eitaa logo
تسبیح۲ (کانال دکتر غفرانی)
1.1هزار دنبال‌کننده
17 عکس
102 ویدیو
174 فایل
دکتر محمد جعفر غفرانی
مشاهده در ایتا
دانلود
تسبیح۲ (کانال دکتر غفرانی)
#قطرات_بارانی_۶۱۰۲ #پرسش در سوره حدید ان جا که خداوند میفرماید اهن را فرستادیم و در ان سودهایی برا
فرق معنا و مفهوم و مصداق چی هست؟ معنا کلی است و مصداق جزئی بله، همینطور است که فرمودید. مثلا: وقتی می‌گویند: خیلی *سرد* است، منظورشان ممکن است: هوا، آب، غذا و .... و حتی *مزاج* باشد. پس هوا و آب و غذا و مزاج، *مصادیق* واژه *سرد* هستند اما *معنای سرد* هیچکدام از اینها *نیست.* 👈واژه: 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام، ایمو، روبیکا @dr_ghofrani2
استاد، برای شب قدر چه توصیه هایی می کنید‌‌ ... ظاهرا *هر شبی* که خودمان را *إحیا* کنیم و *قدر خود* را در *آینه قرآن* عاقلانه *بفهمیم* و به *تکلیف* برسیم و تکالیفمان را صرفنظر از *رفتار اطرافیانمان* انجام دهیم و خودمان را به *امام* خود *عرضه* و به *اطاعت محض* از او برسیم، همان *لیله القدر* ماست. 👈واژه: 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام، ایمو، روبیکا @dr_ghofrani2
در ادامه ی اين سوالم هست، اين اقايی كه به ما مقروض اند هر روز وعده ی فردارو می دهند و همسرخوشبينم باورميكنند و هرروز بازی ميخورند ... هرروز توی دلم بچه های اين اقارو نفرين ميكنم ولی عذاب وجدان دارم چكنم ۱ـ در امور بیرونی همسرتان *دخالت مستقیم* نداشته باشید و خودتان را با *مسائل* ایشان *درگیر* نکنید. ۲ـ دیگران (که از مسائل و گرفتاریهایش هیچ خبری ندارند) خصوصا *فرزندانشان* که دخالتی در رفتار پدر خود ندارند را *نفرین* نکنید. نفرین کردن از اخلاق *مؤمنین* نیست. ۳ـ لطفا پس از این همه عبادت و روزه گرفتن، اعصابتان را مدیریت کنید و *تمام ذرات آفرینش* را در *محضر خداوند حکیم* ببینید تا به *آرامش* برسید و بتوانید در خانواده و خصوصا برای همسر محترمتان *آرامش‌بخش* باشید. ۴ـ از *کمترین تحقیری* نسبت به همسر محترمتان (که بعید نیست *گناه کبیره* باشد،) خودداری بفرمائید زیرا تحقیر، *هیچ مشکلی* را حل نمی‌کند. ۵ـ تلخ‌تر از *بی‌اعتبار* شدن یک *مرد* در جامعه، بی‌اعتبار شدن نزد *همسر* اوست. زیرا ظاهرا شما مسلمانید و *فقط* برای *پشتیبانی* از شوهرتان و به دستور خالقتان با او *ازدواج* کرده‌اید. لطفا *تمام زحمات* خود را با احتمالا *حرف دیگران* و *غلبه نفسانیت* خودتان هدر ندهید. 👈واژه: 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام، ایمو، روبیکا @dr_ghofrani2
📌همراه با نظرات شما ... امام زمانمون ما رو بیشتر از پدر و مادر هامون دوست داره و خیلی خیلی مهربون از پدر و مادر هامون نسبت به ما هست ... امشب همه ی حاجاتمون رو بذاریم کنار و خدا رو به حضرت زینب قسم دهیم که ظهور پدرمون رو برسونه. 📌همراه با نظرات استاد با سلام و احترام و تشکر از دغدغه مؤمنانه شما. لطفا توجه داشته باشید که هر قدر این دعاها را بخوانیم تا زمانی که *قدر* خود را به درستی و از منظر قرآن *نشناسیم* قطعا *شرائط ظهور* فراهم نمی‌شود. 👈واژه: 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام، ایمو، روبیکا @dr_ghofrani2
🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام، ایمو، روبیکا @dr_ghofrani2
*دعای روز بیست و هشتم ماه مبارك رمضان:* *"اللَّهُمَّ وَفِّـرْ حَظِّـي فِيهِ مِنَ النَّوَافِـلِ"* ("خدايا؛ بهره‏‌ام را در اين روز و ماه از مستحبّات‏ فراوان كن") نکته۱: اگر انسان مورد *پرسش* قرار ‌گیرد با اطلاعاتش *فوراً* به آن *پاسخ* می‌دهد، اگر *گرسنه* شود، هر خوراکی *در دسترسی* را می‌خورد، و اگر *پلیس* مورد *حمله* قرار بگیرد فوراً *واکنش* نشان می‌دهد. اما اگر انسان بخواهد *کنکور* بدهد، *ماهها* خود را برایش *آماده* می‌کند، و اگر *فرصت* داشته باشد، *قبل از غذا* برای خود (و مهمانان عزیزش) انواع *سالاد* و *پیش‌غذا* را آماده می‌کند، و پلیس نیز *قبل* از هر نوع *درگیری* مدتها با *تمرین* خود را *آماده* می‌سازد. پس برای انجام *هر کار مهمی* در *شرائط مناسب* باید خود را *آماده* کنیم. لذا *ورزشکاران* بدون *آمادگی* و *گرم کردن بدن* وارد *مسابقه* نمی‌شوند، و *هیچ پزشکی* بدون *آمادگی* به *طبابت* نمی‌پردازد. نکته۲: *آماده‌سازی* برای *هر عبادتی* را در اسلام *نافله* می‌گویند و چون *نوافل* نشانه *شدّت محبّت* عبد به *معبود* است، به آن *عمل مستحبّی* (یا رفتار عشقولانه) می‌گویند. نکته۳: خدایا؛ پس از ۲۷ روز که به من توفیق *روزه* گرفتن دادی تا *نیازهای طبیعی* و *تمایلات غریزیم* را *مدیریت* و *اسب سرکش هوای نفسم* را *رام* کنم، تقاضا می‌کنم بر *سهمم* از *نوافل* بیفزائی. یعنی *شوقم* را به *مستحبّات* روزافزون سازی تا در *تقرّب* به بارگاهت موفّق‌تر باشم و (مثل أولیاء تو) *واسطه فیض* و *فضل تو* باشم. نکته۴: خدایا؛ *مراقبتی* به من عطا کن که در هیچ شرائطی، *تکالیف واجبم* را فدای *مستحبّات* نکنم. {مثلا: *ازدواج واجبم* را برای *احتمالات بهتر* به *تأخیر* نیاندازم و *مجرد* نمانم، یا: *شب‌زنده‌داری* مرا از *نماز صبح* باز ندارد، یا: با *عزاداری ظهر عاشوراء* از *نماز ظهر عاشوراء* محروم نشوم،یا: با *تقسیم شله‌زرد!!!* از *عفّتم* غافل نشوم، یا: برای *إصلاح دیگران* خود را به *فساد* نکشانم: *لَا أَرَى إِصْلَاحَكُمْ بِإِفْسَادِ نَفْسِي* (خطبه/۶۹)} زیرا *حضرت أمیرالمؤمنین* صلوات الله علیه می‌فرمایند: *لَا قُرْبَةَ بِالنَّوَافِلِ‏ إِذَا أَضَرَّتْ بِالْفَرَائِضِ* { *مستحبی* که به واجبات *زيان* برساند، هرگز عامل *نزدیکی به خدا* نیست. (حکمت/۳۹)} *"وَ أَكْرِمْنِــي فِيهِ بِإِحْضَـــارِ الْمَسَائِــلِ"* ("و مرا در این روز و ماه با تحقّق درخواست‌ها گرامی بدار") نکته۵: خداوند *تمام* عناصر جهان را *برای انسان* پدید آورده‌: *خَلَقَ لَكُمْ ما فِي الْأَرْضِ جَميعاً* (بقره/۲۹) لذا *تنها* مخلوقی که در قبال *گفتار* و *رفتار* خود *مسئول* است و *باید* برای کوچکترین آنها در پیشگاه الهی *پاسخگو* باشد *انسان* است. نکته۶: *گرامی‌ترین* مردم *باتقواترین* آنهاست، پس *گرامی‌ترین* فرد آنست که در هر شرائطی، *مسئولیت‌هایش* در برابر *خالقش* را *به درستی بشناسد* و به آنها بپردازد. پس خدایا؛ در این ضیافت با شکوه، مرا به *مسئولیتهای* فردی، خانوادگی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگیم *آگاه* و با توفیق در *رعایت* آنها مرا در نزد خود، *گرامی* بدار. *"وَ قَـرِّبْ فِيهِ وَسِيلَتِي إِلَيْـكَ مِنْ بَيْـنِ الْوَسَائِـلِ"* ("و در این روز و ماه، از ميان وسايل، وسيله‏ مناسب را برای تقرّبم به نزدت مهیا كن") نکته۷: *وسیله* هر *کار* یا *فرد* یا *چیزی* است که *مجوّز تقرّب* به *مقام* و *مقصدی* را دارد و *می‌تواند* ما را به *قرب* و *نزدیکی* آن برساند. نکته۸: *کارها* و *وسائل مختلفی* برای رسیدن به *مقاصد مختلف* مقابلِ انسان است، اما *هر وسیله‌ای* برای تقرّب به *خدا* برای انسان، *مجاز* و *مناسب* نیست. (مثلا: أنا مدینه العلم و *علیٌ بابُها.* یا: *بی‌عشق خمینی* نتوان عاشق مهدی شد. یا: نماز *بی‌ولایت* بی‌نمازی است. یا: اگر *نماز* قبول شود بقیه اعمال قبول می‌شوند. یا: النکاح سنّتی، *فمَن رَغَبَ عن سنّتی فلیس منّی.* یا: *فمن شرب منه فلیس منّی.* یا *پیش‌نیازها* و *منازل* و *پله‌های* دیگر که بدون *پاس‌داشت* آنها به هیچ مقامی نمی‌رسم.) نکته۹: خدایا؛ یاریم کن تا آن کار و وسیله‌ *مجاز* و *مناسب* برای *تقرّب* به بارگاهت را *بشناسم* و با *اطاعت* و *تبعیت* از آن، خودم را به *أسماء الحسنای* تو و به *سعادت جاودانه* برسانم. *"يَا مَنْ لا يَشْغَلُهُ إِلْحَـاحُ الْمُلِحِّينَ"* ("اى آنكه پافشارى دعاکنندگان او را غافل نمی‌سازد") نکته۱۰: مردم باید *آب* و *برق* و *گاز* را *کم* مصرف کنند، زیرا *منابع* آنها *محدود* است، اما آنها در استفاده از *نــــور* روز محدود نیستند. *هستی* تماماً *نور* است و *نورانیت خدا* با کثرت *دعاهای* مردم *کم* نمی‌شود. پس اگر *کاهلم* و *لیاقت* و *قابلیتم* را بیشتر نمی‌کنم، قطعاً *تقصیر خالقم* نیست زیرا او هرگز مرا *فراموش* نمی‌کند. 👈واژه: ۲۸
*اطلاعیه* چند *پيشنهاد:* *پيشنهاد اول:* « *تهيه سالنامه خانوادگي* » (قبلا گفته شد.) *پيشنهاد دوم:* « *تهيه قبیله نامه* » (قبلا گفته شد.) *پيشنهاد سوم:* « *تهیه دفتر سلامت خانواده* » (قبلا گفته شد.) *پيشنهاد چهارم:* « *تهیه دفتر تفریح خانواده* » (قبلا گفته شد.) *پیشنهاد پنجم:* « *رعایت نکات عبادی در هر شبانروز* » (قبلا گفته شد.) *پیشنهاد ششم:* « *تهیه* و *نمایش* مجموعه *خانواده نما* » (قبلا گفته شد.) *پیشنهاد هفتم:* « هر *عید* یک *عیدی* » پیشنهاد اینست که در *هر عید* یا *مناسبت* و یا *جشن خانوادگی* که به *فرزندان* (یا بستگان و دوستان) *عیدی* می‌دهید، همراه با *پول* یا هر *کالای‌* دیگر (و یا *بدون* آنها)، *یک نکته قرآنی* را هم تکثیر کنید و به آنها *هدیه* دهید. *اولین* عیدی با عنوان: *رزق* و *روزی،* اول سال تقدیم شد. اکنون *دومین* عیدی با عنوان *مادر جشن‌ها* تقدیم می‌شود: هر « عید » یک « عیدی »:« عیدی دوّم »: « مادرِ تمامِ جشن‌ها » بر شما « مبارک »: با سلام و احترام به شما و با امید به اینکه در این سال جدید « تحوّل روزانه » داشته باشید، از افتخاراتِ « انسان » اینست که خداوندِ « فاطِرَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ... » او را بر مبنای « فطرتِ خودش » آفریده و به تجلّی درآورده است. یعنی: « فطرتِ انسان » با « فطرتِ خدا »،« یکی » است، لذا قرآن می‌فرماید: « ... فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتي‏ فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْها .... » (روم/۳۰) (... آن « فطرت خدا » است كه او « تمام