🇮🇷 Gap.im/Ebrahimhadi 🇮🇷 Eitaa.com/Ebrahimhadi 🇮🇷 Sapp.ir/Ebrahimhadi_ir

🇮🇷 Gap.im/Ebrahimhadi 🇮🇷 Eitaa.com/Ebrahimhadi 🇮🇷 Sapp.ir/Ebrahimhadi_ir

❤️ #دلنوشته ۲ اول سلام به رفیق شهیدم بعد سلام به همه‌ی دوست داران شهید هادی. از شروع دوستیم با شهید هادی چند ماه گذشته. من خیلی دل نوشته هایی که تو کانال از طرف دوستان ایشون ارسال میشه رو با دقت می‌خونم. هر کدومشون یه حال و هوایی دارن. نمی‌دونم چرا تا حالا ننوشتم ولی برا خیلی ها تعریف کردم. خیلی فکر کردم که شروع این قضیه کجا بود. شاید دو هفته یا بیشتر به این فکر کردم که چیشد که تصمیم گرفتم دوست شهید انتخاب کنم؟ اصلا یادم نبود چطوری به فایل انتخاب دوست شهید به دستم رسید. این فایل تو یکی از کانال ها ارسال شد و گفته شد منتظریم دوست شهیدتون رو معرفی کنید. کانال حذف شد ولی من دنبال عکس شهدا بودم. به فایل که توجه کردم دیدم مال کانال سلام بر ابراهیمه. اسمش عجیب برام آشنا بود. انقدر که قفسه کتاب هام رو چک کردم. ولی نبود... تو کانال عضو شدم و تیکه هایی از کتاب رو که قرار داده میشد می‌خوندم. خیلی برام دلنشین بودن. بیشتر از همه منتظر بودم دل نوشته بذارن تو کانال. با شوق می‌خوندم. اون موقع خیلی غصه خوردم. خیلی ناراحت بودم. چون کتاب رو کسی بهم هدیه کرد و منم بعد از مدتی کتاب رو امانت دادم بدون اینکه خودم چیزی ازش بخونم. دیگه انقدر تشنه خوندن کتاب بودم که حد نداشت. منتظر نموندم تا امانت رو بهم پس بدن. پی دی اف کتاب رو دانلود کردم و شروع کردم به خوندن. کمتر از نصف داستان رو که خوندم کتاب دوباره برگشت دستم‌. کتاب که دوباره رفت تو قفسه کتابام انگار خیالم راحت شد. مطالعه از روی پی دی اف رو گذاشتم کنار. البته کتاب رو هم نخوندم. این حس هایی که توصیف میشد تو دل نوشته ها برام غریب بود. اینکه با خوندن کتاب گریه کنی و بخندی. کتاب هایی که راجع به شهدا خونده بودم سراسر احساس بودن. بیشتر راجع به اسارت یا خاطرات همسر شهدا. اما سلام بر ابراهیم کتاب متفاوتی بود... کتاب رو که شروع کردم اوایل خیلی اون حس هارو درک نمی‌کردم. اما همینکه چند تا داستان و خاطره گذشت انقدر برام جالب بود که اگه در طول روز نمی‌خوندم، آخرشب حتما چند صفحه می‌خوندم. حتی بعضی خاطرات رو بلند تو جمع خانواده می‌خوندم. خیلی هم استقبال می‌کردن. با خوندن کتاب کم کم رفتارام عوض شد.( البته قبل خوندن سلام بر ابراهیم کتاب نسل سوخته رو خوندم که بسیار قلم زیبایی داشت و خیلی روم تاثیر گذاشت) کم کم خودم رو تغییر دادم. آروم شدم. دیگه زود عصبی نمی‌شدم. رفتارام رو با خاطرات شهید هادی مقایسه می‌کردم. سعی می‌کردم در نظر ایشون مورد قبول باشم. دلم نمی‌خواست از دستم ناراحت بشن. خیلی رو خودم کار کردم و گناه ها و کار های اشتباه زیادی رو کنار گذاشتم. یه دفتر گرفتم و توش شروع کردم به نوشتن. خطاب به شهید هادی می‌نوشتم و اتفاقات روزانه‌ام رو تعریف می‌کردم. چون نمی تونستم راحت با شهید صحبت کنم و بلد نبودم چی‌بگم. تو همون نوشته ها مشورت می‌خواستم از شهید. بعد ها شهدای دیگه‌ای هم به عنوان دوست شهیدم انتخاب کردم و به یه دوست شهید قانع نشدم ولی هنوز هم مخاطب صحبت هام شهید هادیه. یکم که گذشت دیگه تو دفتر نمی‌نوشتم. خیلی بین نوشتن هام فاصله افتاد. حتی یه ماه. نه اینکه به یاد شهید نباشم. بلکه دیگه انقدر راحت می‌تونستم صحبت کنم که دلم نمی‌رفت به نوشتن. دیگه صحبت ها و علاقه‌ام تو دفترم جا نمی‌شد‌. انقدر صمیمی شده بودم که دیگه نمی‌گفتم رفیق شهیدم. داداش صداش می‌کردم. و این داداش گفتن انقدر بهم می‌چسبید که دیگه ترکش نکردم. با خودم می‌گفتم برادر بزرگ این مدلیش خوبه. خوش اخلاق و غیرتی و بهتر از همه شهید. شاید خیلی ها باورش نکنن، ولی رنگ و بوی زندگیم عوض شد. خیلی چیزا رو فراموش کرده بودم و دوباره به یاد آووردم. زندگیم از وقتی که ارتباط نزدیک گرفتم با شهدا عوض شد. کسی حواسش نبود که من روحیاتم داره عوض میشه. حواس کسی نبود که من خواسته ها و علایقم داره عوض میشه. بقیه فکر می‌کردن این تغییرات آنی و زود گذره و دوباره مثل قبل برخورد می‌کنم. اما اشتباه فکر می‌کردن. من حتی اگه در شرایط خیلی سخت و به اجبار، طوری که نمیشد محل گناه رو ترک کرد مثلا غیبت، اونجا نشسته بودم ولی چیزی نمی‌شنیدم. و شاید خیلی ها هنوز هم فکر می‌کنن تب این عشق برای مدت کوتاهی داغه. الان چند ماه گذشته و هر روز به شور و حرارتم اضافه میشه. بقیه باورش نمی‌‌کنن چون فقط کتابی رو دیدن که همه‌جا همراهم بود و روش عکس یه آقایی نقش بسته بود و نوشته ای که اسم کتاب بود... سبک زندگیم عوض شد. و اولین باری بود که نترسیدم از تغییر. نترسیدم از اینکه من بازم میلم میاد سمت گناه، پس چرا توبه؟ به بعدش اصلا فکر نکردم. من فقط به مبارزه با نفس فکر می‌کردم و زیبا بودن در نظر خدایی که در حقم خدایی رو تموم کرده بود و خیلی جاها حواسم نبود. داداش ابراهیم تو زندگیم خیلی پر رنگ شد. تصویر زمینه گوشیم شد چهره‌ی رفیقم. پروفایلم شد چهره‌‌ی رفیقم و همه چیزمشدند شهدا. انقدر که ذکر قنوتم شد:

