Reverso Context | Translation in context - Arabic, German, Spanish, French, Hebrew, Italian, Japanese, Dutch, Polish, Portuguese, Romanian, Russian, Turkish, Chinese, English https://context.reverso.net/translation/ Forvo: the pronunciation dictionary. All the words in the world pronounced by native speakers https://forvo.com/ برای شنیدن تلفظ درست کلمات، می‌توانید به این سایت‌ها مراجعه کنید.

#جلسه_هفتم_سطح_دو👇 #قواعد_درس_هفت #ה_در_حرف_سوم_ریشه #אֶת_مفعولی #کلمه_پرسشی_הַאִם #صرف_فعل‌های_درس_هفت #متن_ماله_درس_هفت #بررسی_متن_درس_هفت #نحوه_خواندن_کلمات_اختصاری

✅ قواعد درس هفت (۱):👇 الف) افعالی که حرف سوم ریشه‌شان ("ל" הַפֹּעַל) ה است، در زمان حال (הֹוֶה) به صورت زیر صرف می‌شود: ۱. مفرد مذکر: (אֲנִי- אַתָּה- הוּא) רוֹאֶה ۲. مفرد مؤنث: (אֲנִי- אַתְּ- הִיא) רוֹאָה ۳. جمع مذکر: (אֲנַחְנוּ- אַתֶּם- הֵם) רוֹאִים ۴. جمع مؤنث: (אֲנַחְנוּ- אַתֶּן- הֵן) רוֹאוֹת ✳️ الگو: ~וֹ~ֶ‏~ ~וֹ~ִים ~וֹ~ָ~ ~וֹ~וֹת ✳️ دقت داشته باشید که در صیغه‌های جمع این فعل‌ها، حرف سوم ریشه که ה هست، می‌افتد. ب) مفعول معرفه (אֶת مفعولی): در زبان عبری، قبل از مفعولی که معرفه هست از کلمه אֶת استفاده می‌شود. 🔅 דָּוִד לוֹקֵחַ סֵפֶר. => داوود کتابی را برداشت. (مفعول نکره) 🔅 דָּוִד לוֹקֵחַ אֶת הַסֵּפֶר. => داوود آن کتاب را برداشت. (مفعول معرفه) ✳️ اسم‌های خاص نیز معرفه محسوب می‌شوند؛ در نتیجه زمانی که مفعول هستند، אֶת نیاز دارند. من داوود را دیدم.=> אֲנִי רוֹאֶה אֶת דָּוִד. ✳️ پرسش از مفعول معرفه: همانطور که برای پرسش از فاعل از מִי استفاده می‌کردیم، با افزودن אֶת بر سر מִי می‌تواتیم از مفعول سؤال کنیم. 🔅 אֶת מִי אַתָּה אוֹהֵב? => تو چه کسی را دوست داری؟ ✅ قواعد درس هفت (۳):👇 ج) کلمه پرسشی הַאִם (آیا): همانطور که در زبان فارسی هم می‌توانیم صرفا با لحن خود، جمله را سؤالی کنیم هم با کلمه پرسشی «آیا»، در عبری نیز می‌توانیم از همین دو راه، جمله‌ای را پرسشی کنیم. کلمه پرسشی‌ای که در زبان عبری برای آیا به کار می‌رود، הַאִם است. 🔅 آیا تو عبری بلدی؟ => הַאִם אַתָּה יוֹדֵעַ עִבְרִית? ✳️ می‌توانیم به جای הַאִם از حرف پرسشی הֲ استفاده کنیم که در این صورت، این حرف باید بر سر کلمه اصلی جمله و ابتدای جمله بیاید. اگر جمله فعل داشته باشد، ترجیح با فعل است. 🔅 آیا تو عبری بلدی؟