مردم » را بر « مبنای همان » سرشته است ....) پس وقتی « مؤمن » بعد از « دوازده ماه اسیر شکم و تمایلات غریزی بودن »، یک ماه با « تشنگی و گرسنگیِ طبیعی و تمایلاتِ غریزی » خود به « حکم خالق خود »، « مخالفت » می‌کند و « روزه‌ » می‌گیرد در واقع « عقلانیت و اراده و تقوا و صبرِ » خود را « تقویت » می‌کند و به « فطرتِ موحّدانه » (و به تنظیمات آفرینش اولیه) خود باز می‌گردد. این « خودسازی و تحوّل » با « رام کردنِ غرائز » قطعاً « عید » است که باید برایش « جشنی با شکوه » گرفت، زیرا این جشن، « عاملِ حیاتِ و مادرِ تمامِ جشن‌ها » است. اکنون که ما و شما با « عنایت الهی » توانستیم « یکماه » با « طبیعت » و « غفلت »، « مبارزه » و از « چشم، گوش، دست، زبان و خواهشهایِ نفسانی » خود « عاقلانه و مؤمنانه و ‌صبورانه »،« مراقبت » کنیم، امیدوارم به « اراده » و « عزمی پایدار » دست یافته و از « مَنِ وهمیِ » خود « رها » شده‌ و به « خود حقیقی » یا « خود خدائی » خود رسیده و دیگر هیچ رفتارِ « غافلانه » و « جاهلانه » و « تصنّعی و منافقانه‌ای‌‌ » نداشته باشیم. و نشانه « بازگشت » عاقلانه و مؤمنانه ما به « فطرتِ موحّدانه » اینست که از این به بعد از هر نوع « دوگانگی » و « بیگانگی » و « چندگانگی » و از هر « رفتارِ بی‌خودی »، و از هر « گفتارِ خودخواهانه » و از هر « برخوردِ لجوجانه‌ای » باید بپرهیزیم. ضمناً: « لایقِ ستایش » ، « محتاجِ ستایش » نیست. دوستدار شما و محتاج دعای خیر شما. (دوم اردیبهشت ۱۴۰۲) 👈واژه: 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام، ایمو، روبیکا @dr_ghofrani2
*دعای روز ۲۹ ماه مبارك رمضان:* *"اللَّهُمَّ غَشِّـنِي فِيــهِ بِالرَّحْمَـةِ"* ("خدايا؛ مرا در اين روز و ماه با رحمت فراگیرت بپوشان") نکته۱: حتی *یک نقطه* در این جهان وسیع، *خالی* از *رحمت* خدای *رحمان* نیست، اما غالبِ افراد بشر پس از اتمام دوران *زلال کودکی،* با *عناوین خودساخته* و *لباسِ‌* ، *آرایش* ، *رفتار خاص* و با *هر چیزی* خود را می‌پوشانند و *وانمود* می‌کنند که (به خیال خود) *فرد مهم* و *با کلاسی* اند و با همین *توهمات ذهنی* و *تفاخرات پوچ،* خودشان و دیگران را به *زحمت* می‌اندازند. نکته۲: غالب ساختمان‌ها را با *نماسازی* زیبا می‌کنند، برخی از *صنایع فلزی* (مثل: لوزام و وسائل آشپزخانه) را هم که *ظاهر* زشتی دارند و با *رطوبت* هوا، *زنگ* می‌زنند و *سمّی* می‌شوند، با *فلزات زیبا و مقاوم* (مثل: طلا، کروم، و غیره) *آبکاری* و *زیبا* می‌کنند. خدایا؛ اکنون که با یکماه ریاضت و مراقبت زیاد، *اسب چموش هوای نفسم* را *رام* کرده‌ام، مرا با *رحمتت* چنان *بپوشان* تا *نمائی خدائی* و *زیبا* پیدا کنم و *آیت* و *معرّف رحمانیتت* باشم و برای خود و اطرافیانم، هرگز *زحمت* ایجاد نکنم. *"وَ ارْزُقْنِـي فِيـهِ التَّوْفِيقَ وَ الْعِصْمَةَ"* ("و در این روز و ماه، *توفيق؟* و *عصمت؟