✅ قواعد درس بیست و هشتم (۱- ۶):👇 ۶. فعل امر دسته פ"נ: לִיפּוֹל- افتادن עָתִיד צִוּוּי אַתָּה תִּפֹּל נְפֹל אַתְּ תִּפְּלִי נִפְלִי אַתֶּם תִּפְּלוּ נִפְלוּ אַתֶּן תִּפֹּלְנָה נְפֹלְנָה לִנְסוֹעַ- مسافرت کردن עָתִיד צִוּוּי אַתָּה תִּסַּע סַע אַתְּ תִּסְּעִי סְעִי אַתֶּם תִּסְּעוּ סְעוּ אַתֶּן תִּסַּעְנָה סַעְנָה 🔅توجه داشته باشید که حرف اول ریشه (נ)‌ برمی‌گردد، جز در فعل‌هایی که حرف آخرشان ח یا ע است. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس بیست و هشتم (۱- ۷):👇 ۷. امر فعل‌های לָתֵת و לָקַחַת: עָתִיד צִוּוּי אַתָּה תִּתֵּן תֵּן אַתְּ תִּתְּנִי תְּנִי אַתֶּם תִּתְּנוּ תְּנוּ אַתֶּן תִּתֵּנָּה תֵּנָּה עָתִיד צִוּוּי אַתָּה תִּקַּח קַח אַתְּ תִּקְּחִי קְחִי אַתֶּם תִּקְּחוּ קְחוּ אַתֶּן תִּקַּחְנָה קַחְנָה https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس بیست و هشتم (۲):👇 ب) منفی کردن فعل امر: با افزودن אַל به فعل آینده، فعل نهی ساخته می‌شود. داوود! آن نامه را ننویس!=> דָּוִד, אַל תִּכְתֹּב אֶת הַמִכְתָב! روت! من را فراموش نکن!=> רוּת, אַל תִּשְׁכְּחִי אוֹתִי! https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس بیست و هشتم (۳):👇 ج) آینده در مقام امر: در عبری روزمره، گاه فعل آینده در معنای امر استفاده می‌شود. תַּלמִידִים, תִּלְמְדוּ אֶת הַשִּׁיר עַל פֶּה! => دانش‌آموزان! یاد بگیرید این شعر را از حفظ! https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس بیست و هشتم (۴):👇 د) مصدر در مقام امر: گاه، مصدر به جای فعل امر استفاده می‌شود؛ به ویژه در فرامین کوتاه. بنشین!=> לָשֶׁבֶת! 🔅نهی این قالب با לֹא ساخته می‌شود. ننشین!=> לֹא לָשֶׁבֶת! 🔅زمانی که مصدر برای فعل امر و نهی استفاده می‌شود، برای تمامی جنس و تعداد به کار می‌رود. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس بیست و هشتم (۵):👇 هـ) בְּבַקָּשָׁה قبل از امر: زمانی که בְּבַקָּשָׁה ابتدای جمله بیاید، هم می‌توان از فعل امر استفاده کرد و هم مصدر. בְּבַקָּשָׁה, פִּתְחוּ אֶת הַסְּפָרִים. בְּבַקָּשָׁה, לִפְתֹּחַ אֶת הַסְּפָרִים. => لطفا باز کنید کتابها را! https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس بیست و هشتم (۶):👇 و) نواهی در کتاب مقدس: در کتاب مقدس، از לֹא به جای אַל برای ممنوعیات دائمی استفاده شده است. دزدی نکن!=> לֹא תִּגְנֹב! https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس بیست و هشتم (۷):👇 ز) اصطلاح הָלַךְ לוֹ: فعل הָלַךְ به همراه صرف לְ... برای بیان «رفتن و دور شدن» به کار می‌رود. او رفت.