=> הֲיוֹדֵעַ אַתָּה עִבְרִית? ✅ הַפְּעָלִים שֶׁל שִׁעוּר ז (7) فعل‌های درس هفتم 🔴 این فعل سالم صرف می‌شود: 1️⃣ ס - ג - ר بستن، خاموش کردن (ماشین، چراغ) סוֹגֵר סוֹגְרִים סוֹגֶרֶת סוֹגְרוֹת 🔵 حرف سوم ה است: 2️⃣ ע - נ - ה پاسخ دادن עוֹנֶה עוֹנִים עוֹנָה עוֹנוֹת 3️⃣ ר - א - ה دیدن רוֹאֶה רוֹאִים רוֹאָה רוֹאוֹת ⚫️ فعلی که حرف سومش ח‏ یا ע است: 4️⃣ פ - ת - ח باز کردن، روشن کردن (چراغ) פּוֹתֵחַ פּוֹתְחִים פּוֹתַחַת פּוֹתְחוֹת https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ کلمات جدید درس هفت:👇 גַּן (גַּנִּים): باغ، بوستان הַאִם: آیا זָקֵן, זְקֵנָה: پیر יָד (יָדַיִם): دست יֶלֶד (יְלָדִים): پسر بچه יַלְדָּה (יְלָדוֹת): دختر بچه סוֹגֵר: می‌بندد סַפְסָל (סַפְסָלִים): نیمکت עוֹנֶה: جواب می‌دهد עַל יַד, לְיַד: کنار، نزدیک עִיר (עָרִים): شهر עֵץ (עֵצִים): درخت פּוֹתֵחַ: باز می‌کند קָטָן (קְטַנָּה): کوچک، کوتاه רוֹאֶה: می‌بیند רַעַשׁ: سر و صدا שׁוּם: هیچ תַּחַת: زیر عبارات تازه: אֶת מִי? چه کسی (سؤال از مفعول) אֵין שִׁיעוּרִים: کلاسی برقرار نیست ✅ متن ماله درس هفت:👇 בגן של העיר על יד הבית של דוד יש גן גדול ויפה. זה הגן של העיר. בגן יש הרבה עצים, עצים גדולים ועצים קטנים. בגן של העיר יש תמיד אנשים ונשים. בגן הזה יש גם הרבה ילדים והרבה ילדות. בגן רעש ושמחה מן הבוקר עד הערב. יום א'. היום אין שיעורים בבית הספר. דוד הוא ילד חכם ותלמיד טוב. אחרי הצהריים הוא לוקח ספר עברי ביד והולך אל הגן. דוד רואה ספסל תחת עץ גדול. הוא יושב על הספסל תחת העץ. איש זקן יושב ליד דוד. האיש קורא עתון אנגלי. דוד פותח את הספר וקורא. פתאום סוגר דוד את הספר. האיש הזקן שואל את דוד: - מדוע אתה סוגר את הספר? האם הספר הזה לא טוב? - לא! עונה דוד. זה ספר טוב מאוד. אני אוהב את הספר. אבל פה בגן רעש גדול. אני קורא וקורא, אבל אני לא לומד שום דבר. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ بررسی متن درس هفت (۱):👇 בַּגַּן שֶׁל הָעִיר در بوستان (این) شهر 🔺בַּגַּן: בְּ + הַ + גַּן 🔺הָעִיר: הָ + עִיר 🔅از آنجا که ما در فارسی نشانه معرفه نداریم، در این متن از «آن» یا «این» (متناسب با متن) در داخل پرانتز استفاده شده تا معرفه بودن کلمه مشخص شود. עַל יַד הַבַּיִת שֶׁל דָּוִד نزدیک خانه داوود 🔺הַבַּיִת: הַ + בַּיִת יֵשׁ גַּן גָּדוֹל וְיָפֶה. وجود دارد بوستانی بزرگ و زیبا 🔺גַּן גָּדוֹל וְיָפֶה: ترکیب وصفی. موصوف (גַּן): مفرد مذکر نکره. انطباق صفات (גָּדוֹל و יָפֶה) با موصوف. זֶה הַגַּן שֶׁל הָעִיר. آن، بوستان شهر [است]. 🔺זֶה: اسم اشاره، انطباق با مورد اشاره تنها در عدد و جنس. בַּגַּן יֵשׁ הַרְבֵּה עֵצִים, در بوستان وجود دارد تعداد زیادی درخت; 🔺הַרְבֵּה עֵצִים: برخلاف زبان فارسی، در زبان عبری بعد از הַרְבֵּה (تعداد زیادی) اسم قابل شمارش در حالت جمع می‌آید. עֵצִים גְּדוֹלִים درختانی بزرگ 🔺עֵצִים גְּדוֹלִים: ترکیب وصفی؛ جمع، مذکر، نکره. וְעֵצִים קְטַנִּים. و درختانی کوچک. 