شرح دعای روز شانزدهم ماه رمضان فنایی اشکوری http://eitaa.com/dreshkevari

زندگی نامه آیت الله سید نورالدین اشکوری به کوشش سعید فلاحی ناشر: موسسه نابغه آل الصدر قم، ۱۴۰۲ http://eitaa.com/dreshkevari

🚩جشن ولادت امام حسن مجتبی علیه السلام به سبک شیعیان عمانی 😍 #مطالعات_فرهنگی_اجتماعی_شیعیان

عوامل و زمینه های دین گریزی محمد فنایی اشکوری http://eitaa.com/dreshkevari

شرح دعای روز هفدهم ماه رمضان فنایی اشکوری http://eitaa.com/dreshkevari

شرح دعای روز هیجدهم ماه رمضان فنایی اشکوری http://eitaa.com/dreshkevari

شب قدر است و محتاج دعايم زعمق دل دعايي کن برايم اگر امشب به معبودت رسيدي خدا را در ميان اشک ديدي کمي هم نزد او يادي ز ما کن کمي هم جاي او ما را صدا کن بگو يارب فلاني روسياهست دو دستش خالي و غرق گناه است بگو يارب تويي درياي جوشان در اين شب رحمتت بر وي بنوشان

چرا به علی عشق می ورزیم؟  فنایی اشکوری http://eitaa.com/dreshkevari

در این شبهای عزیز حق داران را از یاد نبریم و از خداوند مهربان مغفرت و علو درجاتشان را بخواهیم. http://eitaa.com/dreshkevari

شرح دعای روز نوزدهم ماه رمضان فنایی اشکوری http://eitaa.com/dreshkevari

 🌏پرسشی فلسفی دربارۀ آفرینش دربارۀ آفرینش این سؤال همیشه برایم مطرح بوده است که اگر خدا عالم را در زمانی آفریده باشد باید پیش از آفرینش عالم زمانی باشد. پس آن زمان از کجا آمده است. اگر خدا آن زمان را آفریده باشد باید در زمانی آفریده باشد و این منتهی به تسلسل در آفرینش زمان ها می شود. اما اگر پیش از آفرینش زمانی نباشد عالم ازلی خواهد بود و اگر ازلی باشد نیاز به آفریدن ندارد. پس در هر دو صورت آفرینش با مشکل مواجه است. ممنون می شوم اگر پاسخ دهید. پاسخ   ✍این سؤال همیشه در متافیزیک و الهیات مطرح بوده است. برخی عالم را ازلی و بی نیاز از آفرینش می دانستند و برخی مانند متکلما عالم را حادث می دانستند و همانطور که غزالی در تهافت می گوید آنها معتقد بودند آفرینش با ازلیت نمی سازد و قول به قدم عالم از سوی فلاسفه ناسازگار با آفرینش است. اما ابن سینا این معضل را حل کرده است. او هم به آفرینش قائل است هم به قدم عالم. او تبیین می کند که مناط نیاز به علت امکان است، نه حدوث. بنا بر این ممکن الوجود وابسته به واجب الوجود است، چه عالم ازلی باشد چه نباشد. ازلیت منافاتی با اتکای به علت ندارد.    ارسطو از خدا به عنوان محرک نخستین یاد می کند، اما دربارۀ آفرینش جهان و نحوء پیدایش موجودات از مبدأ نخستین سخن روشنی ندارد. متکلمان پیش از ابن سنیا به نظریۀ خلق در زمان معتقد بودند. از نظر آنان جهان نمی تواند هم مخلوق و هم ازلی باشد. ابن سینا برپایۀ نظریه اش درباره واجب و ممکن و با استفاده از نظریۀ فیض نو افلاطونیان از صدور موجودات از علت نخستین در لازمان سخن می گوید. از نظر ابن سینا مخلوق بودن عالم با ازلی بودن آن سازگار است. جهان در ذاتش ممکن الوجود است. با هستی بخشی علت به آن واجب بالغیر و موجود می شود و بدون آن معدوم است.    خلق جهان ابداعی است و ابداع تأییس الشیء بعد لیس مطلق است. یعنی معلول که بالذات معدوم است به سبب علت موجود می شود. حکم ذاتی ممکن الوجود معدوم بودن است و موجود بودنش به سبب علت است. حکم ذاتی آن که معدوم بودن است تقدم دارد بر حکمی که به سبب علت برایش حاصل می شود. پس معدومیتش بر موجودیتش و به تعبیر ابن سینا لیسش بر ایسش تقدم و ایسش بر لیسش تأخر دارد. اما این تقدم تنها در ذهن است، لیکن در خارج ایجاد مشروط به مسبوق بودن شیء به عدم نیست. به عبارت دیگر فاعل نخستین یا مبدع تقدم ذاتی بر معلول دارد، نه زمانی. به بیان دیگر ابداع ایجاد جهان است،اما مسبوقیت جهان به عدم در آن مفروض نیست. پس خلق جهان با قدم ازلی جهان سازگار است. لازمۀ مفروض گرفتن مسبوقیت خلقجهان به عدم، خلق در زمان است؛ لیکن ابداع مشروط به آن نیست. در ابداع معلول تنها به علت متکی است، نه به چیز دیگر و بدون نیاز به واسطه ای مانند ماده، یا ابزار یا زمان. از این رو ابداع با تکوین و احداث متفاوت است. تکوین ایجاد چیزی است به وساطت ماده و ابزار و احداث ایجاد چیزی درزمان است و ابداع متفاوت با هر دو است. ملاصدرا با طرح اصالت وجود و ربطی بودن ممکنات گامی جدید در این مسئله برداشت. در اینجا بیشتر نمی توان توضیح داد و باید به منابع فلسفی به ویژه آثار ابن سینا و ملاصدرا و شرح ها آنها رجوع کنید.   http://eitaa.com/dreshkevari