📌 ١۶ انگاره غلط! لیبرالها یک سری گزاره غلط دارند که تا از ذهنتان بیرون نکنید استثمارتان میکنند: ١. همه ی کشورها نباید کالاهای زیادی را تولید کنند. بلکه فقط باید هر کالایی را که در آن #مزیت_نسبی دارند تولید کنند ٢. برای توسعه باید #دولت_کوچک شود و همه چیز به بخش خصوصی واگذار شود ٣. رشد نقدینگی همیشه باعث تورم است و هدایت نقدینگی بی معناست ۴. دولت یعنی ناکارآمدی، فساد، رانت و... و #بخش_خصوصی یعنی کارآمدی، بهره وری بالا، رقابت و... ۵. #بازار_آزاد باعث میشود عدالت محقق شود ۶. #عدالت و برابری تعارض دارند ٧. یارانه ها باید حذف شوند و قیمتها آزاد باشند ٨. برای کاهش هزینه تولید و افزایش کیفیت باید به سراغ تولید انبوه برویم ٩. برای تولید انبوه باید تکاثر و تجمیع_ثروت داشته باشیم و این نیازمند #بانک و بورس و...است ١٠. انسان گرگر انسان و همیشه به دنبال نفع مادی شخصی است ١١. #کپی_رایت یک حق است و باعث ایجاد انگیزه میشود ١٢. رسانه های جمعی و شبکه های اجتماعی باعث افزایش اطلاعات و آزادی بیشتر می شوند ١٣. تبلیغات بازرگانی سبب ایجاد رقابت میشود ١۴. تمام ارزش اضافی (سود نهایی) سهم کارآفرین و مدیران است ١۵. کارگران با رضایت خودشان با حقوق پایین کار میکنند و سهمی از سود نمی خواهند ١۶. نفت در حال تمام شدن است و باید زودتر از شر آن خلاص شویم ادامه دارد... ♨️ اقْتِصادِفَرهَنگی: 🇮🇷 💠 @h_abasifar

#یادداشت_۱۷۸ ۲۲ مهر ۱۴٠۳/ سال چهارم خسروان بخش خصوصی و فرهادان مدفون در بی ستون ها!!! عکسش را که دیدم، به ناگاه دستم را گرفت و به روزهای دبیرستان برد، دقیقا بیست سال پیش! #فرهاد_پیرزاد را می گویم. آدمیزاد به میزانی که با دیگران احساس مشابهت کند، به همان اندازه هم نزدیکشان می شود و خودمانی. تحصیل را در همان مدرسه ای گذرانده بود که من: دبیرستان نمونه دولتی آیه الله خامنه ای(حفظه الله) #قوچان. زاده روستا و جالب اینکه در همان رشته ای قبول شده بود که من: حقوق! تنها تفاوتمان در این که او در دانشگاه فردوسی مشهد و من در بابلسر. فرهاد پیرزاد، رتبه ۱۸٠ کنکور سراسری سال ۱۳۹۱ و یکی از جان باختگان حادثه تلخ #معدن_طبس در ۳۱ شهریور امسال. اینکه چرا و چگونه استعداد و موهبتی چون او، از عمق چند صد متری زمین سر درآورْد، اندوهی بس غم انگیز و تلخ است که چند و چونش را ندانم. به هر روی رحمت و رضوان خدا بر آن برادر نادیده عزیز، که از مصادیق بارز #الکٰادّ_عَلیٰ_عَیٰالِه بود و به فرموده امام صادق علیه السلام، در زمره #مجاهدان_فی_سبیل_الله(الکافی ج۵ص۸۸). با خود می گویم کاش #نظامی_گنجوی زنده می شد و جاه و جلال شگفت انگیز ظلم خسروانی را در عصر مدرن می دید. بارگاهی به نام #بخش_خصوصی با نقاب #علم که از نسل فرهاد، هزاران هزار محروم می‌کند و مرحوم. محروم از حقی که خدا برایشان مقرر کرده و مرحوم در بیستون های #بی_ستون و نا امن. حال آنکه از نظر شرع مقدس #اسلام، هر آنچه که از منابع و معادن مختلف در زمین است، حق تمامی ابنای بشر است. نباید به هیچ وجهی تبعیض و تفاوت در بهره برداری از آنها وجود داشته باشد، که این ویژه خواری است و #إستئثار. فی