🔺עֵצִים קְטַנִּים: ترکیب وصفی؛ جمع، مذکر، نکره. בַּגַּן שֶׁל הָעִיר در بوستان شهر יֵשׁ תָּמִיד אֲנָשִׁים וְנָשִׁים. وجود دارد همیشه مردان و زنانی. בַּגַּן הַזֶּה در این بوستان 🔺בַּגַּן הַזֶּה: صفت اشاره، انطباق با موصوف در عدد و جنس و شناس. יֵשׁ גַּם הַרְבֵּה יְלָדִים وجود دارد همچنین تعداد زیادی پسربچه וְהַרְבֵּה יְלָדוֹת. و تعداد زیادی دختربچه. בַּגַּן רַעַשׁ וְשִׂמְחָה در بوستان سر و صدا [هست]، מִן הַבֹּקֶר עַד הָעֶרֶב. از صبح تا شب. יוֹם א'. روز یکشنبه [است]. הַיּוֹם אֵין שִׁיעוּרִים בְּבֵית הַסֵּפֶר. امروز [برقرار] نیست درسی (کلاسی) در مدرسه. 🔺בְּבֵית הַסֵּפֶר: בְּ + בֵּית הַסֵּפֶר 🔅حرف اضافه ابتدای کلمه مدرسه آمده، داگش בּ در בֵּית افتاده. 🔆 مهم: از آنجا که کلمه مدرسه (בֵּית סֵפֶר)، یک عبارت سمیخوت (ترکیب اضافی) است، همیشه، بعد از حروف اضافه، داگش בּ در בֵּית می‌افتد. در باقی کلماتی که مشابه مدرسه هستند نیز همین اتفاق می‌افتد؛ مانند בֵּית חוֹלִים (بیمارستان)، בֵּית קָפֶה (قهوه‌خانه). דָּוִד הוּא יֶלֶד חָכָם داوود پسری باهوش 🔺יֶלֶד חָכָם: ترکیب وصفی. مفرد، مذکر، نکره. וְתַלְמִיד טוֹב. و دانش آموزی خوب [است]. 🔺וְתַלְמִיד: וְ + תַּלְמִיד 🔅 به خاطر آمدن حرف عطف، داگش תּ در תַּלְמִיד افتاده. 🔺תַּלְמִיד טוֹב: ترکیب وصفی، مفرد، مذکر، نکره. אַחֲרֵי הַצָּהֳרַיִם بعد از ظهر הוּא לוֹקֵחַ סֵפֶר עִבְרִי בַּיָּד او برمی‌دارد کتابی عبری در دست 🔺סֵפֶר עִבְרִי: ترکیب وصفی. مفرد، مذکر، نکره. 🔺בַּיָּד: בְּ + הַ + יָד וְהוֹלֵךְ אֶל הַגַּן. و می‌رود به (آن) بوستان. דָּוִד רוֹאֶה סַפְסָל תַּחַת עֵץ גָּדוֹל. داوود می‌بیند نیمکتی زیر درختی بزرگ. הוּא יוֹשֵׁב עַל הַסַּפְסָל תַּחַת הָעֵץ. او می‌نشیند روی (آن) نیمکت زیر (آن) درخت. 🔺הַסַּפְסָל: הַ + סַפְסָל 🔺הָעֵץ: הָ + עֵץ אִישׁ זָקֵן יוֹשֵׁב לְיַד דָּוִד. مرد پیری نشسته [است] کنار داوود. 🔺יוֹשֵׁב: از ادامه متن معلوم است که مرد قبلا نشسته روی نیمکت. پس ما יוֹשֵׁב را ماضی نقلی یا اسم فاعل ترجمه می‌کنیم. הָאִישׁ קוֹרֵא עִתּוֹן אַנְגְּלִי. (آن) مرد می‌خواند روزنامه‌ای انگلیسی. 🔺הָאִישׁ: הָ + אִישׁ 🔺עִתּוֹן אַנְגְּלִי: ترکیب وصفی. مفرد، مذکر، نکره. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ بررسی متن درس هفت (۲):👇 דָּוִד פּוֹתֵחַ אֶת הַסֵּפֶר داوود باز می‌کند (آن) کتاب را. אֶת הַסֵּפֶר: الان کتاب برای ما شناخته شده است (معرفه). پس چنانچه مفعول باشد، قبل از آن باید אֶת (نشانه مفعول معرفه) بیاوریم. וְקוֹרֵא. و می‌خواند. פִּתְאֹם סוֹגֵר דָּוִד אֶת הַסֵּפֶר. ناگهان می‌بندد داوود (آن) کتاب را. 🔺סוֹגֵר דָּוִד: دقت کنید! در زبان عبری نیازی نیست فاعل قبل از فعل بیاید. برای ساختن ساختار جمله، به اهمیت نقشها توجه می‌شود. הָאִישׁ הַזָּקֵן שׁוֹאֵל אֶת דָּוִד: (آن) مرد پیر می‌پرسد (از) داوود: 🔺הָאִישׁ הַזָּקֵן: ترکیب وصفی. مفرد، مذکر، معرفه. - מַדּוּעַ אַתָּה סוֹגֵר אֶת הַסֵּפֶר? - چرا تو بستی (آن) کتاب را؟ 