و کمی بعد از اون، سه قلوهای من به دنیا اومدن … سه قلو پسر … احمد، سجاد، مرتضی … و این بار هم علی نبود … 💜 برای آخرین بار 🌸 این بار هم موقع تولد بچه ها علی نبود … زنگ زد، احوالم رو پرسید … گفت که فشار توی جبهه سنگینه و مقدور نیست برگرده … وقتی بهش گفتم سه قلو پسره … فقط سلامتی شون رو پرسید … 🌸 – الحمدلله که سالمن … 🌸 – فقط همین … بی ذوق … همه کلی واسشون ذوق کردن… 🌸 – همین که سالمن کافیه … سرباز امام زمان رو باید سالم تحویل شون داد … مهم سلامت و عاقبت به خیری بچه هاست … دختر و پسرش مهم نیست … 🌸 همین جملات رو هم به زحمت می شنیدم … ذوق کردن یا نکردنش واسم مهم نبود … الکی حرف می زدم که ازش حرف بکشم … خیلی دلم براش تنگ شده بود … حتی به شنیدن صداش هم راضی بودم … 🌸 زمانی که داشتم از سه قلوها مراقبت می کردم … تازه به حکمت خدا پی بردم … شاید کمک کار زیاد داشتم … اما واقعا دختر عصای دست مادره … این حرف تا اون موقع فقط برام ضرب المثل بود … 🌸 سه قلو پسر … بدتر از همه عین خواهرهاشون وروجک … 🌸 هنوز درست چهار دست و پا نمی کردن که نفسم رو بریده بودن … 🌸 توی این فاصله، علی … یکی دو بار برگشت … خیلی کمک کار من بود … اما واضح، دیگه پابند زمین نبود … هر بار که بچه ها رو بغل می کرد … بند دلم پاره می شد … 🌸 ناخودآگاه یه جوری نگاهش می کردم … انگار آخرین باره دارم می بینمش … نه فقط من، دوست هاش هم همین طور شده بودن … برای دیدنش به هر بهانه ای میومدن در خونه … هی می رفتن و برمی گشتن و صورتش رو می بوسیدن … موقع رفتن چشم هاشون پر اشک می شد … دوباره برمی گشتن بغلش می کردن … 🌸 همه … حتی پدرم فهمیده بود … این آخرین دیدارهاست … تا اینکه … واقعا برای آخرین بار … رفت … 💜 اشباح سیاه 🌸 حالم خراب بود … می رفتم توی آشپزخونه … بدون اینکه بفهمم ساعت ها فقط به در و دیوار نگاه می کردم … قاطی کرده بودم … پدرم هم روی آتیش دلم نفت ریخت … 🌸 برعکس همیشه، یهو بی خبر اومد دم در … بهانه اش دیدن بچه ها بود … اما چشمش توی خونه می چرخید … تا نزدیک شام هم خونه ما موند … آخر صداش در اومد … 🌸 – این شوهر بی مبالات تو … هیچ وقت خونه نیست … 🌸 به زحمت بغضم رو کنترل کردم … 🌸 – برگشته جبهه … 🌸 حالتش عوض شد … سریع بلند شد کتش رو پوشید که بره… دنب

الش تا پای در رفتم اصرار کنم برای شام بمونه … چهره اش خیلی توی هم بود … یه لحظه توی طاق در ایستاد … 🌸 – اگر تلفنی باهاش حرف زدی … بگو بابام گفت … حلالم کن بچه سید … خیلی بهت بد کردم … 🌸 دیگه رسما داشتم دیوونه می شدم … شدم اسپند روی آتیش … شب از شدت فشار عصبی خوابم نمی برد … 🌸 اون خواب عجیب هم کار خودش رو کرد … خواب دیدم موجودات سیاه شبح مانند، ریخته بودن سر علی … هر کدوم یه تیکه از بدنش رو می کند و می برد … 🌸 از خواب که بلند شدم، صبح اول وقت … سه قلوها و دخترها رو برداشتم و رفتم در خونه مون … بابام هنوز خونه بود … مادرم از حال بهم ریخته من بدجور نگران شد … بچه ها رو گذاشتم اونجا … حالم طبیعی نبود … چرخیدم سمت پدرم… 🌸 – باید برم … امانتی های سید … همه شون بچه سید … 🌸 و سریع و بی خداحافظی چرخیدم سمت در … مادرم دنبالم دوید و چادرم رو کشید … 🌸 – چه کار می کنی هانیه؟ … چت شده؟ … 🌸 نفس برای حرف زدن نداشتم … برای اولین بار توی کل عمرم… پدرم پشتم ایستاد … اومد جلو و من رو از توی دست مادرم کشید بیرون … 🌸 – برو … و من رفتم … 📚ادامه دارد… @dosteshahideman