* را در من جاری فرما") نکته۳: از *روی هم قرار گرفتن* عناصر مادی، *طبقه* پدید می‌آید، مثل: طبقات کتابخانه یا طبقات یک برج مسکونی، امّا از مطابقت *دو أمر غیر مادی* و از *پیاده* شدن *یک فکر* در *یک رفتار* از هر نظر *موفقیّت* رخ می‌دهد. (مثلا: یزید، پیروز شد اما در نابودی اسلام، موفق *نشد* اما امام حسین صلوات الله علیه ظاهرا *شکست* خوردند اما در زنده نگهداشتن اسلام موفق شدند.) نکته۴: حضرت *شعیب* علیه السلام به مردم فرمودند: من قصدی جز *إصلاح* شما ندارم اما (نه آنطور که *خودم* می‌پسندم و نه آنطور که *شما* می‌خواهید، بلکه فقط) *آنطور* که *خدا* می‌خواهد: *إِنْ أُريدُ إِلاَّ الْإِصْلاحَ* ... *وَ ما تَوْفيـــقي‏ إِلاَّ بِاللَّهِ* (هود/۸۸) پس *توفیق* ‌خواستن من از *خدا* برای اینست که او یاریم کند تا اولا: *تکالیفم* را از *قرآن* و *سنّت* بشناسم، ثانیا: به آنها *عمل* و *تمام ابعاد زندگیم* را عاقلانه و مؤمنانه با آن *تعالیم حیاتبخش،* تطبیق و *وفق* دهم و *تنظیم* کنم تا *موفّق* باشم. نکته۵: برای اینکه *موفّقیتم* (مثل خیلی‌ها که ظاهرا دنبال موفقیتند اما به گمراهی می‌رسند) *ذهنی* و *خیالی* نباشد و *ضامن اجرائی* داشته باشد، باید *بدانم* که *نیازمند مراقبت* از *بیرونم،* پس باید *فقط* از *مولای* خودم *عصمت* بخواهم: *وَ اعْتَصَمُوا بِاللَّهِ* (نساء/۱۴۶) *وَ اعْتَصِمُوا بِاللَّهِ هُوَ مَوْلاكُمْ* (حج/۷۸) تا او مرا در *پوشش مراقبتهای دقیق راداری* خود قرار دهد و *عوامل او* (مثل برج مراقبت) مرا (مثل خلبانان) از *هر خطا* و *هر رفتار غیر مجازی* در تمام زمینه‌های رفتاری، اخلاقی، خانوادگی، اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و تفریحی *حفظ کنند.* نکته۶: برخورداری از *عصمت الهی* اولاً: *بی‌واسطه* و ثانیاً: به صورت *انفرادی* اصلاً *امکان ندارد،* لذا خداوند می‌فرماید: ای أهل ایمان؛ اولاً: از *طریق عوامل خاص من،* ثانیاً: *همگی با هم* از من *عصمت* بجوئید تا هدایت شوید: *يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا؛ ... وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَميعاً* ... *لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ* (آل‌عمران/۱۰۳) پس خدایا؛ کمکم کن تا: اولاً: در *انس با قرآن و دعا و ذکر* و *انجام نماز به موقع* و *نماز شب* موفّق باشم تا به اوج *رغبت* و *اشتیاق* برسم، ثانیاً: در *شناختن مصادیق حبل الله* و *عروه الوثقی* (که یکی از آنها *امام* است) *موفّق* باشم، ثالثاً: از *هر طاغوتی* بیزار باشم و خودم را در *مسک* آن *سفینه‌های نجات* قرار دهم تا از هر خطا و گناهی، *عصمت* و *مصونیّت* پیدا کنم: *فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ فقد استَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقى* (بقره/۲۵۶) *"وَ طَهِّـرْ قَلْبِـي مِنْ غَيَاهِبِ التُّهَمَةِ"* ("و قلبم را از تيرگيهاى شک و تردید پاك گردان") نکته۷: *جاری* شدن *توفیق* و *عصمت* در تمام ابعاد زندگیم، *شرط* دیگری هم دارد و آن اینست که خودم را از *تیرگی‌های شک* و *تردید* ( *به:* زنده و حیاتبخش بودن قرآن، *به:* حقیقی بودن تمام وعده‌های الهی، *به:* امامت أمیرالمؤمنین، صلوات الله علیه، *به:* نیابت مالک اشتر، *به:* نیابت مسلم بن عقیل، *به:* پیروزی قطعی حق‌طلبان در جهان و به همین زودیها ...) *برهانم.* *شک کردن* خوب و گاهی لازم است اما *توقّف* در *شک،* انسان را *فلج* و *زمین‌گیر* می‌کند و حتّی فرد اسیر شک را از *چند قدمی قله* به *قهقرا* سرنگون می‌سازد. (مثل بلعم باعورا)(اعراف/۱۷۵ و ۱۷۶) *"يَا رَحِيـما بِعِبَـادِهِ الْمُؤْمِنِينَ"* ("اى مهربان به بندگان‏ مؤمن و أمنیت آفرین")
