هرگز آرزویی جز این نداشتهام که
آنها با هنر آشنا باشند؛
یعنی با عصارهی اندوه و عصارهی شادی...
غم، با چگالی بسیار بالا، شادی با غلظتی غریب...
هنر همین است: موسیقی، نقاشی، ادبیات...
کسی که سهراب را دوست داشته باشد،
...فروغ را بستاید، و هر شعر خوب را
آیهای زمینی بپندارد،
چنین کسی، به درستی زندگی خواهد کرد...
کسی که مولوی را قدری بشناسد، حافظ را
قدری بخواند، خیام را گهگاه زیر لب زمزمه کند،
و تک بیتهای ناب صائب را دوست بدارد،
چنین کسی به درستی زندگی خواهد کرد...
کسی که زیبایی نستعلیق و شکسته،
اندوه مناجات سحری در ماه رمضان،
عظمت خوف انگیز کاشیکارهای اصفهان، و اوج زیبایی طبیعت را در رودبارک احساس کرده باشد، چنین کسی به درستی زندگی خواهد کرد...
🍂؛
سیاهِ سیاهم،
با زرد هماهنگم کن استاد!
گاه حجم یک کلاغ
کنتراست یک تابلو را حفظ میکند :)
#حسین_پناهی