"اللهم الرزقنا شهادت". دیگه همه جا میدیدم نوشته دوست شهیدم. همه جا بین بچه مذهبی ها و غیر مذهبی ها صحبت از رفیقه شهیده. تازه متوجه می‌‌شدم بعضی ها هر پنج شنبه میرن سر مزار شهید گمنامی که داداش صداش می‌کنن. تازه همه‌ی این چیزا رو دیده بودم. دوران دوستیم با شهید کوتاهه ولی طولانیه تو قلبم. قدیمی ترین و صمیمی ترین رفیقم شده شهید هادی. به خیلی از خواسته هام رسیدم. خیلی دعاها کردم و مستجاب شدن. دیگه تحمل مشکلات و پستی و بلندی های زندگی برام آسون بود. دیگه زاویه دیدم تغییر کرده بود. تا حدی که الان زمین تو نظرم کوچیکه و آسمون رو می‌پسندم. " پِی شهادتم، مَنِه شکسته بال و پَر" دوسال بود که می‌خواستم برم راهیان نور ولی جور نمی‌شد. امسال واقعا دوست داشتم برم یه مسافرت عارفانه. با هم کلاسی هام اردوی راهیان نور مدارس ثبت نام کردیم ولی دو، سه روز مونده به حرکت سفر لغو شد. دلم خیلی گرفت. تو ذهنم می‌گذشت که لیاقت ندارم. حتی گِله کردم پیش شهدا، ولی می‌رسیدم به اینکه اگه عیب و ایرادی هست از خودمه. خیلی پریشون شدم و خودم رو درگیر مراسم فاطمیه کردم و روضه حضرت زهرا. تو یادواره شهدا شرکت کردم و دلم رو یه جوری آروم کردم. ولی به صورت عجیبی کارهام ردیف شد و تونستم برم راهیان نور. همه‌اش از لطف شهدا بود. رسیدم به اینکه واقعا باید دعوت شی. بحث لیاقت نیست، سعادته. فکه رفتیم ولی یادمان کنال کمیل نرفتیم. جالب بود برام، تو کاروانمون (بچه‌های هم سن و سال خودم ) شهید هادی رو میشناختن. خیلی هم دوسش داشتن. شاید زمان رفاقتشون بیشتر از من بود. ولی سفرم با یاد شهید هادی و همرزم هاش گذشت سالم زود از موعد تحویل شد‌. چند روز قبل از پایان زمستان، بهار من شروع شده بود. 📎ارسالی همسنگران 🇮🇷 @Ebrahimhadi