*دعای روز ۳۰ ماه مبارك رمضان:* *"اللَّهُمَّ اجْعَلْ صِيَامِي فِيهِ بِالشُّكْرِ وَ الْقَبُولِ عَلَى:* ۱ـ *مَا تَرْضَاهُ وَ يَرْضَاهُ الرَّسُولُ"* ۲ـ *"مُحْكَمَةً فُرُوعُهُ بِالْأُصُولِ"* *"بِحَقِّ سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ"* ("خدايا؛ روزه‌‏ام را در اين روز و ماه، با آنچه تو و رسولت آن را مى‏‌پسندید مورد شکر و قبول قرار ده") ("تا فروعش بر اصولش استوار باشد") ("به حق سرورمان محمّد و اهل بيت پاكش در حالی که تمام حمد برای معبود و خداى جهانيان است") نکته۱: صِيَام: *إمساک* و با یک *طرح* مشخّص *منضبط* شدن است. نکته۲: روزه *سه نوع* است: اول: *روزه عام:* که امساك *شکم* و پرهیز از *خوردن* و *آشامیدن* است. *حضرت أمیرالمؤمنین* صلوات الله علیه مى‏ فرمايند: *كَمْ مِن صَائِمٍ لَيْسَ لَهُ مِنَ الصِّيامِ إلّا الظَّمَأ* (چه بسا افرادی كه جز تشنگى بهره‌‏اى از روزه ندارند.) دوم: *روزه خاص:* علاوه بر *مدیریت شکم،* شخص از گناهان چشم، گوش و *زبانش* نيز مى‏‌گریزد. آن حضرت مى‌‏فرمايند: *الصِّيِامُ اجتنابُ المَحارِمِ كَما يَمْتَنِعُ الرَّجُلُ مِنَ الطَّعامِ وَ الشَّرابِ* سوم: روزه أخص: که علاوه بر *امساک شکم* و *امساک از محرمات* شخص *قلبش* را فقط به *خدا* متوجّه می‌کند. پس: *صَوْمُ القلبِ* خَيْرٌ مِن *صيامِ اللِّسانِ* و *صِيامُ اللِّسانِ خَيرٌ* من *صِيامِ البَطْنِ* ‏ نکته۳: گاهی فقط *ظاهر* عبادات درست‌اند اما گاهی آنها بسیار *مفید* و *مقبول* اند. مثلا: دانش‌آموزی که *مسائل ریاضیش* را از کتاب *حل المسائل* فقط *کپی* می‌کند، شاید *نمره* بگیرد اما برایش *مفید* نیست و قطعاً در کنکور *قبول* نمی‌شود. ‌*وضو* ، *نماز* و *روزه‌ی* سپاه عمر سعد هم ظاهراً *ایرادی* نداشت و *درست* بود اما در *تطهیر* و *تحوّل* آنها اصلاً *مفید* نبود و لذا آنها *مردود* شدند. (مثلا: آنها برای *وضو* گرفتن *صورتشان* را می‌شستند اما *عینکشان* را کنار نگذاشتند و *نگاهشان* را آسمانی نکردند و یا *دستهایشان* را می‌شستند اما از *جاذبه‌های* ری، *دست* نشستند.) از نظر *قرآن* فقط *روزه‌ای‌ قبول* است که مرا به *تقوا* برساند: *كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيامُ* ... *لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ* (بقره/۱۸۳) نکته۴: طبق عبارت: *اجْعَلْ صِيَامِي فِيهِ بِالشُّكْرِ وَ الْقَبُولِ،* فقط با *دو شرط* روزه من، *قبول* می‌شود: *شرط اول* اینست که من *روزه‌هایم* را *عَلَى مَا تَرْضَاهُ وَ يَرْضَاهُ الرَّسُولُ* مطابق با *رضایت خدا* و *رضایت مجری أمر خدا* (در هر زمان) انجام دهم. (یا انجام داده باشم.) *اولاً:* واضح است که *جلب رضایت،* عملی غیر از *رعایت احکام* و *شکل ظاهر* روزه است. *ثانیاً:* از منظر قرآن، *رسول* غیر از *نبی* و *تجسّم رضایت الهی* است که *مأموریت اجرائی* دارد و برای *انتصابش* به *معجزه* نیاز ندارد. *ثالثاً:* از نظر قرآن، *رسالت* رسول أکرم صلی الله علیه و آله در *أئمه أطهار* صلوات الله علیهم ظهور دارد که *انتصاب الهی* آنها با *علم جامع*.