=> הוּא הָלַךְ לוֹ. او خواهد رفت.=> הִיא תֵּלֵךְ לָה. برو! (مذکر)=> לֵךְ לְךָ! برو! (مؤنث)=> לְכִי לָךְ! بروید! (مذکر)=> לְכוּ לָכֶם! بروید! (مؤنث)=> לֵכְנָה לָכֶן! https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ הַפְּעָלִים שֶׁל שִׁעוּר כח (28)👇 فعل‌های درس بیست و هشتم: 1⃣ ב - ר - א 🔅مصدر: לִבְרֹא ~ לברוא آفریدن، شکل دادن 🔅زمان حال: בּוֹרֵא בּוֹרְאִים בּוֹרֵאת בּוֹרְאוֹת 🔅زمان گذشته: בָּרָאתִי בָּרָאנוּ בָּרָאתָ בְּרָאתֶם בָּרָאת בְּרָאתֶן בָּרָא בָּרְאוּ בָּרְאָה בָּרְאוּ 🔅زمان آینده: אֶבְרָא נִבְרָא תִּבְרָא תִּבְרְאִי תִּבְרְאוּ תִּבְרֶאנָה יִבְרָא יִבְרְאוּ תִּבְרָא תִּבְרֶאנָה 🔅امر: בְּרָא בִּרְאוּ בִּרְאִי!‏ בְּרֶאנָה 2⃣ ס - ל - ח 🔅مصدر: לִסְלֹחַ (ס - ל - ח) بخشیدن، عفو کردن 🔅زمان حال: סוֹלֵחַ סוֹלְחִים סוֹלַחַת סוֹלְחוֹת 🔅زمان گذشته: סָלַחְתִּי סָלַחְנוּ סָלַחְתָּ סְלַחְתֶּם סָלַחְתְּ סְלַחְתֶּן סָלַח סָלְחוּ סָלְחָה סָלְחוּ 🔅زمان آینده: אֶסְלַח נִסְלַח תִּסְלַח תִּסְלְחוּ תִּסְלְחִי תִּסְלַחְנָה יִסְלַח יִסְלְחוּ תִּסְלַח תִּסְלַחְנָה 🔅امر: סְלַח סִלְחוּ סִלְחִי סְלַחְנָה 3⃣ ס - ב - ל 🔅مصدر: לִסְבֹּל (ס - ב - ל) تحمل کردن، رنج بردن 🔅زمان حال: סוֹבֵל סוֹבְלִים סוֹבֶלֶת סוֹבְלוֹת 🔅زمان گذشته: סָבַלְתִּי סָבַלְנוּ סָבַלְתָּ סְבַלְתֶּם סָבַלְתְּ סְבַלְתֶּן סָבַל סָבְלוּ סָבְלָה סָבְלוּ 🔅زمان آینده: אֶסְבֹּל נִסְבֹּל תִּסְבֹּל תִּסְבְּלוּ תִּסְבְּלִי תִּסְבֹּלְנָה יִסְבֹּל יִסְבְּלוּ תִּסְבֹּל תִּסְבֹּלְנָה 🔅امر: סְבֹל סִבְלוּ סִבְלִי סְבֹלְנָה 4⃣ ר - ח - ץ 🔅مصدر: לִרְחֹץ (ר - ח - צ) شستن، تمیز کردن 🔅زمان حال: רוֹחֵץ רוֹחֲצִים רוֹחֶצֶת רוֹחֲצוֹת 🔅زمان گذشته: רָחַצְתִּי רָחַצְנוּ רָחַצְתָּ רְחַצְתֶּם רָחַצְתְּ רְחַצְתֶּן רָחַץ רָחֲצוּ רָחֲצָה רָחֲצוּ 🔅زمان آینده: אֶרְחַץ נִרְחַץ תִּרְחַץ תִּרְחֲצוּ תִּרְחֲצִי תִּרְחַצְנָה יִרְחַץ יִרְחֲצוּ תִּרְחַץ תִּרְחַצְנָה 🔅امر רְחַץ רַחֲצוּ רַחֲצִי רְחַצְנָה 5⃣ פ - נ - ה 🔅مصدر: לִפְנוֹת چرخیدن، رو کردن، صحبت کردن با... (ל...) 🔅زمان حال: פּוֹנֶה פּוֹנִים פּוֹנָה פּוֹנוֹת 🔅زمان گذشته: פָּנִיתִי פָּנִינוּ פָּנִיתָ פְּנִיתֶם פָּנִית פְּנִיתֶן פָּנָה פָּנוּ פָּנְתָה פָּנוּ 🔅زمان آینده: אֶפְנֶה נִפְנֶה תִּפְנֶה תִּפְנוּ תִּפְנִי תִּפְנֶינָה יִפְנֶה יִפְנוּ תִּפְנֶה תִּפְנֶינָה 🔅امر: פְּנֵה פְּנוּ פְּנִי!