✅ متن ماله درس یازدهم:👇 המשורר בוקר. השמש עולה בשמיים. אורי הקטן קם ויושב על כיסא ליד החלון. - אורי! מה אתה עושה? שואלת האם. - אימא! השמש כל כך יפה כאשר היא יוצאת מן ההרים. צהריים. אורי הקטן רץ מן הבית. - אורי! לאן אתה רץ? - אימא! שם בגן עצים יפים. על עץ יושבת ציפור קטנה. הציפור שרה כל כך יפה. ערב. האח והאחות הגדולים של אורי הם כבר בבית. - איפה אורי? מה הוא עושה? שואל האב. - הוא עוד בחוץ. עונים האח והאחות. - אורי! מה אתה עושה בחוץ? - אבא! השמש כל כך יפה כאשר היא נופלת לים. הימים עוברים. השנים עוברות. אורי כבר בחור גדול. עכשיו הוא יודע כי השמש לא יוצאת מן ההרים. עכשיו הוא יודע כי השמש לא נופלת לים. עכשיו אורי כותב שירים יפים. הוא כותב על היופי של השמש כאשר היא עולה. הוא כותב על היופי של השמש כאשר היא שוקעת. הוא כותב על היופי של השמיים ושל הים. הוא כותב על העצים ועל הציפורים. יופי! אורי הוא עכשיו משורר. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

#جلسه_دوم_سطح_سه👇 #پاسخ_تمرین‌های_درس_یازده #قواعد_درس_دوازده #صرف_فعل‌های_حالت #בְּ_همراه_ضمیرهای_متصل #עִם_همراه_ضمیرهای_متصل #کلمات_جدید_درس_دوازده #صرف_فعل‌های_درس_دوازده #بررسی_متن_درس_دوازده #متن_ماله_درس_دوازده #عدد_یک_با_معدود #عدد_دو_با_معدود

✅ پاسخ تمرین‌های درس یازده کتاب هیسود:👇 1. מְשׁוֹרֵר זֶה (הַמְּשׁוֹרֵר הַזֶּה) כּוֹתֵב שִׁירִים עַל הַיֹּפִי שֶׁל הַחַיִּים. 2. אֲנִי יוֹצֵא אֶל הָעֲבוֹדָה (לָעֲבוֹדָה) כַּאֲשֵׁר הַשֶּׁמֶשׁ עוֹלָה. 3. הַצִּפֳּרִים (הצפורים) שִׁרִוֹת כָּל כָּךְ יָפֶה. 4. אֲנִי פּוֹתַחַת הַחַלּוֹנוֹת בַּבֹּקֶר (בבוקר) וַאֲנִי סוֹגֶרֶת הַחַלּוֹנוֹת בָּעֶרֶב. 5. הִיא (הִנֵּה) יוֹשֶׁבֶת בַּחוּץ כַּאֲשֵׁר הַשֶּׁמֶשׁ שׁוֹקַעַת (הִנֵּה). 6. כַּאֲשֵׁר אֲנַחְנוּ רוֹאִים אִישׁ זָקֶן, אֲנַחְנוּ קָמִים מִן הַסַּפְסָל. 7. אֲנִי חוֹשֶׁבֶת כִּי הֵם עוֹד שָׁם. 8. יְלָדוֹת קְטַנוֹת לֹא יוֹצְאוֹת מִן הַבַּית בָּעֶרֶב בְּלִי הָאֵם אוֹ הָאָב. 9. הַיֶּלֶד הַקָּטָן חוֹשֵׁב כִּי הַשֶּׁמֶשׁ נוֹפֶלֶת לַיָּם. 10. הָאִישׁ עוֹלֶה עַל הָהָר. 11. יֵשׁ הַרְבֵּה עָרִים גְּדוֹלוֹת עַל-יַד (לְיַד) הַיָּם. 12. כָּךְ הוּא עוֹבֵד כָּל הַשָּׁנִים. 13. הָאֹכֶל (האוכל) כְּבָר עַל הַשֻּׁלְחָן (השולחן). 14. הִיא (הִנֵּה) רָצָה אֶל הַסִּפְרִיָה כִּי הִיא צְרִיכָה סֵפֶר. 15. הַיֹּפִי עוֹבֵר, הַחַיִּים עוֹבְרִים. 16. הַשָּׁמַיִם כָּל כָּךְ יָפִים כַּאֲשֵׁר הַשֶּׁמֶש שׁוֹקַעַת בָּעֶרֶב. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✳️ قواعد درس دوازده کتاب هیسود:👇 الف) فعل‌های حالت (Stative Verbs): فعل‌هایی که تا به اینجا آموختیم، فعل‌های کُنِش (Actional Verbs) بودند؛ فعل‌هایی که به بیان عملی می‌پردازند. مانند: הוֹלֵךְ קוֹרֵא לוֹמֵד כּוֹתֵב دسته دیگری از فعل‌ها نیز هستند که فعل‌های حالت نامیده می‌شوند و به بیان حالتی پرداخته، به عنوان صفت نیز به کار می‌روند. گرسنه=> רָעֵב خسته=> עָיֵף تشنه=> צָמֵא زمان حال این افعال به صورت زیر صرف می‌شوند: الگو: ~ָ~ֵ~ ~ְ~ֵ~ָה ~ְ‏~ֵ~ִים ~ְ~ֵ~וֹת ۱. مفرد مذکر: (אֲנִי- אַתָּה- הוּא) רָעֵב، עָיֵף، צָמֵא ۲. مفرد مؤنث: (אֲנִי- אַתְּ- הִיא) רְעֵבָה، עֲיֵפָה، צְמֵאָה ۳. جمع مذکر: (אֲנַחְנוּ- אַתֶּם- הֵם) רְעֵבִים، עֲיֵפִים، צְמֵאִים ۴. جمع مؤنث: (אֲנַחְנוּ- אַתֶּן- הֵן) רְעֵבוֹת، עֲיֵפוֹת، צְמֵאוֹת ✳️ از دست دادن کاماتص در مفرد مؤنث و جمع‌ها، به دلیل تغییر در تکیه صدا از حرف دوم به حرف سوم است. (ر. ک. به: درس ۵.) ب) صرف حروف اضافه בְּ... و עִם: این دو حرف اضافه نیز مانند לְ... می‌توانند با ضمایر متصل صرف شوند. בִּי בְּךָ בָּך בּוֹ בָּה בָּנוּ בָּכֶם בָּכֶן בֶּהָם בָּהֶן עִמִּי עִמְּךָ עִמָּךְ עִמּוֹ עִמָּה עִמָּנוּ עִמָּכֶם עִמָּכֶן עִמָּהֶם עִמָּהֶן https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ کلمات جدید درس دوازدهم:👇 אוֹכֵל: می‌خورد בָּא: می‌آید בָּשָׁר: گوشت דָּג (דָּגִים): ماهی יַחַד: با هم לֶחֶם: نان מִדְבָּר (מִדְבָּרִים): صحرا מַיִם ~ מיים: آب מָלֵא, מְלֵאָה: پر از، مملو از מֶלַח: نمک מֶלְצַר (מֶלְצָרִים): پیشخدمت מָן: مَن و سلویٰ מִסְעָדָה (מִסְעָדוֹת): غذاخوری מָקוֹם (מְקוֹמוֹת): جا، مکان، جایگاه מֹשֶׁה: موسی סִינַי: سینا עָיֵף, עֲיֵפָה: خسته פּוֹגֵשׁ: دیدار می‌کند، ملاقات می‌کند צָמֵא, צְמֵאָה: تشنه קָפֶה: کافه רָעֵב, רְעֵבָה: گرسنه שָׂם: می‌گذارد، می‌نهد ✅ הַפְּעָלִים שֶׁל שִׁעוּר יב (12) فعل‌های درس دوازده 🔴 این فعل‌ها سالم صرف می‌شوند: 1️⃣ א - כ - ל خوردن אוֹכֵל אוֹכְלִים אוֹכֶלֶת אוֹכְלוֹת 🔅دقت داشته باشیم که در این فعل، حرف سوم خاف است و سالم صرف می‌شود. هنگام صرف آن را با خِت که حلقی است و برای صرف قاعده خاص دارد، اشتباه نگیریم. 