، *کلام* و *رفتار* منطقی و کاربردی آنها إثبات می‌شود. *رابعاً:* مسلمان باید از *رسول* خدا *اطاعت* و *تبعیت* کند: *أَقيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ وَ أَطيعُوا الرَّسُولَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ* (نور/۵۶) *ما جَعَلْنَا الْقِبْلَةَ الَّتي‏ كُنْتَ عَلَيْها إِلاَّ لِنَعْلَمَ مَنْ يَتَّبِعُ الرَّسُولَ* (بقره/۱۴۳) پس من بدون *اطاعت* کامل و *تبعیت* دقیق از *رسول* زمانم، هرگز به *رضایتش* و در نتیجه به *رضایت خدا* نمی‌رسم و *عبادات* و *روزه‌ی* من شاید *مشکور* باشند اما در *إصلاح* و *تطهیر* و *تحوّل* ظاهر و باطن من *مفید* نیستند و قطعاً *مقبول* نخواهند بود. نکته5: *میوه* تا بر *شاخه* باشد از *ريشه* می‌نوشد و تازه می‌ماند، اما اگر از شاخه *جدا* شود از *ريشه* و *اصل* خود جدا و خیلی زود *خشك* شده و از بين می‌رود. پس *شرط دوم:* برای *قبول* شدن *روزه‌ام* اینست که: *مُحْكَمَةً فُرُوعُهُ بِالْأُصُولِ* باشد. یعنی: با *عبادات* سرگرم نشوم بلکه آنها را *مقدمه* و *أمور فرعی* بدانم برای *تحقق اصول دین* و *ظهور* دین در جهان. لذا *جهاد خوارج* و *عبادت منافقین* و *۱۶* بار *پیاده‌* به *حج* رفتن *شمر* هرگز برایشان *مفید* و *مقبول الهی* نبود. به همین خاطر می‌گویند: « نماز *بی‌ولایت* بی‌نمازی است. » *هزاران سال عبادت إبلیس* هم با استنکاف او از قبول *ولایت انسان کامل* همگی *باطل* شد. *خدایا؛* همیشه بر سر سفره محبّت توأم اما این ماه *مهمان ضیافت قرآنی* تو بودم پس *توجّه‌ات* را برای سید و سرورمان حضرت *محمّد* و *خاندان پاك* او و تمام حمدم را برای خودت قرار ده و به *شأن والای* آن عزیزان نازنین مرا به بالاترین عقلانیت، معرفت، تدیّن و تعهّد برسان و عاقبتم را ختم بخیر بفرما و در زمینه‌سازی ظهور آخرین حجّتت سهیمم
بخشی از دعای ۴۵ صحیفه سجادیه در « وداع » حضرت سید الساجدین صلوات الله علیه با « ماه رمضان »: *اَلسَّلاَمُ عَلَیْكَ یَا شَهْرَ اللَّهِ الْأَكْبَرَ وَ یَا عِیدَ أَوْلِیَائِهِ،* بدرود اى بزرگترين ماه خداوند ، و اى عيد اولياى خدا. *اَلسَّلاَمُ عَلَیْكَ یَا أَكْرَمَ مَصْحُوبٍ مِنَ الْأَوْقَاتِ وَ یَا خَیْرَ شَهْرٍ فِی الْأَیَّامِ وَ السَّاعَاتِ؛* بدرود اى گرامیترين اوقاتى كه ما را همنشين بودى، اى بهترين ماه در همه روزها و ساعتها. *اَلسَّلاَمُ عَلَیْكَ مِنْ شَهْرٍ قَرُبَتْ فِیهِ الْآمَالُ وَ نُشِرَتْ فِیهِ الْأَعْمَالُ؛* بدرود اى ماه دست يافتن به آرزوها، اى ماه سرشار از اعمال شايسته. *اَلسَّلاَمُ عَلَیْكَ مِنْ قَرِینٍ جَلَّ قَدْرُهُ مَوْجُوداً وَ أَفْجَعَ فَقْدُهُ مَفْقُوداً وَ مَرْجُ و آلَمَ فِرَاقُهُ،* بدرود اى ياری كه تا هست ارزشش با شکوه است، و چو رخت بر بندد فراقش رنج افزا و مايه اميدی كه دوريش دردناك، *اَلسَّلاَمُ عَلَیْكَ مِنْ أَلِی فٍآنَسَ مُقْبِلاً فَسَرَّ وَ أَوْحَشَ مُنْقَضِیاً فَمَضَ،* بدرود اى همدمی كه چون بيايى شادمانى آرى و چون بروى رفتنت وحشت خيز است و تألم افزاى. *اَلسَّلاَمُ عَلَیْكَ مِنْ مُجَاوِرٍ رَقَّتْ فِیهِ الْقُلُوبُ وَ قَلَّتْ فِیهِ الذُّنُوبُ،* بدرود اى همجواری كه تا بودى، دلهاى ما را نرمی بود و گناهان ما را نقصان. *اَلسَّلاَمُ عَلَیْكَ مِنْ نَاصِرٍ أَعَانَ عَلَى الشَّیْطَانِ وَ صَاحِبٍ سَهَّلَ سُبُلَ الْإِحْسَانِ،* بدرود اى ياريگری كه در برابر شيطان ياريمان دادى و اى همنشينی كه راههاى نيکى را برما هموار ساختى. *اَلسَّلاَمُ عَلَیْكَ مَا أَكْثَرَ عُتَقَاءَ اللَّهِ فِیكَ وَ مَا أَسْعَدَ مَنْ رَعَى حُرْمَتَكَ بِكَ،* بدرود كه چه بسيارندآزادشدگان از عذاب خداوند در تو و چه نيکبخت شد آنکه حرمت تو نگهداشت. *اَلسَّلاَمُ عَلَیْكَ مَا كَانَ أَمْحَاکَ لِلذُّنُوبِ وَ أَسْتَرَکَ لِأَنْوَاعِ الْعُیُوبِ،* بدرود كه چه بسا گناهان كه از ما زدودى و چه بسا عيبها كه پوشيده داشتى. *اَلسَّلاَمُ عَلَیْكَ مَا كَانَ أَطْوَلَكَ عَلَى الْمُجْرِمِینَ وَ أَهْیَبَكَ فِی صُدُورِ الْمُؤْمِنِینَ؛* بدورد كه درنگ تو براى گنهکاران چه به درازا كشيد و هيبت تو در دل مؤمنان چه بسيار بود. *اَلسَّلاَمُ عَلَیْكَ مِنْ شَهْرٍ لَتُنَافِسُهُ الْأَیَّامُ،* بدرود اى ماهى كه ايام ديگری را توان همتايی با او نيست. *اَلسَّلاَمُ عَلَیْكَ مِنْ شَهْرٍهُ وَ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ سَلاَمٌ،* بدرود اى ماهى كه تا بودى، همه امن و سلامت بود. *اَلسَّلاَمُ عَلَیْكَ غَیْرَ كَرِیهِ الْمُصَاحَبَةِ وَ لَذَمِیمِ الْمُلاَبَسَةِ،* بدرود اى آن كه نه در مصاحبت تو كراهت بود و نه در معاشرتت ناخوشنودی . *اَلسَّلاَمُ عَلَیْكَ كَمَا وَفَدْتَ عَلَیْنَا بِالْبَرَكَاتِ وَ غَسَلْتَ عَنَّا دَنَسَ الْخَطِیئَاتِ،* بدرود كه سرشار از بركات بر ما در آمدى و ما را از آلودگیهاى گناه شست و شو دادى. *اَلسَّلاَمُ عَلَیْكَ غَیْرَ مُوَدَّعٍ بَرَماً وَ لَمَتْرُوکٍ صِیَامُهُ سَأَماً،* بدرود كه به هنگام وداع از تو نه غبارى به دل داريم و نه از روزه ات ملالتى در خاطر. *اَلسَّلاَمُ عَلَیْكَ مِنْ مَطْلُوبٍ قَبْلَ وَقْتِهِ وَ مَحْزُونٍ عَلَیْهِ قَبْلَ فَوْتِهِ،* بدرود كه هنوز نرسيده از آمدنت شادمان بوديم و هنوز رخت بر نبسته از رفتنت اندوهناك. *اَلسَّلاَمُ عَلَیْكَ كَمْ مِنْ سُوءٍ صُرِفَ بِكَ عَنَّا وَ كَمْ مِنْ خَیْرٍ أُفِیضَ بِكَ عَلَیْنَا،* بدرود كه چه بديها كه با آمدنت از ما دور شد و چه خيرات كه ما را نصيب آمد. *اَلسَّلاَمُ عَلَیْكَ وَ عَلَى لَیْلَةِ الْقَدْرِ الَّتِی هِیَ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ،* بدرود تو را و آن شب قدری كه از هزار ماه بهتر است. *اَلسَّلاَمُ عَلَیْكَ مَا كَانَ أَحْرَصَنَا بِالْأَمْسِ عَلَیْكَ وَ أَشَدَّ شَوْقَنَا غَداً إِلَیْكَ،* بدرود، ديروز كه در ميان ما بودى آزمند ماندنت بوديم و فردا كه از ميان ما خواهى رفت اشتياق ما برتو شدت خواهد گرفت . *اَلسَّلاَمُ عَلَیْكَ وَ عَلَى فَضْلِكَ الَّذِی حُرِمْنَاهُ وَ عَلَى مَاضٍ مِنْ بَرَكَاتِكَ سُلِبْنَاهُ،* بدرود تو را و فضلت را كه اينك از آن محروم مانده‌ايم و برآن بركات پيشين كه اينك از كفش داده‌ايم. *اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اجْبُرْ مُصِیبَتَنَا بِشَهْرِنَا وَ بَارِکْ لَنَا فِی یَوْمِ عِیدِنَا وَ فِطْرِنَا،* ....... بار خدايا، بر محمد و خاندان او توجه کن و اندوه ما را در فراق شهرمان جبران فرما و روز عيد و روزه گشادن را بر ما مبارك گردان. 👈واژه: 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام، ایمو، روبیکا @dr_ghofrani2