💕 💕 💕 💕 🔷 رمان بدون توهرگز/۱۲ 🌸 علی که دوباره راهی جبهه شد، دو اتفاق خوب افتاد، اول قرار شد اسماعیل برادر کوچکتر علی با نغمه خواهر هانیه ازدواج کنند. قرار عقدشان هم بعد از برگشتن اسماعیل از جبهه گذاشته شد. دوم سه قلوهای هانیه بدنیا آمدند؛… احمد، سجاد، مرتضی … و این بار هم علی نبود …هانیه اما دلش طاقت بی خبری از علی را نیاورد و به دنبالش رفت… 📚نویسنده: زینب حسینی در ۷ مرداد ۱۳۹۷ 🌸 بیت المال 🌸 احدی حریف من نبود … گفتم یا مرگ یا علی … به هر قیمتی باید برم جلو … دیگه عقلم کار نمی کرد … با مجوز بیمارستان صحرایی خودم رو رسوندم اونجا … اما اجازه ندادن جلوتر برم … 💜 دو هفته از رسیدنم می گذشت … هنوز موفق نشده بودم علی رو ببینم که آماده باش 🙂 دادن … 💜 آتیش روی خط سنگین شده بود … جاده هم زیر آتیش … به حدی فشار سنگین بود که هیچ نیرویی برای پشتیبانی نمی تونست به خط برسه … توپخونه خودی هم حریف نمی شد… 💜 حدس زده بودن کار یه دیدبانه و داره گرا میده … چند نفر رو فرستادن شکارش اما هیچ کدوم برنگشتن … علی و بقیه زیر آتیش سنگین دشمن … بدون پشتیبانی گیر کرده بودن… ارتباط بی سیم هم قطع شده بود … 💜 دو روز تحمل کردم … دیگه نمی تونستم … اگر زنده پرتم می کردن وسط آتیش، تحملش برام راحت تر بود … ذکرم شده بود … علی علی … خواب و خوراک نداشتم … طاقتم طاق شد … رفتم کلید آمبولانس رو برداشتم … 💜 یکی از بچه های سپاه فهمید … دوید دنبالم … 💜 – خواهر … خواهر … 💜 جواب ندادم … 💜 – پرستار … با توام پرستار … 💜 دوید جلوی آمبولانس و کوبید روی شیشه … با عصبانیت داد زد … 💜 – کجا همین طوری سرت رو انداختی پایین؟ … فکر کردی اون جلو دارن حلوا پخش می کنن؟😳 … 💜 رسما قاطی کردم … 💜 – آره … دارن حلوا پخش می کنن … حلوای شهدا رو … به اون که نرسیدم … می خوام برم حلوا خورون مجروح ها … 💜 – فکر کردی کسی اونجا زنده مونده؟ … توی جاده جز لاشه سوخته ماشین ها و … جنازه سوخته بچه ها هیچی نیست… 💜 بغض گلوش رو گرفت … به جاده نرسیده می زننت … این ماشین هم بیت الماله … زیر این آتیش نمیشه رفت … ملائک هم برن اون طرف، توی این آتیش سالم نمی رسن … 💜 – بیت المال … اون بچه های تکه تکه شده ان … من هم ملک نیستم … من کسیم که ملائک جلوش زانو زدن … 💜 و پام رو گذاشتم روی گاز … دیگه هیچی برام مهم نبود … حتی جون خودم … 🌸 و جعلنا 🌸 و جعلنا خوندم … پام تا ته روی پدال گاز بود … ویراژ می دادم و می رفتم … 💜 حق با اون بود … جاده پر بود از لاشه ماشین های سوخته… بدن های سوخته و تکه تکه شده … آتیش دشمن وحشتناک بود … چنان اونجا رو شخم زده بودن که دیگه اثری از جاده نمونده بود … 💜 تازه منظورش رو می فهمیدم … وقتی گفت … دیگه ملائک هم جرات نزدیک شدن به خط رو ندارن … واضح گرا می دادن… آتیش خیلی دقیق بود … 💜 باورم نمی شد … توی اون شرایط وحشتناک رسیدم جلو … 💜 تا چشم کار می کرد … شهید بود و شهید ❤️ … بعضی ها روی همدیگه افتاده بودن … با چشم های پر اشک فقط نگاه می کردم … دیگه هیچی نمی فهمیدم … صدای سوت خمپاره ها رو نمی شنیدم … دیگه کسی زنده نمونده که هنوز می زدن … 💜 چند دقیقه طول کشید تا به خودم اومدم … بین جنازه شهدا دنبال علی خودم می گشتم … 💜 غرق در خون … تکه تکه و پاره پاره … بعضی ها بی دست… بی پا … بی سر … بعضی ها با بدن های سوراخ و پهلوهای دریده … هر تیکه از بدن یکی شون یه طرف افتاده بود … تعبیر خوابم رو به چشم می دیدم … 💜 بالاخره پیداش کردم … به سینه افتاده بود روی خاک … چرخوندمش … هنوز زنده بود … به زحمت و بی رمق، پلک هاش حرکت می کرد … سینه اش سوراخ سوراخ و غرق خون … از بینی و دهنش، خون می جوشید … با هر نفسش حباب خون می ترکید و سینه اش می پرید … 💜 چشمش که بهم افتاد … لبخند ملیحی صورتش رو پر کرد … با اون شرایط … هنوز می خندید … 💜 زمان برای من متوقف شده بود … 💜 سرش رو چرخوند … چشم هاش پر از اشک شد … محو تصویری که من نمی دیدم … لبخند عمیق و آرامی، پهنای صورتش رو پر کرد 🌸 … آرامشی که هرگز، توی اون چهره آرام ندیده بودم … پرش های سینه اش آرام تر می شد … آرام آرام … آرام تر از کودکی که در آغوش پر مهر مادرش … خوابیده بود … 💜 پ.ن: برای شادی ارواح مطهر شهدا … علی الخصوص شهدای گمنام … و شادی ارواح مادرها و پدرهای دریا دلی که در انتظار بازگشت پاره های وجودشان … سوختند و چشم از دنیا بستند … صلوات … 🌸 اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم 🌸 ان شاء الله به حرمت صلوات … ادامه دهنده راه شهدا باشیم … نه سربار اسلام … 🌸 برمی گردم 🌸 وجودم آتش گرفته بود … می سوختم و ضجه می زدم … محکم علی رو توی بغل گرفته بودم … صدای ناله های من بین سوت خمپاره ها گم می شد … 💜 از جا بلند شدم … بین جنازه شهدا … علی رو روی زمین می کشیدم … بدنم قدرت و توان نداشت … هر قد