یوسف من خبرت هست که در چشم فلڪ؛ اولین جمعــه ی ماه رمضان بـی تـــو گـذشت؟ 🇮🇷 @Ebrahimhadi

💞 #رسم_عاشقی 🌹 جانباز شهید ایوب بلندی ✅ قسمت دوازدهم چند روز قبل از عمل دست ایوب حساب کتاب میکردم، با پولی که داشتیم ایوب زیاد نمیتوانست بستری بماند. ناگهان در زدند. ایوب پشت در بود. با سر و صورت کبود و خونی. جیغ کشیدم ، _چی شده ایوب؟ اوردمش داخل خانه. _هیچی، کتک خوردم. هول کردم، _از کی؟ کجا؟ -توی راه منافق ها جمع شده بودند، پلاکارد گرفته بودند دستشان، که ما را توی ایران شکنجه میکنند. من هم رفتم جلو و گفتم دروغ می گویید که ریختند سرم. آستینش را بالا زدم، -فقط همین؟ پلک هایش را از درد به هم فشار میداد، -خب قیافه م هم تابلو است که بسیجی ام و خندید. دستش کبود شده بود. گفتم: _باز جای شکرش باقی است قبل از عمل اینطور شدی. ایوب بالاخره بستری شد و عمل شد. خدا رو شکر عمل موفقیت امیز بود. چند روز بعد با ایوب رفتیم شهر را بگردیم. میخواست همه جای لندن را نشانم بدهد. دوربین عکاسیش را برداشت. من هم محمد حسین را گذاشتم داخل کالسکه و چادرم را سرم کردم و رفتیم. توی راه بستنی خریدیم. تنها خوراکی بود که میشد با خیال راحت خورد و نگران حلال و حرام بودنش نبود. منافق ها توی خیابان بودند. چند قدمی مسیرمان با مسیر راهپیمایی آنها یکی میشد. رویم را کیپ گرفتم و کالسکه را دنبال ایوب هل دادم، ما را که دیدند بلند تر شعار دادند. شیطنت ایوب گل کرد. دوربین را بالا گرفت که مثلا عکس بگیرد، چند نفر آمدند که دوربینش را بگیرند. ایوب واقعا هیچ عکسی نیانداخته بود. وقتی برگشتیم ایران، ایوب رفت دنبال درمان فکش تا بعد برود جبهه. دوباره عملش کردند. از اتاق عمل که امد صورتش باد کرده بود. دور سر و صورتش را باندپیچی کرده بودند. گفتم: _محمد حسین خیلی بهانه ات را میگرفت. -حالا کجاست؟ -فکر کنم تا الان پدر نگهبان را در اورده باشد. رفتم محمد حسین را بگیرم. صدای گریه اش از طبقه پایین می امد. تا رسیدم گفت: خانم بیا بچه ات را بگیر. نشست و جای کفش محمد حسین را از روی شلوارش پاک کرد. -زحمت کشیدید اقا. اشک هایش را پاک کردم. -بابا ایوب خیلی سلام رساند. بالا مریض های دیگر هم بودند که خوابیده بودند. اگر می آمدی انها را بیدار میکردی. صدای ایوب از پشت سرم امد. -سلام بابا برگشتم. ایوب به نرده ها تکیه زده بود و از پله ها به زحمت پایین می امد. صدای نگهبان بلند شد. -اقا کجا؟ محمد حسین خیره شد به سر بزرگ و سفید ایوب که جز کمی از لب و چشم هایش چیز دیگری از آن معلوم نبود. محمد حسین جیغ کشید و خودش را توی چادرم قایم کرد. ایوب نرده ها را گرفت و ایستاد، -بابایی، من برای اینکه تو را ببینم این همه پله را آمدم پایین، انوقت تو از من میترسی؟ محمد حسین بلند بلندگریه میکرد. نگهبان زیر بغل ایوب را گرفت و کمکش کرد تا از پله ها بالا برود. رنگ ایوب از شدت ضعف زرد شده بود. ⭕️ ادامه دارد... 🇮🇷 @ebrahimhadi

