🌙سحر هفتم... 🇮🇷 @Ebrahimhadi

🌙سحر هفتم... و ما، باز هم بی تو شب زنده داری می کنیم. می بــینی ؛ درد یتیمی، به قلبمان هیــچ تلنگری نزده! و دربدری های صبح و شبت، یک ساعت نیز،، از آرامشمان را سلب نکرده است! ❄️می بــینی؛ به نمازی دلخوش کردیم و روزه ای! دریـــغ که اگر دستمان به تو نرسد، هیچ عبادتی، راهمان را به بهشت باز نکرده است! دریغ که اگر درد نداشتنت، به استخوانمان نرسد، نه نمازمان پروازمان میدهد، و نه روزه های روزهای تابستانی مان! ❄️یوسف... قصه غصه های تو را، هــزار بار شنیدیم و یک بار هم زلیخایی زار نزدیم. می بــینی؛ هنوز، زنجیرهای زمین، در قلبمان، از تو محبوب ترند! ❄️سحر است... دعا میکنی..ـ می دانم! دعا کن، قلبمان برایت درد بگیرد! دعا کن...دستهایمان، از قنوت گرفتن برای تو ، درد بگیرند! دعا کن ... دعایمان، بوی درد بگیرد؛ درد انتظار.... درد عاشقی... درد دویدن برای لحظه درآغوش کشیدنت! فقط همین درد؛ درمان همه دردهای ماست! 👈سحر هفتم را، بدنبال درد انتظار، قنوت گرفته ايم ! ما دعا می کنیـــم؛ آمینش با تــو.... 🇮🇷 @Ebrahimhadi

#نوای_دلتنگی💔 عَزیزٌعَلَیَّ أنْ أرَی الْخَلْقَ وَلاتُریٰ آقای من!سخت است همه را ببینم و تو را نبینم 🍃دعای سلامتی امام زمان (عج) به نیابت از شهید ابراهیم هادی🌹 🇮🇷 @Ebrahimhadi

دعای روز هفتم ماه مبارک رمضان🌙 🇮🇷 @Ebrahimhadi

🇮🇷 @Ebrahimhadi

📎جزء هفتم: قرائت روزانه یک جزء قران کریم هدیه به شهید ابراهیم هادی🌷 🇮🇷 @Ebrahimhadi

🌸مهدی جانم(عج)🌸 🍃سلام بر هوای بارانی چشمت... وقتی برای بخشش گناهانم ؛ دعا می ڪنی...🍁 🌼السلام علیڪ یا اباصالح المهدی🌼 🇮🇷 @Ebrahimhadi

🌹 #امام_خامنه_ای ما در این شبهای ماه رمضان اگر میخواهیم توسل بجوییم، تضرع ڪنیم، دعای مستجاب داشته باشیم، بایستی ارواح متعالی #شهیدان را شفیع قرار دهیم. 🇮🇷 @Ebrahimhadi

✅از صفات برجسته ابراهیم، دوري از نامحرم بود. اگر ميخواست بــا زني نامحرم، حتي از بســتگان، صحبــت كند به هيچ وجه ســرش را بالا نميگرفت. به قول دوستانش: ابراهيم به زن نامحرم آلرژي داشت! و چه زيبا گفت امام محمد باقر(ع) : از تيرهاي شيطان، سخن گفتن با زنان نامحرم است. #شهید_ابراهیم_هادی🌹 یادش با صلوات 🇮🇷 @Ebrahimhadi