م که علی رو می کشیدم … محکم روی زمین می افتادم … تمام دست و پام زخم شده بود … دوباره بلند می شدم و سمت ماشین می کشیدمش … آخرین بار که افتادم … چشمم به یه مجروح افتاد … 💜 علی رو که توی آمبولانس گذاشتم، برگشتم سراغش … بین اون همه جنازه شهید، هنوز یه عده باقی مونده بودن … هیچ کدوم قادر به حرکت نبودن … تا حرکت شون می دادم… ناله درد، فضا رو پر می کرد … 💜 دیگه جا نبود … مجروح ها رو روی همدیگه می گذاشتم … با این امید … که با اون وضع فقط تا بیمارستان زنده بمونن و زیر هم، خفه نشن … نفس کشیدن با جراحت و خونریزی … اون هم وقتی یکی دیگه هم روی تو افتاده باشه … 💜 آمبولانس دیگه جا نداشت … چند لحظه کوتاه … ایستادم و محو علی شدم … 💜 کشیدمش بیرون … پیشونیش رو بوسیدم … 💜 – برمی گردم علی جان … برمی گردم دنبالت … 💜 و آخرین مجروح رو گذاشتم توی آمبولانس … 📚ادامه دارد… @dosteshahideman

شب ‌است و آنچہ دلم ڪردہ آرزو اینجاست . . . ز عمر نشمرم آن ساعتے ڪہ او اینجاست . . . #شبت_بخیر_علمدار #شبتون_شهدایی 🌹| @dosteshahideman

✨مهدی جانم سلام آقا شرمنده ام که بینِ دعاهای شخصی ام "عَجِّل وَليِّكَ الْفَرَجَ"ت آخری شده... اللهم.عجل.لولیک.الفرج سلام.آقاے.مهربونمم ❤️| @dosteshahideman