❤️ #قرار_عاشقی ❤️ قرائت دعای فرج به نیابت از شــهید ابــراهیم هــادی🌹 ⏰هرشب راس ساعت ۲۲ ✳️بخوانید و به اشتراک بگذارید ▪️ Gap.im/Ebrahimhadi ▪️ Eitaa.com/Ebrahimhadi ▪️ Sapp.ir/Ebrahimhadi_ir

🌙سحر سوم... 🇮🇷 @Ebrahimhadi

🌙سحر سوم.... ✍سلام... ستاره غریب زمین دو سحر از رمضان گذشت.. و سومین سیاهی هم، آسمان رمضان را فراگرفت... اما... هنوز خبری از ظهور تو در دل زنگار گرفته من نیست! آموخته ام؛که سفره دار رمضان تویی... و کسی در این ضیافت، محبوب تر است، که تو، سهم بیشتری از قلبش را، تسخیر کرده باشی. ❄️هر چه در لابلاي تپش های دلم، جستجو می کنم...؛ خبری از شیدایی نمی یابم. 👈من همان فرزند گریزپای توام، که به درد نداشتنت عادت کرده است، و همه سهمش از انتظار، فقط و فقط هیاهویی توخالی است! که اگر؛ درد تو به استخوانش زده بود؛ سحری از رمضان را، تنها به امید یافتنت، سجاده نشینی می کرد. وای یوسف تنهاي من، این رمضان حاجتی عظیم، قلب مرا احاطه کرده است: 💓تــــــو... درد نداشتن تــــو... و دویدن مدام برای یافتنت، همه آرزويي است که در لابلاي مناجات سحر، بدنبالش می گردم. ❄️برای قلب بیمار من، چاره ای بينديش. قلب بیمارم، جای خالی، برای حضور مداوم تو ندارد. به امید علاج آمده ام. مرا دست خالی،از گوشه سفره ات، رد مکن ! به امید اجابت آمده ام؛ یا مُجیبُ... یا مجیب ... یا مجیب 🇮🇷 @Ebrahimhadi

#صوت 🌙سحر سوم 🇮🇷 @ebrahimhadi

#نوای_دلتنگی💔 عَزیزٌعَلَیَّ أنْ أرَی الْخَلْقَ وَلاتُریٰ آقای من!سخت است همه را ببینم و تو را نبینم 🍃دعای سلامتی امام زمان (عج) به نیابت از شهید ابراهیم هادی🌹 ▪️ Gap.im/Ebrahimhadi ▪️ Eitaa.com/Ebrahimhadi ▪️ Sapp.ir/Ebrahimhadi_ir

دعای روز سوم ماه مبارک رمضان🌙 🇮🇷 @Ebrahimhadi

🇮🇷 @Ebrahimhadi

📎جزء سه: قرائت روزانه یک جزء قران کریم هدیه به شهید ابراهیم هادی🌷 🇮🇷 @Ebrahimhadi