المثل آیه هفتم سوره حشر در نحوه تقسیم #فِیْءْ، به عنوان یکی از مصادیق ثروتهای عمومی، به یک اصل بسیار بنیادین اشاره می کند: اینکه ساز و کارهای اقتصادی نباید به نحوی باشد که ثروت، تنها در دست #اغنیای جامعه در گردش باشد. از همین روی، حضرت نبی الله الاعظم به عنوان معلم اول و آخر بشریت می فرمایند: پنج نفرند که من و همه انبیای مستجاب الدعوه آنها را لعن کرده ایم. یکی از آنها #المُسْتَأثِرُ_بِالْفَيْءْ است. یعنی کسی که اموال متعلق به امام جامعه و ثروتهایی که _به تعبیر امروز _ باید برای محرومیت زدایی عامه مردم استفاده شود را به خود اختصاص دهد(الکافی ج۲ص۲۹۳). حضرت آقا امیر المومنین علیه السلام در برنامه حکومتی که برای جناب #مالک_اشتر می نویسند، به این امر مهم توجه داده می فرمایند: إيّاكَ وَ الاستئثارَ بِمَا الناسُ فيهِ أُسْوَةٌ . بپرهيز از ويژه سازى و انحصار طلبى در چيزهايى كه متعلق به همه مردم است و همه در آن برابرند (نهج البلاغه نامه ۵۳). این موضوع آنقدر مهم است که حضرت آقا امام رضا علیه السلام، اعلان برائت از #أهل_الإستئثار را جزو شروط مسلمانی عنوان می کنند(عیون الأخبار ج۲ص۱۲۱). #انفال در اسلام عزیز به معنای اموال عمومی است که در اختیار پیامبر و جانشینان معصوم ایشان(علیهم السلام) قرار دارد و در زمان غیبت، اختیار آن با ولی امر مسلمین و تحت تصرف حکومت اسلامی است. اموالی که از آن باید در مصالح عمومی جامعه و به سود همگان بهره برداری شود. با این مبنا #معادن، یکی از مهم ترین مصادیق انفال و ثروتهای عمومی و متعلق به همه مردم است. آنهم معادن بسیار غنی و ارزشمند کشوری چون ایران، که واجد یک درصد جمعیت جهان است و در مقابل، مالک هفت درصد معادن دنیا. از نظر احکام اقتصادی پیشرفته اسلام، که بخشی از آن در #رساله_های_توضیح_المسائل آمده، بهره برداری از معادن باید به صورت #غیرمتمرکز و به وسیله همه مردم باشد. در این مبناست که همه فقها و مراجع در بخش #خمس رساله هایشان، از احکام معدن هم سخن گفته اند. به این معنا که همه می توانند از برکات معادن بهره مند شوند و در مقابل، باید خمسش را به حکومت بپردازند. اما آنچه که مانع پیاده سازی این حکم حکیمانه می شود، وجود مسئله ای است به نام #بخش_خصوصی. سرمایه دارانی که تنها به دلیل سرمایه دار بودن، بهره برداری از معادن طلایی ایران را #استئثار کرده و سالیانه مبلغ اندکی از درآمد فوق نجومی شان را، تحت عنوان حقوق دولتی معادن به حکومت می پردازند. اینجاست که فرهادهای مستضعف و مظلوم را که مالکان حقیقی معادنند، #اجیر می کنند، به عمق چندصد متری زمین می فرستند و در مقابل آنهمه رنج و سختی، ماهیانه هشت نه میلیون تومان هم به آنان می دهند و تمام(اینجا). و مگر بردگی و برده داری چیزی جز این است؟ در عصر مدرن، فرعونها، خسروها و قارونها هم شکلهای مختلفی پیدا کرده اند. گاهی شبیه بمبهایی می شوند که بر سر اهالی شهر #غزه آوار می شوند و زمانی که بشدت خطرناک ترند، در قالب تئوری های اقتصادی در می آیند و کشورها را خراب و ویران می کنند. مطالعه بیشتر: مدیریت اسلامی معادن @besalamen_amenin