❁╮ بسم رب الشهــداء ╰❁ ↫•° آن قسمتـے از شـروع صبـح را دوستـــ دارم ڪ بايد بہ "تـــــو" فڪر ڪرد... ❃ سلام.صبحت.بخیر.علمدار 🕊| @dosteshahideman

🍃🌷🌷🌷🍃 #حدیٽ_عشق 😍 به امام صادق(ع)گفتند: 🔹اجر كسى كه ديگرى را تجهیز کند تا به زيارت حسین (ع) برود چیست؟ فرمود: به ازای هر درهمى كه خرج كرده، خداوند به اندازه كوه احد به وی حسنه عطا میکند. کامل الزیارات.ص ۱ 🌷| @dosteshahideman 🍃🌷🍃🌷🍃🌷🍃🌷🍃🌷🍃🌷🍃🌷

🕊🕊🕊🕊🕊🕊 🌹وصیت نامه ی #شهید_بزرگوار_امیر_لطفی 🌹 سلام ، لطفاً این وصیت‌نامه را با لبخند بخوانید😊 سلامی بزرگ محضر صاحب‌الزمان (عج) و روح پاک امام راحل (ره) و رهبر عالم تشیع و اسلام قائدنا آیت‌الله سید علی خامنه‌ای (مدظله‌العالی) و روح پاک شهدای اسلام به‌خصوص سیدالشهدا حضرت اباعبدالله الحسین (ع) که جان ها هفته فدای آن بزرگوار ، این دنیا با تمام زیبایی ها و انسان‌های خوب مثل گذر است نه ماندن و تمامی ما دیر یا زود باید برویم ، اما چه‌بهتر که زیبا برویم . در هیاهوی زندگی متوجه شدم که چه دویدن‌هایی که فقط پاهایم را از من گرفت درحالی‌که گویی ایستاده بودم ، چه غصه‌هایی که فقط باعث سپیدی مویم شد اما دریافتم که کسی هست که اگر بخواهد می‌شود وگرنه ، نمی‌شود . کاش نمی‌دویدم ، نه غصه می‌خوردم ، فقط او را می‌خواندم . 🕊🌷🕊🌷🕊🌷🕊🌷🕊🌷🕊 مادر جان سلام ، روح پدرم شاد مادر گرامی ممنون ، بابت همه‌چیز ممنون ، ممنون که مرا بامحبت اهل‌بیت (ع) آشنا کردی ممنون بابت تشویق‌های شما که هیچ‌وقت نگذاشت از راه اسلام و اهل‌بیت (ع) دور شوم ، مرا ببخش و حلال کن که نتوانستم فرزندی خوب و لایق برای شما باشم ؛ تمنا دارم از خداوند بزرگ بخواهید که این قربانی را نیز قبول کند زیرا هیچ راهی بهتر از این نیست و این را شما به من آموختید . با خواهش و التماس از شما می‌خواهم که این شادمانی را با پوشیدن لباس سیاه ، غمگین و خراب نکنید زیرا لباس سیاه مختص ارباب بی کفن هست و بس و غم مخصوص حضرت زینب (س) و خواهش آخر اینکه مثل کوه باافتخار و سری بالاگرفته از این اتفاق خوب یاد کنید تا چشمان دشمنان کور شود . من خودم را در حدی که بخواهم پندی یا نصیحتی داشته باشم نمی‌بینم ، ولی چند درخواست از جوانان هم‌وطنم دارم . اول اینکه درهرصورت ممکن پشتیبان ولی‌فقیه باشند و بمانند چون مملکت اسلامی بدون ولی‌فقیه ارزشی ندارد. به دختران مسلمان عرض کنم که حجاب حضرت زهرایی شما موجب حفظ نگاه برادران می‌شود ، به پسران مسلمان عرض کنم بی‌اعتنایی شما و حفظ نگاه شما موجب حفظ حجاب خواهران خواهد شد . لطفاً سوره آل‌عمران آیه ۱۶۴ تا ۱۷۰ را قرائت کنید (بامعنی) پشتیبان ولی فقیه باشید وبمانید چون مملکت اسلامی بدون ولی فقیه ارزشی ندارد داخل قبرم را حسینیه کرده وسیاه پوش کنید وسپس مرا به خاک بسپارید امیر لطفی فرزند پیر غلام اهل‌بیت (ع) محمدتقی لطفی 🕊| @dosteshahideman 🕊🕊 🕊🕊🕊 🕊🕊🕊🕊 🕊🕊🕊🕊🕊