پروردگار، یگانه و یکتاست. مفهوم یگانگی، وحدت ذاتی را در خود دارد. جهان هستی، با همه‌ی مخلوقات شگفت و بی همتایش، سراسر تجلی آفریدگار یگانه است. این وحدت در عین کثرت، ویژگی ذاتی جهان ماست. انسان‌ها هم به عنوان گونه‌ای خاص از مخلوقات، در عین گوناگونی در زبان و رنگ و نژاد، پیکره‌ای واحدند که زیباترین تعبیر از آن را شیخ شیرین سُخن شیراز سروده است:
بنی آدم اعضای یک پیکرند
که در آفرینش ز یک گوهرند...
پرسش اینجاست که چرا خداوند، بُن‌مایه‌ی خلقت را بر وحدت درونی استوار کرده و همواره در کلام قُدسی‌اش آن را توصیه کرده است؟ وحدت، برای ما انسان‌ها مفهومی بسیار گسترده دارد؛
وحدت، برابری است و برادری.
وحدت، یکپارچگی است و استحکام.
وحدت، در تضاد با کابوس تنهایی انسان است.
وحدت، عشق است و دوست داشتن یکدیگر.
وحدت، حرکت و تکامل به سوی هدفی یکتاست.
وحدت، دست‌های گره خورده در هم و ناگُسستن است.
وحدت، خودِ امنیت است و آرامش.
وحدت، توان درک تفاوت‌هاست.
وحدت، هماهنگی است و همکاری.
و وحدت، محکم‌ترین تضمین صلح و سعادت بشری است.
ما از وجودی یگانه کثرت یافته‌ایم و به سوی وجودی یگانه باز خواهیم گشت.
اهمیت درک صحیح وحدت، برای ما که پیرو شریعت آخرین پیام‌آوریم اهمیتی دو چندان پیدا می‌کند. چنانکه بزرگ‌ترین نگرانی پیامبر(ص) برای دوران پس از خود، حفظ وحدت میان اُمتش بود. چرا که او بهتر از هر کسی بر لزوم و جایگاه وحدت برای حفظ هر سامانی آگاه بود.
و چه هوشمندانه و به جاست انتخاب هفته‌ای که در پیش رو داریم به عنوان هفته‌ی وحدت. آغازش میلاد رسول خاتم است و پایانش هم میلاد هم اوست! نمادی از کثرتی که یگانه می‌شود.
گرامی باد وحدت بر همه‌ی پیروان یگانه‌ترین پیام‌آور، که منادی وحدت بود و آن را تنها ضامن بهروزی اُمت خود می‌دانست.
قرائت دعای پرفیض توسل
#ویژه_برادران_و_خواهران
🎤 با نوای کربلایی حامد کریمی
⏰ زمان : سه شنبه ها _ بعد از نماز مفرب و عشا
مکان : آستان مقدس امامزاده حسین(ع) قزوین