🔺אֶת הַסֵּפֶר: אֶת مفعولی همراه مفعول معرفه (הַסֵּפֶר) הַאִם הַסֵּפֶר הַזֶּה לֹא טוֹב? آیا این کتاب خوب نیست؟ 🔺הַסֵּפֶר הַזֶּה: موصوف و صفت اشاره. مفرد، مذکر، معرفه. - לֹא! עוֹנֶה דָּוִד. - نه! پاسخ می‌دهد داوود. זֶה סֵפֶר טוֹב מְאֹד. این، کتابی بسیار خوب [است]. 🔺זֶה: ضمیر اشاره. معرفه نمی‌آید. 🔺סֵפֶר טוֹב: موصوف و صفت. مفرد، مذکر، نکره. نکره بودن در اینجا، به معنی ناشناخته بودن نیست. بلکه همانطور که پیشتر گفتیم، گزاره معمولا نکره می‌آید. اگر معرفه بود، هنگام ترجمه باید کلمه «همان» اضافه می‌شد. مثال: זֶה הַסֵּפֶר הַטּוֹב: این، همان کتاب خوب است. אֲנִי אוֹהֵב אֶת הַסֵּפֶר. من دوست دارم [این] کتاب را. אַבָל פֹּה בַּגַּן רַעַשׁ גָּדוֹל. اما اینجا، در بوستان، صدا زیاد [است]. אֲנִי קוֹרֵא וְקוֹרֵא, من می‌خوانم و می‌خوانم، אַבָל אֲנִי לֹא לוֹמֵד שׁוּם דָּבָר. اما من یاد نمی‌گیرم هیچ چیزی. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ نحوه خواندن کلمات اختصاری👇 سرواژه یا سرنام در زبان عبری:  רָאשֵׁי תֵבוֹת (rashei tevot) Abbreviations, Acronym مخفف‌سازی و کوته‌نوشت عبارت‌ها که در فارسی با نام «سرواژه» یا «سرنام» شناخته می‌شود، امری معمول در زبان عبری است که با نام רָאשֵׁי תֵבוֹת شناخته می‌شود. این واژه در واقع نمایانگر صورت مخفف و کوتاه‌شده یک عبارت است، مانند «نزاجا» که مخفف عبارت «نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران» است. برای ساخت سرواژه معمولاً حروف ابتدایی هر کلمه از عبارت را به ترتیب کنار هم می‌گذارند. بسیاری از عبارت‌ها و حتی کلمات کوتاه در زبان عبری دارای سرواژه هستند، بطوری که در پایان کتاب‌های لغت، عموماً فهرستی از این سرواژ‌ها ارائه می‌شود. ✳️ نمونه‌ای از این سرواژه‌ها در زبان عبری که در درس پنجم کتاب هیسود به آن اشاره شده، کلمات דוֹקטוֹר (دکتر) با سرواژه דָּר' یا ד"ר، בית הספר (مدرسه) با سرواژه ביה״ס و גְּבֶרֶת (خانم) با سرواژه גַּב' است. همانطور که می‌بینید، برای مخفف‌سازی، معمولاً یک یا دو حرف اول هر کلمه از عبارت را کنار هم می‌چینند و با گذاردن گرش (') کوتاه شدنش را نشان می‌دهند. 🔅دقت داشته باشید که گرش را با حرف یود اشتباه نگیرید. یود، کاملاً هم‌راستای حروف دیگر است، اما گرش کمی بالاتر از سطح بالایی حروف قرار می‌گیرد. 