2️⃣ פ - ג - ש ملاقات کردن، دیدار کردن פּוֹגֵשׁ פּוֹגְשׁים פּוֹגֶשֶׁת פּוֹגְשׁוֹת 🌀 فعل‌هایی که حرف دومشان י یا ו است: 3⃣ ש - י - ם שָׂם שָׂמִים שָׂמָה שָׂמוֹת 4⃣ ב - ו - א בָּא בָּאִים בָּאָה בָּאוֹת 💢 فعل‌های حالت: 5⃣ ע - י - ף خسته بودن עָיֵף (עייף) עֲיֵפִים (עייפים) עֲיֵפָה (עייפה) עֲיֵפוֹת (עייפוות) 6⃣ צ -מ - א تشنه بودن צָמֵא צְמֵאִים צְמֵאָה צְמֵאוֹת 7⃣ ר - ע - ב گرسنه بودن רָעֵב רְעֵבִים רְעֵבָה רְעֵבוֹת https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ بررسی متن درس دوازدهم:👇 מָן מִן הַשָּׁמַיִם منّ از آسمان אָדוֹן כֹּהֵן עָיֵף וְרָעֵב. آقای کهن خسته و گرسنه [است]. הוּא הוֹלֵךְ לְמִסְעָדָה. او می‌رود به غذاخوری. בַּדֶּרֶךְ הוּא פּוֹגֵשׁ חָבֵר. در راه او دیدار می‌کند با دوستی. הַשֵּׁם שֶׁל הֶחָבֵר דָּוִד לֵוִי. نام دوست داوود لوی [است]. 🔺הֶחָבֵר: دوست در این جمله معرفه شده، چون می‌دانیم منظور همان دوستی است که در راه دیده. - לְאָן אַתָּה הוֹלֵךְ? به کجا تو می‌روی؟ שׁוֹאֵל אָדוֹן לֵוִי. می‌پرسد آقای لوی. אָדוֹן כֹּהֵן עוֹנֶה: آقای کهن پاسخ می‌دهد: - אֲנִי הוֹלֵךְ לִרְחוֹב הַמֶּלֶך דָּוִד. من می‌روم به خیابان پادشاه داوود. אֲנִי רָעֵב מְאֹד من گرسنه [هستم] بسیار וְשָׁם יֵשׁ מִסְעָדָה טוֹבָה. و آنجا وجود دارد غذاخوری خوبی. 🔺מִסְעָדָה טוֹבָה: موصوف و صفت. انطباق در عدد، جنس و شناس. הָאֹכֶל טוֹב, غذا خوب [است] וְלֹא עוֹלֶה הַרְבֵּה כֶּסֶף. و نمی‌ارزد خیلی پولی (خیلی گران نیست). 🔅این جمله اصطلاح خوبی برای حفظ و استفاده کردن است. - הַאִם אַתָּה אוֹכֵל תָּמִיד בְּמִסְעָדָה? آیا تو [غذا] می‌خوری همیشه در غذاخوری؟ - לֹא, רַק בַּצָּהֳרַיִם. - نه، فقط ظهرها. 🔺בַּצָּהֳרַיִם: ما در فارسی صرف گفتن، ظهر، شب یا صبح، زمان کار را می‌گوییم. اما در زبان عبری از حرف اضافه בְּ هم استفاده می‌شود. و البته چون زمانها معرفه هستند، حرف تعریف (הַ) هم در این حرف اضافه ادغام می‌شود: בָּעֶרֶב, בַּבֹּקֶר. בָּעֶרֶב הָאִשָּׁה בַּבַּיִת شبها همسر (همسرم) در خانه [است] 🔺בָּעֶרֶב: نکته اشاره شده در خط بالا. 🔺הָאִשָּׁה: چون هنوز صفت ملکی نخوانده‌ایم، نتوانسته از اصطلاح «همسرم» استفاده کند. ولی حرف تعریف را دارد. וְאָז אֲנִי אוֹכֵל עִמָּהּ. و پس من [غذا] می‌خورم با او. - יֹפִי! - عالی است! גַּם אֲנִי הוֹלֵךְ לַמִּסְעָדָה. همچنین من می‌روم به غذاخوری. אוֹמֵר הֶחָבֵר. گفت [آن] دوست. גַּם אֲנִי רָעֵב וְצָמֵא. همچنین من (من نیز) گرسنه و تشنه [هستم]. הַחֲבֵרִים הוֹלְכִים יַחַד. دوستان می‌روند با هم. הֵם בָּאִים לַמִּסְעָדָה. آنها می‌آیند به غذاخوری. הַמִּסְעָדָה מְלֵאָה אֲנָשִׁים. غذاخوری مملو از مردم [است]. 