💞 #رسم_عاشقی 🌹 جانباز شهید ایوب بلندی ✅ قسمت شانزدهم نمی گذاشت دعوایمان به چند ساعت برسد. یا کاری میکرد که یادم برود یا اینکه با هدیه ای پیش قدم آشتی میشد. به هر مناسبتی برایم هدیه میخرید. حتی از یک ماه جلوتر. آن را جایی پنهان میکرد. گاهی هم طاقت نمی اورد و زودتر از موعد هدیه ام را میداد. اگر از هم دور بودیم، میدانستم باید منتظر بسته ی پستی از طرف ایوب باشم. ولی من از بین تمام هدیه هایش، نامه ها را بیشتر دوست داشتم. با نوشتن راحت تر ابراز علاقه میکرد. قند توی دلم آب میشد وقتی میخواندم، "بعد از خدا، تو عشق منی و این عشق، آسمانی و پاک است. من فکر میکنم ما یک وجودیم در دو قالب، ان شا الله خداوند ما را برای هم به سلامت نگاه دارد و از بنده های شایسته اش باشیم. برای روزنامه مقاله مینوشت. با اینکه سوادش از من بیشتر بود، گاهی تا نیمه های شب من را بیدار نگه میداشت تا نظرم را نسبت به نوشته اش بدهم. روزهای امتحان خانه عمه پاتوق دانشجوهای فامیل بود غیر از خواهرم و دختر عمم، ایوب هم به جمعشان اضافه شد. با وجود بچه ها، ایوب نمیتوانست برای چند دقیقه هم جزوه هایش را وسط اتاق پهن کند. ودورش جمع میشدند و روی کتابهایش نقاشی میکشیدند. بارهاشده بود که جزوه هایش را جمع میکرد و میدوید توی اتاقش. در راهم پشت سرش قفل میکرد. صدای جیغ و گریه بچه ها بلند میشد. اسباب بازی هایشان را میریختم جلوی در که ارام شوند. ویک ساعت بعد تا لای در را باز میکردم که سینی چای را به ایوب بدهم بچه ها جیغ میکشیدند و مثل گنجشک که از قفس پرواز کرده باشند میپریدند توی اتاق ایوب. بعد از امتحان هایش تلافی کرد. آیینه بغل دوچرخه بچه ها را نصب کرد و برای هر سه مسابقه گذاشت. بچه ها با شماره سه ایوب شروع کردند به رکاب زدن. هر سه را تشویق میکردیم کا دلخور نشوند. هدی، تا چند قدم مانده به خط پایان، اول بود. وقتی توی آینه بغل نگاه کرد تا بقیه را ببیند، افتاد زمین. ایوب تا شب به غرغرهای هدی گوش میداد که یکبند میگفت: چرا اینه بغل برایم وصل کردی؟ لبخند میزد. دوباره ایوب بستری شد. برای پیدا کردن قرص و دوایش، باید بچه ها را تنها میگذاشتم. سفارش هدی و محمد حسن را به حسین کردم و غذای روی گاز را بهشان نشان دادم و رفتم. وقتی برگشتم همه قایم شده بودند. صدای هق هق محمد حسین ازپشت دیوار مرا ترساند. با توپ زده بودند به قاب عکس عمو حسن و شیشه اش را خرد کرده بودند. محمد حسین اشک هایش را با پشت دست پاک کرد، _بابا ایوب عصبانی میشود؟ روی سرش دست کشیدم، _این چه حرفی است؟ تازه الان بابا ایوب بیمارستان است. میتوانیم با هم شیشه ها را جمع کنیم. ببینم که فردا هم که باز من نیستم چه کار میکنی؟ مواظب همه چیز باش. دلم نمیخواهد همسایه ها بفهمند که نه بابا خانه است و نه مامان و شما تنها هستید. سرش را تکان داد، _چشم فردا عصر که رسیدم، خانه بوی غذا می آمد. در را باز کردم، هر سه امدند جلو، بوسیدمشان. مو و لباسشان مرتب بود. گفتم: کسی اینجا بوده؟ محمد حسین سرش را به دو طرف تکان داد، -نه مامان محمد حسن خودش را کثیف کرده بود، عوضش کردم. هدی را هم بردم حمام. ناهار هم استامبولی پلو درست کردم. در قابلمه را باز کردم. بخار غذا خورد توی صورتم. بوی خوبی داشت. محمد حسین پشت سر هم حرف میزد، _میدانی چرا همیشه برنج های تو بهم میچسبند؟ چون روغن کم میریزی. سر تا پای محمد حسین را نگاه کردم. اشک توی چشم هایم جمع شد. قدش به زحمت به گازمیرسید. پسر کوچولوی هفت ساله ی من، مردی شده بود. ایوب وقتی برگشت و قاب را دید، محمد حسین را توی بغلش فشار داد. _هیچ چیز انقدر ارزش ندارد که ادم به خاطرش از بچه اش برنجد. ⭕️ادامه دارد... 🇮🇷 @ebrahimhadi

🎬 #کلیپ | آیا اسامی ۳۱۳نفر را نوشته‌اند؟ 📌استاد پناهیان 🔸این کلیپ ویژه را از دست ندهید 🇮🇷 @Ebrahimhadi

❤️ #قرار_عاشقی ❤️ قرائت دعای فرج به نیابت از شــهید ابــراهیم هــادی🌹 ⏰هرشب راس ساعت ۲۲ ✳️بخوانید و به اشتراک بگذارید 🇮🇷 @ebrahimhadi