توجه (لینک جدید) توجه
سلام و عرض ادب
گروه پرسش و پاسخ اصول وفقه
بنده فقط اینجا پاسخگوی دوستان خواهم بود👇
https://eitaa.com/joinchat/2093744194C966aa2694f
هدایت شده از امین چهاردهی
8.12M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمد لله رب العالمین
➖➖➖
دو اشکال آقای صدر به قول آقای خویی:
اولا مفاد قول شما این است که در عالم امکان نباید معنای مجازی وجود داشته باشد
ثانیا نباید در عالم امکان مشترک لفظی وجود داشته باشد
زیرا واضع متعهد شده که لفظ را فقط در معنای خورش استعمال کند
جوابیه:
واضع متعهد شده که لفظ را در معنای حقیقی استعمال کند نه اینکه در معنای حقیقی و مجازی استعمال کند
در مشترک لفظی نیز همینطور است واضع متعهد می شود که لفظ را یا در این معنا یا در معنای دیگر استعمال کند درثانی وضع مشترکات لفظیه غالبا در زمان ها و مکان و واضع های متفاوت و متعدد می باشد و زمانی که می خواستند لغت واحده تشکیل دهند مشترک لفظی بوجود آمده است
➖➖➖
قول مختار:
علی الظاهر قول اعتبار قول صحیح می باشد
➖➖➖
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله رب العالمین
اللهم العن الجبت و الطاغوت و النعثل و الشیاطین و حزبهم الظالمین لآل محمد علیهم السلام
➖➖➖
《واضع کیست؟》
اقوال در مبحث واضع:
قول اول(مرحوم نائینی):
واضع خداوند است
استدلال؛
اولا برای تمامی معانی حتی معانی دقیقه(که انسان برنمی آید) لفظ وضع شده است
ثانیا اگر واضع خداوند متعال نبود در کتب تاریخی یک فرد به عنوان واضع معرفی می شد در حالی که اینگونه نیست(بعضی کتب تاریخی معرفی کردند که اعتنا نمی شود)
(اجود ص9)
رد آقای صدر بر قول مرحوم نایینی:
واضع یک نفر نبوده بلکه افراد متعدد برای معانی متعدد لفظ وضع کرده اند
این که لفظ دارای معانی دقیقه باشد دلالتی بر واضع بودن خداوند ندارد بلکه افراد متعدد در طول تاریخ آمده اند و الفاظ را وضع کرده اند
(بحوث ج1 ص86)
قول دوم(آقای خویی):
بنابر قول ایشان در بحث حقیقت وضع که تعهد بود هر مستعملی واضع است (تعهد می کند که لفظ را در فلان معنا استعمال می کند و در همین مرحله وضع نیز می کند)
قول سوم(مشهور اصولیین):
واضع خداوند متعال است اما به این تفصیل که خداوند قوه وضع را در انسان قرار داده و انسان وضع کرده نه اینکه خود خداوند تک تک الفاظ را برای معانی وضع کرده باشد
➖➖➖
《اقسام وضع از جهت منشأ وضع》
قسم اول:
وضع تعیینی:زمانی که واضع یک لفظ را برای یک معنی تعیین کند وضع، وضع تعیینی است
➖➖➖
قسم دوم:
وضع تعینی: این زمانی است که منشأ وضع کثرت استعمال باشد تا جایی که علقه بین لفظ و معنی به حد علی و معلولی برسد که با شنیدن لفظ معنی به ذهن خطور کند
وصلی الله علی محمد وآله الطاهرین
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام علیکم
بمناسبت شهادت رقیه سلام الله علیها فردا بحث تعطیل میباشد.
وفقکم الله لمرضاته. چهاردهی
اللهم عجل لوليك الفرج بحق موسي بن جعفر الكاظم عليهم السلام
✅حضرت صاحب العصر و الزمان حجت بن الحسن عليهما السلام مي فرمايند :
✅اگر شيعيان ما كه خداوند آنان را بر طاعت خود توفيق دهد ، بر پايه ي شناختي شايسته و صادقانه در راه وفا به پيماني كه بر دوش دارند همدل مي شدند ، بركت ديدار ما از ايشان به تأخير نمي افتاد و سعادت ديدار ما براي آنان زودتر حاصل مي شد.
( كتاب شريف بحارالانوار ج ٥٣ ص ١٧٧ )
#حدیث_باسند
#چهاردهی
هدایت شده از امین چهاردهی
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام علیکم و رحمه الله
http://instagram.com/aminchahardehi
این آدرس پیج☝️
انشاءالله از شنبه تا چهارشنبه هر روز ساعت 8صبح بحث اصول(بحوث فی علم الاصول ) بصورت تصویری و زنده بر قرار است
و در این کانال ایتا صوت بصورت آفلاین قرار میگیره👇
@droosostadchahardehi
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله رب العالمین
اللهم العن الجبت و الطاغوت و النعثل و الشیاطین و حزبهم الظالمین لآل محمد علیهم السلام
➖➖➖
بحث دوم ؛ بعضی گفته اند که وضع تعینی محال است
توضیح؛ وضع تعینی فقط در معانی مجازی مصداق دارد و اگر لفظ در معنای مجازی بدون قرینه استعمال شود معنای حقیقی به ذهن انسان خطور می کند لذا در اینجا وضعی صورت نگرفته است
مثل اینکه هزاران نفر اسد را با قرینه فی الحمام استعمال کنند و معنای مجازی را قصد کنند اما اگر بعد از این کثرت استعمال یک بار بدون قرینه استعمال شود همان معنای حیران مفترس به ذهن خطور می کند این یعنی اصلا اسد در معنای رجل شجاع وضع نشده است
رد آقای صدر بر قول:
اگر قرینه ای که برای معنای مجازی می آید قرینه واحده باشد این قول صحیح است اما غالبا قرائن در معنای مجازی متعدد است گاهی قرینه حالیه است گاهی برای قرینه مقالیه ی دیگری استعمال می شود لذا علقه و رابطه علی و معلولی(قرن اکید) بین لفظ و معنی ایجاد شده و وضع صورت گرفته است.