🔅در صفحه‌کلید جی‌برد، یود را در وسط ردیف دوم می‌بینید و گرش را در ردیف اول، سمت چپ. ✳️ خواندن این سرواژ‌ها به سه صورت انجام می‌شود: ۱. خواندن حرف به حرف. مانند יוֹם אָלֶף با سرواژه יוֹם א' به معنی «روز یکشنبه» که آن را یُوم آلف می‌خوانند. ۲. خواندن اصل عبارت. مانند בית הספר (مدرسه) با سرواژه ביה״ס که خود عبارت مدرسه خوانده می‌شود. ۳. صداگذاری سرواژه، با وزن معمول קַטָל یا קַטַל. در این حالت، معمولا تنها از صداهای کاماتص و پتخ استفاده می‌شود. مانند צַהַ״ל‎ که مخفف צְבָא הַהֲגָנָה לְיִשְׂרָאֵל (نیروی نظامی اسراییل) است. 🔅دقت داشته باشید که اگر حرفی که در پایان سرواژه می‌آید، حالت سُفیت داشته باشد و صدای سفیت متفاوت باشد، صدای سفیت می‌آید، نه حرف ابتدایی. مانند תַּנַ"ךְ (تَنَخ) که مخفف תּוֹרָה‎, נְבִיאִים‎, כְּתוּבִים‎ است و با وجود اینکه کلمه آخر (کتوویم) با کاف شروع می‌شود، اما صدای حرف آخر سرواژه که حالت سفیت کاف است، خ خوانده می‌شود. 🔅البته اگر حرف یود یا واو در سرواژه باشد، ممکن است صدای ای یا او یا اُ بدهند. مانند: או״ם‎ (اوم) که مخفف הָאֻמּוֹת הַמְּאֻחָדוֹת (האומות המאוחדות) (ملل متحد) است. 🔆 گاهی هم یک کلمه به هر دو حالت دو‌ و سه خوانده می‌شود. مانند אַרְהַ"ב که مخفف אֲרָצוֹת הַבְּרִית (ایالات متحده) است و برای رژیم آمریکا به کار می‌رود و معادل United States (US.) است. ✳️ برای دریافت فهرستی از سرواژه‌های عبری، می‌توانید به نشانی زیر مراجعه کنید: https://en.m.wikipedia.org/wiki/List_of_Hebrew_abbreviations ✳️ تجزیه اصطلاح سرواژه به زبان عبری:👇 اصل عبارت הָרָאשִׁים שֶׁל תֵּבוֹת بوده که به حالت سمیخوتی رفته و شکل רָאשֵׁי תֵבוֹת گرفته است. به این ترتیب: ۱. רָאשִׁים، جمع רֹאשׁ (به معنی سر) است که حرف تعریف گرفته. در حالت سمیخوتی، هم حرف تعریف افتاده، هم به دلیل مضاف واقع شدن، دچار تغییر شده. ם اسم‌های جمع مذکر هنگام مضاف شدن، می‌افتد و خیریک‌شان تبدیل به تصره می‌شود که در اینجا این تغییر را شاهدیم: רָאשֵׁי ۲. תֵּבוֹת، جمع תֵּבָה (به معنی کلمه، با حالت ماله תיבה و حالت ماله جمع תיבות) نیز به دلیل صدای بلند تصره-یود که قبل از آن، در پایان کلمه قبلی‌اش آمده، داگشش افتاده. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

#جلسه_هشتم_سطح_دو👇 #پاسخ_تمرین‌های_درس_شش #چند_وزن_اسم_عبری #قواعد_درس_هشت #صداگذاری_حرف_تعریف

✅ پاسخ تمرین‌های درس شش کتاب هیسود:👇 1. זֶה רְחוֹב יָפֶה מְאֹד (מאוד). 2. אֵיזֶה יוֹם (הוּא) הַיוֹם, יוֹם ו' אוֹ יוֹם ה'? 3. הוּא תָּמִיד נוֹתֵן תְּשׁוּבוֹת נְכוֹנוֹת. 4. הָעוֹלָם הַזֶּה (הוּא) עוֹלָם יָפֶה. 5. זֹאת תְּשׁוּבָה טוֹבָה מְאֹד (מאוד). 6. מַה דָּבָר אַתְּ לוֹקַחַת מִן הָאָרוֹן? 7. הַמִּלוֹן (המילון) הָאַנְגְלִי עַל הַשֻׁלְחָן (השולחן) ולֹא עַל הַכִּסֵּא (הכיסא). 8. מַה הַשֵּׁם שֶׁל הָאִשָּׁה (האישה) הַחֲכָמָה הַזֹּאת? 9. אֶלֶּה (הֵם) מְעִילִים יָפִים. 10. בְּאֵיזֶה יוֹם הַמִּבְחָן (המיבחן) בְּעִבְרִית? 11. הָרוֹפֵא בַּבַּית עַד הַצָּהֳרַים וְאַחֲרֵי כֵן הוּא הוֹלֵךְ אֶל הַמַּעְבָּדָה. 12. הוּא יוֹשֵׁב עַל כִּסֵּא (כיסא) וְקוֹרֵא עִתּוֹן (עיתון) אַנְגְלִי. 13. הַמּוֹרִים לֹא צוֹחַקִים כַּאֲשֶׁר תַּלְמִיד נוֹתֵן תְּשׁוּבָה לֹא נְכוֹנָה. 14. אֵיזֶה שִׁעוּר (שיעור) בַּסֵּפֶר הַזֶּה אַתְּ לֹא יוֹדַעַת? 15. אֲנִי קוֹרֵאת עִתּוֹן (עיתון) עִבְרִי כָּל בֹּקֶר (בוקר). 16. הַתַּלְמִיד הַטּוֹב אוֹמֵר "בֹּקֶר (בוקר) טוֹב" אֶל הַמּוֹרֶה. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ چند وزن اسم عبری (۲):👇 پیشتر آموختیم که اسم نیز در زبان عبری معمولاً دارای وزن خاصی است که با سه حرف اصلی קטל معرفی می‌شود. در اینجا به چند وزن دیگر اسم‌های عبری اشاره می‌شود: 7⃣ وزن بیماری‌ها: קַטֶלֶת => (אדם) אַדֶמֶת (سرخچه) 8⃣ وزن اسم‌های انتزاعی: קִטָּלוֹן => (זכר) זִכָּרוֹן (حافظه) קַטְלוּת => (מלך) מַלְכוּת (پادشاهی) תַקְטֵלָה => (בער) תַבְעֵרָה (شعله، آتش) 9⃣ وزن مجموعه‌ساز: תַקְטוּלָה => (חבר) תַחְבּוּרָה (گروه دوستی) ✳️ دقت در داگش‌ها، بویژه در حروف دو صدایی بسیار مهم است. 🔅در مورد نهم اگر دقت کنید، حرف دوم ("ע" הפעל) در ریشه داگش ندارد، اما در نمونه‌ای که آمده، حرف بت داگش گرفته. این داگش به خاطر قاعده خاصی است و آن اینکه: 👈 حروف حلقی (א, ה, ח, ע+ר) شواپذیر نیستند، اما در شرایط خاصی، شوا می‌گیرند. چنانچه حرف حلقی، شوا بگیرد، به حرف بعد از آن داگش می‌دهیم. مانند: מַחְבֶּרֶת. ✳️ برای اطلاعات بیشتر در این زمینه، می‌توانید کلیدواژه NOUN PATTERNS IN HEBREW را در اینترنت جستجو کنید. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس هشت کتاب هیسود (۱): 👇 الف) صداگذاری حرف تعریف (۲): تا اینجا آموختیم که حرف تعریف با پتخ یا کاماتص صداگذاری می‌شود. حالت سومی نیز وجود دارد و آن زمانی است که حرف تعریف بر سر کلمه‌ای می‌آید که حرف اول‎شان הָ، חָ و עָ است. در این صورت، صدای حرف تعریف، سه گل می‌شود. مثال: הֶהָרִים= آن کوه‌ها הֶעָרִים= آن شهرها הֶחָבֵר= آن دوست ✳️ استثنا: این قاعده در صورتی به کار می‌رود که تکیه صدا روی هجای اول نباشد. הָר=> הָהָר (در اینجا، چون تکیه روی همان هجای اول است، این قاعده برایش به کار نرفته است.) ✳️ نکته: همانطور که اگر ابتدای اسم معرفه، حرف اضافه בְּ می‌آمد و با حرف تعریف ادغام می‌شد، در اینجا هم چنانچه حرف اضافه בְּ بر سر اسمی با حرف تعریف הֶ بیاید، בְּ صدای حرف اضافه را می‌گیرد. مانند: בְּ + הֶעָרִים=> בֶּעָרִים = در آن شهرها https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

#جلسه_نهم_سطح_دو👇 #پاسخ_تمرین‌های_درس_هفت #قواعد_درس_هشت #جمله_مجهول #تفاوت_בְּ_با_עִם #صفت_در_جای_قید #متن_ماله_درس_هشت #بررسی_متن_درس_هشت