🔺מְלֵאָה (پر، مملو) حرف اضافه ندارد، اما برای ترجمه در فارسی حرف اضافه «از» لازم است. הָרַעַשׁ גָּדוֹל صدا زیاد [است] וְכִמְעַט אֵין בָּהּ מָקוֹם. و تقریبا وجود ندارد در آن جایی. 🔺וְכִמְעַט: וְ + כִּמְעַט 🔅افتادن داگش כּ با آمدن וְ بر سر کلمه. פִּתְאֹם הֵם רוֹאִים ناگهان آنها می‌بینند אִישׁ וְאִשָּׁה קָמִים מִן הַשֻׁלְחָן לְיַד הַחַלּוֹן. مرد و زنی را [که] برمی‌خیزند از میز کنار پنجره. הַחֲבֵרִים הוֹלְכִים אֶל הַשֻׁלְחָן دوستان می‌روند به سمت میز וְיוֹשְׁבִים. و می‌نشینند. מֶלְצַר בָּא. پیشخدمت می‌آید. הַמֶּלְצַר שָׂם מַיִם, מֶלַח וְלֶחֶם עַל הַשֻׁלְחָן. پیشخدمت می‌گذارد آب، نمک و نان بر روی میز. אָדוֹן כֹּהֵן אוֹמֵר: آقای کهن می‌گوید: - אֲנַחְנוּ רְעֵבִים מְאֹד. - ما گرسنه [هستیم] خیلی زیاد. מַה יֵּשׁ לָכֶם הַיּוֹם? چه هست برای شما امروز؟(امروز چه دارید؟) - יֵשׁ לָנוּ הַרְבֵּה דְּבָרִים טוֹבִים. - هست برای ما(ما داریم) خیلی چیزهای خوب. 🔺דְּבָרִים טוֹבִים: موصوف و صفت. انطباق در عدد، جنس و شناس. עוֹנֶה הַמֶּלְצַר. پاسخ می‌دهد پیشخدمت. - מָה, לְמָשָׁל? - چه، برای مثال؟ שׁוֹאֵל אָדוֹן כֹּהֵן. می‌پرسد آقای کهن. - יֵשׁ לָנוּ הַיּוֹם בָּשָׁר טוֹב מְאֹד. - هست برای ما(ما داریم) امروز گوشت خیلی خوبی. עוֹנֶה הַמֶּלְצַר. پاسخ می‌دهد پیشخدمت. אָדוֹן כֹּהֵן אוֹמֵר: آقای کهن می‌گوید: - אֲנִי לֹא רוֹצֶה בָּשָׁר. - من نمی‌خواهم گوشت. מָה עוֹד יֵשׁ לָכֶם? دیگر چه هست برای شما؟(دیگر چه دارید؟) - יֵשׁ לָנוּ הַיּוֹם דָּגִים טוֹבִים מְאֹד. - هست برای ما(ما داریم) ماهی خیلی خوبی. עוֹנֶה הַמֶּלְצַר. پاسخ می‌دهد پیشخدمت. - לֹא, אֲנִי לֹא אוֹהֵב דָּגִים. نه، من دوست ندارم ماهی. אוֹמֵר אָדוֹן כֹּהֵן. می‌گوید آقای کهن. - יֵשׁ לָנוּ - هست برای ما (ما داریم) קָפֶה, עוּגוֹת טוֹבוֹת וְגַם גְּלִידָה. کافه، کیک‌های خوب و همچنین بستنی. אוֹמֵר הַמֶּלְצַר. می‌گوید پیشخدمت. - אֲנִי לֹא רוֹצֶה עוּגָה אוֹ גְּלִידָה. من نمی‌خواهم کیک یا بستنی. אוֹמֵר אָדוֹן כֹּהֵן. می‌گوید آقای کهن. - אִם כֵּן, מָה אַתָּה רוֹצֶה? اگر چنین است، چه تو می‌خواهی؟ אוֹמֵר הַמֶּלְצַר. می‌گوید پیشخدمت. הַאִם אַתָּה רוֹצֶה מָן מִן הַשָּׁמַיִם? آیا تو می‌خواهی من از آسمان؟ פֹּה מִסְעָדָה اینجا غذاخوری [است] וְלֹא מִדְבַּר סִינַי! و نه صحرای سینا! אֲנִי רַק מֶלְצַר من فقط پیشخدمت[هستم] וְלֹא מֹשֶׁה! و نه موسی! https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ متن ماله درس دوازدهم:👇 מן מן השמיים אדון כוהן עייף ורעב. הוא הולך למסעדה. בדרך הוא פוגש חבר. השם של החבר דוד לוי. - לאן אתה הולך? שואל אדון לוי. אדון כוהן עונה: - אני הולך לרחוב המלך דוד. אני רעב מאוד ושם יש מסעדה טובה. האוכל טוב, ולא עולה הרבה כסף. - האם אתה אוכל תמיד במסעדה? - לא רק בצהריים. בערב האישה בבית ואז אני אוכל עימה. - יופי! גם אני הולך למסעדה. אומר החבר. גם אני רעב וצמא. החברים הולכים יחד. הם באים למסעדה. המסעדה מלאה אנשים. הרעש גדול וכמעט אין בה מקום. פתאום הם רואים איש ואישה קמים מן השולחן ליד החלון. החברים הולכים אל השולחן ויושבים. מלצר בא. המלצר שם מיים, מלח ולחם על השולחן. אדון כוהן אומר: - אנחנו רעבים מאוד. מה יש לכם היום? - יש לנו הרבה דברים טובים. עונה המלצר. - מה, למשל? שואל אדון כוהן. - יש לנו היום בשר טוב מאוד. עונה המלצר. אדון כוהן אומר: - אני לא רוצה בשר. מה עוד יש לכם? - יש לנו היום דגים טובים מאוד. עונה המלצר. - לא, אני לא אוהב דגים. אומר אדון כוהן. - יש לנו קפה, עוגות טובות וגם גלידה. אומר המלצר. - אני לא רוצה עוגה או גלידה. אומר אדון כוהן. - אם כן, מה אתה רוצה? אומר המלצר. האם אתה רוצה מן מן השמים? פה מסעדה ולא מדבר סיני! אני רק מלצר ולא מושה. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ عدد و معدود (۱):👇 شمارش و عدد در زبان عبری، در گذشته با همان حروف الفبا بیان می‌شد که در بخش آموزش حروف به آن اشاره شد. امروزه نیز از آن حروف استفاده می‌شود، اما بیشتر مانند ما که از حروف ابجد برای نمایش گزینه‌های یک سؤال، صفحات مقدمه یک کتاب و مانند آن استفاده می‌کنیم، بهره می‌گیرند و برای نمایش عدد، اعداد لاتین به کار می‌رود. 🔅جدای از این نمایش عدد، نوع بیان عدد نیز مهم است که قاعده خاص خود را دارد و بسیار شبیه قواعد عدد و معدود در زبان عربی است. 🔆 به این ترتیب، دو نوع عدد داریم: ۱. اعداد اصلی که برای شمارش به کار می‌روند. یک، دو، سه... (Cardinal number) ۲. اعداد ترتیبی که برای بیان رتبه معدود آورده می‌شوند. یکم، دوم، سوم... (ordinal numerals) https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ عدد و معدود (۲):👇 در این بخش، به معرفی اعداد اصلی می‌پردازیم. اعداد اصلی در دو جنسیت (مؤنث و مذکر) می‌آیند، اما هنگام شمارش کلی، بدون داشتن معدودی خاص، بنا را بر معدود مؤنث می‌گذاریم و می‌شماریم. 💢اعداد اصلی برای شمارش کلی یا معدود مؤنث: 1. אַחַת 2. שְׁתַיִם (שתיים) 3. שָׁלֹשׁ (שלוש) 4. אַרבַּע 5. חָמֵשׁ 6. שֵׁשׁ 7. שֶׁבַע 8. שְׁמוֹנֶה 9. תֵּשַׁע 10. עֶשֶׂר 💢اعداد اصلی برای شمارش معدود مذکر: 1. אֶחָד 2. שְׁנַיִם (שניים) 3. שְׁלֹשָׁה (שלושה) 4. אַרְבָּעָה 5. חֲמִשָׁה (חמישה) 6. שִׁשָּׁה (שישה) 7. שִׁבעָה 8. שְׁמוֹנָה 9. תִּשְׁעָה 10. עֲשָׂרָה ✳️ مکان اعداد اصلی: غیر از عدد یک (אֶחָד، אַחַת) که بعد از اسم می‌آید، باقی اعداد اصلی قبل از اسم می‌آیند. من فقط یک شِکِل دارم.=> יֵשׁ לִי רַק שֶׁקֶל אֶחָד. او سه شِکِل دارد.=> יֵשׁ לוֹ שְׁלֹשָׁה שְׁקָלִים. ✳️ مبحث اعداد اصلی، در درس شانزده و سی و هشت کتاب هیسود آمده است. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ عدد و معدود (۳):👇 ✳️ ویژگی‌های عدد اصلی یک: ۱. همانطور که پیشتر اشاره شد، عدد اصلی یک، تنها عددی است که پس از معدود می‌آید. ۲. جنسیت عدد یک با معدود مطابقت دارد. 🔅مثال: یک مرد: אִישׁ אֶחָד یک زن: אִשָּׁה אַחַת یک کتاب: סֵפֶר אֶחָד یک دفتر: מַחְבֶּרֶת אַחַת ✳️ ویژگی‌های عدد اصلی دو: ۱. همانطور که پیشتر اشاره شد، عدد اصلی دو، قبل از معدود می‌آید. ۲. جنسیت عدد دو با معدود مطابقت دارد. ۳. معدود، جمع بسته می‌شود. ۴. از آنجا که لفظ عدد دو، در حالت مثنی است (שְׁנַיִם، שְׁתַיִם)، زمانی به کار می‌روند که به دنبالشان اسم نمی‌آید. چنانچه بعدشان اسم بیاید، وارد حالت سمیخوت (ترکیب اضافی) شده و به صورت שְׁנֵי وשְׁתֵי درمی‌آیند. مثال: ❓چند پسر داری؟ دو تا. => כַּמָה בָּנִים יֵשׁ לְךָ؟ שְׁנַיִם. دو پسر دارم. => יֵשׁ לִי שְׁנֵי בָּנִים. ❓چند دختر داری؟ دو تا. => כַּמָה בָּנוֹת יֵשׁ לְךָ؟ שְׁתַיִם. دو دختر دارم.=> יֵשׁ לִי שְׁתֵי בָּנוֹת. 🔅مثال دیگر برای عدد دو با معدود: دو مرد: שְׁנֵי אֲנָשִׁים دو زن: שְׁתֵי נָשִׁים دو کتاب: שְׁנֵי סְפָרִים دو دفتر: שְׁתֵי מַחְבָּרוֹת https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

#جلسه_سوم_سطح_سه👇 #پاسخ_تمرین‌های_درس_دوازده #قواعد_درس_سیزده #حرف_اضافه_מִן #اسم‌های_مثنی #کلمات_جدید_درس_سیزده #بررسی_متن_درس_سیزده #متن_ماله_درس_سیزده