➖➖➖
قسم سوم:
وضع استعمالی: در این قسم منشأ وضع استعمال واحد باشد
توضیح به مثال: مثل اینکه پدری صاحب فرزند می شود و در مرتبه اول او را به نام علی صدا می زند در اینجا لفظ علی با استعمال واحد برای فرزند وضع شده است
بحث؛ علما قائل وضع بالاستعمال محال است
استدلال مرحوم آخوند؛ در وضع استعمالی جمع بین لحاظ آلی و استقلالی می شود و این محال است
زمانی که واضع لفظ را برای معنای وضع می کند لحاظ استقلالی(زید بما هو زید) لفظ را در نظر می گیرد اما زمانی که مستعمل لفظ را در معنا استعمال می کند لحاظ آلی(زید بما هو فان فی المعنی یا به عبارتی لفظ را وسیله قرار می دهد تا معنا به ذهن مخاطب خطور کند ) را در نظر می گیرد د وضع استعمالی بین این دو لحاظ جمع می شود و این محال است
(کفایه ج1 ص29)
➖➖➖
جواب اشکال اول وضع استعمالی (آقاضیاء):
جمع بین لحاظ آلی و استقلالی فی شیء واحد محال است اما در دو شیء محال نیست در اینجا دو شیء است یکبار لفظ بشخصش لحاظ می شود و یکبار به طبعش.
توضیح به مثال؛ وقتی پدر فرزندش را برای اولین به نام علی می خواند به لحاظ استقلالی طبع علی را در نظر میگیرد(یعنی لفظ ع ل ی) و به لحاظ آلی شخص و وجود خارجی علی را در نظر می گیرد لهذا اجتماع دو لحاظ در شیء واحد صورت نگرفته است .
➖➖➖
جواب الجواب اشکال اول:
شما فرمودید در وضع استعمالی لفظ بشخصه لحاظ آلی و بطبعه لحاظ استقلالی در نظر گرفته شده است اما در اینجا لفظ یکی و باز هم اجتماع دو لحاظ در یک شیء می باشد طبیعت و شخصیت لفظ را تبدیل به دوچیز نمی کند
➖➖➖
وجه دوم بر استحاله وضع استعمالی(مرحوم اصفهانی):
در اینجا مستعمل با استعمال لفظ معنای حقیقی را اراده می کند و هیچ وضعی صورت نمی گیرد حال آنکه تشخیص داده نمی شود که معنای حقیقی است یا معنای مجازی ، زیرا در استعمال لفظ در معنای مجازی با استعمال معنی اراده می گردد
(نهایه الدرایه ج 1 ص35 و 36)
➖➖➖
جواب این اشکال(خود مرحوم اصفهانی) :
واضح است که اگر قرینه در کلام باشد معنای مجازی اراده شده و الا معنای حقیقی است چرا که وقتی لفظ بواسطه استعمال با قرینه برای معنی وضع شود، می شودمعنای مجازی اما وقتی قرینه نباشد معنای حقیقی است.
➖➖➖
وجه سوم بر استحاله وضع استعمالی(مرحوم آخوند):
می فرماید این قسم نه در استعمال مجازی می گنجد نه در استعمال حقیقی
استدلال؛ استعمال حقیقی نیست زیرا هنوز وضعی صورت نگرفت که در معنای حقیقی استعمال شود و استعمال مجازی هم نیست زیرا لفظی که هنوز معنای حقیقی برای آن وضع نشده است چطور می شود که برای معنای مجازی استعمال شود (طریق اولویت ثابت می شود سیاتی که معنای مجازی متوقف بر معنای حقیقی است)
➖➖➖
جواب بر این اشکال(خود مرحوم آخوند) :
استعمالات منحصر در حقیقی و مجازی نیستند بلکه وقتی طبع انسان موافقت داشته باشد استعمال صحیح است
➖➖➖
جواب الجواب اشکال سوم:
استعمالی خارج از استعمال حقیقی و مجازی وجود ندارد البته ادعای ما این نیست که این استعمال غلط می باشد بلکه ادعا این است که با این استعمال وضع صورت نمی گیرد و جداگانه باید لفظ برای معنا وضع گردد و استعمال در اینجا، استعمال مجازی می شود
➖➖➖
وجه چهارم بر استحاله وضع استعمالی(مرحوم آقا ضیاء):
در این قسم از وضع دور پیش می آید
استدلال؛ استعمال متوقف بر استعداد لفظ است برای این که دال بر معنی باشد
بعبارتی تا لفظ نتواند معنی را به ذهن خطور دهد استعمال آن لفظ محال است
استعداد لفظ هم حاصل نمی شود مگر اینکه لفظ برای معنی وضع گردد
حال آنکه در این قسم وضع متوقف بر استعمال می باشد و این دور می باشد
(استعمال > استعداد > وضع > استعمال)
(بدائع الافکار ج1 ص34)