‏ פְּנֶינָה https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ متن ماله درس بیست و هشتم:👇 אַבְרָהָם והזקן אַבְרָהָם הָעִבְרִי היה איש צדיק. האוהל של אברהם עמד על יד הדרך. האוהל שלו היה תמיד פתוח לאורחים. אברהם היה נותן אוכל ומיים לכל איש זר שהיה עובר בדרך. הוא לא היה שואל את האורח מאין הוא בא ולאן הוא הולך. כאשר האורח היה נותן לו תודה, אברהם היה אומר: - אל תתן תודה לי. תן תודה לה'. ה' ברה את הארץ ואת כל אשר בה. ביום חם אחד עבר איש זקן וחלש על יד האוהל של אברהם. הבגדים שלו היו מלאים חול לבן, והוא הלך לאט לאט. אברהם פנה אל הזקן, ואמר לו: - בבקשה, אל תעבור מפה. בוא לאוהל שלי, רחץ את הרגליים ונוח מעט. הזקן היה עייף מאוד, ולא היה לו כוח ללכת הלאה. הוא הלך בשמחה רבה אל האוהל. אברהם שאב מיים מן המעיין ונתן לזקן לרחוץ את הפנים ואת הרגליים. אחרי שהזקן רחץ את הפנים ואת הרגליים, אמר לו אברהם: - עכשיו שב, אכול ושתה מכל מה שה' נתן לי. הזקן אמר לו תודה וישב לאכול. אז אמר אברהם לזקן: - אל תתן תודה לי. תן תודה לה', כי הוא ברה את האוכל הזה שאתה אוכל. הזקן צחק ואמר: - איך אפשר לתת תודה לאל שלא רואים אותו? אין אני רואה את האל שלך, איך אתן לו תודה? אברהם כעס ושלח את הזקן מן האוהל, ואמר לו: - צא מפה! ואל תבוא שוב הנה! הזקן קם, עזב את האוהל והלך לו. אז שמע אברהם קול קורא מן השמיים: - שמע, אברהם, את הזקן הזה סבלתי שנים רבות, ואתה לא יכול לסבל אותו אפילו שעה אחת?! מייד רץ אברהם אחרי הזקן, ומצה אותו הולך בדרך. - סלך לי! אמר לו אברהם, עשה לי טובה, שוב אל האוהל וגמור את הסְעודה. - אני רואה שטעית, אמר הזקן, אתה בּאמת איש צדיק וקדוש. ברוך תהיה, וברוך האלהים שלך. והזקן שב יחד עם אברהם אל האוהל. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ بررسی متن درس بیست و هشت (۱):👇 📝 عنوان: אַבְרָהָם וְהַזָּקֵן ابراهیم و پیر[مرد] 📝 بند اول: אַבְרָהָם הָעִבְרִי הָיָה אִישׁ צַדִּיק. ابراهیم عبرانی بود مردی پارسا. הָאֹהֶל שֶׁל אַבְרָהָם עָמַד עַל יַד הַדֶּרֶךְ. خیمه ابراهیم برپا بود کنار جاده. הָאֹהֶל שֶׁלּוֹ הָיָה תָּמִיד פָּתוּחַ לְאוֹרְחִים. خیمه او بود همیشه گشوده برای مهمانان. אַבְרָהָם הָיָה נוֹתֵן אֹכֶל וּמַיִם לְכָל אִישׁ זָר ابراهیم می‌داد غذا و آب به هر فرد غریبی 🔺הָיָה נוֹתֵן: فعل ماضی استمراری 🔅اتفاقی که در گذشته، برای دوره‌ای انجام می‌شده. چند جمله بعدی هم فعلشان از همین نوع است. שֶׁהָיָה עוֹבֵר בַּדֶּרֶךְ. که می‌گذشت از جاده. הוּא לֹא הָיָה שׁוֹאֵל אֶת הָאוֹרֵחַ او نمی‌پرسید از مهمان מֵאַיִן הוּא בָּא از کجا او آمده וּלְאָן הוּא הוֹלֵךְ. و به کجا او می‌رود. 