🇮🇷 @Ebrahimhadi

🇮🇷 Gap.im/Ebrahimhadi 🇮🇷 Eitaa.com/Ebrahimhadi 🇮🇷 Sapp.ir/Ebrahimhadi_ir

❤️ #دلنوشته ۳ آشنایی من با شهید ابراهیم هادی از انجایی شروع شد که دنبال یک رمان زیبای عاشقانه بودم روزی در خانه ی دوستم چشمم به کتابی افتاد نگاهی به جلدش کردم نگاه معصومانه ی شهید دلم را به لرزه انداخت دوستم را مسخره کردم و گفتم شیخ شدی کتاب مذهبی میخونی!! گفت:کتابش خیلی قشنگه و کمی از شهید هادی برایم گفت از انجایی که رمان جدیدی نداشتم از او خاستم تا کتاب را به من بدهد همراه کتاب یک پلاک بود که عکس شهید هادی روی ان حک شده بود تنها دلیلی که داشتم برای خواندن کتاب نگاه زیبایش بود هرشب قسمتی از کتاب را میخواندم و هنگام بستن کتاب نگاهی به عکسش می انداختم انگار با نگاهش هدایتت میکند... کتاب ک تمام شد از شهید هادی یک چیز خاستم ان هم نماز اول وقت بود ... پلاکش را گردن کردم با هر اذانی که میشنیدم صدای اهنگین پلاکش مرا هشیار میکرد و هرگاه غفلت میکردم با نگاه با پلاکش و چشمان معصومش هدایتم میکرد و چه زیباست اسم زیبای ♥هادی♥ و سخنی زیبا از شهید هادی که همیشه در گوشم می پیچد [تمام مشکل ما این است که رضایت هرکس برایمان مهم است جز رضایت خداوند] و شهید ابراهیم هادی هدایت کننده ی من بوده و هست و از او میخواهم مرا هرروز بیشتر و بیشتر به راه خدا نزدیک کند. 🇮🇷 @Ebrahimhadi

💞 #رسم_عاشقی 🌹 جانباز شهید ایوب بلندی ✅ قسمت سیزدهم از آموزش و پرورش، برای ایوب نامه امده بود که باید برگردی سر شغلت یا بابت اینکه این مدت نیامده ای، پنجاه هزار تومان خسارت بدهی. پنجاه هزار تومان برای ما خیلی زیاد بود. گفتم: _بالاخره چه کار میکنی؟ -برمیگردم سر همان معلمی اما نه توی شهر. میرویم روستا. اسباب و اثاثیه مان را جمع کردیم رفتیم قره چمن. روستایی که با تبریز یک ساعت و نیم فاصله داشت. ایوب یا بیمارستان بود یا جبهه. یا نامه میفرستاد یا هر روز تلفنی صحبت می کردیم. چند روزی بود از او خبری نداشتیم. تنهایی و بی هم زبانی دلتنگیم را بیشتر میکرد، هدی را باردار بودم و حالت تهوع داشتم. از صدای مارشی که تلویزیون پخش میکرد، معلوم بود عملیات شده. شب خواب دیدم ایوب میگوید : دارم میروم مشهد. شَستم خبر دار شد دوباره مجروح شده. صبح محمد حسین را بردم توی حیاط و سرش را با دوچرخه اش گرم کردم. خودم هم روی پله ها نشستم و دستم را گذاشتم زیر چانه ام. نمیدانم چه مدت گذشت که با صدای "عیال،عیاااااال" گفتن ایوب به خودم امدم. تمام بدنش باندپیچی بود. حتی روی چشم هایش گاز استریل گذاشته بودند. -چی شده ایوب؟ کجایت زخمی شده؟ -میدانستم هول میکنی، داشتند مرا میبردند بیمارستان مشهد، گفتم خبرش به تو برسد نگران میشوی، از برادرها خواستم من را بیاورند شهر خودم، پیش تو. شیمیایی شده بود با گاز خردل. مدتی طول کشید تا سوی چشم هایش برگشت. توی بیمارستان آمپول اشتباهی بهش تزریق کرده بودند و موقتا نابینا شده بود. پوستش تاول داشت و سخت نفس میکشید. گاهی فکر میکردم ریه ی ایوب اندازه یک بچه هم قدرت ندارد و هر لحظه ممکن است نفسش بند بیاید. برای ایوب فرقی نمیکرد. او رفته بود همه هستیش را یک جا بدهد و خدا ذره ذره از او میگرفت. نفس های ثانیه ای ایوب، جزئی از زندگیمان شده بود. تا آن وقت از شیمیایی شدن فقط این را میدانستم که روی پوست تاول های ریز و درشت میزند. دکتر برای تاول های صورتش دارو تجویز کرده بود با اینکه دارو ها را میخورد، ولی خارش، تاول ها، بیشتر شده بود. صورتش زخم میشد و از زخم ها خون می امد. ریشش را با تیغ زد تا زخم ها عفونت نکند. وقتی از سلمانی به خانه برگشته بود خیلی گرفته بود. گفت: مردم چه ظاهر بین شده اند. میگویند تو که خودت جانبازی، تو دیگر چرا؟ بستری شدن ایوب  انقدر زیاد بود که بیمارستان و اتاق ریکاوری مثل خانه خودم شده بود. از اتاق عمل که بیرون می اوردنش، نیمه هوشیار شروع میکرد به حرف زدن، _شهلا من فهمیدم توی کدام دانشگاه معتبر خارجی، پزشکی تدریس میشود، بگذار خوب بشوم، میرویم آنجا و من بالاخره پزشکی میخوانم. عاشق پزشکی بود. شاید از بس که زیر تیغ جراحی رفته بود و نصف عمرش را توی بیمارستان گذرانده بود. چند بار پیش امد که وقتی پیوند گوشت به دستش نگرفت، خودش فهمید عمل خوب نبوده. یک بار بهش گفتم، -ایوب نگو. چیزی از عملت نگذشته. صبر کن. شاید گرفت. سرش را بالا انداخت. مطمئن بود. دکتر که امد بالای سرش از اتاق امدم بیرون تا نماز بخوانم. وقتی برگشتم تمام روپوش دکتر قرمز شده بود. بدون اینکه ایوب را بیهوش کند، با چاقوی جراحی گوشت های فاسد را بریده بود. وگرنه کمی بعد به جایی رسید که دیگر گوشت دست خود ایوب بود و خون، ملافه ی زیر ایوب و لباس دکتر را قرمز کرده بود. ایوب از حال رفته بود که پرستار ها برای تزریق مسکن قوی امدند. ⭕️ادامه دارد... 🇮🇷 @ebrahimhadi

❤️ #قرار_عاشقی ❤️ قرائت دعای فرج به نیابت از شــهید ابــراهیم هــادی🌹 ⏰هرشب راس ساعت ۲۲ ✳️بخوانید و به اشتراک بگذارید ▪️ Gap.im/Ebrahimhadi ▪️ Eitaa.com/Ebrahimhadi ▪️ Sapp.ir/Ebrahimhadi_ir

🌙سحر چهارم... 🇮🇷 @Ebrahimhadi

🌙سحر چهارم... ✍زیباترین فصل زندگی ام، با نام تو آغاز می شود؛ به نــام خــــدا اصلا راز هر زیبایی، در تکرار عاشقانه نام توست.... تو که باشی ؛ زمین و زمان آرامند. حتی اگر از آسمان سنگ ببارد! تو که باشی، همه پـُر از تواند... و مثل تو؛ آرام و مهربااان. ❄️اسمان تاریک شد... و زمین...؛خلوت! وچهارمین بزم عاشقانه ما نیز فرارسید. و تو هستی...و من با تو، آرامِ آرامم! ❄️آنقدر حضورت مستم کرده است ؛ که هوای فریاد به سرم زده... کاش ميشد بر بامِ زمین می ایستادم و نام تو را، هزار بار عاشقانه، فریاد ميزدم. تا همه اهل زمین بدانند ؛ دلبر من؛ همان "هوُ اللّهُ أَحَد"ی است، که عالم را به یک کرشمه ی نگاهش، اداره میکند. عاشـ❤️ـقی.... بی نظیرترین میدانِ زمین است. و هر که زمین خورده این میدان نباشد؛ پرواز را تجربه نخواهد کرد. ❄️خدا... قنوت چهارمین بزم عاشقانه ما، به نام نامی تو، زیباترین قنوت خواهد شد؛ 💢به نــام تــو... یــاربِ، یــا ربِ، یــا رب ... 🇮🇷 @Ebrahimhadi

🎧 #صوت 🌙سحر چهارم 🇮🇷 @ebrahimhadi

#نوای_دلتنگی💔 عَزیزٌعَلَیَّ أنْ أرَی الْخَلْقَ وَلاتُریٰ آقای من!سخت است همه را ببینم و تو را نبینم 🍃دعای سلامتی امام زمان (عج) به نیابت از شهید ابراهیم هادی🌹 ▪️ Gap.im/Ebrahimhadi ▪️ Eitaa.com/Ebrahimhadi ▪️ Sapp.ir/Ebrahimhadi_ir

دعای روز چهارم ماه مبارک رمضان🌙 🇮🇷 @Ebrahimhadi

🇮🇷 @Ebrahimhadi