🔺וּלְאָן: וְ + לְאָן 🔅به خاطر ممنوعیت دو شوا در ابتدای کلمه، شوای حرف عطف تبدیل به شروک شده. כַּאֲשֶׁר הָאוֹרֵחַ הָיָה נוֹתֵן לוֹ תּוֹדָה, هر زمان مهمان تشکر می‌کرد از او، 🔺נוֹתֵן לוֹ תּוֹדָה: عبارت «تشکر کردن از کسی» אַבְרָהָם הָיָה אוֹמֵר: ابراهیم می‌گفت: 📝 بند دوم: - אַל תִּתֵּן תּוֹדָה לִי. از من تشکر نکنید. תֵּן תּוֹדָה לַה'. از خدا تشکر کنید. ה' בָּרָה אֶת הָאָרֶץ וְאֶת כָּל אֲשֶׁר בָּהּ. خدا آفرید زمین را و هرچه در آن است. 🔺אֶת مفعول معرفه، برای هر مفعول، تک تک می‌آید. 📝 بند سوم: בְּיוֹם חַם אֶחָד در روزی گرم עָבַר אִישׁ זָקֵן וְחַלָּשׁ گذشت مرد پیر و ضعیفی עַל יַד הָאֹהֶל שֶׁל אַבְרָהָם. از کنار خیمه ابراهیم. הַבְּגָדִים שֶׁלּוֹ הָיוּ מְלֵאִים חוֹל לָבָן, لباس‌های او بود پر از شن سفید، 🔺מְלֵאִים חוֹל: پر از شن 🔅מְלֵא به دنبالش حرف اضافه ندارد. וְהוּא הָלַךְ לְאַט לְאַט. و‌ او راه می‌رفت خیلی آرام. 🔺לְאַט לְאַט: به جای استفاده از «خیلی»، می‌توان صفت را دوبار آورد. אַבְרָהָם פָּנָה אֶל הַזָּקֵן, ابراهیم رو کرد به پیر[مرد] 🔺פָּנָה אֶל: حرف اضافه פָּנָה (رو کردن) אֶל است. וְאָמַר לוֹ: و گفت به او: 📝 بند چهارم: - בְּבַקָּשָׁה, אַל תַּעֲבֹר מִפֹּה. - بفرما، نگذر از اینجا. 🔺מִפֹּה: מִן + פֹּה בּוֹא לָאֹהֶל שֶׁלִּי, بیا به خیمه من، רְחַץ אֶת הָרַגְלַיִם بشوی پاها را וְנוּחַ מְעַט. و استراحت کن اندکی. 📝 بند پنجم: הַזָּקֵן הָיָה עָיֵף מְאֹד, پیر[مرد] بود خسته بسیار، וְלֹא הָיָה לוֹ כֹּחַ و نبود برای او نیرویی (و نیرویی نداشت) לָלֶכֶת הָלְאָה. تا برود پیشتر. הוּא הָלַךְ בְּשִׂמְחָה רַבָּה אֶל הָאֹהֶל. او رفت با شادمانی بسیار به سمت خیمه. אַבְרָהָם שָׁאַב מַיִם מִן הַמַּעְיָן ابراهیم کشید آب از چاه וְנָתַן לַזָּקֵן و داد به پیر[مرد] לִרְחֹץ אֶת הַפָּנִים וְאֶת הָרַגְלַיִם. تا بشوید صورت و پاها را. אַחֲרֵי שֶׁהַזָּקֵן רָחַץ پس از آنکه پیر[مرد] شست אֶת הַפָּנִים וְאֶת הָרַגְלַיִם, صورت و پاها را، אָמַר לוֹ אַבְרָהָם: گفت به او ابراهیم: 📝 بند ششم: - עַכְשָׁו שֵׁב, - اکنون بنشین، אֱכֹל וּשְׁתֵה מִכָּל מַה שֶׁה' נָתַן לִי. بخور و بنوش از هرآنچه که خدا داده به من. 🔺וּשְׁתֵה: וְ + שְׁתֵה 🔅به خاطر ممنوعیت دو شوا در ابتدای کلمه، شوای حرف عطف تبدیل به شروک شده. 🔺מִכָּל: מִן + כָּל 📝 بند هفتم: הַזָּקֵן אָמַר לוֹ תּוֹדָה پیر[مرد] تشکر کرد از او וְיָשַׁב לֶאֱכֹל. و نشست تا بخورد. אָז אָמַר אַבְרָהָם לַזָּקֵן: پس گفت ابراهیم به پیر[مرد]: 📝 بند هشتم: - אַל תִּתֵן תּוֹדָה לִי. - تشکر نکن از من. תֵּן תּוֹדָה לַה', تشکر کن از خدا، כִּי הוּא בָּרָה אֶת הָאֹכֶל הַזֶּה زیرا او آفریده این غذا را שֶׁאַתָּה אוֹכֵל. که تو می‌خوری. 📝 بند نهم: הַזָּקֵן צָחַק וְאָמַר: پیر[مرد] خندید و گفت: 📝 بند دهم: - אֵיךְ אֶפְשָׁר לָתֵת תּוֹדָה לְאֵל - چگونه ممکن است تشکر شود از خدایی שֶׁלֹא רוֹאִים אוֹתוֹ? که نمی‌بینند او را؟ רוֹאִים: فعل مضارع جمع مذکر، بدون فاعل 🔅فعل با عمومیت فاعل ترجمه می‌شود. אֵין אֲנִי רוֹאֶה אֶת הָאֵל שֶׁלְךָ, نمی‌بینم من خدای تو را، 🔺אֵין אֲנִי רוֹאֶה: منفی کردن جمله با אֵין 🔅در این صورت אֵין پیش از فاعل می‌آید. אֵיךְ אֶתֵן לוֹ תּוֹדָה? چگونه تشکر کنم از او؟ https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ بررسی متن درس بیست و هشت (۲):👇 📝 بند یازدهم: אַבְרָהָם כָּעַס ابراهیم عصبانی شد וְשָׁלַח אֶת הַזָּקֵן מִן הָאֹהֶל, و راند پیر[مرد] را از خیمه، וְאָמַר לוֹ: و گفت به او: 📝 بند دوازدهم: - צֵא מִפֹּה! - برو از اینجا! וְאַל תָּבוֹא שׁוּב הַנָּה! و نیا دوباره اینجا! 📝 بند سیزدهم: הַזָּקֵן קָם, پیر[مرد] برخاست، עָזַב אֶת הָאֹהֶל ترک کرد خیمه را וְהָלַךְ לוֹ. و رفت. 📝 بند چهاردهم: אָז שָׁמַע אַבְרָהָם پس شنید ابراهیم קוֹל קוֹרֵא מִן הַשָּׁמַיִם: صدایی که می‌خواند از آسمان: 📝 بند پانزدهم: - שְׁמַע, אַבְרָהָם, بشنو، ابراهیم! אֶת הַזָּקֵן הַזֶּה סָבַלְתִּי שָׁנִים רַבּוֹת, این پیر[مرد] را تحمل کردم سالهای زیادی، וְאַתָּה לֹא יָכוֹל לִסְבֹּל אוֹתוֹ و تو نمی‌توانی تحمل کنی او را אֲפִילוּ שָׁעָה אַחַת?! حتی یک ساعت؟! 📝 بند شانزدهم: מִיָד רָץ אַבְרָהָם אַחֲרֵי הַזָּקֵן, فورا دوید ابراهیم به دنبال پیر[مرد]، וּמָצָה אוֹתוֹ הוֹלֵךְ בַּדֶּרֶךְ. و یافت او را درحالیکه می‌رفت در جاده. 🔺וּמָצָה: וְ + מָצָה 🔅رسیدن حرف عطف به یکی از حروف بومَف (בּ, ו, מ, ף) و تبدیل شوای آن به شروک 📝 بند هفدهم: - סְלַךְ לִי! - ببخش مرا! אָמַר לוֹ אַבְרָהָם, گفت به او ابراهیم، עֲשֵׂה לִי טוֹבָה, انجام بده در حق من خوبی‌ای، 🔺עֲשֵׂה לִי טוֹבָה: اصطلاحی برای «بیا و در حقم خوبی کن!» שׁוּב אֶל הָאֹהֶל برگرد به خیمه וּגְמֹר אֶת הַסְּעוּדָה. و تمام کن وعده غذایی را. 🔺וּגְמֹר: וְ + גְמֹר 🔅ممنوعیت دو شوا در ابتدای کلمه و تغییر صدای حرف عطف 📝 بند هیجدهم: - אֲנִי רוֹאֶה שֶׁטָּעִיתִ, - من می‌بینم که خطا کردم، אָמַר הַזָּקֵן, گفت پیر[مرد]، אַתָּה בֶּאֱמֶת אִישׁ צַדִּיק וְקָדוֹשׁ. تو حقیقتا مردی پارسا و مقدسی. בָּרוּךְ תִּהְיֶה, متبرک باشی، וּבָרוּךְ הָאֱלֹהִים שֶׁלְּךָ. و متبرک باشد خدای تو. 🔺וּבָרוּךְ: וְ + בָּרוּךְ 🔅رسیدن حرف عطف به یکی از حروف بومَف (בּ, ו, מ, ף) و تبدیل شوای آن به شروک 🔅رفتن בּ به وسط کلمه و افتادن داگش آن 📝 بند نوزدهم: וְהַזָּקֵן שָׁב יַחַד עִם אַבְרָהָם אֶל הָאֹהֶל. و پیر[مرد] برگشت همراه با ابراهیم به خیمه. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim